وحدت

متن کامل بیانیۀ مهم و راهبردی امام امت تحت عنوان «گام دوم انقلاب»

برای مشاهدۀ متن بیانیۀ گام دوم انقلاب، روی تصویر بالا کلیک فرمایید

بسیج باید رصد شود البته نه توسط دستگاه اطلاعات و حفاظت اطلاعات

۳ / آذر / ۱۳۹۵

حضرت امام خامنه ای (مدظله العالی):

« چون بسیج یک موجود متحرّک است، یک مجموعه‌ی زنده است، پویا است، مشغول رویش است، مشغول پیش‌روندگی است، باید رصد کرد که متوقّف نشود؛ باید رصد کرد که راه را خطا نرود، اشتباه نرود؛ باید رصد کرد که مورد آسیب قرار نگیرد، مریض نشود، ویروس‌های گوناگون در آن نفوذ نکنند. دستگاه رصدگر غیر از دستگاه اطّلاعات و حفاظت اطّلاعات و مانند اینها است؛ آنها را کار ندارم، آنها به جای خودش هر کدام مسئولیّتی دارند؛ دستگاه رصدگر آن دستگاه خردمند و عاقلی است که مثل صفحه‌ی مغناطیسی و برقی که انسان جلویش گذاشته و دارد واقعیّت بیرون را مشاهده میکند، میبیند که چه اتّفاقی می‌افتد. »

معنی واقعی بسیج بی ترمز در کلام امام امت

۳ / آذر / ۱۳۹۵

حضرت امام خامنه ای ( حفظه الله تعالی) :

« هم در عرصه‌ی علم، هم در عرصه‌ی فرهنگ، هم در عرصه‌ی اقتصاد، هم در عرصه‌ی خدمت‌رسانی؛ در همه‌ی این عرصه‌ها بسیج میتواند به‌عنوان یک نیروی پُرقدرت و اثرگذار ظاهر شود. وقتی میگویند بسیج بی‌ترمز است، یعنی همین. به عبارت دیگر، بسیج میتواند دستگاه‌های مسئول را، هم در جهت‌دهی، هم در هدف‌گذاری، هم در عمل یاری بدهد. »

رمز پیروزی؛ اتکا به قدرت الهی و باور کردن قدرت حضور مردم

۳ / آذر / ۱۳۹۵

حضرت امام خامنه ای (حفظه الله تعالی):

« جمهوری اسلامی با اتّکاء به قدرت الهی و با باور کردن قدرت حضور مردم، از هیچ قدرتی در دنیا هراس ندارد. »

مراد از نماز اول وقت در توصیه‌های سلوکی چیست؟/ روایتی از گفتگوی عجیب امیرالمومنین(ع) با اهل قبور

​

سلسله جلسات ماهانه شرح کلمات اخلاقی آیت‌الله بهجت(ره)؛ جلسه هفتم

مراد از نماز اول وقت در توصیه‌های سلوکی چیست؟/ معامله ما با دنیا به‌گونه‌ای است که گویی مدت طولانی اینجا خواهیم بود/ روایتی از گفتگوی عجیب امیرالمومنین(ع) با اهل قبور

تعبیر، تعبیر عجیبی است، می فرماید این کلام را امیرالمومنین(ع) هر شب در کوفه داشتند، وقتی مردم کوفه می رفتند که بخوابند، این را هر شب امیرالمومنین(ع) داشتند، صدای خودشان را به قدری بلند می کردند که اهل مسجد کوفه و همسایه ها و مجاورین مسجد کوفه، این صدای حضرت را می شنیدند، چه می گفت حضرت هر شب؟ بایست مطلب مهمی باشد.

گروه معارف - رجانیوز: جلسه هفتم از سلسله جلسات ماهانه شرح کلمات اخلاقی آیت الله بهجت(ره) به همت هیات کریم آل طاها(ع) (کانون دانش پژوهان نخبه) و مسجد لولاگر، روز چهارشنبه دوازدهم دی ماه در تهران برگزار شد. این مراسم با بیان احکام و خوانش فرازهایی از صحیفه حضرت امام خمینی(ره) آغاز  و با بیان نکاتی درباره اهمیت جلسات اخلاقی ادامه یافت. متن مشروح این جلسه را از نظر می‌گذرانید:

 

بسم الله الرحمن الرحیم

الحمدلله الذی هدانا سبل السلام و نهانا عن اتباع خطوات الشیطان و الصلاة و السلام علی افضل من دعل الی سبیل ربه بالحکمة و الموعظة الحسنة سیدنا و نبینا ابی القاسم المصطفی محمد صل الله علیه و علی اهل بیته  الطیبین و الطاهرین المعصومین المکرمین و اللعن الدائم علی اعدائهم اجمعین من الان الی قیام یوم الدین

الهی هب لی کمال الانقطاع الیک و أنر ابصار قلوبنا بضیاء نظرها إلیک حتی تخرق ابصار القلوب حجب النور  و تصل إلی معدن العظمة و تصیر أرواحنا معلقة بعز قدسک الهی وجعلنی ممن نادیته فأجابک و لاحظته فصعق لجلالک و ناجیته سرا و عمل لک جهرا

 

کلام در شرح کلمات مرحوم آیت الله بهجت بود، رسیدیم به کلمه پنجم، ایشان فرمودند که آیت الله قاضی مکرر می فرمود: اگر کسی مواظبت بر نماز اول وقت نمود و به جایی نرسید، بر من چنین و چنان کند. در توضیح این بیان ایشان مطالبی در جلسه قبل عرض شد منتها بحث ناقص ماند، وعده دادیم در این جلسه تکمیل کنیم.

 

مراد از نماز اول وقت چیست؟

یک مطلب این است که اولا مراد از اول وقت که مرحوم علامه، مرحوم آقای قاضی، مرحوم آقای بهجت، مرحوم آیت الله پهلوانی و کسانی که سلسله آنها به مرحوم آیت الله آمیرزا حسینقلی همدانی و رحوم آسید علی آقای شوشتری می رسد، وقتی می گویند نماز اول وقت، مراد چیست؟ و همینطور فقهای عظیم الشأن وقتی تأکید می کنند که نماز را اول وقت بخوانید، مراد از اول وقت چیست؟

 

اینجا یک بحثی که لازم است به آن توجه شود این است که نمازهای یومیه، یک وقت اختصاصی دارد، یک وقت إجزاء دارد، یعنی شما وقتی در این وقت نماز را بخوانید، مجزی هست و تکلیف از گردن شما ساقط است، و یک اول وقت داریم و یکی هم وقت فضیلت.

 

وقت فضیلت با اول وقتی که در ذهن ما هست، فرق می کند،به ما تا می گویند اول وقت، ذهنمان می رود سمتی که وقتی اذان نماز گفته می شود، این یعنی اول وقت! مراد از اول وقت با توجه به روایاتی که داریم و همینطور فتاوایی که از فقهای گرانقدر صادر شده، مراد از اول وقت یعنی وقت فضیلت، پس مراد از اول وقت یعنی وقت فضیلت نماز.

 

این را مرحوم آیت الله پهلوانی، هم شفاهاً و هم در آن نوشته ای که داشتند، این را توجه دادند. ایشان می فرمایند که منظور از اول وقت، درک زمان فضیلت نمازهای یومیه است، خواه به جماعت باشد و خواه اینکه انسان در منزل فرادا بخواند. پس خوب دقت کنید مرحوم آیت الله بهجت از استادشان مرحوم آقای قاضی، نماز اول وقت را نقل کردند با آن بیانی که ذکر شد، مراد از اول وقت چیست؟ وقت فضیلت نماز های یومیه است.

