امام امت : کار فناوری نانو به خواست خداوند پیش خواهد رفت

نانو

جوان و مسئولیت انقلابی

نداشتن بصیرت مثل نداشتن چشم است/جایی که ایمان هم به کار نمی آید

یاری رهبر در کلام حضرت امام علی علیه السلام

چه عکس پر معنایی؟!!! واقعاً دل آدم به درد می آید

بروید دنبال کارهای نشدنی تا بشود

کسی که اطلاعات دانشمندان هسته‌ای را در اختیار موساد قرار می‌داد +عکس

دستگاه اطلاعاتی کشور موفق به دستگیری فردی شده که اطلاعات دانشمندان هسته‌ای را در اختیار موساد قرار می‌داده است.

به گزارش مشرق، از ابتدای انقلاب اسلامی و به خصوص از سال 1360 روند ترور شخصیت‌های  تاثیر گذارکشورمان توسط سازمان‌های تروریستی با هدف ضربه زدن به انقلاب اسلامی شکل گرفت و در 4 دهه گذشته بسیاری از افراد برجسته و تاثیرگذار ایران از همین طریق به شهادت رسیده‌اند.

در سال‌های ابتدایی انقلاب اسلامی موج ترورها بیشتر معطوف به ترور شخصیت‌های سیاسی و امنیتی کشور بود اما پس از طرح موضوع پرونده هسته‌ای ایران و دستیابی کشورمان به سطوح بالایی از دانش هسته‌ای و پس از آنکه دشمن نتوانست روند رشد فزاینده علمی کشور را با تحریم و تهدید متوقف کند، دست به کار ترور دانشمندان هسته‌ای شد.

بر همین اساس، در 22 دی ماه سال 88 اولین دانشمند هسته‌ای ایران به نام دکتر مسعود علیمحمدی در جلوی درب منزلش ترور شده و به شهادت می‌رسد. در بررسی‌های اولیه مشخص شد انفجار بمبی که در یک موتور سیکلت در جلوی درب منزل شهید علیمحمدی پارک شده‌ بود باعث شهادت دکتر علیمحمدی شده است.

حدود یک سال پس از این واقعه، در تاریخ 8 آذر 89 دوتن دیگر از دانشمندان هسته‌ای کشورمان هدف تیم‌های ترور سرویس‌های اطلاعاتی دشمن قرار گرفتند که یکی از این عملیات‌ها منجر به شهادت دکتر مجید شهریاری، استاد فیزیک دانشگاه شهید بهشتی شد و عملیات دیگر با هوشیاری دکتر فریدون عباسی ناکام ماند.

چند روز پس از ترور شهید شهریاری، وزارت اطلاعات از دستیگری عامل ترور شهید علیمحمدی خبر داد. در واقع وزارت اطلاعات موفق شده بود مجید جمالی فشی عامل  ترور شهید علیمحمدی را دستگیر کند. اعترافات جمالی فشی مشخص کرد که سازمان اطلاعاتی اسرائیل طراح و اجرا کننده ترور دانشمندان هسته‌ای کشورمان است، ولی هنوز مشخص نبود که چه کسی اطلاعات دانشمندان هسته‌ای کشورمان را در اختیار دشمن قرار داده است.

اوایل مرداد ماه سال 90 شهید داریوش رضای نژاد سومین دانشمند هسته‌ای کشورمان نیز در جلوی چشم خانواده‌اش به شهادت می‌رسد. در دی ماه همان سال نیز شهید مصطفی احمدی روشن چهارمین دانشمند هسته‌ای کشورمان نیز هدف ترور قرار گرفته و به شهادت می‌رسد.

نکته قابل توجه در تمامی این ترورها آن است که تمام دانشمندان هسته‌ای کشورمان به شیوه‌ای مشابه و با چسباندن بمب‌های مغناطیسی به درب خودروهای‌شان به شهادت می‌رسند به جز شهید رضایی نژاد که با شلیک چند گلوله ترور می‌شود.

