در راستای نبرد اطلاعاتی با ایران؛

تل آویو در پی آموزش زبان فارسی به جاسوسان است

رسانه غربی از تداوم نبرد اطلاعاتی تل آویو با ایران و آموزش زبان فارسی به برخی جوانان صهیونیست با هدف جذب در دستگاه های اطلاعاتی این رژیم اشاره کرد.

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری دانشجو، رژیم صهیونیستی در راستای نبرد اطلاعاتی با ایران در پی آموزش زبان فارسی ،فرهنگ و تاریخ ایران به برخی جوانان خود است.

 به نوشته خبرگزاری «رویترز» تل‌آویو از بیم نبرد با ایران و نیاز به کسب اطلاعات لازم از این کشور، در پی آموزش زبان فارسی برای دستگاه‌های جاسوسی خود برآمده و اینک یک دبیرستان در این این کشور نفرات لازم را برای آموزش زبان و فرهنگ  فارسی جذب می کند.

رویترز در گزارش خود نوشت که این افراد در آینده مبدل به جاسوسان  فارسی زبان اسرائیل می شوند و  اینک در این مرکز زبان و فرهنگ و اشعار فارسی می آموزند.

قرار است که به دلیل اهمیت این کار هویت شرکت کنندگان این دوره آموزشی برملا نشود.

یکی از مسئولان آموزشی این دبیرستان گفت که اینک فارغ التحصیلان این مجموعه در خدمت دستگاه‌های اطلاعاتی اسرائیل هستند.

پیشتر نیز وزارت خارجه رژیم صهیونیستی از آموزش زبان فارسی به دیپلماتهای خود خبر داده بود و هدف آن را گسترش مطالعه درباره فرهنگ و سیاست ایران اعلام کرده بود.

رکن اطلاعات ارتش رژیم صهیونیتی نیز برای تقویت واحدهای شنود خود دوره‌های آموزش زبان فارسی را برگزار می کند.

دستور امام امت به سازمان انرژی اتمی: از همین فردا مقدمات فعالیت هسته ای را آغاز کنید

امام امت: شعر باید جریان سازی کند

امام امت: در جنگ حق و باطل، شاعر نمی تواند بی طرف باشد

حاشیه‌های دیدار دانشجویان با امام امت/ نگران فردا نباشید؛ خدای امروز، همان خدای فرداست

حاشیه‌های دیدار دانشجویان با امام امت؛

جلسه بی‌اجازه/ دختر منتقد از آقا قرآن هدیه گرفت/ نگران فردا نباشید؛ خدای امروز، همان خدای فرداست

از برخورد امنیتی با کارگران مظلوم انتقاد دارد. دست آخر هم می‌گوید آن‌هایی که کارگران را با برخوردشان اپوزیسیون می‌کنند «خدا لعنتشان کند!» آقا لبخند می‌زنند و جمعیت دوباره احسنت می‌گوید.

میکائیل دیانی- رجانیوز: ساعت حدود ۴:۳۰ است و دانشجویان در انتهای خیابان فلسطین صف کشیده‌اند، بچه‌های زیادی به امید آنکه آنجا دوستی ببینند و یا فرشته‌ای برایشان کارت بیاورد، زیر آفتاب ایستاده‌اند. زبان‌شان روزه است و چشم‌شان مدام پی دانشجویانی می‌چرخد که از سر خیابان به سمت حسینیه می‌آیند.

صف کارت‌دارها، اما جداست؛ سرشان را پایین انداخته‌اند تا نکند کسی آن‌ها را ببیند و در رودربایستی قرار بگیرند و شرمنده‌شان بشوند؛ در دل‌شان، اما قند آب می‌شود.

صف آرام‌آرام جلو می‌رود. بچه‌ها کفشهای‌شان را به کفشداری می‌دهند. یکی از دانشجویان جلوی در ورودی حسینیه شعری به بچه‌ها می‌دهد که همخوانی کنند. انگار از بچه‌های دفتر تحکیم وحدت است.

ساعت ۵ است و حسینیه دارد پر می‌شود. بعضی آن جلو زیر لب شعری زمزمه می‌کنند که ناگهان در حسینیه می‌پیچد «منم باید برم، آره برم سرم بره/ نذارم هیچ حرومی طرف حرم بره» و همه با آن سینه می‌زنند. بعد، همان عضو شواری مرکزی دفتر تحکیم پشت تریبون می‌آید تا شعری را که بچه‌های‌شان بین دانشجویان پخش کرده‌اند، همخوانی بکنند. یکی دو باری تکرار می‌کنند و بعد هم صلوات...

 

 

دانشجویان خودجوش شروع به شعار دادن می‌کنند. «مرگ بر آمریکا» و «مرگ بر اسرائیل» ترجیع‌بند شعارهاست، و بعد حسینیه آرام می‌شود. یک شعار دخترانه، اما با بسامد بالا از آن‌طرف خنده حضار را به همراه دارد: «آمریکا آمریکا فکر نکنی ما زنیم/ تو دهنت می‌زنیم»

ساعت ۵:۱۵ دقیقه است؛ مسئولین تدارکات مراسم، صندلی رهبری را می‌چینند. یک صندلی معمولی، یک میز کوچک، چند برگ کاغذ و یک خودکار. حالا شیرین‌کاری دانشجویی بعضی‌ها هم گل کرده است. یکی در میان می‌گویند «آقا اومد» جمعیت نیم خیز می‌شود و دوباره می‌نشیند. شعار‌ها هم جنس دیگری گرفته:‌ای پسر فاطمه/ منتظر شمائیم...

بالای صندلی رهبری، حدیثی از امیرالمومنین علی (علیه‌السلام) نصب شده که آقا بار‌ها در همین دیدار دانشجویی آن را خوانده‌اند: «العِلمُ سُلطانٌ، مَن وَجَدَهُ صالَ بِهِ، ومَن لَم یَجِدهُ صیلَ عَلَیهِ».

رأس ساعت ۵:۳۰ پرده‌های جایگاه کنار می‌رود؛ دانشجویان به سمت جلو هجوم می‌برند. دست‌ها رو به آقاست با شعار‌های محکم «ای رهبر آزاده / آماده ایم آماده». بعضی چشم‌شان پر از اشک است. آقا می‌خواهد دانشجویان بنشینند، اما حالا کسی عقب‏برو نیست. همه در یک فشردگی مطلق به سر می‌برند.

 

قاری شروع می‌کند به خواندن از آیه ۲۴ سوره انفال: «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا استَجیبوا لِلَّهِ وَلِلرَّسولِ اِذا دَعاکُم لِما یُحییکُم»

حالا نوبت بچه‌هاست که شعرشان را همخوانی کنند. آقا هم یک نسخه از شعر را در دست دارند و می‌خوانند. دانشجویان به این مصرع می‌رسند که «پشت هر لبخند دشمن یک کمین است» و آقا با تکان دادن سر تأیید می‌کنند. این تأیید در بیت بعد هم که اشاره به «خودکفایی» دارد، دوباره تکرار می‌شود.

 

 

مجری صحبتش را با این شعر آغاز می‌کند:
«اول سلام و بعد سلام و سپس سلام
با هر نفس ارادت و با هر نفس سلام 
معنای عشق غیر سلام و علیک نیست
وقتی سلام رکن نماز است، پس سلام!»