 

خب، وقت فضیلت نمازهای یومیه چگونه است؟ در رساله های عملیه آمده، باید به مرجع خودتان مراجعه کنید، ببینید نظرش در مورد وقت فضیلت چیست. اما من فتوای امام ره را عرض می کنم که آن محاسبه ای که انجام گرفته است که ظاهرا فتوای مقام معظم رهیری هم باید همین باشد، حالا اگر اختلافی بود آقای مخلصی جلسه بعد بگویند، در اذان صبح تقریبا وقت فضیلت حدود 21 دقیقه می شود، در رساله ها که نگاه کنید می گویند وقت فضیلت نماز صبح، از اذان صبح است تا وقتی که هوا روشن شود که تقریبا 20 دقیقه، 21 دقیقه می شود. اگر کسی نماز صبحش را در این زمان بخواند یعنی نمازش را اول وقت خوانده است، پس اول وقت یعنی وقت فضیلت، وقتی فضیلت یعنی وقتی که ثوابش از باقی زمان ها بیشتر است برای اقامه نماز.

 

در باب نماز ظهر، آنجا هم تقریبا حدود یک ساعت و ده دقیقه یا یک ساعت و چهل دقیقه محاسبه کردند که در رساله ها به صورت شاخص مطرح است، وقت فضیلت نماز ظهر است. در باب عصر دیدید اهل سنت عصر را تأخیر میندازند، اینجا مسئله اختلافی است، فتوای امام رضوان الله تعالی علیه این است که بعد از خواندن نماز ظهر، (وقت فضیلت نماز عصر است)، که گفتیم وقت فضیلتش چقدر است، حالا اگر کسی اذان که گفت، نمازش را بخواند، همین که نماز ظهر را خواند، بلافاصله پشت سرش وقت فضیلت نماز عصر شروع می شود که تقریبا حدود سه ساعت و نیم، وقت فضیلت نماز عصر است، پس اگر کسی نماز عصر خودش را به دنبال نماز ظهرش خواند، به فتوای امام ره نماز عصرض در وقت فضیلت، اقامه شده است.

 

نماز مغرب هم به محض اینکه اذان می گویند وقت فضیلتش شروع می شود تا ذهاب حمره مغربیه، یعنی آن سرخی مغرب برود که تقریبا حدود 50 دقیقه، 51 دقیقه است. در نماز عشا وقت فضیلتش اینگونه نیست که شما مغرب را که خواندی بلافاصله بعد از آن (مثل نماز ظهر) وقت فضیلت عشا باشد، کسی که می خواهد نماز اول وقت را در عشا رعایت کند حدود یک ساعت خرده ای بعد از اذان مغرب است که حالا بعضی گفتند 51  دقیقه، استاد بزرگوار ما فقیه عارف مرحوم آیت الله جعفری که از برجسته ترین شاگردان علامه طباطبایی در همه ابعاد بودند، از آقای بروجردی نقل می کردند که نظر ایشان این بوده که یک ساعت و نیم تا سه ساعت وقت فضیلت است. اینها را اگر مراجعه به مرجعتان بکنید، معلوم می شود، حالا اینهایی که من عرض کردم، فتوای امام ره بود، حدود تقریبا 51 دقیقه یا کمی بیشتر، وقت فضیلت نماز عشل شروع می شود تا حدود سه ساعت، سه ساعت و ده دقیقه.

 

خب، حالا ما در این وقت فضیلت چه کنیم؟ در این وقت فضیلت، انسان هر چه تلاش کند که نمازش به اول وقت فضیلت (نزدیک باشد، ثواب بیشتری می برد)، وقت فضیلت معلوم شد که یک زمانی دارد مثلا نماز صبح تا روشن شدن هوا، این وقت فضیلت است و اگر کسی در این وقت، نمازش را خواند، نماز اول وقت است، اما در همین وقت فضیلت، خود وقت فضیلت ، اول وقت دارد یعنی اول وقت فضیلت، اول وقت فضیلت نماز صبح همان وقتی است که اذان صبح را می گویند، یعنی این باز مستحب است که انسان نمازش را در اول وقت فضیلت بخواند. خب این بحثی که لازم بود تذکر داده شود که مراد از اول وقت که اهل معرفت می گویند و فقها توصیه می کنند، چیست؟

 

در اهمیت نماز جماعت

اینجا باز یک نکته ای که باید به آن توجه شود این است که حالا اگر در همین وقت فضیلت، امر دائر شد بین نماز فرادا و نماز جماعت، یعنی من نماز فرادای خودم را در اول وقت فضیلت بخوانم یا نماز جماعتم را در آخر وقت فضیلت بخوانم، اینجا اولویت با جماعت است، حالا اگر امر دائر شد بین اینکه من نماز جماعتم را خارج از وقت فضیلت بخوانم، یا فرادا بخوانم در وقت فضیلت، اینجا اختلافی هست، برخی از فقها فتوا دادند که جماعت مقدم است، برخی از فقها مثل آقای سیستانی فرمودند که معلوم نیست که انسان بگوید، جماعت در غیر فضیلت، اولی است، پس اینجا هم اختلاف فتوا هست و بایست نظر مرجعتان را بپرسید و ببینید که نظرش چه است.

 

اینجا یک نکته ای که من باید عرض کنم، مسئله نماز جماعت است که یک مقداری باید به آن توجه بیشتری شود. من فقط یک فتوا را نقل می کنم که هشدار دهنده است برای همه ما. نماز جماعت خواندن مستحب است و ثوابش هم اگر به ده نفر برسد قابل احصاء نیست و آثارش خیلی زیاد است.

 

پس نماز جماعت مستحب است، این درست است، اما اگر انسان به نماز جماعت بی اعتنایی کرد، این چه؟ بله نماز جماعت مستحب است و ما هم می گوییم مستحب است، واجب نیست، اما اگر کسی به نماز جماعت بی اعتنایی کرد، یعنی یک نماز جماعتی تشکیل شده و اعتنایی ندارد و بی توجه است به آن، این را فقها گفته اند که بی اعتنایی به نماز جماعت جایز نیست. ببینید خود نماز جماعت مستحب است اما بی اعتنایی به نماز جماعت حرام است، جایز نیست یعنی انسان فعل حرام مرتکب می شود، این هم یک نکته ای که باید به آن توجه کنیم.

 

روایات در باب نماز اول وقت

خب گفتیم که این بیانی که مرحوم آقای بهجت دارند و از استادشان مرحوم آقای قاضی نقل می کنند، این ریشه روایی دارد، آن هم نه یک روایت، روایات که خوانده شود، معلوم می شود که چرا این بزرگان اینقدر تأکید دارند به نماز اول وقت، یعنی اصلا در دستورات سلوکی همه این بزرگان یکی اش التزام عملی به نماز اول وقت است.

