دست رد خبرگان بر سینه آملی لاریجانی/ای کاش علی و صادق لاریجانی از ولایت الهی شمه ای مطالعه داشتند!!

سه شنبه 21 اسفند 1397

شناسه خبر : 310322

حجت‌الاسلام و المسلمین سید ابراهیم رئیسی با رای اکثریت نمایندگان مجلس خبرگان به عنوان نایب رئیس اول مجلس خبرگان رهبری انتخاب شد.

به گزارش رجانیوز به نقل از تسنیم، در پی درگذشت آیت‌الله هاشمی شاهرودی، نایب رئیس فقید مجلس خبرگان رهبری، انتخابات هیئت رئیسه مجلس خبرگان رهبری برای انتخاب نایب رئیس اول برگزار شد.

بر این اساس، حجت‌الاسلام و المسلمین رئیسی با اکثریت آرا به عنوان نایب رئیس اول انتخاب شد.

آیت الله صادق آملی لاریجانی و آیت الله فاضل گلپایگانی نیز برای انتخاب به عنوان رئیس اول مجلس خبرگان رهبری نامزد شده بودند.

نام آرا

1- حجت الاسلام رئیسی 43 رای

2- آیت‌الله آملی لاریجانی 27 رای

3- آیت‌الله فاضل گلپایگانی 5 رای

4- ممتنع 3 رای

5- مجموع آرا 78 رای

درخواست علی علیزاده از رئیسی

به گزارش مشرق، علی علیزاده نوشت:

از سال هزار و سیصد و شصت و هشت و با افول ذهنیت انقلابی و با قدرت گرفتن رفسنجانیسم، نظام از مقابله با کاخ نشینان عقب نشست. این دروغ ایدئولوژی نئولیبرالیسم غربی در ذهن بدنه اصلی نظام سیاسی ایران «نفوذ» کرد که ایستادن مقابل ثروتمندان، حتی ثروت حاصل از فساد و رانت و غارت حق الناس، باعث خروج سرمایه داران و فرارسرمایه میشود

این نگاه که اساس رفسنجانیسم را شکل میدهد تا امروز بدون چالش چندانی دوام داشته و دیوار بلند امنی به دور طبقه سرمایه دار نوکیسه و تازه به دوران رسیده ایران کشیده.

این نگاه سرمایه‌دار-پرور با آمدن دولت روحانی تشدید شده. اولین موضع گیری وزیر اطلاعات دولت روحانی، آقای علوی، علیه خطر سوسیالیستها در نظام بود.

اما واضح است سوسیالیستی دیگر وجود ندارد و صحبت از سوسیالیسم آدرس غلط دادن است. ترس اقایان از خمینیسم است. همان خمینی که انقلابی را رهبری کرد که طلب عدالت و مبارزه با تبعیض از بنیانهای اصلیش بود.

اما امروز و سه دهه بعد از استحاله نظام به رفسنجانیسم باید گفت: دیوار دفاعی و امن دور سرمایه داران نه فقط باعث خروج سرمایه به مقصد کانادا و انگلیس نشده که باعث ایجاد فرار سرمایه از نوعی مهمتر شده

جوان بیست و چند ساله فارغ التحصیل بهترین دانشگاه کشور وقتی میبیند با حقوق سالم و غیررانتی تا آخر عمرش نمیتواند یک لاستیک ماشین آن آقازاده رانت خوار را بخرد، یا به صورت فیزیکی از کشور خارج میشود یا میماند ولی به صورت روانی و ذهنی از دایره مشارکت کنندگان در ساخت نظام خارج میشود. یعنی یا سرمایه علمی فرار کرده یا سرمایه ایمان و اعتماد مردم به نظام از دست رفته.

امروز هم برقراری عدالت و هم ایجاد احساس عدالت در میان اکثریت مردم با امنیت و آینده نظام هم به صورت تنگاتنگی گره خورده. چرا که کوچکترین بی‌عدالتی در داخل توسط رسانه دشمن ضریب میگیرد و ده برابر نشان داده میشود. (مثل همین فساد نابخشودنی چند ده میلیون دلاری پتروشیمی که توسط بی‌بی‌سی شش میلیارد دلاری جلوه داده میشود)

آقای رئیسی! صراحت به خرج دادن مقابل سرمایه داران، مجازات رانت خواران، پایان دادن به ویژه‌خواری‌ها، مبارزه با طاغوت آقازاده‌ها و نابودی سلطنت اشراف جدید، نه فقط باعث خروج سرمایه نمیشود بلکه باعث انگیزه جوانان همین کشور برای ماندن و مقاومت اقتصادی و تولید سرمایه میشود.

