اولین واکنش رسانه‌های اسرائیلی به انتشار تصاویر ۴ اسیر در دست «القسام»

رسانه‌های رژیم صهیونیستی در اولین واکنش به انتشار تصاویر ۴ اسیر اسرائیلی تلاش کردند این موفقیت شاخه نظامی حماس را کم‌اهمیت جلوه دهند.

فارس: «ابوعبیده» فرمانده کل گردا‌ن‌های «القسام» شاخه نظامی حماس جمعه شب (دیشب) گفت‌وگویی با شبکه «الاقصی» انجام داد و همزمان تصاویر مربوط به چهار اسرائیلی اسیر در دست حماس نیز منتشر شد.

در اولین واکنش اسرائیلی‌ها به انتشار این تصاویر، وبگاه صهیونیستی «واللا» تلاش کرد این موفقیت را کم‌اهمیت جلوه دهد؛ این وبگاه نوشت: بیانیه القسام موضوع جدیدی نداشت.

در ادامه این بیانیه آمده است ارتش  رژیم صهیونیستی هویت‌های چهار نظامی که عکس آنها منتشر شده را می داند؛ دو تصویر مربوط به «هدار گولدن» و «شائول آرون» است که پیش‌تر و همزمان در جنگ 51 روز علیه غزه کشته شدند (جسد آنها در دست القسام است).

در ادامه این گزارش آمده است دو تصویر دیگر یکی مربوط به «ابراهیم منگستو» آفریقایی‌تباری است که به فلسطین اشغالی سفر کرده و تصویر بعدی مربوط به «هاشم شعبان السید» از ساکنان نقب است؛ رژیم صهیونیستی سپس ادعا کرده هر دوی این افراد از اختلالات روانی رنج می‌برند و به اشتباه وارد نوار غزه شده‌اند.

کانال دو رژیم صهیونیستی نیز در واکنش به این اقدام القسام مدعی شد: گردان‌های القسام به این اقدام به دنبال تحریک احساسات اسرائیلی‌ها ست و این یک مانور جدید است.

«رامی یتسهار» روزنامه‌نگار اسرائیلی نوشت: ابوعبیده به این اقدامات به دنبال تحریک افکار عمومی اسرائیلی‌ها علیه «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر اسرائیل است.

انتهای پیام/

درس و عبرت؛

رهبرانقلاب جوانی خود را چگونه گذراندند؟

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای: من خودم شخصاً جوانىِ بسیار پُرهیجانی داشتم. هم قبل از شروع انقلاب، به خاطر فعّالیت‌های ادبی و هنری و امثال این‌ها، هیجانی در زندگی من بود و هم بعد که مبارزات در سال ۱۳۴۱ شروع شد، که من در آن سال، بیست و سه سالم بود.

میزان:  در ادامه سخنان رهبر معظم انقلاب را از هیجان و شور جوانی خود می‌خوانید:

*حضرت آیت‌الله خامنه‌ای: «من خودم شخصاً جوانىِ بسیار پُرهیجانی داشتم. هم قبل از شروع انقلاب، به خاطر فعّالیت‌های ادبی و هنری و امثال این‌ها، هیجانی در زندگی من بود و هم بعد که مبارزات در سال ۱۳۴۱ شروع شد، که من در آن سال، بیست و سه سالم بود.
 
*طبعاً دیگر ما در قلب هیجان‌های اساسی کشور قرار گرفتیم و من در سال چهل و دو، دو مرتبه به زندان افتادم؛ بازداشت، زندان، بازجویی. میدانید که این‌ها به انسان هیجان می‌دهد.  
 
*بعد که انسان بیرون میآمد و خیل عظیم مردمی را که به این ارزش‌ها علاقه‌مند بودند، و رهبری مثل امام رضوان‌الله علیه را که به هدایت مردم میپرداخت و کارها و فکرها و راه‌ها را تصحیح میکرد، مشاهده مینمود، هیجانش بیشتر میشد. 
 
*این بود که زندگی برای امثال من که در این مقوله‌ها زندگی و فکر میکردند، خیلی پرُهیجان بود؛ اما همه این‌طور نبودند.  
البته جوانان طبعاً دور هم که جمع میشوند، چون طبیعتاً دلشان گرم است، یعنی یک نوع حالت سرزندگی و شادی در طینتشان است.  
 
*شما باور نمیکنید که انسان وقتی از سنین جوانی گذشت، آن لذّتی را که شما مثلاً از یک غذای خوشمزه میبرید، دیگر نمی‌برد و نمیداند چیست! آن وقت‌ها گاهی بزرگترهای ما... چیزهایی میگفتند که ما تعجّب میکردیم چطور این‌ها این‌گونه فکر میکنند؟ حالا میبینیم نخیر؛ آن بیچاره‌ها خیلی هم بیراه نمیگفتند.  
 
*البته من خودم را به‌کلّی از جوانی منقطع نکرده‌ام. هنوز هم در خودم چیزی از جوانی احساس میکنم و نمیگذارم که به آن حالت بیفتم. الحمدلله تا به‌حال نگذاشته‌ام و بعد از این هم نمیگذارم.» 

امام امت: صرف محبت به اهل بیت علیهم السلام کافی نیست باید دنباله روی آنها باشیم

نخستین تسبیح تربت را چه کسی ساخت؟

حضرت فاطمه(س) برای شمارش ذکر، تسبیحی از جنس پشم تابیده‌شده با ۳۴ گره(به اندازه شماره تکبیرها) داشتند؛ اما پس از شهادت حمزه(ع)، تسبیحی از خاک قبر ایشان ساخت و دیگران نیز در ساخت تسبیح، از آن حضرت پیروی کردند.