 

وقتی می گویند نماز اول وقت، معنایش این است که اگر شما مدرس هستید، اگر شما پزشک هستید، اگر معلم هستید، اگر کاسب هستید، راننده تاکسی هستید، راننده اتوبوس هستید، خلبان هستید، معنای التزام به نماز اول وقت این است که این ظرف را شما اختصاص بده برای نماز، به کار دیگر نپرداز، یعنی از صبح که انسان از خواب بر می خیزد، دغدغه اش این باشد که برنامه ها رو طوری بریزد که نماز اول وقت او از بین نرود مگر در موارد اضطرار، مثلا یک پزشکی هست می خواهد یک عمل جراحی بینی کند برای زیبایی،  این اضطرار نیست، باید زمانش را طوری بگذارد که به نماز اول وقت او آسیب نخورد، اما یک وقت هست که جرای هست که در بیمارستان می خواهد مشغول نماز بشود، یک تصادفی را می آورند که اگر به دادش نرسد از بین می رود، اینجا اولویت با این است که انسان نفسی را احیا کند و بعد برود نمازش را بخواند، پس در همه این برنامه ریزی ها انسان باید به این توجه داشته باشد، خود این توجه اثرگذار است که من از صبح تا شب طوری دارم برنامه های خودم را می چینم که به نماز اول وقت من که از بالاترین عبادت ها است و اگر او پذیرفته شود، باقی اعمال هم پذیرفته می شود، به این آسیبی وارد نشود، پس وقتی می گویند نماز اول وقت یعنی این ظرف زمانی را من به این واجب الهی اختصاص دهم.

 

حالا روایات را دقت بفرمایید، روایات خیلی تکان دهنده است. یک روایت از رسول خدا(ص) است که حضرت فرمودند که أَفْضَلُ‏ الْأَعْمَالِ الصَّلَاةُ فِی أَوَّلِ‏ وَقْتِهَا  بالاترین اعمال، با فضیلت ترین اعمال نزد خدا، این است که انسان نماز خودش را در اول وقت خودش بخواند، این یک روایت.

 

روایت دیگر که باز از حضرت است، أحب الاعمال إلی الله الصلاة لأول وقتها ، محبوب ترین اعمل، ( در قلب بود افضل اعمال) نزد خدا این است که انسان نمازش را اول وقت بخواند. خب این وقتی شد با فضیلت ترین اعمال یا شد محبوب ترین اعمال، معلوم می شود این همان تعبیری که اهل معرفت دارند، نماز اول وقت شاه کلید فتح فتوحات معنوی است،

 

 روایت دیگر از امام باقر(ع)است ، حضرت فرمودند: اعْلَمْ أَنَّ أَوَّلَ‏ الْوَقْتِ‏ أَبَداً أَفْضَلُ فَعَجِّلْ بِالْخَیْرِ مَا اسْتَطَعْتَ‏. نماز اول وقت همیشه، فضیلتش بیشتر است، بعد تعبیر ار ببینید فَعَجِّلْ بِالْخَیْرِ مَا اسْتَطَعْتَ، برای انجام این کار خیر هر چقدر که توان  داری عجله کن، عجله کن، شما ببینید در اذان نماز چی می گویند؟ حی الصلاة، حی الفلاح، حی علی خیر العمل، بشتابید، خب این بیان حضرت است فَعَجِّلْ بِالْخَیْرِ مَا اسْتَطَعْتَ، هر مقدار که می توانی برای این کار خیر عجله کن یعنی نماز اول وقتت.

 

روایت دیگر از اما صادق(ع) است، که حضرت می خواهند بگویند که بین نماز اول وقت و نماز آخر وقت چقدر فاصله است، انسان نماز اول وقت بخواند یا همین نماز را در در آخر وقت بخواند، چقدر چیزی گیرش می آید یا چقدر چیزی از دست می دهد، می فرماید: إِنَّ فَضْلَ‏ الْوَقْتِ‏ الْأَوَّلِ‏ عَلَى الْآخِرِ کَفَضْلِ الْآخِرَةِ عَلَى الدُّنْیَا  فضیلت اول وقت بر آخر وقت این را بخواهید ببینید چه مقدار هست، کَفَضْلِ الْآخِرَةِ عَلَى الدُّنْیَا مثل برتی عالم آخرت به عالم دنیا است، یعنی چه؟ یعنی اصلا این تفاوت نماز اول وقت با نماز آخر وقت قابل سنجش نیست، عالم دنیا محدود است، عالم آخرت نامحدود است و حدی ندارد، یعنی تفاوت بین نماز اول وقت و آخر وقت، نامحدود است، به حساب نمی آید، کَفَضْلِ الْآخِرَةِ عَلَى الدُّنْیَا، ببینید چقدر چیز از دست آدم بی خودی می رود، با یک برنامه ریزی، با یک عزم با یک جزم، انسان می تواند نمازهای خود را در اول وقت بخواند.

 

خب یک نکته ای هم که ما اشاره کردیم این بود که در وقت فضیلت هم انسان تلاش کند که در اول وقت فضیلت، نماز خودش را بخواند. روایت از امام هشتم، امام رضا(ع) است، فرمود: یَا فُلَانُ إِذَا دَخَلَ‏ الْوَقْتُ‏ عَلَیْکَ فَصَلِّهِمَا فَإِنَّکَ لَا تَدْرِی مَا یَکُون‏. وقتی نماز ظهر و عصر آمد، نمازت را بخوان، وقت که داخل شد نمازت را بخوان، فَإِنَّکَ لَا تَدْرِی مَا یَکُون، تو نمی دانی چه چیزی پیش خواهد آمد، یکی نمازی که در اول وقت فضیلت عقب میندازی، ده دقیقه عقب میفتد معلوم نیست در این ده دقیقه چه اتفاقی می افتد، ممکن است عزرائیل جان من و شما را بگیرد و از فضیلت اقامه نماز محروم شویم، در روایت هست که این دو رکعت نماز نشسته ای که شما بعد از نماز عشا می خوانید، اگر کسی در آن شب از دنیا برود، و این نماز را خوانده باشد، این نماز به جای نماز شب او می نشیند، خب چرا آدم این نماز را نخواند؟ کسی که اهل نماز شب است، اگر از دنیا برود از فضیلت نماز شب محروم شده است، خب با خواندن آن دو رکعت نماز نشسته، فضیلت نماز شب را به او می دهند. فَإِنَّکَ لَا تَدْرِی مَا یَکُون، نمی دانی چه چیزی پیش خواهد آمد. این توضیحاتی که مربوط به کلام پنجم ایشان بود.

 

کلام ششم آیت‌الله بهجت؛ دنیا جای ماندن نیست...

در کلام ششم ایشان می فرمایند که دنیا جای ماندن نیست، این سفری است که همه باید برویم، ولی باید فکری برای زاد این راه نمود، این بیان مرحوم آقای بهجت است که نیاز به توضیح دارد، اولین نکته ای که در توضیح این بیان بایست به آن توجه کنیم، این است که همه ما می دانیم که این دنیا جای ماندن نیست، این را همه ما می دانیم، چرا ایشان تذکر می دهد؟ خب مگر الان پدر بزرگ ها ما، مادر بزرگ ها ما، اجداد ما هستند؟ مگر امام راحل هست؟ مگر مرحوم آقای بروجردی هست؟ مگر خود آقای بهجت هست؟ مگر مرحوم علامه الان هست؟ خب این را ما همه می دانیم در خانواده های خودمان، کافی است انسان در یک قبرستانی حاضر شود، یک نگاه که بیندازد می بیند که نه، آخر کار دنیا همین است، خب چرا تذکر می دهند؟

 

تذکر برای این است که ما همه می دانیم که رفتنی هستیم، همه می دانیم که مدت ماندن ما هم در این دنیا زیاد نیست، یعنی الان کسی که بیست سالش است، اگر بگوییم هشتاد سال عمر می کند، شصت تا دیگر ماه رمضان، شصت تا ماه محرم بیشتر درک نمی کند، شصت تا دانه، شصت جلسه در شب بیست و سوم رمضان می رود حضور پیدا می کند و قران سر می گیرد، شصت دانه، چیزی نیست، پس هم می دانیم که رفتنی هستیم و هم می دانیم ماندن ما در این عالم دنیا کوتاه است، این را همه ما می دانیم و نیاز به تعلیم ندارد، اما نیاز به تذکر دارد.