همان اول کار، مجری چند خط و نشان برای سخنران‌ها می‌کشد: «امسال برای اولین بار یک تریبون مجزا برای مجری در نظر گرفته شده تا مدیریت زمان هم بهتر انجام شود. هر نفر ۷ دقیقه!» بعد رو به آقا می‌گوید: «آقا اجازه هست جلسه را با صحبت دانشجویان شروع کنیم؟» آقا با خنده می‌گویند: «این جلسه که اجازه نمی‌خواهد؛ جلسه برای همین تشکیل شده که بچه‌ها صحبت کنند» جمع هم می‌خندد و صلوات می‌فرستد.

 

 

فرشاد متبوع دانشجوی نخبه دانشگاه شریف اولین سخنران است که انگار به نمایندگی از دانشجویان بنیاد نخبگان آمده است. انتقاد دارد از توجه نکردن به پژوهش و طرح‌های خلاقانه و دیوان‌سالاری در حوزه آموزش عالی. چند پیشنهاد هم می‌دهد و آقا از حرف‌هایش یادداشت برمی‌دارند. سپس نقد تند و تیزی به سازمان تأمین اجتماعی می‌کند که دوباره آقا دست به قلم می‌شود. صحبتش که تمام می‌شود، پیش آقا می‌رود و آقا تحسینش می‌کنند.

مجری از رعایت زمان توسط اولین سخنران تشکر می‌کند و می‌گوید امیدوارم تا آخر مراسم همه رعایت کنند؛ جمع بلند می‌گوید احسنت!
نفر دوم نماینده گروه‌های جهادی است. آرام صحبت می‌کند، اما دغدغه‌‎هایی جدی از روستا‌های دورافتاده به حسینیه امام خمینی آورده. می‌گوید مسئولان باید از جهادی‌ها به‌عنوان معین دستگاه‌های اجرایی کشور در محرومیت‌زدایی استفاده کنند. آقا سر تکان می‌دهند و تأیید می‌کنند. یک کنایه هم به مسئولان می‌زند: «مسئولان باید بخشی از وقت خود را در اردو‌های جهادی به سر ببرند؛ آن هم نه برای گرفتن عکس یادگاری!» آقا تبسمی بر لب دارند و جمعیت این‌بار احسنتی بلندتر و یکصداتر می‌گویند. در لابه‌لای صحبتش هم یکی دو احسنت بی‌مورد دیگر هم از گوشه و کنار حسینیه به گوش می‌رسد.

صحبتش که تمام می‌شود، مجری به حالت تذکر به جمعیت می‌گوید؛ اگر می‌شود بیجا احسنت نگویید. این‌بار با صدایی بلندتر در جواب او می‌گویند: احسنت!

نفر بعدی نماینده جامعه اسلامی دانشجویان است. حسین اخگرپور صحبتش را با این عبارت شروع می‌کند: «بسم الله و بالله و علی مله رسول الله» از خواندن این عبارت آقا تعجب می‌کنند که قرار است اخگرپور بعدش چه بگوید. با تعجب به او نگاه می‌کنند. او متنش را با جمله‌ای از شهید بهشتی ادامه می‌دهد که «من تلخی برخورد صادقانه را به شیرینی برخورد منافقانه ترجیح می‌دهم».

صحبتش را با نقد وزارت علوم شروع می‌کند و چشم‌ها بر می‌گردد سوی وزیر که در گوشه حسینیه روی صندلی نشسته. عرق از پیشانی اخگرپور شره کرده؛ وقت ۷ دقیقه‌ای مجبورش کرده سرعتش را چند برابر کند.

نماینده جامعه اسلامی به برنامه‌ریزی دسیسه‌چینان برای آینده انقلاب اشاره می‌کند و می‌گوید: «انگار احمق‌ها یادشان رفته سرنوشت مهدی هاشمی را، احمق‌ها یادشان رفته تاریخ دهه ۶۰ و قائم مقام معزول را.» دانشجویان با تکبیر بدرقه‌اش می‌کنند.

 

اخگرپور کاغذهایش را روی تریبون جا می‌گذارد و پیش آقا می‌رود. با لهجه شیرین ترکی‌اش با آقا صحبت می‌کند. آقا هم به ترکی از او می‌پرسند اهل کجایی؟ جوابش را که می‌شنوند، با خنده به او می‌گویند نزدیکی‌های خامنه است. بعد هم آقا در واکنش به ابراز نگرانی او برای آینده انقلاب و فردای انقلاب، یک جمله آرام‌بخش می‌گویند «نگران فردا نباشید؛ خدای امروز، همان خدای فرداست؛ شما‌ها هم که هستید».

نوبت نماینده دفتر تحکیم است. اخگر پور وقت پایین‌آمدن می‌خواهد کاغذهایش را از روی تریبون بردارد که بدون توجه به نماینده تحکیم، کاغذ‌های او را هم بر می‌دارد. مواجهه این دو، صدای خنده را در حسینیه می‌پیچاند.

اسماعیل کوهی‌مقدم دبیر دفتر تحکیم وحدت پیشنهاد دارد آقا جلسه‌ای با کارآفرینان جوان برگزار کنند؛ آقا یادداشت می‌کنند. بعد هم از نبود سازوکار اعتراض در کشور سخن می‌گوید که جمعیت احسنت می‌گویند. نقطه اوج صحبتش درباره شورای عالی انقلاب فرهنگی است؛ می‌گوید «از قضا سرکنگبین صفرا فزود/ روغن بادام خشکی می‌نمود». آقا و دانشجویان می‌خندند. مخبر دزفولی دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی لبش را می‌گزد و دستی به روی دستش می‌کشد.

 

کوهی‌مقدم گریزی به مسائل زنان می‌زند و کنایه‌ای به معاونت زنان و خانواده در دولت «معاونت امور زنان و مثلاً! خانواده و فراکسیون زنانِ مجلس بر خاکستر فمنیستی کردن جامعه می‌دمند» حالا دختر‌ها «احسنت» می‌گویند. آن‌قدر هماهنگ هستند که پسر‌ها همه می‌خندند.

 

مجری دوباره پشت تریبون می‌آید و از رعایت زمان تشکر می‌کند و جمعیت دوباره با خنده به مجری می‌گوید «احسنت»

محمدجواد معتمدی‌نژاد نماینده جنبش عدالتخواه دانشجویی باید پشت تریبون بیاید. قبل از شروع مراسم در توئیتر وعده یک متن طوفانی را داده است. خیلی تند صحبت می‌کند و کلامش محاوره‌ای است. متنش تماماً در حوزه عدالتخواهی است. نقد قوه قضاییه و چند کنایه به صداوسیما! از رویکرد "تو چه‌کاره‌ای؟ " در قوه قضاییه انتقاد می‌کند و می‌گوید «مردم وقتی می‌بینند با یک آفتابه‌دزد به‌تندی برخورد می‌شود، اما تاکنون برخوردی نظیر آنچه امیرالمؤمنین با ابن‌هَرَمه انجام دادند، با مدیر متخلف جمهوری اسلامی صورت نگرفته است، به کلیت نظام بدبین می‌شوند و می‌گویند نکند این‌ها همه با همند؟». صداوسیما را هم حسابی می‌نوازد و بعد از برنامه آقا برای تحول در صداوسیما و قوه‌قضائیه سؤال می‌کند.