تمامی این شواهد نظر سیستم اطلاعاتی کشور را به این نکته معطوف می‌کند که اتاق عملیات مشترکی تمام این ترورها را برنامه ریزی، هدایت و اجرا کرده است. اما نکته مبهم این پرونده آن است که چه کسی اطلاعات مربوط به دانشمندان هسته‌ای ایران را در اختیار دشمن قرار داده است؟

ار دیبهشت ماه سال 94 فردی به نام احمدرضا جلالی توسط دستگاه اطلاعاتی کشور بازداشت می‌شود. جلالی که دکترای عمومی خود را در ایران گرفته بود، دوره تخصصی پزشکی هسته‌ای را در کشور سوئد گذرانده بود. وی به دلیل تخصصش، به پزشک امین در پروژه‌های خاص تحقیقات هسته‌ای کشور دعوت به همکاری می‌شود. وی درسال 87 برای ادامه تحصیل به سوئد و بلژیک می‌رود  و به علت تدریس در دانشگاه‌های اروپایی و شرکت در مجامع علمی به شهرت می‌رسد.

جلالی درباره فعالیتش درخارج از کشور می‌گوید: پس از مقطع دکترا با یک شرکت اروپایی همکاری می‌کند و در ادامه نیز با شرکت‌هایی در آمریکا و اروپا همکاری می‌کرده است. همچنین در پروژه‌های اروپایی که گاها بین 7 کشور اروپایی انجام می‌شده است به عنوان مسئول پروژه به ایفای نقش می‌پرداخته است.

جلالی به دلیل ارتباط نزدیک با دانشمندان هسته‌ای کشور لیستی از اطلاعات آنان را به موساد تحویل می‌دهد و این اطلاعات به مبنای اصلی موساد برای ترور دانشمندان کشورمان می‌شود.

جلالی که در پوشش همکاری با آژانس امنیتی اتحادیه اروپا اقداماتش را انجام می‌داده است درباره درخواست‌های موساد  می‌گوید: آنها در ابتدا عکس‌هایی از مراکز هسته‌ای به من نشان می دادند و از من می‌خواستند اطلاعاتی از این مراکز در اختیار آنها قرار بدهم. پس از آن اطلاعات جدیدی از من درباره دانشمندان هسته‌ای کشور می‌خواستند که این افراد دقیقا چه اقداماتی را انجام می‌دهند.

دکتر احمدرضا جلالی - جاسوس موساد

وی همچنین درباره توصیه‌هایی که عوامل موساد به او می‌کردند، عنوان کرده که، "آنها به من می‌گفتند درباره ارتباط با ما چه در قالب دوستی، چه در قالب همکاری با اتحادیه اروپا هیچ مطلبی در داخل کشور عنوان نکنم."

موساد سیستم ارتباطی خاصی را در اختیار جلالی قرار داده بود و طبق اظهارات وی، در زمانی که می‌خواستند صحبت‌های مهمی با او انجام دهند ابتدا یک تماس با گوشی همراه او برقرار می‌کردند و سپس از او می خواستند در ساعت مشخصی از گوشی همراه مخصوصی که موساد در اختیار  او قرار داده است استفاده کند.

وعده ارائه اقامت در یکی از کشورهای اروپایی و کار در آن کشور از جمله دلایل اصلی گرفتاری جلالی در دام اطلاعاتی موساد بوده است.

از دیگر آثار اقدامات جلالی بهانه تراشی های جدید اژانس بین المللی انرژی اتمی علیه ایران آنهم با اطلاعاتی است که توسط این جاسوس  به دشمن داده شده‌ است.

منبع: تسنیم

عکس/ ارتشی از سگ و کمتر از سگ

در عکس زیر، یک سگِ دست آموز«تزاحال»، یک جوان معترض به اشغالگری را به دندان گرفته است. اشغالگران، یگان‌های..