 

تذکر برای این است که با این چیزی که ما می دانیم، معامله ای می کنیم که گویا نمی دانیم، یعنی رفتار ما به شکلی هست که  با این علم ما هم خوانی ندارد، آن که ما می دانیم این است که ما رفتنی هستیم، آن که ما می دانیم به گونه ای هست که زمانی که تا آخر عمر هستیم، می دانیم اندک است و زیاد نیست، اینها را ما می دانیم اما معامله ای که ما در این عالم دنیا می کنیم، کاری که انجام می دهیم، رفتاری که از ما ظهور و بروز می کند، مثل کسی است که رفتنی در کار او نیست و اگر هم رفتنی در کار او هست، این به این زودی ها نیست، گویا چهار صد پانصد سال می خواهد در این دنیا زندگی کند و بعد از این دنیا برود. برای همین به حساب های خودمان نمی رسیم، به کتاب هایمان نمی رسیم، نامه اعمالمان را زیر و رو نمی کنیم، معامله کسی را می کنیم که سال ها قرار است بماند و طبیعت این عالم اینگونه است که ما را به سمت غفلت می برد.

 

برای اینکه غافل نشویم به ما گفتند بروید در این روستاهایی که خانه ها خراب شده است، آنجا بایستید فریاد بزنید اهل آن دیار را و ببینید کسی جواب نمی دهد، برای اینکه ار غفلت برویم بیرون، گفتند به قبرستان هایی بروید که این قبرستان ها مخروبه شده و کسی بالاسر قبرها نیست، ببینید همین بهشت زهرایی که شما ملاحظه می کنید، وقتی شما نگاه می کنید می بینید بالاسر قبرها الان کسی نیست، اما آن روزی که این آقا یا خانم یا جوان و پیر را دفن می کردند، جمعیت زیادی بالاسر اینها بوده، ضجه می زدند، گریه می کردند، جدا نمی شدند از این قبر، اما الان خبری نیست، سالی یک بار یک مناسبتی حالا بیایند یک فاتحه ای بخوانند و بعد هم یک قرن که می گذارد، نوه ها اصلا نمی دانند پدر بزرگ جایش کجاست، اینها را همه را ما می دانیم اما غافلیم، گفتند بروید قبرستان، این کتاب قبرستان را باز کنید تا غفلت بیرون بیایید.

 

بعضی ها خیال می کنند -چون با معارف دینی آشنا نیستند- وقتی این کلام آقای بهجت برایشان خوانده می شود که انسان ماندنی نیست، می گویند این حرف ها مخدر است، افسردگی برای انسان ایجاد می کند، در حالی که اینطور نیست، یاد مرگ، رفتن به قبرستان، به فکر این بودن که انسان ماندنی نیست، به فکر این بودن که ماندن در این دنیا کوتاه است، اینها نه تنها مخدر نیست، محرک است، یعنی برادر! خواهر! زمان کوتاه است، رفتنی هم هستی، به تعبیر مرحوم علامه ابد در پیش داری، این ابد در همین فرصت کوتاه دنیا، آباد می شود، لذا از دیگری کدورت به دل گرفتید، وقتی انسان بداند که رفتنی هست، کدورت می رود کنار و می گوید ارزش ندارد و کدورت را برطرف می کند، می خواهد احسان به خلق خدا کند، می داند رفتنی هست و ماندنی نیست، این احسان به خلق خدا ابد رو آباد می کند، این می شود محرک، مخدر نمی شود.

 

ریشه‌های روایی بیان آیت‌الله بهجت(ره)

این بیان مرحوم آقای بهجت ریشه روایی دارد، ببینید عرفای شیعه همه مطالبی که می گویند یا پشتوانه قرآنی دارد، یا پشتوانه روایی دارد یا تجربه های سلوکی هست که اینها به یک شکلی تطابق با آیات و روایات دارد، مخالفت با آیات و روایات ندارد، ریشه بیان مرحوم آقای بهجت، در روایات ماست، دو بیان را از امیرالمومنین(ع) نقل می کنیم.

 

یکی را مرحوم شیخ مفید در کتاب ارشاد، می فرماید : ِ أَنَّهُ کَانَ یُنَادِی فِی کُلِّ لَیْلَةٍ حِینَ یَأْخُذُ النَّاسُ مَضَاجِعَهُمْ‏ لِلْمَنَامِ بِصَوْتٍ یَسْمَعُهُ کَافَّةُ أَهْلِ الْمَسْجِدِ وَ مَنْ جَاوَرَهُ مِنَ النَّاسِ تَزَوَّدُوا رَحِمَکُمُ اللَّهُ فَقَدْ نُودِیَ فِیکُمْ بِالرَّحِیلِ وَ أَقِلُّوا الْعُرْجَةَ عَلَى الدُّنْیَا وَ انْقَلِبُوا بِصَالِحِ مَا یَحْضَرُکُمْ مِنَ الزَّادِ فَإِنَّ أَمَامَکُمْ عَقَبَةً کَئُوداً وَ مَنَازِلَ مَهُولَةً لَا بُدَّ مِنَ الْمَمَرِّ بِهَا وَ الْوُقُوفِ عَلَیْهَا.

 

أَنَّهُ کَانَ یُنَادِی فِی کُلِّ لَیْلَةٍ حِینَ یَأْخُذُ النَّاسُ مَضَاجِعَهُمْ‏ لِلْمَنَامِ، خیلی تعبیر، تعبیر عجیبی است، می فرماید این کلام را امیرالمومنین(ع) در هر شب در کوفه داشتند، وقتی مردم کوفه می رفتند که بخوابند، حِینَ یَأْخُذُ النَّاسُ مَضَاجِعَهُمْ‏ لِلْمَنَامِ، این را هر شب امیرالمومنین(ع) داشتند، بِصَوْتٍ یَسْمَعُهُ کَافَّةُ أَهْلِ الْمَسْجِدِ وَ مَنْ جَاوَرَهُ مِنَ النَّاسِ امیرالمومنین(ع) صدای خودشان را به قدری بلند می کردند که اهل مسجد کوفه و همسایه ها و مجاورین مسجد کوفه، این صدای حضرت را می شنیدند، چه می گفت حضرت هر شب؟ بایست مطلب مهمی باشد، می فرمودند که: تَزَوَّدُوا، زاد و توشه بردارید، مرحوم آقای بهجت در این کلامشان فرمودند که این سفری است که هم باید برویم ولی باید فکری برای زاد این راه کنیم، زاد این راه چیست؟ این در بیان حضرت آمده است: تَزَوَّدُوا، زاد و توشه بردارید، رَحِمَکُمُ اللَّهُ خدا شما را مورد رحمت خودش قرار بدهد، فَقَدْ نُودِیَ فِیکُمْ بِالرَّحِیلِ ندای کوچ کردن بینتان آمده است، دارند ندا می دهند که آماده بشوید برای کوچ کردن از این عالم دنیا، فَقَدْ نُودِیَ فِیکُمْ بِالرَّحِیلِ، أَقِلُّوا الْعُرْجَةَ عَلَى الدُّنْیَا ماندن در عالم دنیا را کم بپندارید، نگویید من حالا حالا ها هستم، من برای همین وقتی هستم که همین الان هستم، یک لحظه دیگر معلوم نیست زنده باشم، أَقِلُّوا الْعُرْجَةَ عَلَى الدُّنْیَا، این یک بیان حضرت.