شما میتوانید روند سرمایه‌دار-پروری را تغییر دهید. امروز چشمهای گرسنه عدالت برای احیای قسط و پایان دادن به فساد و تبعیض به شما و دوره جدید ریاست شماست.

تل‌آویو نگران ساعت صفر عملیات «جولان» / صاعقه ور بر سرتان فرود می آییم

اظهارات اخیر مقامات سوری درخصوص لزوم آزادسازی بلندی‌های اشغالی جولان، مسئولان رژیم صهیونیستی را نسبت به آغاز ساعت صفر عملیات جولان به شدت نگران ساخته است.

به گزارش مشرق، «فیصل المقداد» معاون وزیر خارجه سوریه اخیراً اظهارات جدیدی را در خصوص جولان اشغالی و لزوم آزادسازی آن به دست نیروهای مقاومت سوری مطرح کرده است. معاون وزیر خارجه سوریه در این راستا صراحتاً تأکید کرده است که دمشق برای مقابله با تلاش‌های رژیم صهیونیستی به منظور ادامه اشغال بلندی‌های جولان، تردید نخواهد کرد.

«فیصل المقداد» در دیدار با ژنرال «کریستین لوند» رئیس کمیته حافظ صلح سازمان ملل و هیأت همراه گفت: «سوریه به مبارزه با گروه‌های تروریستی ادامه می‌دهد و برای دمشق، اولویت برقراری ثبات و امنیت در سراسر کشور و دستیابی به صلحی عادلانه و فراگیر در منطقه است». وی بر لزوم توقف نقض قطعنامه‌های سازمان ملل از سوی رژیم صهیونیستی و حمایت این رژیم از گروه‌های تروریستی تاکید کرد و گفت که این موضوع ثبات منطقه را بر هم می‌زند و امنیت و صلح بین المللی را تهدید می‌کند. مقداد سپس تصریح کرد که سوریه در رویارویی با تلاش‌های اسرائیل و مزدورانش برای ادامه اشغال جولان سوریه، تردید نخواهد کرد.

این اظهارات جدید معاون وزیر خارجه سوریه به خوبی نشان می‌دهد که دمشق همزمان با تداوم تحرکات خود در نبرد با تروریسم در جبهه‌های مختلف داخلی و مرزی، نگاهی نیز به بازگشایی جبهه جولان دارد و قصد ندارد از این بخش از اراضی خود صرف نظر کند. درست به همین دلیل است که صهیونیست‌ها اخیراً حمایت‌های خود از گروه‌های تروریستی در سوریه را تشدید کرده‌اند تا از این رهگذر دمشق فرصت بازگشایی جبهه جولان را پیدا نکند؛ حربه‌ای که به نظر نمی‌رسد برای تل آویو فایده‌ای داشته باشد.

پیشروی‌های ارتش سوریه در محور جنوبی این کشور نیز موجبات نگرانی‌های گسترده صهیونیست‌ها را به دنبال داشته است. علت اصلی نگرانی صهیونیست‌ها از آزادسازی بخش عمده‌ای از محور جنوبی سوریه از لوث گروه‌های تروریستی است که این محور در مجاورت با بلندی‌های استراتژیک «جولان اشغالی» واقع شده است؛ جایی که مقامات سوری بارها و بارها تأکید کرده‌اند که می‌بایست هرچه سریع‌تر از صهیونیست‌ها بازپس گرفته شود.

این درحالی است که صهیونیست‌ها تاکنون تمام تلاش خود را به کار بسته بودند تا مناطق واقع در اطراف جولان اشغالی تحت سیطره تکفیریها باقی بماند تا بدین ترتیب، حاشیه امنی برای تداوم اشغال بلندی‌های جولان برای خود ایجاد کرده باشند.

صهیونیست‌ها به هیچ وجه تمایل ندارند که تنش‌ها در محور جنوبی سوریه به کلی پایان یابد، چراکه خود به خوبی می‌دانند که پایان نهایی این تنش‌ها در جنوب سوریه به مثابه بازگشایی جبهه جولان خواهد بود. این مسأله دلیل اصلی تداوم حمایت تل آویو از گروه‌های تروریستی در محور جنوبی سوریه را به خوبی نمایان می‌سازد. با وجود این حمایت‌ها، نیروهای مقاومت سوری تاکنون ضربات جبران ناپذیری را بر پیکره تروریست‌ها در محور جنوبی وارد آورده‌اند و هم اکنون نیز به پیشروی‌های خود ادامه می‌دهند.