به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق، رژیم صهیونیستی، در سال 1947 اعلام موجودیت نمود. در همان سال، سازمان های تروریستی یهودی و در راس آن ها «هاگانا» در هم ادغام شدند و نیروی مسلحی را ایجاد نمودند که در زبان «عبری» به آن «تزاحال» گفته می شود و ترجمه ی آن عبارت نزدیک به این است:«نیروی دفاعی اسراییل». این تشکیلات مسلح که ارتشِ رسمی رژیم صهیونیستی به شمار می رود، در طول حیات خود، چندین بار وارد جنگ با کشورهای همسایه شده است اما بخش عمده ای از زمان و توان آن، به رویارویی با مردم بی دفاع و خشمگین فلسطینی گذشته است. شاید تلفاتی که این ارتش از غیرنظامیان فلسطینی، اعم از زن و کودک و پیر و جوان گرفته است، کمتر از تلفات وارده توسط آن، به ارتش های عربی نباشد.
در عکس زیر، یک سگِ دست آموز ارتش اسراییل، یک جوان معترض به اشغالگری را به دندان گرفته است. ارتش اسراییل، یگان های ویژه ای از این سگ ها آموزش داده است و در از آن ها در سرکوب اعتراضات ضد اشغالگری و مقابله با مردم فلسطین، به صورت گسترده استفاده می نماید. گرچه اگر منصفانه بنگریم، آنان که او را آموزش داده اند، بی شک کمتر از سگ هستند چرا که سگ، هیچ گاه نمی تواند با هم نوعان خود، آن هم به جرم مطالبه ی حقی مسلم، چنین کند.

تاریخچه «وتوهای» آمریکا به نفع اسرائیل

کد خبر 810983

تاریخ انتشار: ۲۸ آذر ۱۳۹۶ 

آمریکا دوشنبه شب قطعنامه پیشنهادی مصر را که با اعلام قدس شریف به‌عنوان پایتخت رژیم صهیونیستی مخالفت می‌کرد، وتو کرد.

به گزارش مشرق، آمریکا روز دوشنبه از وتوی چهل و سوم خود به نفع رژیم صهیونیستی استفاده کرد.

به‌غیر از آمریکا، هر 14 عضو شورای امنیت سازمان ملل متحد با قطعنامه پیشنهادی مصر که با اعلام قدس شریف به‌عنوان پایتخت رژیم صهیونیستی مخالفت می‌کرد، موافق بودند.

در قطعنامه پیشنهادی مصر به شورای امنیت تأکید شده بود مسأله قدس باید از طریق مذاکرات حل شود و هرگونه تصمیم و اقدامی که منجر به تغییر ماهیت، موقعیت، یا ترکیب جمعیتی بیت‌المقدس شود، هیچ وجهه قانونی نداشته، فاقد ارزش و اعتبار است و باید مطابق قطعنامه‌های شورای امنیت به حالت اول بازگردد.

آمریکا پیش از این بارها از حق وتوی خود در حمایت از جنایات رژیم صهیونیستی استفاده کرده بود که در زیر به آن خواهیم پرداخت:

1973 میلادی

26 جولای سال 1973 میلادی (4 مرداد 1352) آمریکا قطعنامه پیشنهادی هند، اندونزی، پاناما، پرو، سودان، یوگسلاوی، و گینه را که بر حق فلسطینیان تاکید داشت و خواهان خروج اسرائیل از سرزمین‌های عربی اشغالی بود، وتو کرد.

1976 میلادی

25 ژانویه 1976 میلادی (5 بهمن 1354) آمریکا قطعنامه پیشنهادی پاکستان، پاناما، تانزانیا و رومانی را که بر حق ملت فلسطین در تعیین سرنوشت و تشکیل دولت مستقل مطابق با منشور سازمان ملل متحد تاکید داشت و خواهان خروج اسرائیل از سرزمین‌های اشغال شده از ژوئن سال 1967 بود و شهرک‌سازی‌ها در سرزمین‌های اشغالی را محکوم می‌کرد، وتو کرد.

25 مارس 1976 میلادی (5 فروردین 1355) آمریکا قطعنامه پیشنهادی برخی از کشورهای جهان سوم را که از اسرائیل می‌خواست از هرگونه اقدامات علیه ساکنان عرب در سرزمین‌های اشغالی خودداری کند، وتو کرد.