در برخی از روایت‌ها ماجرای تسبیح حضرت زهرا (ع) این‌گونه گزارش شده است که کار سخت و طاقت‌فرسای خانه، موجب زحمت و مشقت فراوان دختر پیامبر (ص) شده و از دست آن، بسیار رنجور شده بود. با پیشنهاد علی (ع) و موافقت‌ فاطمه (س) بنا شد که از پیامبر (ع) خدمتگزاری درخواست کنند. رسول خدا (ص) در مقابل این خواسته، پیشنهاد نمود تا چیزی به ایشان بیاموزد که بهتر از خدمتکار است و سپس تسبیحی را به ایشان آموخت که تسبیح به آن حضرت منسوب شد. سخن علامه، بیانگر آن است که جایگاه بلند و عظمت وجودی حضرت فاطمه موجب شده که تسبیحی این چنین که مصداق ذکر کثیر و دارای فضایلی بسیار است تشریع شود.

در برخی از روایات مربوط به به تسبیح آن حضرت (ع) آمده است که پیامبر پس از آموختن آن، به دخترش فرمود: «این تسبیح بهتر از دنیا و هر آن چیزی است که در دنیا وجود دارد» حضرت فاطمه (س) به پاس آن، سه بار فرمود: «از خدا و رسولش خشنودم» در بسیاری از منابع روایی اهل سنت آمده است که امیرالمومنین علی (ع) پس از آن، هرگز و در هیچ شرایط این تسبیح را ترک نکرد.

روایتی است از امام صادق (ع) که حضرت فاطمه (س) برای شمارش ذکر، از تسبیحی به جنس پشم تابیده شده استفاده می‌کرد که به اندازه شماره تکبیرها، 34 گره داشت؛ اما پس از شهادت حضرت حمزه، تسبیحی از خاک قبر او ساخت و دیگران نیز در ساختن از تربت، از ایشان پیروی کردند تا هنگامی که امام حسین (ع) به شهادت رسید و تربت کربلا تقدس ویژه‌ای یافت.

مضمون تسبیح: این تسبیح، از سه ذکر تشکیل شده است که هر یک از آنها جداگانه در قرآن و حدیث مورد تاکید و تبیین قرار گرفته است.

الله اکبر: تکبیر در لغت به معنای تعظیم است و در اصطلاح، توصیف خداوند به کبریایی عظمت در اعتقاد، گفتار و عمل است.

خداوند در قرآن کریم به پیامبرش دستور می‌دهد که او را به بزرگی یاد کند: «و ربک فکبّر» «ربّ» انسان همان‌ «الله» است که همه صفات جمالیه و جلالیه را داراست. روایتی است از امام صادق (ع) که هر گاه تکبیر گفتی، هر آنها را که ما بین آسمان و زمین است در مقابل عظمت خداوند کوچک بشمار همچنین آن حضرت در حضور یکی از اصحاب خویش- که تکبیر را به «بزرگی خداوند از همه چیز» معنا کرده- بعد این پرسش را مطرح می‌کند که آیا اساسا در مقابل خداوند، وجودی هست که او برتر از آن باشد؟ این مطلب کنایه از آن است که هیچ موجودی مستقل و بریده از خداوند در برابر او وجود ندارد؛ سپس تفسیر درست تکبیر را، خود این گونه بیان فرمودند که خداوند بزرگ‌تر از آن است که قابل توصیف باشد.

به گفته علامه طباطبایی(ره) در تفسیر آیه مزبور، تکبیر، منسوب دانست خداوند به کبریا و عظمت از جهت اعتقاد و عمل و قول و فعل است؛ به این ترتیب که خداوند را از اینکه چیزی برابر با او یا بالاتر از او باشد منزه بدانیم؛ بنابراین چیزی نیست که شریک یا غالب بر او باشد و هیچ نقصی وجود ندارد که بر او عارض شده و هیچ وصفی نیست که او را محدود سازد. 

صدرالمتاهلین در تبیین فلسفه تکبیر، وظیفه گوینده تکبیر می‌داند که با گفتن این ذکر به سوی خدا بازگشته و هر آنچه غیر اوست را رها کند؛ اما نفس به خاطر مشغول شدن به دنیا، نیازمند تکرار این ذکر است تا معنای الوهیتی که جامع همه اسماء و صفات است در آیینه جان آدمی نقش بسته و تثبیت شود. در تبیین برتری تکبیر بر تمحید و تسبیح، در سخنی از امیر مومنان آمده است که تسبیح، نیمی از میزان، و حمد، تمام میزان را پر خواهد کرد؛ و تکبیر، مابین آسمان و زمین را پر خواهد ساخت. از امام سجاد (ع) روایتی است که گفتن صد بار تکبیر، پیش از پنهان شدن قرص خورشید، از آزاد کردن صد بنده بهتر است.

«الحمدلله» واژه‌شناسان، حمد را نقیض ذم و اعم از شکر دانسته‌اند. آنان همچنین تحمید را ستایش و حمد مکرر خداوند معنا کرده‌اند. «حمد»، ثنا و ستایش کسی است که از روی اختیار، کاری زیبا و قابل ستایش انجام داده باشد؛ اما «مدح» شامل ثنا بر عمل غیراختیاری نیز می‌شود؛ مانند مدح کردن کسی به خاطر زیبایی و حسن وی. افزون بر این، برخلاف حمد، مدح، شامل موجودات بی‌جان نیز می‌شود؛ مانند مدح جواهری زیبا. در تفاوت حمد و شکر نیز، گفته شده است که حمد، فقط با زبان و در مقابل نعمت و غیر نعمت است و شکر، فقط در مقابل نعمت است و به صورت غیرزبانی نیز انجام می‌شود؛ حمد، اختصاص به خداوند دارد اما شکر، درباره غیرخدا نیز به کار می‌رود. برخی نیز حمد و شکر و حمد و مدح را به یک معنا دانسته‌اند.