صحبتش که تمام می‌شود و پیش آقا می‌رود، آقا می‌گویند «خب درد‌ها را گفتید، راه‌حل‌ها را هم از نظر خودتان بگویید. تشکل شما سالهاست که مورد تأیید من است، در همین دو موضوع که از من سؤال کردید (صداوسیما و قوه قضائیه) راه‌حل‌ها را هم از نظر تشکل خودتان بنویسید و بدهید». معتمدی‌نژاد که حالا حسابی شارژ شده، می‌پرسد بنویسیم به دستتان می‌رسد؟ آقا می‌گویند: بله حتماً.

 

 

یکی از دانشجویان می‌خواهد فضای دونفره نماینده جنبش و آقا را بشکند و شروع می‌کند به شعار دادن که «ما همه سرباز توایم...» هنوز شعارش تمام نشده، همه می‌گویند هیس...

نوبت به نماینده بسیج می‌رسد. صحبت از «آستان کاخ سفید» و «دخیل بستن به پنجره‌های کاخ الیزه و باکینگهام» توسط مسئولین می‌کند و حضار می‌خندند. از دولتی‌ها و مجلسی‌ها می‌خواهد که بخاطر تحمیل هزینه‌های برجام بر نظام از مردم عذرخواهی کنند. جمعیت «احسنت» می‌گوید.

 

بعد از او سحر مهرابی نماینده نشریات دانشجویی پشت تریبون می‌آید. محور سخنرانی‌اش را گذاشته بر قانون و توجه به قانون اساسی. کنایه‌هایی هم درباره حصر فتنه‌گران می‌زند و آن را نادرست می‌داند. دانشجویان، اما با شعار «مرگ بر فتنه‌گر» همراهیش می‌کنند. او که اتفاقاً ترجیع‌بند سخنانش رعایت مّر قانون است، بر خلاف دیگران به جای ۷ دقیقه وقت قانونی، ۱۰ دقیقه صحبت می‌کند و به تذکر مجری هم توجهی ندارد! چند نفر از آن وسط داد می‌زنند «مدعی قانون؛ بیشتر از ۷ دقیقه صحبت کردن بی‌قانونی است» آقا دستشان را بالا می‌آورند به نشانه آنکه بگذارید صحبتش را بکند. صحبتش که تمام می‌شود مجری با کنایه می‌گوید: «خوب نیست از قانون صحبت کنید و خودتان بی‌قانونی کنید» جمعیت برای اولین بار جدی جدی به مجری «احسنت» می‌گوید!

مهرابی هم مانند بقیه دانشجویان بعد از صحبتش پیش آقا می‌رود. آقا می‌گویند متنی را که خواندید به من بدهید. متنش را می‌دهد. آقا می‌گویند «دانشجو‌ها همه بچه‌های من هستند». به آقا می‌گوید شیرازی است و درخواست یک هدیه می‌کند. آقا می‌گویند قرآن بهتان هدیه می‌دهم.

نفر بعدی هم که نماینده اتحادیه دانشجویی دانشگاه آزاد است، دوباره صحبتش را با تذکر به نماینده نشریات دانشجویی شروع می‌کند. مهمترین نکته او مسئله آقازادگی است و می‌گوید «آقازادگی سیاسی، فرهنگی، اقتصادی مشکل کشور است، اصلاح طلب و اصولگرا هم ندارد، معمم و مکلا هم ندارد» آقا در حالی که دارند می‌نویسند، از زیر عینک نگاهش می‌کنند و لبخند می‌زنند. به دولتی‌ها انتقاد می‌کند که بیابان بی آب و علف برجام را به گلابی تشبیه کرده‌اند و جمعیت می‌خندد.

حرفش که تمام می‌شود، مجری در مقام وکیل مدافع برگزارکنندگان جلسه، جوابش را می‌دهد و می‌گوید ۴ نفر از سخنرانان از دانشگاه آزاد هستند!

اسم و عنوان نفر بعدی را که مجری می‌خواند "دانشجوی نخبه فارغ التحصیل فوق دکتری دانشگاه کمبریج انگلیس" همه به نشانه تعجب می‌گویند «اووووه» و شاغل در «مؤسسه رویان» صحبت سیدمهدی خلیق رضوی بیشتر ناظر به فراهم کردن شرایط برای نخبگان علمی در کشور است و گریزی هم به خدمت سربازی برای آن‌ها می‌زند. گریزی که آقا بعداً در سخنانشان می‌گویند بررسی خواهد شد. البته وقتی بعد از پایان صحبت هم بالا می‌رود، آقا می‌گویند نکته شما درباره نظام وظیفه چندان روشن نبود، اگر خواستید بنویسید بدهید.

 

 

بعد از او نوبت نماینده کانون‌های فرهنگی و هیئت‌های مذهبی است؛ از تخصیص نیافتن بودجه‌های گله دارد. آخرین نوبت از آنِ نماینده اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان مستقل است. محکم صحبت می‌کند و بعد از چند سخنرانی با ریتم آرام دوباره دانشجویان را نیم‌خیز می‌کند. محور بحثش «ارتجاع» است و می‌گوید «معتقدیم چالش امروز ما، ارتجاع نسبت به آرمان‌ها و ارزش‌های اساسی انقلاب اسلامی یعنی استقلال، عدالت و آزادی است». آقا به نشانه تأیید سر تکان می‌دهند. متنش طولانی است و ناچار است مثل نماینده جامعه اسلامی و جنبش عدالتخواه تند تند بخواند. هر فرازش با «احسنت» دانشجویان همراه است، اما خودش دستش را بالا می‌گیرد، یعنی اجازه بدهید متن به سرانجام برسد.

 

 

از برخورد امنیتی با کارگران مظلوم انتقاد دارد. دست آخر هم می‌گوید آن‌هایی که کارگران را با برخوردشان اپوزیسیون می‌کنند «خدا لعنتشان کند!» آقا لبخند می‌زنند و جمعیت دوباره احسنت می‌گوید.

نقدی به برخی رویکرد‌ها در حوزه آزادی دارد که برای کشور هزینه درست می‌کنند. از حاشیه‌سازی‌ها گلایه دارد؛ پای بحث کنسرت را هم به حسینیه امام خمینی باز می‌کند و مثال می‌زند که از چند هزار کنسرت، چند تای آن که لغو می‌شود، حاشیه‌سازی می‌کنند. صحبت‌هایش که تمام می‌شود، آقا می‌گویند «خیلی خوب بود»

۱۱ نفر از دانشجویان سخنرانی کرده‌اند و حالا نوبت آقاست. اما یکی از آن وسط بلند می‌شود و اجازه صحبت می‌خواهد. آقا با خنده می‌گویند «می‌دانید که در این جلسه من کاره‌ای نیستم؛ همه‌کاره ایشان (مجری) است؛ اگر به من باشد می‌گویم همه صحبت کنند» مجری تذکر می‌دهد که وقت گذشته، اما دانشجو دست‌بردار نیست و فقط دو دقیقه وقت می‌خواهد. آقا می‌گویند از همان جا حرفت را بزن؛ او گلایه‌هایی در مورد وضعیت سیستان و بلوچستان بیان می‌کند و می‌نشیند.