29 ژوئن 1976 میلادی (8 تیر 1355) آمریکا قطعنامه پیشنهادی پاکستان، پاناما، و تانزانیا که بر حق ملت فلسطین در تغیین سرنوشت و بازگشت به کشورشان و حقشان در استقلال و حاکمیت تاکید داشت، وتو کرد.

1980 میلادی

30 آوریل 1980 میلادی (10 اردیبهشت 1359) آمریکا قطعنامه پیشنهادی تونس را که خواهان استفاده ملت فلسطین از حقوق مشروعشان بود، وتو کرد.

1982 میلادی

آمریکا در سال 1982 میلادی 7 بار از وتوی خود به نفع اسرائیل استفاده کرد.

20 ژانویه 1982 میلادی (30 دی 1360) آمریکا یک قطعنامه پیشنهادی را که خواهان تحریم اسرائیل به‌دلیل اشغال ارتفاعات جولان سوریه بود، وتو کرد.

25 فوریه 1982 میلادی ( 6 اسفند 1360) آمریکا قطعنامه پیشنهادی اردن را که از مقامات محلی فلسطین می‌خواست وظایف خود را انجام داده و هرگونه اقدامات صورت گرفته در کرانه باختری لغو شود، وتو کرد.

2 آوریل 1982 میلادی (13 فروردین 61) آمریکا یک قطعنامه پیشنهادی که اسرائیل را مسئول ترور  بسام الشکعه شهردار نابلس وتو کرد.

20 آوریل 1982 میلادی (31 فروردین 61) آمریکا قطعنامه‌ کشورهای عربی را در محکومیت حمله به مسجدالاقصی وتو کرد.

9 ژوئن 1982 میلادی (19 خرداد 1361 میلادی) آمریکا قطعنامه پیشنهادی اسپانیا در محکومیت حمله اسرائیل به لبنان را وتو کرد.

25 ژوئن 1982 (4 تیر 1361) آمریکا قطعنامه پیشنهادی فرانسه درباره حمله اسرائیل به لبنان را وتو کرد.

6 آگوست 1982 میلادی (15 مرداد 1361) آمریکا مانع تصویب قطعنامه‌ای در شورای امنیت شد که اسرائیل را در زمینه سیاست‌های تنش آمیز در منطقه خاورمیانه و به‌ویژه لبنان محکوم می‌کرد.

1983 میلادی

15 فوریه 1983 میلادی ( 26 بهمن 1361) آمریکا یک قطعنامه پیشنهادی در شورای امنیت که فاجعه قتل و عام آوارگان فلسطینی در صبرا و شتیلای لبنان محکوم می‌کرد. رای داد.

 1984 میلادی

6 سپتامبر 1984 میلادی (15 شهریور 1363) آمریکا قطعنامه‌ای را که بر اجرای توافق‌های چهارگانه ژنو در سال 1949 بر سرزمین‌های اشغالی تاکید داشت، وتو کرد.

1985 میلادی

12 مارس 1985 میلادی (21 اسفند 1363) آمریکا قطعنامه پیشنهادی لبنان در شورای امنیت که اقدامات رژیم صهیونیستی در جنوب لبنان را محکوم می‌کرد، وتو کرد.

13 سپتامبر 1985 میلادی ( 22 شهریور 1364) واشنگتن مانع تصویب قطعنامه‌ای شد که اقدامات سرکوبگرانه اسرائیل علیه فلسطینیان را محکوم می‌کرد.

1986 میلادی

17 ژانویه سال 1986 میلادی (27 دی 1364) آمریکا  قطعنامه‌ای که از اسرائیل می‌خواست نیروهای خود را از لبنان خارج کند، وتو کرد.

30 ژانویه 1986 میلادی (10 بهمن 1364) آمریکا قطعنامه پیشنهادی شورای امنیت را که تجاوزهای اسرائیل به مسجدالاقصی را محکوم  و ادعاهای اسرائیل را در دانستن قدس به عنوان پایتخت خود باطل می‌دانست، وتو کرد.