معاون وزیر خارجه سوریه در خصوص حاکمیت دمشق بر بلندی‌های جولان می‌گوید: «بازپس گیری بلندی‌های اشغالی جولان تا مرزهای ۱۹۶۷، حق سوریه است و قطعنامه ۲۴۲ شورای امنیت و دیگر مصوبات سازمان ملل متحد بر این حق تاکید دارد. بلندی‌های جولان جز جدایی ناپذیر سوریه است و تصمیم اسرائیل برای تحمیل حاکمیت قانونی بر جولان اقدامی باطل و غیر قانونی است». این درحالی است که «بشار اسد» رئیس جمهوری سوریه نیز اخیراً بر لزوم آزادسازی جولان اشغالی از لوث صهیونیسم تأکید کرده بود.

از سوی دیگر این نکته را نیز باید در نظر گرفت که این تنها صهیونیست‌ها نیستند که نگران از دست رفتن جولان اشغالی هستند بلکه همتایان آنها در ایالات متحده آمریکا نیز به شدت در این زمینه احساس نگرانی می‌کنند. روزنامه فرامنطقه ای «رأی الیوم» در این خصوص می‌نویسد: «دولت دونالد ترامپ شریک اسرائیلی‌ها در نگرانی در خصوص وضعیت جولان اشغالی است و از تحرکات ارتش اسرائیل در بلندی‌های جولان و استخراج نفت این منطقه حمایت می‌کند.

کاملاً واضح است که از دست رفتن ارتفاعات استراتژیک و راهبردی جولان اشغالی خسارت‌های فراوانی را در عرصه‌های مختلف به رژیم صهیونیستی وارد خواهد کرد. این رژیم در صورت از دست دادن جولان اشغالی نه تنها از لحاظ مادی به شدت متضرر خواهد شد، بلکه از لحاظ نظامی نیز به صورت چشمگیری ضربه خواهد خورد.

به دلیل همین ضررهاست که رژیم صهیونیستی به دنبال تثبیت حاکمیت خود بر جولان از طریق متوسل شدن به برخی تلاش‌های مذبوحانه است. آمارهای رژیم صهیونیستی تا اواسط سال ۲۰۱۵ نشان می‌دهد که ۳۳ منطقه صهیونیست نشین در بلندی‌های جولان احداث و ۱۸ هزار صهیونیست در آنجا ساکن شده‌اند.

اکنون کابینه بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی به دنبال جذب تعداد بیشتری از مهاجران یهودی به بلندی‌های اشغال شده جولان است. این مقام صهیونیست که پرونده فساد مالی اش وی را با چالش‌های فراوانی مواجه ساخته است، می‌خواهد شهرک‌های صهیونیست نشین دیگری را در این منطقه بسازد و شهرک‌های کنونی را نیز توسعه دهد تا بتواند تعداد صهیونیست‌های ساکن در بلندی‌های جولان را تا سال ۲۰۲۰ به دو برابر تعداد کنونی افزایش دهد.

این تلاش صهیونیست‌ها در جولان اشغالی در حالی صورت می‌گیرد که طبق قوانین بین المللی، هیچیک از طرف هایِ اشغالگر نمی‌توانند افراد غیرنظامی را وارد بخش‌های اشغال شده کنند و مبادرت به چنین اقدامی از منظر قوانین جهانی، غیرقانونی است. با این وجود مقامات رژیم صهیونیستی سعی دارند با حمایت‌های دونالد ترامپ، رئیس جمهوری ایالات متحده آمریکا شهرک‌های مسکونی در جولان اشغالی را گسترش دهند.

تصمیم سازان صهیونیست سعی دارند اوضاع کنونی اسکان شهرک نشینان در بلندی‌های جولان را که سرزمین سوری است، به یک واقعیت غیر قابل تغییر تبدیل کنند. البته ناگفته نماند که همین اقدام رژیم صهیونیستی نیز خود به تنهایی حاکی از ترس و وحشت آنها از تحرکات محور مقاومت برای حرکت به سمت بلندی‌های اشغالی جولان است.