 

خب پس توشه چیست؟ اینجا حضرت نفرمودند توشه چیشت، فرمودند: تَزَوَّدُوا توشه بردارید، اما اینکه توشه چیست، این را نفرمودند. در یک بیانی که در نهج البلاغه هست، توشه را فرمودند: وَ قَدْ رَجَعَ‏ مِنْ‏ صِفِّینَ‏ فَأَشْرَفَ عَلَى الْقُبُورِ بِظَاهِرِ الْکُوفَةِ یَا أَهْلَ الدِّیَارِ الْمُوحِشَةِ وَ الْمَحَالِّ الْمُقْفِرَةِ وَ الْقُبُورِ الْمُظْلِمَةِ یَا أَهْلَ التُّرْبَةِ یَا أَهْلَ الْغُرْبَةِ یَا أَهْلَ الْوَحْدَةِ یَا أَهْلَ الْوَحْشَةِ أَنْتُمْ لَنَا فَرَطٌ سَابِقٌ وَ نَحْنُ لَکُمْ تَبَعٌ لَاحِقٌ أَمَّا الدُّورُ فَقَدْ سُکِنَتْ وَ أَمَّا الْأَزْوَاجُ فَقَدْ نُکِحَتْ وَ أَمَّا الْأَمْوَالُ فَقَدْ قُسِمَتْ هَذَا خَبَرُ مَا عِنْدَنَا فَمَا خَبَرُ مَا عِنْدَکُمْ ثُمَّ الْتَفَتَ إِلَى أَصْحَابِهِ فَقَالَ أَمَا [وَ اللَّهِ‏] لَوْ أُذِنَ لَهُمْ فِی الْکَلَامِ لَأَخْبَرُوکُمْ أَنَ‏ خَیْرَ الزَّادِ التَّقْوى‏.

 

وَ قَدْ رَجَعَ‏ مِنْ‏ صِفِّینَ، امیرالمونین(ع) از صفین برگشتند، فَأَشْرَفَ عَلَى الْقُبُورِ بِظَاهِرِ الْکُوفَةِ پشت دروازه کوفه، قبرها بود، وقتی حضرت به این قبرستان رسیدند، به این کسانی که در این قبرستان آرمیده اند، خطاب کردند: یَا أَهْلَ الدِّیَارِ الْمُوحِشَةِ ای ساکنان خانه های وحشتناک، معلوم است قبر وحشت دارد، اگر انسان بداند در قبر چه می گذرد، چه مسائلی رخ می دهد، وَ الْمَحَالِّ الْمُقْفِرَةِ ای محله های خالی، می روید قبرستان می بینید هیچکس نیست، الان بروید بهشت زهرا(س)، درش بسته است، یک محله خالی است، وَ الْقُبُورِ الْمُظْلِمَةِ ای کسانی که در این قبرهای تاریک قرار گرفتید، یَا أَهْلَ التُّرْبَةِ ای اهل خاک، یَا أَهْلَ الْغُرْبَةِ ای غریبان، شما رابستگانتان تنها گذاشنتد و رفتند مشغول عیش و نوش دنیا، اما شما را در قبرستان تنها گذاشتند، یَا أَهْلَ الْوَحْدَةِ ای کسانی که اهل تنهایی هستید، تنها شدید، زن داشتید، شوهر داشتید،فرزند داشتید، رفیق داشتید یَا أَهْلَ الْوَحْشَةِ  ای کسانی که وحشت دارید، أَنْتُمْ لَنَا فَرَطٌ سَابِقٌ شما پیش از ما رفتید، جان شما گرفته شد و رفتید، خوب است آدم این بیان را که در نهج البلاغه است وقتی تنها قبرستان می رود، شروع کند اینها را با همین اهل قبرستان مطرح کردن، خیلی اثر گذار است،  وَ نَحْنُ لَکُمْ تَبَعٌ لَاحِقٌ، شماها زودتر از ما رفتید، ما هم به زودی به شما ملحق خواهیم شد، امروز است یا فردا معلوم نیست،  أَمَّا الدُّورُ فَقَدْ سُکِنَتْ بدانید خانه هایتان که در آنجا زندگی می کردید الان کسان دیگری آمدند آنجا ساکن شدند، بچه ها این خانه ها را فروختند، به ارث افتاد، تقسیم شد،  وَ أَمَّا الْأَزْوَاجُ فَقَدْ نُکِحَتْ شوهرتان ماند در عالم دنیا و رفت یک خانم دیگر گرفت، خانم در عالم دنیا ماند و رفت ازدواج دیگری کرد، وَ أَمَّا الْأَمْوَالُ فَقَدْ قُسِمَتْ مالتان را هم که تقسیم کردند،  هَذَا خَبَرُ مَا عِنْدَنَا امیرالمومنین(ع) می فرماید که ای اهل قبرستان کوفه، این خبری است که پیش ماست، ما در این عالم دیدیم که زنانتان رفتند شوهر کردند، شوهر ها رفتند زن گرفتند، اموال تقسیم شد، در خانه ها کسان دیگری آمدند ساکن شدند، فَمَا خَبَرُ مَا عِنْدَکُمْ آنچه که شماها در قبر فهمیدید، شما ها چه خبری دارید به ما بدهید؟ شما از آنجا به ما خبر بدهید، خب این خبر را آن کسانی که با حضرت بودند چون محجوب هستند، نمی دانند آنها چه  خبری می دهند، ثُمَّ الْتَفَتَ إِلَى أَصْحَابِهِ حضرت رو به اصحابشان کردند، فَقَالَ أَمَا [وَ اللَّهِ‏] لَوْ أُذِنَ لَهُمْ فِی الْکَلَامِ اگر گوش به حرف کسانی که در قبرستان هستند بدهید، اینها به شما خبر می دهند لَأَخْبَرُوکُمْ أَنَ‏ خَیْرَ الزَّادِ التَّقْوى‏ می گویند بهترین توشه تقواست، می گویند ما آمدیم، در عالم قبر آمدیم، در عالم برزخ آمدیم، دیدیم مال به کار نمی آید، فرزند به کار نمی آید، همسر به کار نمی آید، مقام و ریاس و شهرت اینها به کار نمی آید، اینجا فقط تقوا می خرند، رئیس است، رئیس با تقوا، همسر است، همسر با تقوا، مال دارد، مال را به آن شکلی که اقتضای تقواست هزینه کند، اینجا تقوا می خرند، لَأَخْبَرُوکُمْ أَنَ‏ خَیْرَ الزَّادِ التَّقْوى.