7 فوریه 1986 میلادی ( 18 بهمن 1364) آمریکا قطعنامه‌ای که رژیم صهیونیستی را مسئول ربایش یک هواپیمای مسافربری لیبی می‌دانست، وتو کرد.

1987 میلادی

20 فوریه سال 1987 میلادی (1 اسفند 1365) آمریکا قطعنامه‌ای را که سرکوب شدید کودکان فلسطینی به دست رژیم صهیونیستی در جریان انتفاضه نخست را محکوم می‌کرد، وتو کرد.

1988 میلادی

18 ژانویه 1988 (28 دی 1366) واشنگتن قطعنامه‌ای که حملات اسرائیل به جنوب لبنان را محکوم می‌کرد و خواستار توقف اقدامات خصمانه اسرائیل علیه لبنان و غیرنظامیان بود، وتو کرد.

1 فوریه 1988 میلادی (12 بهمن 1366) آمریکا قطعنامه‌ای پیشنهادی را که خواستار جلوگیری از عملیات‌های انتقامجویانه اسرائیل علیه فلسطینیان در سرزمین‌های اشغالی بود، وتو کرد.

15 آوریل 1988 میلادی (26 فروردین 1366)  آمریکا قطعنامه‌ای پیشنهادی را وتو کرد که این قطعنامه سرکوب شدید فلسطینیان را به دست رژیم صهیونیستی در جریان اعتراضات آن‌ها به اخراج 8 فلسطینی، محکوم می‌کرد.

10 مه 1988 میلادی (20 اردیبهشت 1367) آمریکا قطعنامه‌ای که اسرائیل را به‌دلیل حمله به جنوب لبنان محکوم می‌کرد، وتو کرد.

14 دسامبر 1988 میلادی (23 آذر 1367) آمریکا  قطعنامه‌ای را که خواستار محکومیت تجاوز زمینی و هوایی اسرائیل به لبنان بود وتو کرد.

1989 میلادی

1 فوریه 1989 میلادی (12 بهمن 1367) آمریکا قطعنامه‌ای پیشنهادی که اقدامات اسرائیل در سرزمین‌های اشغالی فلسطین را محکوم می‌کرد و خواستار پایبندی این رژیم به توافق ژنو در زمینه حقوق غیرنظامیان در زمان جنگ بود، وتو کرد.

18 فوریه 1989 میلادی (29 بهمن 1367) آمریکا قطعنامه‌ای پیشنهادی را که خواهان محکومیت اسرائیل در زمینه تجاوز به حقوق بشر در سرزمین‌های عربی اشغالی بود، وتو کرد.

9 ژوئن 1989 میلادی (19 خرداد 1368) آمریکا قطعنامه پیشنهادی کشورهای جنبش عدم تعهد که اسرائیل را به‌دلیل اعمال سیاست‌های سرکوبگرانه در سرزمین‌های اشغالی محکوم می‌کرد، وتو کرد.

7 نوامبر 1989 میلادی (16 آبان 1368)  آمریکا قطعنامه‌ای پیشنهادی که اقدامات اسرائیل در سرزمین‌های اشغالی را محکوم می‌کرد، وتو کرد.

سال 1990 میلادی

1 ژوئن 1990 میلادی (11 خرداد 1369) آمریکا قطعنامه پیشنهادی کشورهای عضو جنبش عدم تعهد را که خواستار اعزام کمیته‌ای بین‌المللی به سرزمین‌های عربی اشغالی برای کشف حقایق درباره اقدامات سرکوبگرانه اسرائیل علیه ملت فلسطین بود، وتو کرد.

سال 1995 میلادی

17 مارس 1995 میلادی‌ ( 10 اسفند 1373) آمریکا مانع تصویب قطعنامه‌ای شد که خواستار توقف اقدامات اسرائیل در مصادر ه سرزمین‌های عربی در قدس اشغالی بود.