«ال» در الحمد، دربردارنده مفهوم عموم و استغراق است؛ یعنی تمام افراد و انواع حمد، همیشه از آن خداوند است.

خداوند، در قرآن کریم، حمد و ستایش را در دنیا و آخرت، مخصوص خود دانسته و به پیامبر اکرم (ص) دستور می‌دهد که «الحمدلله» بگوید و ابراهیم به این دلیل که خداوند در هنگام پیری، اسماعیل (ع) و اسحاق (ع) را به وی عطا نموده است، او را ستایش می‌کند. بر اساس برخی از آیه‌ها، آخرین کلام اهل بهشت که در کمال علم  معرفت، بر زبان جاری می‌کنند، حمد خداوند خواهد بود. امام صادق (ع) نیز، تمام شکر را گفتن «الحمدلله رب العالمین» دانسته است و برای به جا آوردن حق شکر خداوند، از «الحمدلله» بهره جسته است.

سبحان‌ الله: ترکیب کلمه «سبحان‌الله»، نه بار در قرآن کریم آمده است. برخی از مفسران «سبحان» را اسم مصدر و برخی دیگر آن را مصدر دانسته‌اند. «سبحان‌الله» یعنی منزه می‌دانم خداوند را از هر آن چیزی که شایسته ساحت قدسی او نباشد. از حضرت علی (ع) در تفسیر آن نقل شده است که «سبحان‌الله» بزرگداشت خداوند و منزه دانستن اوست از آنچه که مشرکان درباره او می‌گویند و هر کس این ذکر را بگوید، تمام فرشتگان بر او درود می‌فرستند. امام صادق (ع) نیز، آن را سبک‌ترین ذکر بر زبان و بلیغ‌ترین آن دانسته است. در خصوص ارتباط این سه ذکر با یکدیگر، نکاتی از سوی دین پژوهان ارایه شده است. برخی معتقدند که تحمید و تسبیح را می‌توان به جای یکدیگر به کار برد؛ زیرا صفات ثبوتیه و سلبیه در خارج، لازم و ملزوم یکدیگرند؛ برای مثال: نفی جهل همراه با اثبات علم و اثبات علم همراه با نفلی جهل است؛ بنابراین گاهی به تناسب لازم، وصفی با تسبیح.

موارد استحباب تسبیح: چنان که اشاره شد از جمله موارد استحباب تسبیح حضرت فاطمه (س) که بر آن تاکید شده، هنگام خواب و پش از نمازهای واجب است. طبق نظر برخی از فقیهان، به ویژه طباطبایی یزدی در العروة الوثقی و نیز بسیاری از فقیهان معاصر که به آن حاشیه زده‌اند، استحباب تسبیح حضرت فاطمه (س) اختصاصی به نمازهای واجب نداشته و پس از هر نمازی استحباب دارد و حتی گفتن آن به تنهایی و بدون آنکه در تعقیب نماز باشد نیز، مستحب است در تایید این دیدگاه می‌توان به برخی از روایت‌ها اشاره نمود که در آن به، مستحب بودن تسبیح حضرت فاطمه (س) در بعضی از نمازهای مستحبی و زیارت‌نامه‌ها تاکید شده است.

احکام و شرایط تسبیح: تسبیحی که پس از نماز واجب خوانده شده و فضیلت بسیار دارد، باید به نماز متصل بوده و نمازگزار از حالت نماز خارج نشده باشد؛ همانگونه که امام صادق (ع) تسبیحش را به نماز متصل نموده و سفارش می‌فرمود که تحمید به تکثیر و تسبیح به تحمید متصل شده و در میان آنها فاصله‌ای ایجاد نشود. همچنین مستحب است که پس از تسبیح حضرت فاطمه (س) یک بار ذکر «لا اله اله الله» گفته شود.

از جمله احکام فقهی مربوط به تسبیح حضرت زهرا (س) این است که چنانچه کسی در تعداد تکبیر یا تسبیح یا تحمید گفته شده، شک کند، در صورتی که شک وی بعد از محل نباشد، بنا را بر اقل می‌گذارد و در غیر انی صورت به شک خود اعتنا نمی‌کند. همچنین مستحب است که با تسبیحی از تربت اما حسین (ع) این ذکرها شمارش شوند زیرا در روایتی از امام صادق (ع) آمده است که هر کس تسبیحی از تربت حرم امام حسین (ع) به همراه داشته باشد از تسبیح کنندگان به شمار می‌آید؛ هر چند ذکری هم بر زبان جاری نسازد. همچنین پاداش تسبیح گفتن با تربت آن حضرت (ع) بالا رفتن چهارصد درجه و برآورده شدن چهارصد حاجت است و به همین تعداد برای گوینده کار نیک نوشته می‌شود و گناه از نامه اعمال وی پاک خواهد شد.

شیخ صدوق با استناد به اینکه انگشتان دست، در روز قیامت مورد سوال قرار می‌گیرند، شمارش تسبیح با انگشت‌ها را با فضیلت‌تر از شمارش با تسبیح ساخته شده از غیر تربت امام حسین (ع) دانسته است؛ ولی برخی از فقیهان این سخن را نپذیرفته‌اند.