 

 

حالا نیمه دوم دیدار است و وقت صحبت‌های آقا، و دانشجویانی که بسان کلاس درس پای صحبت استاد نشسته‌اند. آقا می‌گویند جلسه متنوع بود؛ انتقاد، گلایه، اعتراض و تأیید؛ همه‌چیز بود و به معنای واقعی دانشجویی.

حالا آقا خودشان را در جبهه دانشجویان تعریف می‌کنند و می‌گویند بسیاری از اعتراض و انتقاد‌های شما اعتراض‌ها و انتقاد‌های خود من به دستگاه هاست، اما حل کردن و دسترسی به آرمان‌ها هم بسادگی میسر نیست. آقا مثال صداوسیما را می‌زنند و می‌گویند «بنده در مواجهه با صداوسیما -چه در مدیریت فعلی و چه در مدیریت‌های قبلی- همواره در موضوعات مختلف موضع انتقادی داشته و دارم»

 

 

آقا از جوانی و آرمانخواهی دانشجویان صحبت می‌کنند، اما وقتی می‌خواهند در مورد سن و سال خودشان صحبت کنند، کمی مکث می‌کنند و بعد این بیت از ناصر خسرو را می‌خوانند «دیر بماندم در این سرای کهن من/ تا کهنم کرد صحبت دی و بهمن» و از تجربه‌شان می‌گویند که دسترسی به آرمان‌ها کار ساده‌ای نیست.

چند نکته درباره انقلابی بودن و انقلابی ماندن که محور بحث امروزشان است، بیان می‌کنند. اول آرمان‌ها را بر می‌شمارند و بعد راه‌های رسیدن به آن‌ها و موانع پیش‌رو را.

تذکر جدی‌شان به دانشجویان این است که این مسیر و این انگیزه را ادامه دهید و مانند برخی افراد نباشید که در دوره‌ای همین‌طور پر شور و هیجان بودند، اما بعداً خط عوض کردند. آقا در لابلای بحث کنایه‌هایی هم به دانشجویان می‌زنند. مثلاً وقتی می‌خواهند از کتاب خاطرات علم چیزی درباره رژیم پهلوی نقل کنند، با شوخی به دانشجویان می‌گویند «حالا شما که متاسفانه اهل کتاب نیستید، ولی من کتابخوانم و از شما هم می‌خواهم که کتاب بخوانید» همین‌جا آقا گریزی هم به صحبت دانشجوی سیستانی می‌زنند و یادآوری زندگی بسیار سخت‌تر از امروز مردم آن دیار قبل از انقلاب اسلامی «من در همان رژیم در سیستان زندگی کرده ام در سال‌های ۵۶ و ۵۷ و مردم آنجا در بدبختی محض بودند آن زمان»

به بحث آزادی که می‌رسند، صحبت نماینده یکی از تشکل‌ها را تأیید می‌کنند و آزادی را هم از برکات انقلاب می‌خوانند. در یادآوری خفقان رژیم شاه، ماجرایی را از دوست پاکستانی‌شان در آن ایام نقل می‌کنند که برای ایشان تعریف کرده بوده اعلامیه‌ای را در یکی از پارک‌های پاکستان خوانده بودند، اما این کار در آن زمان برای یک ایرانی بسیار تعجب‌آور بوده.

آقا درباره مجال ندادن به انتقاد‌ها در صداوسیما که برخی دانشجویان در صحبت‌هایشان بود، آن‌طرف قضیه را هم می‌گویند که برخی دولتی‌ها طاقت همین انتقاد‌های موجود در صداوسیما را هم ندارند و مکرر پیش ایشان می‌آید و از مطالب انتقادی برخی برنامه‌های صداوسیما مثل ۲۰:۳۰ گلایه می‌کنند. جمعیت می‌خندد و وزیر بهداشت هم لبخندی می‌زند.

بعد آقا حاشیه‌سازی و سرگرم شدن به حاشیه‌ها را از موانع رسیدن به آرمان‌های انقلاب می‌خوانند و این بار به صحبت‌های نماینده انجمن‌های اسلامی درباره کنسرت‌ها گریز تأییدآمیز می‌زنند.

آقا نگاهی به ساعت می‌اندازند و می‌گویند بخش دیگر حرف‌هایم در مورد دانشگاه و تشکلهاست که نمی‌دانم وقت می‌شود یا نه؛ دانشجویان می‌گویند بعد از افطار وقت هست. آقا با خنده جواب می‌دهند «آقایون از کیسه خلیفه می‌بخشند؟!» همه می‌خندند.

 

 

«برخی می‌گویند چرا رهبری همه مشکلات را گردن آمریکا و انگلیس خبیث می‌اندازد» آقا همین جا مکث می‌کنند و می‌گویند «خب خدا لعنت کند آمریکا و انگلیس خبیث را، اما بنده بیشتر مشکلات و موانع را داخلی و درونی می‌دانم که البته دشمنان از آن‌ها سوءاستفاده می‌کنند.»

آقا تعریض دیگری هم به دانشجویان می‌زنند که برای رسیدن به آرمان‌ها باید صبور بود نه مثل بچه‌هایی که خانواده شان تازه غذا را روی گاز گذاشته و زیرش را روشن کرده، این‌ها مدام پا می‌کوبند که من غذا می‌خواهم. صبر انقلابی در کنار خشم انقلابی، تعبیری است که آقا روی آن تکیه می‌کنند.

«نمی خواهم کلمه غربی بکار ببرم، اما اینجا ناچارم که بگویم بعضی‌ها هی ناامیدی را "پمپاژ" می‌کنند» آقا این کار را کار دشمنانه می‌خوانند و بعد هم از یک کار موذیانه در چند سال اخیر برای تطهیر رژیم پهلوی می‌گویند «حالا این‌ها قابل تطهیر هم نیستند»

دست آخر تأکید آقا بر نیاز به صراحت و شجاعت در مطالبه‌گری است. استاد در پایان درس امروز یک فراخوان مهم به لشکر جوانان مؤمن و انقلابیش می‌دهد: همه باید وارد میدان مطالبه و تحقق آرمان‌های انقلاب بشوید. بعد هم می‌گویند «البته امروز و از آنچه بچه‌ها گفتند مشخص است هم صراحت دارند هم شجاعت. اگرچه من برخی از حرف‌ها را قبول ندارم، اما شجاعت را قبول دارم»
آقا دوباره به ساعت نگاه می‌کنند و می‌پرسند: اذان که نشده؟ جواب می‌شوند «چرا شده» آقا رو به دانشجویان می‌گویند «خب وقت تمام شد» دانشجویان دوباره تقاضای ادامه جلسه بعد از افطار را دارند که آقا با خنده، اما محکم «والسلام علیکم و رحمه الله» می‌گویند تا پرونده کلاس این رمضان نیز پای درس استاد بسته شود.

 

 

منبع: میزان

تاکید مستمر ۲۰ ساله امام امت بر یک کلیدواژه

تأکیدات اخیر رهبر معظم انقلاب بر توجه به پیشرفت علم و فناوری بهانه‌ای شد تا بیانات ایشان درباره جنبش نرم‌افزاری را مرور کنیم.