 

خب سرتاسر قرآن را وقتی نگاه می کنید می بینید سفارش به تقوا می کند: هُدىً‏ لِلْمُتَّقِین. ابتدای قرآن است، سفارش به تقوا می کند، تقوا چیست؟ تقوا یعنی انسان واحبات الهی را انجام دهد، گناه را هم ترک کند، این کف تقواست، این کف تقوا را انسان باید داشته باشد، انجام طاعت، ترک معصیت، این کف تقواست، اما تقوا مراتب دارد، اینکه گفتند أَنَ‏ خَیْرَ الزَّادِ التَّقْوى، بهترین توشه تقواست، خب توشه ها فرق می کند، شما یک وقت از اینجا می روی کوه، یک نان و پنیر با خودت می بری، یک وقت هست غذای مقوی با خودت می بری، اسبابی که با خودت می بری یک وقت هست با دمپایی می روی کوه، یک وقت هست که با یک کفش کوهنوردی می روی، زادها فرق می کند، ً إِنَّ أَکْرَمَکُمْ‏ عِنْدَ اللَّهِ‏ أَتْقاکُم‏  اتقاکم یعنی با تقواترین شما، هر کس تقوایش بیشتر باشد، زاد و توشه بیشتر و مناسب تری برای عالم آخرت خود فراهم کرده است، در همین قران یک جا می فرماید که تقوا داشته باشید و یک جا می فرماید که َّ اتَّقُوا اللَّهَ حَقَ‏ تُقاتِه‏  تقوا داشته باشید اما حق تقوا را.

 

مرحوم علامه می فرماید که حق التقوا یعنی عبودیت خالص، یعنی عبودیتی که هیچ غفلتی، هی منیتی، هیچ انانیتی در او نیست، حق تقوا یعنی مخلصیت، یعنی بنده برای خدا خالص شده باشد، این می شود آن مرتبه بالای تقوا که رزقنا الله إیاکم انشالله.

 

جهت اطلاعات بیشتر درباره کتاب و جلسات شرح «شط شراب» مطالب زیر را مطالعه نمایید:

سلسله جلسات ماهانه شرح کلمات اخلاقی آیت‌الله بهجت(ره)؛ جلسه ششم/ روایت آیت‌الله بهجت از اعمال بهشت‌آفرین که انسان را راهی جهنم می‌کند/ علامه طباطبایی می‌فرمود «فَاتَّخِذْهُ‏ وَکِیلا» یعنی هم به دیگران اتکا نکن هم به خودت/ تاکید و تضمین عجیب آقاسیدعلی قاضی بر نماز اول وقت

 

سلسله جلسات ماهانه شرح کلمات اخلاقی آیت‌الله بهجت(ره)؛ جلسه پنجم/ انس خواجه حافظ با قرآن در کلام آیت الله بهجت(ره)/ سوغات علامه طباطبایی(ره) برای دو شاگرد برجسته سلوکی خود از کنار مرقد لسان‌الغیب

 

سلسله جلسات ماهانه شرح کلمات اخلاقی آیت‌الله بهجت(ره)؛ جلسه چهارم/ عمل خالص آن عملی است که انتظار تشکر از خلق خدا و غیر خدا در آن نباشد/ «نیت» بالاتر از عمل و در حقیقت خود عمل است/ بالاترین جلوه احترام به کتاب‌الله، ورود قرآن به زندگی است +توصیه به زائران اربعین

 

سلسله جلسات ماهانه شرح کلمات اخلاقی آیت‌الله بهجت(ره)؛ جلسه سوم/ شرح رهبر انقلاب بر دستور معنوی آیت‌الله بهجت(ره)/ ماجرای خواب عجیبی که علامه طباطبایی(ره) برای مرحوم بهجت(ره) نقل کردند/ آنهایی که اهل زهد خشک‌اند به دنبال کثرت عمل و عرفا به دنبال کیفیت عمل هستند

 

سلسله جلسات ماهانه شرح کلمات اخلاقی آیت‌الله بهجت(ره)؛ جلسه دوم/ دعایی که آیت‌الله بهجت(ره) خواندن آن را به رهبر انقلاب توصیه کردند/ بیشترین دعایی که پیغمبر اکرم(ص) می‌خواندند دعای «ثبت قلبی علی دینک» بود/ انقلاب اسلامی از مصادیق بارز تجلی اسم «مقلب القلوب» است

 

سلسله جلسات ماهانه شرح کلمات اخلاقی آیت‌الله بهجت(ره)؛ جلسه اول/ اولیای الهی برای ما از باطن جلسات اخلاقی پرده‌برداری کرده‌اند/حضور در این جلسات حتی اگر چیزی متوجه نشویم اثر دارد/ روایات خواندنی از نظر ویژه خداوند به حلقه‌های ذکر و موعظه

 

خبر خوب معنوی برای مردم تهران؛ آخرین چهارشنبه هر ماه قمری، جلسات اخلاقی با محوریت بیانات آیت‌الله بهجت(ره)/ رهبر انقلاب: حرفهای مرحوم میرزاجوادآقاملکی، مرحوم علامه طباطبایی، مرحوم آقای بهجت، مرحوم آقای بهاءالدینی از شفابخش‌ترین چیزهایی است که می‌تواند انسان را آرام کند+ تاریخ جلسات

 

نگاهی به یک کتاب خواندنی شامل کلمات اخلاقی و معرفتی آیت الله بهجت(ره): جرعه‌ای از «شط شراب» بنوشید/ دعایی که آیت الله بهجت قبل از جنگ 33 روزه خواندن آن را به سیدحسن نصرالله توصیه کرد

از جلوت اسلام چهل سال گذشته ست - جمهوری اسلامی ما خم‌شدنی نیست

شیطان تو امروز بجز ما و منی نیست

خود را بشکن عشق بجز خودشکنی نیست

 

عشاق تو بی‌سر به سرای تو رسیدند

عشاق تو را واهمه‌ی بی‌کفنی نیست

 

از جلوت اسلام چهل سال گذشته ست

جمهوری اسلامی ما خم‌شدنی نیست

 

لبنان و عراق و یمن و سوریه با ماست

درّ نجفی کم ز عقیق یمنی نیست

 

با اهرمنان این همه گفتید و نشستید

آرامش ما بسته‌ی این چانه‌زنی نیست

 

زنبور عسل را چه به این تارتنک‌ها

ای سفسطه‌گر! فرصت شیرین‌سخنی نیست

 

از هر کس و ناکس نتوان مشورت آموخت

هر راهزنی لایق این رایزنی نیست

 

هر وسوسه را عشق منامید عزیزان

این نفس پدرسوخته با عشق تنی نیست

 

امروز ابوجهل همان آل سعود است

در مکه یکی مثل رسول مدنی نیست

 

صد بار اگر "اشهد ان لا…" به لب آرد

والله ابوجهل مسلمان‌شدنی نیست!

 

صبر حسنی باید و فریاد حسینی

هر کس که حسینی است به غیر از حسنی نیست!

 

با فاطمه و زینب و اولاد علی باش!

هر راه جز این راه بجز اهرمنی نیست

شاعر: علیرضا قزوه

جمع‌آوری 411 میلیارد تومان زکات طی 9 ماه

مدیرکل امور اجرایی زکات کشور از جمع‌آوری 411 میلیارد تومان زکات در 9 ماهه امسال خبر داد.