چهار دیکتاتور و خائن در یک قاب

 چهار دیکتاتور و خائن در یک قاب

[از راست: حسنی مبارک، ملک حسین، صدام و علی عبدالله صالح]

ریشه یابی تاریخی زیر سوال بردن توانمندی موشکی ایران توسط عناصر داخلی

ریشه یابی تاریخی زیر سوال بردن توانمندی موشکی ایران توسط عناصر داخلی/

ماجرای پیشنهاد دولت موقت برای تسلیم جنگنده‌های ایرانی به امریکا، چند ماه قبل از حمله عراق چه بود؟! / مقاومت جریان ضدآمریکایی علیه دولت موقت بازرگان/ حسن روحانی: در فروش اف-14ها، افسرانی گریه‌کنان می‌گفتند مبادا این توطئه محقق شود

چه کسانی بودند که می‌خواستند اف-14های ما را به آمریکا پس بدهند؟ همان اف-۱۴هایی که امروز حفاظت آسمان ایران را بعهده دارند. چه کسانی مخالفت کردند؟ چه کسانی اصرار داشتند بر این که اف-۱۴ که سرمایه‌ای بود برای نیروهای هوایی ما، و آن وقت من در ستاد ارتش بودم. افسرانی آمده بودند و گریه می‌کردند و می‌گفتند مبادا این توطئه تحقق پیدا بکند. و امروزه در این جنگ دیدیم که حتی حفاظت قسمتی از آسمان تهران به عهده همین اف-۱۴ها بود و اینها توانستند آسمان ما را حفاظت کنند. این مسأله مهم نیست؟ نباید اینها برای ما روشن بشود؟ از این گونه مسائل ما فراوان داریم. داستان بسیار پیچیده‌ای بود.

گروه تاریخ- رجانیوز: رهبر معظم انقلاب در دیدار مداحان با ایشان روز 11 فروردین 1395، در واکنش به پیام هاشمی رفسنجانی که نوشته بود «دنیای فردا، دنیای گفتمان‌هاست، نه دنیای موشک‌ها» این مواضع را با مواضع دولت موقت در فروش اف-14های ارتش به آمریکا مقایسه کردند. برای شناخت بهتر ماجرای این تصمیم دولت موقت و علت مشابهت‌سازی آن با پیام هاشمی رفسنجانی، گروه تاریخ رجانیوز به بازخوانی این واقعه پرداخت.

 

قرارداد 80 فروند اف-14

در اولین سا‌ل‌های دهه ۱۹۷۰ میلادی، نیروی هوایی ایران توانایی مقابله با هواپیمای پیشرفته روسی را نداشت. شرکت گرومن که سازنده هواپیماهای اف-14 بود در سال ۱۹۷۱ میلادی آمادگی خود را برای فروش این هواپیماها به ایران ابراز کرد. در آن زمان، ایران مذاکراتی با کارخانه مک‌دانل داگلاس در ارتباط با اف-۱۵ ایگل نیز انجام داده بود که هنوز به نتیجه نرسیده بود.

ریچارد نیکسون، رئیس جمهور آمریکا، در سال ۱۹۷۲ میلادی سفری به ایران داشت. شاه ایران درخواست سلاحی برای مقابله با هواپیمای میگ-۲۵ شوروی کرد که گه‌گاه برای عملیات شناسایی وارد آسمان ایران می‌شدند. نیکسون دو جنگنده اف-۱۵ ایگل و اف-۱۴ تامکت را به ایران پیشنهاد داد. محمدرضا پهلوی نیز اف-۱۴ را برای نیروی هوایی ایران انتخاب کرد. دولت ایالات متحده در سال ۱۹۷۳ با فروش این هواپیما به ایران موافقت کرد.

ایران در سال ۱۹۷۴م قراردادی با شرکت آمریکایی گرومن منعقد کرد و طبق این قرارداد گرومن موظف به تولید ۸۰ فروند جنگنده اف-۱۴ تامکت و تحویل آن به ایران شد. ایران همچنین سفارش خرید ۷۱۴ موشک فینیکس را نیز به آمریکا داد که تا زمان انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷، ۲۸۴ فروند از آنها به ایران تحویل داده شده بود. در حدود ۱۲۰ خلبان و ۸۰ کمک‌خلبان نیز دوره‌های آموزشی تخصصی این جنگنده را در پایگاه‌های هوایی مختلف در آمریکا و انگلیس سپری کردند. سرانجام اولین واحدهای عملیاتی این جنگنده در تابستان ۱۹۷۷ میلادی آماده فعالیت شدند.

 

درخواست آمریکا برای بازخرید اف-14

در نخستین روزهای پیروزی انقلاب اسلامی، دولتمردان آمریکایی اعلام کردند از تحویل مابقی جنگنده‌های اف-14 به ایران خودداری خواهد کرد و تلاش خواهد نمود تا جنگنده‌های فروخته‌شده را بازپس‌گیرد. طبق خبر روزنامه اطلاعات به تاریخ 29 بهمن 1357 -یعنی درست یک هفته پس از پیروزی انقلاب اسلامی- رادیو لندن در گزارشی به نقل از منابع آمریکایی اعلام کرد که آمریکا، 80 فروند اف-14 به ایران فروخته که اکنون ٧٧ فروند آن در اصفهان موجود است. «مقامات آمریکایی از فروش این هواپیماها به ایران متأسفند و امیدوارند بتوانند این هواپیماها را از دولت انقلابی ایران بخرند.» بهانه آمریکایی‌ها برای بازپس‌گیری جنگنده‌های اف-14، این بود که از آنجا که بجز نیروی هوایی آمریکا، تنها ارتش ایران بود که این جنگنده‌ها را در اختیار داشت، لذا بیم آن می‌رود که ایران تکنولوژی جنگنده یا خود آن را در اختیار شخص ثالثی همچون شوروی یا جنبش آزادی‌بخش فلسطین قرار دهد. البته پیش‌تر و در روزهای اوج‌گیری انقلاب اسلامی، مستشاران نظامی آمریکایی دستگاه‌های الکترونیکی و خودکار این هواپیماها را مختل و هواپیماها را زمین‌گیر کردند تا نیروهای انقلاب امکان استفاده از آنها را نداشته باشند.