به گزارش مشرق، امام امت در سال‌های گذشته بارها بر پیشرفت علمی تأکید فرموده و راهکارهایی را نیز برای تحقق این امر ارائه داده‌اند، حتی رهبر معظم انقلاب این راهکارها را در ۶ بند در قالب سیاست‌های علمی و فناوری کشور ابلاغ فرمودند.

ایشان امسال را سال «حمایت از تولید داخلی» عنوان فرموده و برای چندمین بار به تازگی بر توسعه توجه به شرکت‌های دانش‌بنیان تأکید فرمودند.

تأکیدات اخیر رهبر معظم انقلاب بر توجه به پیشرفت علم و فناوری بهانه‌ای شد تا راهکارهای ایشان درباره پیشرفت علمی را چند باره مرور کنیم.

ایشان از سال‌ها پیش بر جنبش نرم‌افزاری تأکید فرموده و این جنبش را تلاش و برنامه‌ریزی برای عدم نیاز به دیگران و خودکفایی تعریف کردند.

در همین راستا بر آن شدیم تا در این گزارش به مرور برخی از اظهارات حضرت آیت‌الله خامنه‌ای مقام معظم رهبری درباره جنبش نرم‌افزاری بپردازیم.

* دانشگاه باید بتواند یک جنبش نرم‌افزاری همه جانبه در اختیار ملت بگذارد

دانشگاه باید بتواند یک جنبش نرم‌افزاری همه‌جانبه و عمیق در اختیار این کشور و این ملت بگذارد تا کسانی که اهل کار و تلاش هستند، با پیشنهادها و با قالبها و نوآوریهای علمی خودی بتوانند بنای حقیقی یک جامعه‌ آباد و عادلانه‌ مبتنی بر تفکرات و ارزش‌های اسلامی را بالا ببرند.

امروز کشور ما از دانشگاه این را می‌خواهد. دانشگاه را مشغول چه کاری کنند که دانشجو و استاد را از این راه باز بدارند؟ یقین بدانید یکی از چیزهایی که امروز مورد توجه سرویس‌های اطلاعاتی است، این نکته است که ببینند چگونه می‌توانند دانشجوی بیدار و دانشگاه آگاه ایرانی را از آن راهی که می‌تواند به اعتلای کشور بینجامد، منصرف کنند و مانعش بشوند.

(بیانات در جمع دانشجویان و اساتید دانشگاه صنعتی امیرکبیر- ۱۳۷۹/۱۲/۰۹)

* ما به جنبش نرم‌افزاری احتیاج داریم، برای همین جنبش نرم‌افزاری‌ای که من گفتم، بنشینید پیشنهاد تدوین کنید

من دو سه سال پیش در یک اجتماع دانشجویی در یکی از دانشگاه‌ها گفتم: امروز ما به جنبش نرم‌افزاری احتیاج داریم. یک جنبش و یک حرکت و یک تلاش عمومی لازم است. این تلاش عمومی، فقط وابسته به مدیریّت‌ها نیست. شما ناگهان با خودتان فکر نکنید که مدیریّت‌ها نمی‌کنند، پس چطور می‌شود؛ همه‌اش مربوط به مدیریّتها نیست.

خواست و اراده شما - یکی از شما بچه‌های عزیز گفتید عشق؛ بله، عشق - عاشقانه کار کردن و با عشق دنبال علم و تحقیق رفتن و خواستن، اینها نقش دارد. این قلّه‌های علمی‌ای که شما در دنیا مشاهده می‌کنید، همیشه با رفاه همراه نبوده است. البته علم با خودش رفاه و سیادت سیاسی و برتری نظامی می‌آورد؛ در همه بخش‌های اقتصادی و سیاسی نفوذ کلمه ایجاد میکند؛ پول یک کشور را تقویت میکند و اقتصاد یک کشور را رونق میدهد. اینها همه هنرهای علم است؛ اما وقتی خود علم میخواهد به وجود آید، لزوماً در بستری از رفاه و راحتی و لذّت و چرب و شیرین‌های دنیا به وجود نمی‌آید.

شما بیایید خودتان فکر کنید. برای همین جنبش نرم‌افزاری‌ای که من گفتم، بنشینید پیشنهاد تدوین کنید. عجله هم نمی‌کنیم - یعنی نمی‌گوییم ظرف یک یا دو ماه به ما پیشنهاد بدهید - بنشینید فکر کنید و یکی دو سال دیگر قراری بگذارید و باز پیش ما بیایید و بگویید پیشنهاد ما اینهاست؛ یعنی حقیقتا به راهکارهای عملی برسید. از آنچه که به عنوان پیشنهاد ناشی از لمس واقعیت‌ها به ما داده شود، کاملا استقبال می‌کنیم و همت می‌کنیم که ان‌شاءالله آنچه ممکن است، تحقق پیدا کند.

( بیانات در دیدار جمعی از نخبگان- ۱۳۸۱/۰۷/۰۳)

* مسائل اصلی کشور، مسأله‌ اقتصاد و مسأله‌ علم و ارتقای پایه‌ علمی دانشگاه‌ها و همان جنبش نرم‌افزاری است

ما می‌توانیم. امکانات به اندازه‌ کافی در اختیار مسؤولان کشور هست برای این‌که بتوانند کارها را انجام دهند. شرطش این است که کار را وجهه‌ همت اصلی قرار دهند. سرگرمی‌های سیاسی، طرح مسائل غیرلازم و خیالی، بزرگ کردن مسائل کوچک و در سایه‌ی بزرگ کردن آنها، پوشاندن مسائل اصلی کشور، مضر است.

مسائل اصلی کشور، مسأله‌ اقتصاد و مسأله‌ علم و ارتقای پایه‌ علمی دانشگاه‌ها و همان جنبش نرم‌افزاری است که ما بارها در دانشگاه‌ها و در دیدار با دانشجویان و اساتید در میان گذاشته‌ایم؛ همچنین مسأله‌ حفظ روحیه و فرهنگ دینی جوانان است.

اینهاست که می‌تواند یک ملت و بخصوص ملت ما را سر پا و مستحکم نگهدارد و توطئه‌های دشمن را خنثی کند. بنابراین مسؤولان اولا در زمینه‌های فرهنگی، اقتصادی، علمی و در زمینه‌ی مبارزه‌ی با مفسدان و مخربان تلاش کنند و کار را وجهه‌ی همت خود قرار دهند. دوم این‌که اختلافات را کنار بگذارند. این اختلافات و دوگانگیها برای مصالح کشور و منافع مردم و نیروی مقاومت در مقابل دشمن، زیانبار است.
( بیانات در دیدار جمعی از دانش‌آموزان و دانشجویان- ۱۳۸۱/۸/۱۳)

* باید اهل علم در محیط دانشگاه به همان چیزی که بنده از آن به نهضت نرم‌افزاری در محیط علمی تعبیر کردم، بپردازند 

آنچه ما را تشجیع می‌کند که این فکر را دنبال کنیم، وجود استعدادها در داخل کشور است. اما دوستان! استعداد به تنهایی کافی نیست.

تأکید بنده این است: استعداد شرط لازم است، نه شرط کافی. در کنار استعداد، تلاش و مجاهدت عالمان، اندیشمندان و استادان هم لازم است.