به گزارش رجانیوز به نقل از فارس، محمد سراب‌نشین در جلسه شورای زکات لرستان که در سالن اجتماعات کمیته امداد لرستان برگزار شد، گفت: در رابطه با بحث زکات باید با همت بالای وارد کار شد تا به آنچه مد نظر مقام معظم رهبری است برسیم.

وی افزود: لرستان در بحث زکات در بین 4 استان برتر کشور قرار دارد اما این میزان زکات با توجه به ظرفیتی که لرستان دارد با آنچه انتظار می‌رود فاصله زیادی دارد.

مدیرکل امور اجرایی زکات کشور از رسانه ملی درخواست کرد نسبت به موضوع زکات توجه بیشتری داشته باشد.

وی خاطرنشان کرد: تمام هزینه‌های مربوط به عوامل اجرایی زکات از محل اعتبارات کمیته امداد بوده و یک ریال از زکات جمع آوری شده در این راستا هزینه نمی‌شود.

این مسوول تاکید کرد: تمام زکات جمع آوری شده در مناطق مختلف کشور در همان محلی که جمع شده است هزینه می شود.

سراب‌نشین بیان داشت: کل درآمد زکات و جمع آوری شده در 9 ماهه امسال 411 میلیارد تومان بوده که حدود 276 میلیارد زکات مال و 135 میلیارد نیز زکات فطریه است.

وی یادآور شد از کل زکات جمع‌آوری شده در این مدت 409 میلیارد تومان در 9 ماهه هزینه شده که 308 میلیارد تومان صرف امور محرومین شده است.

مدیرکل امور اجرایی زکات کشور ادامه داد: از 308 میلیارد تومان نیز که صرف امرو محرومین شده حدود 184 میلیارد تومان صرف امور معیشت شده است.

به گفته وی از مجموع زکات جمع‌آوری شده در 9 ماهه سال جاری حدود 27 میلیارد تومان صرف مسکن شده که 4 هزار واحد مسکونی مرمت و احداث شده است.

سراب نشین یادآور شد: حدود 9 میلیارد تومان صرف هزینه‌های تحصیلی شده است و 22 هزار و 95 نفر از این محل بهره مند شده‌اند.

لبنان پدافند هوایی ندارد، چون آمریکا نمی‌خواهد

یک روزنامه‌نگار لبنانی ضمن اعلام اینکه آمریکا می‌خواهد عدم پاسخگویی لبنان به تعرض‌های رژیم صهیونیستی را تضمین کند، افزود، اینکه لبنان پدافند هوایی ندارد، علامت‌سوال‌های بسیاری به همراه داشته است.

یک روزنامه‌نگار لبنانی ضمن اعلام اینکه آمریکا می‌خواهد عدم پاسخگویی لبنان به تعرض‌های رژیم صهیونیستی را تضمین کند، افزود، اینکه لبنان پدافند هوایی ندارد، علامت‌سوال‌های بسیاری به همراه داشته است.

 

به گزارش رجانیوز به نقل از فارس،‌ «ناصر قندیل» سردبیر روزنامه لبنانی «البناء» در گفت‌وگویی با خبرگزاری «اسپوتنیک» اعلام کرد، درخواست شورای امنیت برای خلع سلاح حزب‌الله، زمینه را برای تعرض‌های بیشتر رژیم صهیونیستی باز می‌کند.

 

شورای امنیت در جلسه شنبه (دیروز) خود از دولت لبنان خواست تمامی گروه‌های موجود در این کشور را خلع سلاح کند تا کسی به جز دولت، سلاح در اختیار نداشته باشد. این نهاد بین المللی در ادامه اعلام کرد، نیروهای مسلح لبنان تنها نیروهای مشروع در این کشور هستند همانگونه که در توافق «طائف» (مربوط به سال 1989) و قانون اساسی لبنان هم به این موضوع اشاره شده است.

 

اعضای شورای امنیت در ادامه بر حمایت از لبنان بر اساس قطعنامه‌های 1701 (2006)، 1680 (2006)، 1559 (2004) و 2433 (2018) تأکید کردند و از تمامی طرف‌های لبنانی خواستند سیاست بی‌طرفی را در قبال نزاع‌های خارجی در پیش بگیرند.

 

ناصر قندیل در ادامه گفت‌وگوی خود اعلام کرد: قطعنامه 1559 مربوط به سال 2004 از خلع سلاح گروه‌ها که منظور از این گروه‌ها، حزب‌الله است، سخن می‌گوید. نتیجه بحث میان گروه‌های مختلف در لبنان بر اهمیت وجود سلاح مقاومت در راستای راهبرد ملی برای دفاع ملی خلاصه شد تا بتوان جلوی تعرض‌های اسرائیل به لبنان را گرفت. همه به این نتیجه رسیدند که خلع سلاح مقاومت باید پاسخ به این سوال که «پس لبنان چگونه از خود محافظت کند»، را تضمین کند.

 

پدافند هوایی

 

وی تصریح کرد، اینکه لبنان پدافند هوایی ندارد علامت سوال‌های بسیاری را خصوصا در زمینه پاسخگویی به تعرض‌های اسرائیلی به خاک لبنان ایجاد کرده است. آمریکا تلاش می‌کند عدم پاسخگویی به حملات رژیم صهیونیستی یا عدم بازداشتن و مجازات این رژیم به خاطر تعرض‌های مذکور را تضمین کند آن هم در زمانی که رژیم صهیونیستی در تلاش است با فریب به ثروت نفتی و گازی لبنان دستبرد بزند.

 

قندیل در پایان تأکید کرد، لبنان دنبال تأمین مرزهای زمینی، آبی و حفظ ثروت‌های طبیعی و نیز ممانعت از ساخت دیوار بتنی در داخل اراضی‌اش است.

 

سید حسن نصرالله دبیرکل حزب‌الله نیز در سخنرانی چهارشنبه هفته گذشته خود (17 بهمن) به چرایی عدم برخورداری لبنان از پدافند هوایی اشاره کرده و گفت: در حوزه نظامی، جنگده‌های اسرائیل مکررا حریم هوایی لبنان را می‌شکنند اما اگر حزب‌الله پدافند هوایی داشت که می‌توانست با آن مقابله کند. البته این هم جز سیاست ابهام سازنده ماست [که قدرت پدافندی داریم یا نه]. من می‌گویم اگر حزب الله توانایی دفاع هوایی داشت. البته من با ایران در این خصوص صحبت نکرده‌ام اما می‌شود برای ارتش لبنان از ایران کمک گرفت. اما برای ارتش لبنان ممنوع کرده‌اند که پدافند هوایی داشته باشد یا فلان سلاح را داشته باشد... آنچه در لبنان امروز نیاز داریم، جرأت است و قبل از آن حاکمیت و استقلال حقیقی است. آمریکایی‌ها ناراحت می‌شوند؟ غربی‌ها یا اروپایی‌ها ناراحت می‌شوند؟ خب بشوند. 

محافظ شخصی شاه عامل نفوذی امام (ره) بود

«قنبر راسخ» گفت: در ارتش و گارد شاهنشاهی، عوامل زیادی مانند امیر «مصطفی توتیایی» که محافظ شخصی شاه و خانواده‌اش و از طرفی هم عامل نفوذی حضرت امام خمینی (ره) در کاخ شاه بود، وجود داشتند.