به هر حال چند روز بعد و در روز 3 اسفندماه، سیدمحمدولی قرنی، رئیس ستاد ارتش در گفت‌وگو با خبرنگاران اعلام کرد که ایران احتمالاً اف-14ها را به شخص سومی تحویل نخواهد داد و تاکنون هم هیچ جنگنده‌ای به آمریکایی‌ها مسترد نشده است: «ایران احتمالاً موافقت‌نامه‌های این کشور با ایالات متحده در مورد عدم انتقال سلاح‌های پیچیده و مدرن خریداری‌شده از آمریکا را به کشورهای ثالث و یا جنبش‌های آزادی‌بخش مانند چریک‌های فلسطینی یاسر عرفات محترم خواهد شمرد... هیچ یک از جت‌های اف-14 و یا سلاح‌های مدرن و پیچیده تولیدی آمریکا از کشور خارج نشده است.»

البته سخنان رئیس ستاد ارتش باعث نشد آمریکایی‌ها از طرح مجدد درخواستشان چشم بپوشند. در روز 12 اسفند 1357، اسوشیتدپرس ادعا کرد مقامات وزارت دفاع آمریکا (پنتاگون) در حال حاضر بررسی این مسئله را آغاز کرده‌اند که اگر جنگ‌افزارهای متعلق به ایران از جمله اسرار فناوری‌های جت‌های اف-14 به دست روس‌ها افتد چه میزان لطمه به امنیت آمریکا وارد خواهد آمد. پنتاگون در عین حال گزینه‌های واکنشی‌ای را نیز بررسی کرد که میزان این لطمه و خسارت را به حداقل کاهش دهد. البته به عقیده این مقامات، برخی از اسرار جت‌های اف-14 ساخت آمریکا که در اختیار نیروی هوایی ایران است، ممکن است مورد مطالعه قرار گرفته باشد.

در عین حال یک منبع وزارت دفاع آمریکا گفت: «هنوز مدرک یا نشانه‌ای مستقیم یا غیرمستقیم در دست نداریم که اسرار شکاری‌های اف-14 (یا موشک فونیکس) به دست روس‌ها افتاده باشد.»

خبرگزاری فرانسه نیز به نقل از وزارت دفاع آمریکا اعلام کرد که ممکن است دفترچه‌های مربوط به طرز کار هواپیماهای اف-14 و موشک‌های آنها که به ایران فروخته شده، به دست شوروی‌ها افتاده باشد. سخنگوی وزارت دفاع آمریکا گفت: «هیچ یک از آمریکاییانی که در ایران اقامت دارند نتوانسته‌اند از روز 19 فوریه دفترچه‌های مربوط به این هواپیما را که در گاوصندوق‌ها نگهداری می‌شدند بازرسی کنند. این دفترچه‌ها می‌تواند اطلاعاتی را که شوروی‌ها درباره هواپیماهای اف-14 لازم دارند در اختیار آنها بگذارد.»

در روز 19 اسفندماه 1357 هم مطبوعات داخلی خبر دادند سناتور آمریکایی میلتون یانک به وزیر دفاع این کشور پیشنهاد کرده که هرچه زودتر، طرح بازخرید هواپیماهای اف-14 آمریکایی را که محمدرضا پهلوی سفارش خرید آنها را داده و قرارداد خرید آنها منعقد شده، به ایران ارائه دهد. علت ارائه این پیشنهاد نگرانی آمریکا از فروش احتمالی این هواپیماها به کشور دیگر از سوی ایران و درز اطلاعات سری و حساس این هواپیما به اتحاد جماهیر شوروی اعلام شده است.

 

مخالفان داخلی تجهیزات نظامی

این تقاضای مقامات آمریکایی که رفته‌رفته رنگ و بوی تهدید به خود می‌گرفت، در داخل کشور هم مدافعانی داشت و مسئله پس فرستادن اف-14ها با لحن متفاوت و بر اساس دلایل دیگری بازگو می‌شد. دسته نخست دلبستگان به رژیم سابق بودند که به طریق اولی به آمریکا هم تمایل نشان می‌دادند. این دسته که مسئولیتی در امور اجرایی نداشتند و تنها در مطبوعات مکتوب ظهور پیدا می‌کردند، نگهداری جنگنده‌ها را مخالف مصالح ارتش می‌خواندند. به عنوان نمونه روزنامه آیندگان که به نوعی مولود روزنامه و حزب رستاخیز محسوب می‌شود، در روز 19 اسفند 1357 پابه‌پای مقامات پنتاگون نوشت:

«خریدهای نظامی سنگین‌قیمت و تجملاتی نظیر آواکس اشتباه محض است، زیرا خوب می‌دانیم که فروشنده چنین وسایل حساس و پرخرجی نه نقشه ساخت آن را به ما می‌دهد، نه اجازه تولید آن را و نه حتی آموزش نحوه استفاده از این وسایل را. بر همین اصل چنین سلاح‌هایی که همراه با کارشناسان مربوطه‌اش تحویل می‌گیرند ما را تا حد یک نگهبان بی‌جیره و مواجب سلاح‌هایی که خودمان پولش را داده‌ایم اما عملاً متعلق به دیگران است درمی‌آورد. تجهیز اصولی و منطقی ارتش آینده ایران بستگی به هوش و فراست نظامیان و نحوه بهره‌گیری از استعدادهای غیرنظامیان ایران دارد!»