این به معنای نفی وظیفه‌ دستگاه‌های دولتی در زمینه‌هایی که وظیفه دارند نیست؛ به معنای نادیده گرفتن مشکلات اساتید هم نیست. این خود یک حقیقت و توقع بجایی است که باید اهل علم در محیط دانشگاه به تولید علم، به نگاه مبتکرانه و سازنده در زمینه‌ علم - به همان چیزی که بنده از آن به نهضت نرم‌افزاری در محیط علمی تعبیر کردم - بپردازند؛ ما نیاز به این موضوع داریم. البته دستگاه‌های دولتی بزرگترین مسؤولیت را دارند.
( بیانات در دیدار جمعی از اساتید دانشگاه‌ها- ۱۳۸۱/۰۸/۲۲) 

* ما باید تجربیات ناشی از مباحثه و گفتگوی سالم و محترمانه و شجاعانه را به‌صورت تجربه‌های انباشته‌ای درآوریم تا بتوانیم علم را بارور نماییم

البته این کارها باید سازماندهی شود. ما باید این تجربیات ناشی از مباحثه و گفتگوی سالم و محترمانه و شجاعانه را به‌صورت تجربه‌های انباشته‌ای درآوریم تا بتوانیم از آنها استفاده کنیم و علم را بارور نماییم.

عین همین قضیه در دانشگاه وجود دارد. بارها گفته‌ام، این نهضت نرم‌افزاری که من این همه در دیدارهای دانشگاهی بر روی آن تأکید کردم، به همین معناست. ما باید علم و فرهنگ را تولید نماییم و باید کار اساسی کنیم. حکومت باید به‌صورت آشکار از برخورد افکار به‌صورت سالم حمایت کند.
( بیانات در دیدار جمعی از اعضای انجمن قلم‌- ۱۳۸۱/۱۱/۰۸)

* بدون پیشرفت علم، در این دنیای متنوّع نمی‌شود رقابت کرد و پیش رفت

چند شعاری که ما در این دو سه سال داده‌ایم، همه در جهت مبارزه با فساد بوده است؛ چون فساد در جامعه رخنه ایجاد میکند. شعارهای دیگر، جنبش عدالتخواهی - در بلند مدّت - جنبش نرم‌افزاری و جنبش تولید علم بوده است. البته جنبش تولید علم، بدون پیشرفت علم ممکن نیست. بدون پیشرفت علم، در این دنیای متنوّع نمی‌شود رقابت کرد و پیش رفت؛ حتماً پیشرفت علم لازم است. این، وظیفه دانشگاه‌ها و دانشجویان و اساتید را بسیار سنگین میکند. 

(بیانات در دیدار دانشجویان دانشگاه شهید بهشتی-۱۳۸۲/۲/۲۲)

* در زمینه‌ علمی، نهضت نرم‌افزاری و تولید علم باید تحقق پیدا کند. این شعار نیست

در زمینه علمی، نهضت نرم‌افزاری و تولید علم - که ما دو سه سال است مرتّب آن را مطرح کرده‌ایم - باید تحقّق پیدا کند. این شعار نیست. من دنبال این قضیه را گرفته‌ام و به همه مراکزی که ممکن بوده، توصیه کرده‌ام. منتها من کار اجرایی نمیکنم؛ کار اجرایی را باید دستگاههای اجرایی بکنند. بحمدالله این کار شروع شده؛ اما باید مسأله تولید علم جدّی شود. ما باید در همه زمینه‌ها - چه علوم طبیعی و چه علوم انسانی - علم تولید کنیم. اتّصال علم و صنعت - که من بارها روی آن تأکید کرده‌ام - باید تحقّق پیدا کند. همه اینها ساز و کار دارد و میتواند در برنامه گنجانده شود.
(بیانات در دیدار کارگزاران نظام- ۱۳۸۲/۰۵/۱۵)

* این مهر «نمی‌توانیم» و «نمی‌توانید» را بایستی از ذهن خودمان پاک کنیم

بنده - همان‌طور که بعضی از دوستان اشاره کردند - چند سالی است که مسأله‌ی نهضت نرم‌افزاری را در محیط علمی کشور مطرح کرده‌ام. این، یعنی چه؟ یعنی ما نباید به فراگیری قانع باشیم؛ باید هدف تحقیق و آموزش ما تولید علم باشد؛ یعنی رسیدن به آن‌جایی که نوآوریهای علمی در فضای موجود بشری، از آن‌جا شروع می‌شود. ما از لحاظ استعداد، نسبت به کسانی که دانش را در دنیا تولید کردند، گسترش دادند، پیش بردند و بر اساس دانش، فنآوریهای پیچیده را به‌وجود آوردند، کمبود نداریم. البته تولید علم به معنای این نیست که ما ترجمه و فراگیری را نفی کنیم؛ نه، آن هم لازم است، بلکه من می‌گویم در ترجمه و فراگیری نباید توقف کرد.

ما باید از محاصره‌ موجود که کشورهای جهان سوم در آن قرار گرفته‌اند، خودمان را خارج کنیم. این فقط وظیفه‌ ما نیست، بلکه وظیفه‌ همه‌ ملتهای دنیاست که در دوره‌ای از کاروان علم عقب ماندند.

من اعتقاد راسخم - که این اعتقاد با نظر خبرگان و کارشناسان فن تأیید شده است - این است که ما می‌توانیم این کار را بکنیم. این مهر «نمی‌توانیم» و «نمی‌توانید» را که یکی از بخش‌های عمده‌ سیاست فرهنگی دشمنان بوده، بایستی از ذهن خودمان پاک کنیم. البته من احساس می‌کنم که در همین زمینه هم می‌توانیم پیشرفت کنیم؛ چرا که الان می‌بینم شما استادان و دانشجویان در محافل دانشجویی، از نهضت نرم‌افزاری و تولید علم به‌عنوان شعارهای عملی و فعال یاد می‌کنید. این، خیلی موفقیت است که ما به این فکر افتاده‌ایم و این موضوع به‌صورت شعار، درخواست و خواسته درآمده است.
(بیانات در دیدار جمعی از اساتید دانشگاه‌ها-۱۳۸۲/۰۸/۰۸)

* من می‌گویم در این قضیه شما باید جدی باشید؛ نباید مسائل کشور و آینده را به بازیچه گرفت

بنده وقتی جنبش نرم‌افزاری یا تولید علم را - که معنایش خارج شدن علم از حالت تقلیدی و ترجمه‌ای است - مطرح کردم، مسأله به این صورت زنده نبود.

الان هرجا که به محیط‌های دانشجویی و دانشگاهی می‌روم، می‌بینم استاد، دانشجو، محقق و پژوهشگر از جنبش نرم‌افزاری حرف می‌زند. این خوب است. وقتی در یک مجموعه باور به‌وجود آمد، این باور پشتوانه‌ حرکت ماندگار و پایدار خواهد بود. ما این را می‌خواهیم. من می‌گویم در این قضیه شما باید جدی باشید؛ نباید مسائل کشور و آینده را به بازیچه گرفت.
(بیانات در دیدار جمعی از اعضای تشکل‌ها و جمعی از نخبگان دانشجویی-۱۳۸۲/۰۸/۱۵)

* یک نهضت که با گفتن و دستور و فرمان راه نمی‌افتد، بلکه باید زمینه‌هایش فراهم شود

یکی از مهمترین قسمتهای یک حرکت، «شروع حرکت» است که ما این قسمت را شروع کرده‌ایم؛ یعنی آن قدرت بالایی که متکفل شروع و راه‌اندازی است، این حرکت را به برکت انقلاب و نظام اسلامی سرمایه‌گذاری کرده است.