بدون شک با تسلط نیروهای مقاومت سوری بر جولان، تل آویو دیگر نخواهد توانست همچون گذشته از طریق جولان اشغالی، بر اراضی اشغال شده فلسطینیان، سوریه و همچنین مرزهای لبنان، اشراف داشته باشد. در شرایط کنونی یکی از اهداف اصلی صهیونیست‌ها از نقش آفرینی در راستای تشدید تنش‌ها در سوریه، طولانی‌تر کردن زمان بحران این کشور و به تبع آن، بازداشتن نیروهای مقاومت از اندیشیدن به عملیات آزادسازی جولان اشغالی است.

طبیعی است، ایالات متحده آمریکا نیز که تحقق اهداف خود در منطقه را در گرو تقویت قدرت رژیم صهیونیستی می‌داند، هیچگاه حاضر نخواهد شد زیر بار عملیات آزادسازی جولان اشغالی برود و درست به همین دلیل است که فریاد رسانه‌های مزدور و جیره‌خوارِ کاخ سفید از تشکیل تیپ آزادسازی جولان به آسمان رفته است.

منبع: مهر

جزئیاتی از سفر بشار اسد به تهران که تاکنون نشنیده‌اید +عکس

رییس‌جمهوری پس از اطلاع از ورود اسد به محوطه، اتاق کار خود را ترک و در راهروی ورودی به استقبال اسد رفت و آن‌ها به گرمی یکدیگر را در آغوش گرفتند.

به گزارش مشرق، صبح دوشنبه ششم اسفند، تهران یک مهمان خاص داشت که با اسکورتی کوچک، اما قوی و آزموده، فرودگاه مهرآباد را به مقصد ساختمانی در مرکز شهر ترک کرد.

اتومبیل مشکی، حدود ساعت‌۹ به محل دیدارهای رهبر انقلاب در انتهای خیابان فلسطین رسید و بدون طی تشریفات متداول، وارد ساختمان مقصد شد. مهمانان دعوت شده به ساختمان دیدارهای رهبری که ساعتی قبل‌تر به این دیدار دعوت شده بودند می‌دانستند که جمهوری اسلامی میزبان یکی از رهبران بزرگ جبهه مقاومت است، اما نام او را کمتر حدس می‌زدند؛ لحظه‌ای بعد آقای بشار اسد و سپس فرمانده شهیر سپاه قدس از خودرو پیاده شدند.

آقای اسد با یک هواپیمای ایرانی، دمشق را به شکلی کاملاً محرمانه، به مقصد تهران ترک کرده بود. موضوع سفر رییس‌جمهوری سوریه از مدت‌ها قبل در دستور کار بود؛ اما روز و ساعتش به شدت، سرّی نگه داشته می‌شد و شاید کمتر از انگشتان یک دست می‌دانستند که او چه زمانی به تهران خواهد آمد. چرا؟ آیا در تهران، نمی‌شد از جان او حفاظت کرد یا مشکلی دیگر در میان بود؟

اسد در طول هشت سال گذشته، حتی به‌ندرت از دمشق خارج شده بود؛ علت آن تهدید جانی مستمر او از جانب تکفیری‌ها و به‌طور ویژه رژیم صهیونیستی بود. کاملاً محتمل بود که جان او، در حین سفر از سوی این رژیم تهدید شود.

در گذشته، چهره‌های شناخته‌شده‌ای در راه سفر به ایران، توسط عوامل دشمن کشته شدند؛ مهم‌ترین آنها محمدبن‌یحیی، وزیر امور خارجه وقت الجزایر بود که در اوایل جنگ، برای میانجی‌گری راهی تهران شد و صدام، هواپیمای او را در نقطه مرزی ایران سرنگون کرد.

درز خبر سفر اسد، می‌توانست صهیونیست‌ها را برای اجرای سناریوی خود تقویت کند، هرچند که ایران امروز می‌تواند در افق‌هایی دورتر از مرزهای جغرافیایی‌اش، تأمین امنیت هوایی به وجود آورد، اما خطر بالایی در این زمینه وجود داشت. سفر محرمانه رییس‌جمهوری سوریه به تهران نشان داد که دستگاه نظامی-امنیتی مرتبط با این برنامه تا چه حد در راز نهانی موفق بوده است.