دسته دوم که پابه‌پای آمریکایی‌ها خواستار استرداد اف-14ها بودند دولت موقت و شخصیت‌های نهضت آزادی ایران بودند. مهدی بازرگان و ابراهیم یزدی به صورت خاص تأکید فراوانی بر پس فرستادن جت‌ها داشتند. مهدی چمران در خاطره خود از تصمیم بازرگان برای فروش جنگنده‌های اف-14 در آن دوران خبر می‌دهد و می‌گوید: «شهید چمران به مهندس بازرگان به عنوان استادش احترام بسیار می‌گذاشت اما وقتی که مهندس بازرگان می‌خواستند هواپیماهای اف-۱۴ را بفروشند به شدت مخالفت کرد. این نکته در خاطرات مقام معظم رهبری نیز هست. اولین باری که مهندس چمران را دیدند در همان‌جایی بود که دکتر جلوی مهندس بازرگان استدلال می‌کرد که جنگنده اف-۱۴ را نفروشید. حتی برای این مسئله به خدمت امام رفت. مهندس بازرگان معتقد بود که ایران با کشوری جنگ ندارد! دکتر معتقد بود ایران جنگ ندارد اما دشمنان ایران با ایران جنگ دارند. بنابراین باید قدرت دفاعی داشته باشیم اگر این قدرت را نداشته باشیم حتما با ما می‌جنگند. دکتر با پافشاری روی مواضع خود نگذاشت مهندس بازرگان جنگنده‌ها را بفروشد. این نشانه تاریخی را گفتم تا رفتار دکتر را در مواجهه با مسائل را یادآوری کنم که دکتر حزبی فکر نمی‌کرد و تاریخی و ملی فکر می‌کرد.»

ابراهیم یزدی هم در توجیه این تصمیم اظهار می‌دارد: «ما با آمریکایی ها اختلافاتی داشتیم و نظر همه این بود که باید اختلافاتمان را با مذاکره حل کنیم. ایران 50میلیارد دلار از آمریکا اسلحه خریده بود. این همه سلاح، لوازم یدکی می‌خواهد. ما چه کار باید می‌کردیم؟ باید برای اینها صحبت می‌شد. نمی‌توانستیم این هواپیماها را بلاتکلیف بگذاریم؛ فقط هواپیمای اف-14 هم که نبود. به علاوه رژیم شاه یک حساب تنخواه گردان در وزارت دفاع آمریکا باز کرده بود به نام Iran Fund. هیأت مستشاران نظامی آمریکا در ایران -که بزرگ‌ترین هیأت مستشاری خارج از سرزمین آمریکا بود و سه ژنرال چهارستاره هم در میان آنها بودند- تصمیم می‌گرفتند برای ارتش ایران چه لازم است، طوفانیان فقط امضا می‌کرد و منابع آن از این حساب تنخواه گردان تامین می‌شد. علاوه بر این، در آخرین روزهای قبل از پیروزی انقلاب (در 14 بهمن 57، یک روز قبل از اعلام نخست‌وزیری مهندس بازرگان)، بختیار بدون هیچ زمینه‌ای 11میلیارد دلار سفارش‌های نظامی ایران به آمریکا را لغو کرده بود...»

به هر حال در نهایت با مخالفت‌های دیگر سران کشور و ارتش و مخالفت برخی اعضای شورای انقلاب از جمله آیت‌الله سیدعلی خامنه‌ای، فرآیند فروش جنگنده‌های اف-14 متوقف شد و در جنگ ایران و عراق به کار گرفته شد. هرچند در همین دوران قرارداد خرید اف-16هایی که تعداد آنان به 300 فروند می‌رسید به صورت یکجانبه لغو و ایران حتی مجبور به پرداخت 17درصد کل مبلغ به عنوان جریمه به آمریکا شد! در عوض، آمریکا این جنگنده‌ها را به عربستان و اسرائیل فروخت.

 

نطق روحانی درباره فروش اف-14ها

از جمله مسائل جالبی که در ماجرای تصمیم دولت موقت برای فروش جنگنده‌ها رخ داد، اعتراض حسن روحانی با این تصمیم جریان آمریکادوست آن زمان بود. یک سال پس از استعفای کار دولت موقت و در روز 18 بهمن‌ماه 1359 حسن روحانی در دوره اول مجلس شورای اسلامی، نطقی در اعتراض به دولت موقت و نهضت آزادی ایراد کرد. حسن روحانی در این نطق به مسائل گوناگون از جمله عملکرد دولت موقت در غائله کردستان، برخورد با تسخیر لانه جاسوسی و مفقود شدن اسناد سری ارتش اشاره کرد. مسئله فروش اف-14ها هم بخش دیگری از این نطق حسن روحانی بود. حسن روحانی که در دوره دولت موقت، در ساماندهی ارتش حضور داشت گفت:

 

«چه کسانی بودند که می‌خواستند اف-14های ما را به آمریکا پس بدهند؟ همان اف-۱۴هایی که امروز حفاظت آسمان ایران را بعهده دارند. چه کسانی مخالفت کردند؟ چه کسانی اصرار داشتند بر این که اف-۱۴ که سرمایه‌ای بود برای نیروهای هوایی ما، و آن وقت من در ستاد ارتش بودم. افسرانی آمده بودند و گریه می‌کردند و می‌گفتند مبادا این توطئه تحقق پیدا بکند. و امروزه در این جنگ دیدیم که حتی حفاظت قسمتی از آسمان تهران به عهده همین اف-۱۴ها بود و اینها توانستند آسمان ما را حفاظت کنند. این مسأله مهم نیست؟ نباید اینها برای ما روشن بشود؟ از این گونه مسائل ما فراوان داریم. داستان بسیار پیچیده‌ای بود...»

روحانی : خزانه خالیست / هاشمی زمان موشک نیست / تهی مغزهایی که عامل جسور شدن دشمن شده اند

نگرانی از اظهارات مسؤولین؛

زیاده‌خواهی موشکی غرب با پیام هاشمی رفسنجانی کلید خورد

پس از توئیت جنجالی هاشمی رفسنجانی و نظر منفی درباره ساخت موشک بود که کشورهای غربی به دبیرکل سازمان ملل نامه‌ای علیه توان موشکی کشورمان نوشتند و بان‌کی‌مون نیز از آزمایش‌های موشکی ایران ابراز نگرانی کرد.