شما این را بدانید که اگر این کشور به برکت انقلاب، کار رهاسازی نیروها و توانها را به خود نمی‌دید و بنا بود که مثل همان‌چه که در خیلی از کشورها هست، در این نظام نیز وجود داشته باشد، مطلقا چنین پدیده‌ی عظیمی در کشور ما به‌وجود نمی‌آمد.

البته ما فقط راه افتاده‌ایم؛ این خیلی مهم است؛ منتها باید این راه را برویم. همه‌ی حرف من در این چند سال همین است که می‌گویم باید این حرکت انجام گیرد؛ کننده‌ی کار هم صاحبان استعداد هستند.

البته مسؤولان وظایف بسیار مهم و لازمی را بر عهده دارند؛ در این هیچ تردیدی نیست. گاهی تخلفاتی هم می‌شود؛ بخشی هم عمل می‌شود؛ با این همه ما برای برطرف کردن این مسائل تلاش می‌کنیم.

شما این را بدانید که بنده به صرف این‌که بگویم نهضت نرم‌افزاری راه بیفتد، اکتفا نکرده‌ام. یک نهضت - نهضت به معنای جنبش و حرکت و حضور مبارزه‌گر - که با گفتن و دستور و فرمان راه نمی‌افتد، بلکه باید زمینه‌هایش فراهم شود. من می‌گویم این نهضت نرم‌افزاری راه افتاده است؛ چرا که امروز خود آن تبدیل به گفتمان و فکر رایج شده است. این خیلی اهمیت دارد. خیلیها به این‌که ما می‌توانیم و باید علم را به‌وجود آوریم و مرزهای آن را بشکنیم و جلو برویم، اصلا توجه نداشتند.

همین مطلب که بعضی از دوستان گفتید، درست است؛ حافظ بودن کافی نیست؛ بعضیها اکتفا می‌کردند به این‌که دانسته‌های دیگران را حفظ کنند؛ اما امروز این میل، عزم و احساس در خیلی از جوانان، اساتید و نخبگان ما به‌وجود آمده که باید علم را تولید کرد. من هم همین را اصرار دارم و دنبال می‌کنم؛ کننده‌ کارش هم شما - مجموعه‌ کسانی که اهل علمند و بخشی از آنها شما نخبگان هستید که الان این‌جا تشریف دارید - هستید. باید همت کنید؛ نباید دلسرد شوید؛ همچنان‌که این برادرمان گفتند: «ما هستیم و خواهیم بود»؛ باید هم باشید؛ باید هم بکنید؛ وظیفه‌ی تاریخی ما و شماست. سرنوشت آینده این کشور به همین تصمیمی که امروز ما خواهیم گرفت و عملی خواهیم کرد، بستگی دارد.
(بیانات در دیدار جمعی از نخبگان علمی-۱۳۸۲/۱۱/۲۱)

* گفتم موضوع بسیار مهم‌ تولید علم و جنبش نرم‌افزاری و خط‌شکنی در جبهه‌ علم‌آفرینی را مطرح می‌کنم، تا بشود فرهنگ محیط دانشگاهی

من سه چهار سال قبل در یکی از دانشگاه‌های تهران گفتم اگر بنا بود بودجه‌ کارهای تحقیقاتی و دانشگاه‌های کشور را من تنظیم کنم و در اختیار بگیرم، آن‌گونه که مصلحت است عمل می‌کردم؛ اما آن شرایط فراهم نیست و مسؤولان بخشها طبق قانون اختیاراتی دارند که باید انجام دهند.

گفتم موضوع بسیار مهم‌ تولید علم و جنبش نرم‌افزاری و خط‌شکنی در جبهه‌ علم‌آفرینی را مطرح می‌کنم، تا بشود فرهنگ محیط دانشگاهی. وقتی این شد، آن وقت دیگر نگرانی نیست؛ زیرا ده‌ها و صدها هزار دل معتقد و مشتاق و جسم و ذهن جوان و خسته نشو در این راه می‌افتند و آن را دنبال می‌کنند.

من امروز نشانه‌های این پیشاهنگان امید و بشارت کشور را می‌بینم. همیشه به خود و به مخاطبانم گفته‌ام افق روشن است و امروز تأکید می‌کنم که افق، بسیار روشن و درخشان است و کار دست شماست؛ دست شما جوانان.
(بیانات در دیدار جمعی از دانشجویان قزوین-۱۳۸۲/۰۹/۲۶)

* با کار و تلاش می‌شود از مرزهایی که امروز دانش دارد، عبور کرد

مرزهای دانش را بشکنید. این‌که من میگویم نهضت نرم‌افزاری، انتظار من از شما جوانها و اساتید این است. تولید علم کنید. به سراغ مرزهای دانش بروید. فکر کنید. کار کنید. با کار و تلاش می‌شود از مرزهایی که امروز دانش دارد، عبور کرد؛ در بعضی رشته‌ها زودتر و در بعضی رشته‌ها دیرتر. فناوری هم همین‌طور است. علم باید ناظر به فناوری باشد. فناوری هم مرحله‌ی بسیار مهم و بالایی است. در فناوری هم میتوانیم پیش برویم؛ همچنان‌که رفتیم.
 (بیانات در دیدار دانشجویان و اساتید دانشگاه‌های استان همدان- ۱۳۸۳/۰۴/۱۷)

* نهضت نرم‌افزاری و تولید علم و اندیشه و فکر باید جدی گرفته شود

آگاه‌سازی نسبت به مقوله‌های حساس؛ مثل علم. مسأله‌ی علم در کشور خیلی مهم است. با مطالعه‌ دقیق و همه‌جانبه، انسان به چند سرفصل معدود می‌رسد، که یکی از آنها علم است. ما برای آینده به علم احتیاج داریم. نهضت نرم‌افزاری و تولید علم و اندیشه و فکر که مطرح شد، باید جدی گرفته شود.

خوشبختانه زمینه‌ها کاملا آماده و استقبال هم خیلی خوب است. مردم را نسبت به مقوله‌ی علم، امنیت، پرورش نخبگان، اقتدار ملی، کار و ابتکار گره‌گشا و پیشبرنده و مقولاتی از این قبیل حساس کنید.
(بیانات در دیدار مسئولان سازمان صدا و سیما- ۱۳۸۳/۰۹/۱۱)

* جنبش نرم‌افزاری یعنی دست خود را دراز نکنید تا دیگران برایتان بکارند

چند سال پیش، اول‌بار در دانشگاه امیرکبیر مسأله‌ی جنبش نرم‌افزاری را مطرح کردم. جنبش نرم‌افزاری، یعنی در زمینه‌ی علم، تولید علم و شکستن مرزهای علم، یک جنبش و یک حرکت عظیم به‌وجود بیاید.

از این پیشنهاد استقبال شد و من امروز می‌بینم که در سخنان اساتید و مسؤولان دانشگاه‌ها روی این نکته تکیه می‌شود. البته تا مدتی بعضی‌ها می‌گفتند ما نمی‌دانیم اصلا معنای این حرف چیست! عده‌ای هم شبهه می‌کردند که علم مگر تولیدکردنی است! البته بحث لغوی می‌کردند و می‌گفتند چرا گفته‌اید تولید علم! شما هرچه می‌خواهید اسمش را بگذارید؛ مقصود که معلوم است.