انقلاب اسلامی ایران برای رسیدن به سرانجام، مدیون فداکاری‌های مردم این مرز و بوم خصوصاً جوانان است. در این میان نباید از نقش مهم یک قشر جامعه غافل ماند، قشری که علی‌رغم دستورات فرماندهان، مقابل مردم نایستاند و با پیوستن به صفوف مردم، موجب تسریع در به ثمر رسیدن انقلاب شدند.

 

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر معظم انقلاب اسلامی، در دیدار اخیر خود با پرسنل نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران که ۱۹ بهمن‌ماه صورت گرفت، فرمودند: «در انقلاب اگر ارتش همدل و همراه با مردم نمیشد، وضع جور دیگری میشد، مشکلات عجیبی به وجود می‌آمد؛ سران ارتش یک حکم داشتند، بدنه ارتش یک حکم دیگری داشت. هر کدام از نیروهای ارتش نقشی ایفا کردند».

 

افراد زیادی در ارتش جمهوری اسلامی ایران بودند که در به ثمر رسیدن انقلاب اسلامی تلاش کردند، در این میان می‌توان به امیر «مصطفی توتیایی» اشاره کرد که به‌عنوان محافظ شخصی شاه، عامل نفوذی حضرت امام خمینی در کاخ بود و فعالیت‌های انقلابی می‌کرد.

 

همچنین می‌توان به اقدام مهم امیر «محمدرضا رحیمی» در جهت شکست حکومت نظامی شاه و جلوگیری از وقوع کودتایی مجدد مانند کودتای ۲۸ مرداد سال ۱۳۳۲ که به بازگشت شاه منجر شد، اشاره کرد.

 

در راستای بررسی بیشتر نقش نیروهای ارتش در به ثمر رسیدن انقلاب اسلامی ایران، خبرنگار ما به گفت‌وگو با «قنبر راسخ» دبیر اجرایی کانون زندانی‌های سیاسی نیروهای مسلح پرداخته است.

 

**: انقلابی‌های ارتش شاهنشاهی چه نقشی در پیروزی انقلاب داشتند؟

 

در ارتش و گارد شاهنشاهی، عوامل زیادی مانند امیر «مصطفی توتیایی» که محافظ شخصی شاه و خانواده‌اش و از طرفی هم عامل نفوذی حضرت امام خمینی (ره) در کاخ شاه بود، وجود داشتند.

 

همچنین «فریدون خدامرادی» ارتشی بود که سه سال در زندان حکومت ستمشاهی و ۱۰ سال هم در زندان صدام بود.

 

از طرفی نیز سرهنگ «محمدحسن پورجمعه» که سال ۱۳۵۴ سروان بود، با هلی‌کوپتر «شنوک» ارتش شاهنشاهی به سوریه و از آن‌جا به نجف رفت و پس از دستکاری سیستم هلی‌کوپتر خود، خدمت حضرت امام خمینی (ره) رفت و به ایشان گفت که «ما نماینده ارتش هستیم، دستور بفرمایید که ما در ارتش شاهنشاهی بمانیم یا از ارتش برویم؟»، اما امام خمینی (ره) تأکید کردند که «در ارتش بمانید، لازم می‌شود»

 

شهید «محمدولی قرنی» سرلشکر ارتش شاه بود، اما برای به ثمر رسیدن انقلاب به‌مدت ۶ سال در زندان به‌سر برد.

 

شهید «ولی‌الله فلاحی» نیز در زمان شاه که سرگرد بود، چهار بار به دلیل فعالیت‌های سیاسی دستگیر شد، اما با ترفندهایی اتهامات را از خود رد کرد.

 

**: یکی از شاخص‌ترین فعالیت‌های انقلابی ارتشی‌ها را تعریف کنید.

 

۲۰ بهمن‌ماه سال ۱۳۵۷ که تنها ۲ روز مانده بود به پیروزی انقلاب، امیر «محمدرضا رحیمی» که از ارتش اخراج شده بود و زندان هم رفته بود، درحالی که ارتباط خود را با عوامل نفوذی انقلاب مثل شهید «یوسف کلاهدوز» در ارتش حفظ کرده بود، مطلع شد که قرار است آمریکایی‌ها و ارتش شاهنشاهی کودتا کرده و کار انقلاب را یکسره کنند.

 

**: چگونه متوجه شد که قرار است کودتا شود؟

 

«رحیمی» یک سیستم رادیویی قوی داشت که می‌توانست همه بی‌سیم‌های نیروهای مسلح و نیروهای امنیتی را شنود کند.

 

**: از جریان کودتا و نقش امیر «رحیمی» در خنثی‌سازی آن بگویید.

 

عوامل شاه تصمیم گرفته بودند که حکومت نظامی را طولانی‌تر کرده و در این مدت به کمک آمریکای‌ها ادوات نظامی را در تهران مستقر کنند تا از این طریق مقابل انقلاب بایستند. اما امیر «محمدرضا رحیمی» که آن روزها سروان بود، به نزد «ناطق نوری» آمد و این موضوع را مطرح کرد و باهم به خدمت امام (ره) رسیدند و موضوع را برای ایشان مطرح کردند.

 

امام خمینی (ره) نیز به مردم تهران پیام دادند که «حکومت نظامی لغو شده است و در خیابان‌ها بمانید…». همین موضوع باعث شد تا این کودتا شکست بخورد.

 

**: شاه سال ۱۳۴۴ یک‌بار ترور شد، آیا در این موضوع هم ارتشی‌ها نقش داشتند؟

 

بله، شهید «رضا شمس‌آبادی» سرباز ارتش بود که سال ۱۳۴۴ در کاخ «مرمر» اقدام به ترور شاه کرد و همچنین سه نفر هم بودند که تمرد کرده و به این شخصی که شاه را ترور کرد شلیک نکردند، یکی از این افراد مرحوم «منوچهر طالب‌لو» بود که به اعدام محکوم، اما با یک درجه تخفیف به حبس ابد رفت و بعد از ۱۲ سال و چهار ماه که انقلاب شد، از زندان آزاد شد و به ارتش برگشت. در دوران دفاع مقدس به جبهه رفت و جانباز شیمیایی ۶۰ درصد شد.

 

**: آیا در این‌باره مستندات و یا کتاب‌هایی وجود دارد که بتوان به آن مراجعه کرد؟

 

بله، توصیه می‌کنم که کتاب «گروه بی‌نام» که روایت‌گر نقش ارتش در پیروزی انقلاب، نقش ارتش در تشکیل سپاه و بسیج و… است را مطالعه کنید. رهبر اصلی «گروه بی‌نام»، شهید «حسن آیت» بود و شاخه نظامی آن را امیر «محمدرضا رحیمی» اداره می‌کرد.

 

اعضای این گروه بسیار با تدبیر عمل می‌کردند، مثلاً امیر «مصطفی توتیایی» یک روز زندان نرفت و چنان باتدبیر با امیر «محمدرضا رحیمی» کار می‌کردند که هیچ‌کسی به آن‌ها شک نمی‌کرد؛ لذا توصیه می‌کنم که این کتاب «گروه بی‌نام» که چاپ مرکز اسناد انقلاب اسلامی است، کتاب «عکس جنجال برانگیز» و کتاب «همافر» را حتماً تهیه و مطالعه کنید و بدانید که ارتش برای انقلاب چه قبل و چه بعد از انقلاب کم نگذاشت.

 

منبع: دفاع پرس