اسد بلافاصله بعد از دیدار گرم و صمیمی‌اش با رهبر انقلاب، راهی دفتر رییس‌جمهوری شد؛ آقای حسن روحانی یک روز پیش‌تر در جریان موضوع قرار داشت و دعوت از وزیر خارجه در اختیار وی بود. با این همه رییس‌جمهوری ترجیح داد حتی تا ساعتی قبل از رسیدن، موضوع را با کمتر کسی در میان بگذارد و همین امر، موجب قرار نگرفتن پرچم سوریه در هنگام دیدار شد. اتفاقی که در دیدار اسد از روسیه هم افتاده بود و در محل حضور ولادیمیر پوتین، پرچم این کشور به دلیل در جریان نبودن تشریفات، قرار نداشت.

رییس دفتر رییس‌جمهوری به بیرون از ساختمان رفته بود و انتظار حضور مهمان ویژه را از دری غیرمتعارف می‌کشید تا ورودش را به اطلاع روحانی برساند؛ او نیز به درستی مطلع نبود چه کسی قرار است با پای پیاده وارد ساختمان دولت شود.

رییس‌جمهوری پس از اطلاع از ورود اسد به محوطه، اتاق کار خود را ترک و در راهروی ورودی به استقبال اسد رفت و آن‌ها به گرمی یکدیگر را در آغوش گرفتند. تیم همراه اسد نیز بسیار محدود بود و نه وزیر خارجه او از این سفر خبر داشت و نه سفیرش در تهران؛ البته هیچکدام از آن‌ها عجولانه استعفا ندادند و این اتفاق بزرگ را به حاشیه نبردند.

اسد بعد از دیدار دوم، پس از حدود چهار ساعت حضور در پایتخت ایران اسلامی، با سردار سلیمانی به سمت فرودگاه و با او به دمشق رفت؛ تا زمانی که او به محل استقرار خود در پایتخت سوریه رسید، عکاسان و فیلمبرداران در قرنطینه قرار داشتند و بعد از آنکه پیغام فرمانده رسید، اطلاع‌رسانی‌های محدود و سپس خبررسانی وسیع صورت گرفت.

سفری که «رأی الیوم» آن را این‌گونه روایت کرد: «استقبال ایران از بشار اسد و لبخندهای گرمی که توسط دوربین‌ها ضبط شد، یک صحنه استثنایی یا تصویر سیاسی عجیبی به نظر نمی‌رسد؛ چرا که آنچه دو کشور ایران و سوریه را به هم پیوند می‌دهد، بسیار عمیق‌تر از دوستی یا رابطه دو همسایه نزدیک است. در اینجا صحبت از استحکام روابط ائتلاف راهبردی بین دمشق و تهران است که در نتیجه جنگ سوریه حاصل شد و در پی آن، دو طرف خوانش عمیق و مشترکی از اتفاقات سوریه در طول هشت سال گذشته دارند. حال باید گفت این سفر نه فقط برای رساندن پیام‌های سیاسی به دشمنان، بلکه با هدف بررسی مرحله آینده، چالش‌ها، موانع و راه حل‌ها انجام شد.» پیروزی راهبردی دیگری برای محور مقاومت رقم خورده بود.

منبع:صبح نو

السّلام علی ربیع الانام - بیا ای بهار همیشگی

الهی شکر به محمد و آل محمد صلوات الله علیهم اجمعین

اندر فواید اختلاسها

یاحسین! لب تشنه چرا به خون خود غلتیدی - مهریه ی مادرت مگر آب نبود؟!

حسین جان!

گیرم که جهان ما پر از چشمه و رود
هفتاد و دو درصد زمین آب چه سود

لب تشنه چرا به خون خود غلتیدی
مهریه ی مادرت مگر آب نبود؟!

یاحسین! گرچه هزار سال برای تو گریه کرده اند - یک گوشه از حقوق لب تو ادا نشد

بالا نرفت آنکه به پای تو پا نشد

آقا نشد هر آنکه برایت گدا نشد

روز ازل برای گلوی تو هیچ کس

غیر از خدای عز و جل خونبها نشد

گرچه هزار سال برای تو گریه کرده اند

یک گوشه از حقوق لب تو ادا نشد

تفنگت را زمین مگذار

 

اگر چه دشمنی زشت است

اگر چه جنگ زیبا نیست

ولی پیکار با پستی، پلشتی، ناجوانمردی

عیار آدمی زادی ست

و جنگ با تجاوز گر

طلوع سرخ آزادی ست

پس... تفنگت را زمین مگذار

 شاعر: جواد محقق