سال 1997 میلادی

4 مارس 1997 میلادی ( 14 اسفند 1375) واشنگتن مانع از تصویب قطعنامه‌ای شد که از اسرائیل می خواست فعالیت‌های شهرک‌سازی خود در شرق قدس اشغالی را متوقف کند.

21 مارس 1997 میلادی (1 فروردین 1376) آمریکا قطعنامه‌ای پیشنهادی که اسرائیل را در زمینه ساخت شهرک‌های صهیونیست‌نشین در کوه ابوغنیم در شرق شهر قدس اشغالی محکوم می‌کرد، وتو کرد.

سال 2001 میلادی

27 مارس 2001 میلادی ( 7 فروردین 1380) آمریکا مانع از تصویب قطعنامه‌ای شد که مجوز ایجاد یک مرکز نظارت بین‌المللی برای حمایت از فلسطینیان در کرانه باختری و غزه را می‌داد.

14 دسامبر 2001 میلادی ( 23 آذر 1380) آمریکا قطعنامه‌ای را که خواهان خروج اسرائیل از سرزمین‌های تحت کنترل تشکیلات خودگردان فلسطین بود و حمله به غیرنظامیان را محکوم می‌کرد، وتو کرد.

سال 2002 میلادی

20 دسامبر 2002 میلادی (29 آذر 1380) واشنگتن قطعنامه پیشنهادی سوریه برای محکومیت کشتار چند کارمند سازمان ملل متحد توسط اسرائیل و تخریب عامدانه انبار متعلق به سازمان برنامه جهانی غذا در سرزمین‌های فلسطین را وتو کرد.

 سال 2003 میلادی

14 جولای سال 2003 میلادی (23 تیر 1382) آمریکا قطعنامه‌ای پیشنهادی را که خواستار برچیده شدن دیوار حائل که توسط اسرائیل بنا شده بود، وتو کرد. این دیوار، سرزمین‌های فلسطین را قطع می‌کرد و تجاوز به زمین شهروندان فلسطینی محسوب می‌شد.

16 جولای 2003 میلادی (25 تیر 1382) آمریکا قطعنامه‌ای را که خواستار حمایت از یاسر عرفات رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین پس از تصمیم کنست برای ترور او بود، وتو کرد.

سال 2004 میلادی

25 مارس سال 2004 میلادی (6 فروردین 1383) آمریکا قطعنامه‌ای پیشنهادی که اسرائیل را مسئول ترور شیخ احمد یاسین بنیان‌گذار جنبش حماس می‌دانست، وتو کرد.

5 اکتبر 2004 میلادی ( 13 مهر 1384) واشنگتن قطعنامه‌ای پیشنهادی را که از اسرائیل می‌خواست تجاوز خود به شمال نوار غزه را متوقف کرده و از منطقه خارج شود، وتو کرد.

سال 2006 میلادی

13 جولای 2006 میلادی (22 تیر 1385) آمریکا قطعنامه‌ای پیشنهادی را که خواهان آزادی یک نظامی صهیونیست در ازای آزادی اسرای فلسطینی در زندان‌های رژیم صهیونیستی و توقف محاصره و پیشروی اسرائیل در نوار غزه بود، وتو کرد.

سال 2014 میلادی

31 دسامبر 2014 میلادی (10 دی 1393) آمریکا قطعنامه پیشنهادی فلسطین را که خواهان پایان اشغالگری اسرائیل بود، وتو کرد. آمریکا در حالی این قطعنامه پیشنهادی را وتو کرد که نیازی به آن نداشت، زیرا فلسطین 9 رأیی را که برای تصویب این قطعنامه پیشنهادی خود نیاز داشت، به دست نیاورده بود.

سال 2017 میلادی

18 دسامبر 2017 (27 آذر 1396) آمریکا چهل و سومین وتوی خود را علیه قطعنامه پیشنهادی مصر که با اعلام قدس شریف به‌عنوان پایتخت رژیم صهیونیستی مخالفت می‌کرد، به کار برد.

منبع: تسنیم