گروه سیاسی مشرق - دوران پسابرجام که مرحله اجرای مفاد مذاکرات مختلف است، دورانی بسیار ظریف است. از این رو می‌طلبد که شخصیت‌های سیاسی با مواضع عاقلانه و هوشیارانه بستر لازم را در فضای داخلی برای نظارت بر اجرای درست تعهدات طرف غربی فراهم کنند.

دوران مذاکره سپری شد و اینک دوران عمل طرف مقابل به تعهداتش است اما به نظر می‌رسد که طرف غربی سعی دارد اصطلاحا دبه کرده و از بار تعهداتی که در برجام داده شانه خالی کند. متاسفانه در این شرایط برخی از سیاسیون داخلی نیز به جای اینکه در راستای استحکام و نظارت بر حسن اجرای برجام عمل کنند آب به آسیاب دشمن ریخته و آنها را در بهانه‌تراشی بر ضد منافع ملی کشورمان یاری می‌کنند.

در حال و هوای تعطیلات نوروز هاشمی رفسنجانی که در جزیره کیش اقامت داشته، صفحه شخصی شبکه‌های اجتماعی از جمله توئیتر خود را فعال کرده و مطالب و پیام‌هایی را برای افکارعمومی ارسال می‌کرد. یکی از این پیام‌ها جمله « دنیای فردا دینای گفتمان‌هاست نه موشک‌ها» بود که بسیاری را به تعجب واداشت.

اما اینک تبعات این جمله مرموز بیشتر مشخص می‌شود. پس از این جمله بود که مفاد نامه آمریکا و متحدانش به «بان کی مون»، دبیر کل سازمان ملل متحد علیه برنامه موشکی ایران فاش شد. خبرگزاری «رویترز» نوشت که آمریکا، انگلستان، فرانسه و آلمان در نامه‌ای به دبیرکل سازمان ملل متحد اعلام کردند آزمایش‌های موشکی ایران در تقابل با قطعنامه ۲۲۳۱ (قطعنامه تصویب توافق برجام) شورای امنیت است.[1]

به نوشته رویترز، دیپلمات‌های شورای امنیت نیز خود اذعان دارند که توجیهات مطرح شده برای اعمال تحریم‌های تازه علیه ایران به بهانه رزمایش موشکی، ضعیف است، چراکه با متن قطعنامه همخوانی ندارد اما به نظر می‌رسد صداهایی در ایران در این راستا به ادعاهای طرف‌های غربی وجاهت می‌بخشند. سخنان هاشمی رفسنجانی در اینکه هم راستا با غرب اعلام می‌کند دنیای امروز دنیای موشک نیست یکی از این موارد است.

همین موارد سبب شد تا دبیرکل سازمان ملل اعلام کرد آزمایش‌های موشک‌های بالستیک توسط ایران باعث نگرانی است.

بر اساس گزارش وبگاه «ال‌بی‌سی»، بان کی مون در ادامه افزود: « اینکه تحریم‌هایی در این خصوص اعمال شود یا نه و هم‌چنین چگونگی این تحریم‌های احتمالی، به شورای امنیت بستگی دارد.[2]»

هاشمی در حالی تنها بر گزینه مذاکرات تاکید می‌کند که بسیاری از کارشناسان سیاسی مذاکرات هسته‌ای را تنها یکی از ابزار مواجهه با طرف غربی برای رسیدن به مقصود می‌دانند و در بسته مقابله با حربه‌های غرب مذاکرات را به عنوان یک ابزار نسبتا موثر قلمداد می‌کنند.

درواقع سیاست در دنیای امروز ایجاب می‌کند که با یک جعبه ابزار به مقابله با مشکلات خارجی رفت که مذاکره و دیپلماسی یکی از این ابزارهاست که بایستی در کنار آن اقتدار نظامی و اقتصادی و ... نیز باشد که توان موشکی ایران در این عرصه راهگشاست. این موضوعی است که سیاستمداری مانند هاشمی رفسنجانی در این عرصه بایستی بدان اشراف داشته باشد و از بدیهیات کار سیاسی است.

کارشناسان معتقدند نامگذاری امسال به نام « اقتصاد مقاومتی؛ اقدام و عمل» نیز از سوی رهبر معظم انقلاب با هدف خارج کردن حربه و ابزار تحریم از دست طرف غربی صورت گرفت که می‌تواند کشورمان را در عرصه بین‌المللی یاری دهد.

هاشمی رفسنجانی در این راستا با شخصیت دهی دیپلماتیک به انقلاب در توئیتی دیگر فردی مانند ظریف را به عنوان نماد انقلابی‌گری معرفی کرد تا بیش از پیش بر مواضع عجیب بود که با واقعیات سیاسی در جهان بین‌الملل منافات دارد، تاکید کند.

به نظر می‌رسد این موضوع تفکری انحرافی است که توسط جریان خاصی برای تغییر گفتمان واقعی انقلاب اسلامی در حال ترویج است. موضوعی که با واکنش رهبر انقلاب در در دیدار جمعی از مداحان و ذاکران اهل بیت(ع) روبرو شد و حضرت آیت‌الله خامنه‌ای با انتقاد شدید از کسانی که روزگار و دنیای فردا را دنیای مذاکره می دانند و نه موشک خاطرنشان کردند: «روزگار، روزگار همه چیز است وگرنه به راحتی و به صراحت حق ملت را خواهند خورد.[3]»

فرش قرمزی که هاشمی برای گزارش اتهام‌آمیز آمانو علیه ایران پهن کرد

ماجرای تایید اتهامات واهی غرب علیه ایران توسط هاشمی رفسنجانی البته به موضوع موشکی که به عنوان برجام 2 برای خلع سلاح ایران و گرفتن توان نظامی کشورمان توسط غرب اجرا می‌شود ختم نمی‌شود. پیشتر نیز در آذرماه سال 94 هاشمی رفسنجانی پیش از ارائه گزارش آژانس بین‌المللی اتمی درباره ارزیابی برنامه هسته‌ای ایران سخنانی ابهام‌آمیز در مورد تمایل برخی به ساخت سلاح‌ هسته‌ای در کشورمان قبل از سال 2003 بر زبان راند که به طور مشکوکی در گزارش آمانو تکرار شد و بخش سیاه این گزارش را تشکیل می‌دهد، که دست بر قضا مورد توجه رسانه‌های صهیونیستی هم قرارگرفت.[4]

هاشمی در مصاحبه با سایت امید هسته‌ای مدعی شده بود: «در سفر پاکستان می‌خواستم با عبدالقدیرخان دیدار کنم اما به من نشان ندادند. او معتقد بود کشورهای اسلامی باید بمب اتم داشته باشند»، «در سال ۶۱ ذهنیت ما این بود که باید خود را به عوامل بازدارنده مسلح کنیم» و «درست است که ما اجازه رفتن به‌طرف سلاح هسته‌ای را نداریم، ولی اگر شرایطی پیش بیاید و ضرورتی پیدا کند و یا دشمنی پیدا کنیم که بخواهد از این سلاح استفاده کند، قدرت ما محفوظ است.»

وی در بخش دیگری از سخنان خود نیز درباره تمایل برخی از افراد در ایران به ساخت سلاح هسته‌ای در زمان جنگ تحمیلی عراق علیه ایران گفت:«همان‌گونه که گفتیم، اوایل که شروع کردیم، در جنگ بودیم و دنبال این بودیم که چنین امکانی برای روزی که دشمن ما بخواهد از سلاح هسته‌ای استفاده کند، داشته باشیم. چنین تفکری بود. اما هیچ‌وقت جدی نشد.»[5]

معلوم نیست این ادعاهای مخدوش و مغلوط در زمانی که آژانس بین‌المللی اتمی درگیر تهیه گزارش ارزیابی بود با چه انگیزه‌ای عنوان شد اما متأسفانه در پی این گزارش رسانه‌های صهیونیستی با استناد به سخنان رئیس‌جمهور سابق ایران، کشورمان را متهم به تلاش برای ساخت سلاح هسته‌ای کرده و سخنان هاشمی را به‌مثابه سندی آشکار در این زمینه عنوان کردند. خطی که غربی‌ها دیروز و امروز علیه توان موشکی ایران دنبال می‌کنند.

کارشناسان معتقدند اگر با حسن ظن بخواهیم این اظهارات را تبیین کنیم باید جهالت را به هاشمی رفسنجانی و یارانش نسبت دهیم، جهالتی که موجب می‌شود این سؤال را مطرح کنیم چرا هاشمی با چنین سابقه‌ و تجربه‌ای در بزنگاه‌ها با جهل و خامی صحبت می‌کند؟ و اگر بخواهیم کمی از حسن ظن خارج شویم و رفتار چند ساله هاشمی را بر اساس انحراف از اصول انقلاب تحلیل کنیم، باید به گزینه خیانت و عناد این چنین سیاست‌مدارانی شهادت دهیم.

به هر جهت به نظر می‌رسد این نوع سخنان بیش از آنکه نفع و سودی برای کشورمان داشته باشد بهانه‌تراشی و آتش‌تهیه برای دشمنان علیه کشورمان است که می‌توان آنرا به خودزنی‌های بزرگ علیه منافع ملی تعبیر کرد. هاشمی سال جدید را نیز با این سخنان متناقض آغاز کرد و مشخص نیست تا کی این موارد از سوی وی ادامه خواهد داشت؟

---

[1] http://www.farsnews.com/13950111000104

[2] http://www.mashreghnews.ir/fa/news/550927

[3] http://www.mashreghnews.ir/fa/news/550919

[4] http://www.mashreghnews.ir/fa/print/505054

[5] http://www.isna.ir/fa/news/94080401833

موافقت روسیه با طرح تشکیل حکومت وحدت ملی در سوریه

موافقت روسیه با طرح تشکیل حکومت وحدت ملی در سوریه

معاون وزیر خارجه روسیه اعلام کرد مسکو با تشکیل حکومت وحدت ملی در چارچوب پیشنهاد رئیس جمهور سوریه موافق است.

به گزارش مشرق، «سرگئی ریابکوف» معاون وزیر خارجه روسیه اعلام کرد مسکو موافق تشکیل حکومت وحدت ملی در چارچوب پیشنهاد «بشار الأسد» رئیس جمهور سوریه موافقت است.

به گزارش شبکه خبری «المیادین» لبنان، ریابکوف هچنین افزود: حکومت وحدت ملی باید شامل نمایندگان دولت و معارضان سوری باشد.وی بیان داشت: گفت‌وگوهای دمشق با معارض سرانجام به دنبال تشکیل دولت انتقالی است.

معاون وزیر خارجه روسیه گفت: پیشنهاد رئیس جمهور سوریه با توافق گروه حمایت از سوریه و قطعنامه 2254 در تعارض نیست.

قطعنامه 2254 شورای امنیت سازمان ملل که در ماه دسامبر سال 2015 به تصویب رسید، خواستار توقف بمباران‌ مناطق غیرنظامی و دسترسی به مناطق تحت محاصره در سوریه است و در آن نقشه راهی بمنظور تشکیل دولت وحدت ملی در سوریه طی 6 ماه آینده و برگزاری انتخابات منطقه‌ای در 18 ماه آینده تعیین شده است.

منبع: فارس

این فرصت پیش آمده مدت دارد

امام ماهمیشه عزت دارد

فرمایش او همیشه حکمت دارد

کوبد به دهان هر یاوه سرا

با صولت حیدری صلابت دارد

هشدار دگر به هر چه خائن کردند

شمشیر علی خدایی قیمت دارد

فیروز و حسن ، اکبر و لاریجانی!

این فرصت پیش آمده مدت دارد

هم موشک - هم دیپلماسی