جنبش نرم‌افزاری، یعنی در معرفت علمی ننشینید دست خود را دراز کنید تا دیگران بکارند و میوه‌چینی کنند و هر مقدار از میوه را که لازم نداشتند، بیاورند در دست شما بگذارند. برو بکار، برو آبیاری کن، برو روی بنایی که دیگران ساخته‌اند، بنا بساز؛ این هدف ما بود. عده‌یی می‌گفتند ما نمی‌فهمیم! الان هم از گوشه و کنار شنیده‌ام که عده‌یی سخنان یأس‌آفرین می‌زنند: مگر ما می‌توانیم؟ بله، می‌توانیم. ما در میدانهای گوناگون و در فضای معرفت علمی امروز دنیا می‌توانیم کارهایی بکنیم که هنوز در دنیا نو باشد؛ این در همه‌ زمینه‌ها کاملا امکان‌پذیر است.
(بیانات در دیدار جمعی از رؤسای دانشگاه‌ها- ۱۳۸۳/۱۰/۱۷)

* تحقیق علمی به معنای فقط فراگیری و تقلید نیست؛ تحقیق، ضد تقلید است

همین نهضت نرم‌افزاری و تولید علم که بنده گفته‌ام، در دانشگاه شما و در رشته‌ علوم انسانی، همین است که هر چه می‌توانید بیشتر بیاموزید و تحقیق کنید. البته همان‌طور که گفتم، اساتیدی هستند که فرآورده‌های اندیشه‌های غربی در علوم انسانی، بت آنهاست.

در مقابل خدا می‌گویند سجده نکنید؛ اما در مقابل بت‌ها به راحتی سجده می‌کنند؛ دانشجوی جوان را دست او بدهی، بافت و ساخت فکری او را همان‌طوری که متناسب با آن بت خود او است، می‌سازد؛ این ارزشی ندارد و درست نیست. بنده به این‌طور افراد، هیچ اعتقادی ندارم. این استاد هر چه هم دانشمند باشد، وجودش نافع نیست، مضر است. امروز خوشبختانه ما دانشمندان جوان مؤمن و تحصیل‌کرده‌های باایمان داریم که می‌توانند یک حرکت علمی فراگیر و به معنای واقعی کلمه، در عرصه‌ی علوم انسانی به وجود آورند؛ از اینها باید استفاده بشود. مواظب باشید دچار آن بت‌پرستی نشوید؛ آن کسی که در فلسفه، اقتصاد، علوم ارتباطات و سیاست، همان حرفی که از دهن یک متفکر غربی درآمده، آن را حجت می‌داند؛ حالا گاهی اوقات آن حرف هم در خود غرب نسخ شده! از این نمونه‌ها ما زیاد هم داریم.

یک مطلبی را چهل، پنجاه سال پیش، یک فیلسوف اجتماعی یا سیاسی در غرب گفته و بعد آمدند ده تا نقد بر آن نوشته‌اند؛ این آقا تازه به حرف آن پنجاه سال قبل دست یافته و به عنوان حرف نو، به داخل کشور می‌آورد و با به‌به و چه‌چه آن را به خورد دانشجو و شاگرد و محیط خودش می‌دهد؛ از این قبیل هم داریم. چقدر براساس همین نظرات اقتصادی غربی، بانک جهانی و مجامع پولی و مالی جهانی به ملت‌ها و دولت‌ها برنامه‌ها دادند و چقدر از طرف خود غربی‌ها علیه آنها موارد نقض نوشته شده! باز هم کسانی را داریم که همان توصیه‌ها را می‌آیند عینا تکرار می‌کنند و عینا همان نسخه‌ها را می‌نویسند.

این غلط است. تحقیق علمی به معنای فقط فراگیری و تقلید نیست؛ تحقیق، ضد تقلید است. این کار، کار شماست.
(بیانات‌ در دیدار اساتید و دانشجویان دانشگاه امام صادق(ع)-۱۳۸۴/۱۰/۲۹)

* برای رسیدن به هر آرزوی بزرگ و هر هدف والایی، سازوکاری وجود دارد

برای رسیدن به هر آرزوی بزرگ و هر هدف والایی، سازوکاری وجود دارد؛ این سازوکار را باید جوانِ هوشمندِ فرزانه‌ دانشجو پیدا کند.

بحث جنبش نرم‌افزاری از همین قبیل است؛ بحث آزاداندیشی از همین قبیل است؛ بحث‌های گوناگونی که در زمینه‌های مختلف اجتماعی می‌شود، از همین قبیل است.
(بیانات در دیدار جمعی از دانشجویان بسیجی-۱۳۸۴/۰۳/۰۵)

* نه باید تحولات را سرکوب کرد، نه باید تسلیم هر تحولی شد

نهضت نرم‌افزاری و جنبش نرم‌افزاری و نهضت تولید علم را ما مطرح کردیم؛ الان حدود ده سال می‌گذرد و امروز یک غوغایی راه افتاده است. چه کسی این را راه انداخته؟ من که یک کلمه بیشتر نگفتم. این کار را شما کردید؛ محقق ما، جوان ما و استاد ما؛ تحول از این قبیل است. وظیفه‌ نخبگان فکری و فرهنگی جامعه و حوزه و دانشگاه، مدیریت این تحول است. نه باید تحولات را سرکوب کرد، نه باید تسلیم هر تحولی شد. خوب، این تحول برای چیست؟ برای پیشرفت. پیشرفت چیست؟ باید آن را معنا کنیم.
(بیانات در دیدار دانشگاهیان سمنان-۱۳۸۵/۰۸/۱۸)

* از زمانی که نهضت تولید علم و نهضت نرم‌افزاری و مسئله‌ی نخبه‌پروری در کشور شروع شده، تا امروز ما خیلی پیشرفت کرده‌ایم

این سالهائی که شما راه افتادید و این کاروان علم در کشور حرکت کرده، دستاوردهای بسیار زیادی داشته. همین تقریبا ده دوازده سال اخیر که این تفکر علم‌گرائی و دنبال علم رفتن و نهضت تولید علم و نهضت نرم‌افزاری و مسئله‌ی نخبه‌پروری در کشور شروع شده، تا امروز ما خیلی پیشرفت کرده‌ایم. این پیشرفتها مغتنم است.
(بیانات در دیدار نخبگان جوان دانشگاهی-۱۳۸۷/۰۶/۰۵)

* در این سال‌های اخیر که مسئله‌ تولید علم و نهضت تولید علم، نهضت نرم‌افزاری یک حالت جهشی در این حرکت به وجود آمده است

در این سال‌های اخیر که مسئله‌ تولید علم و نهضت تولید علم، نهضت نرم‌افزاری، بازگشت به خود، اهتمام به تحقیق در دانشگاه‌ها مطرح شده، یک حالت جهشی در این حرکت به وجود آمده است؛ در بخشی از مسائل علمی و کارهای علمی و فناوری که نمونه‌هایش را دارید مشاهده می‌کنید، در زمینه‌ی دانش‌های پزشکی، در زمینه‌ی دانش‌های نو، در زمینه‌ مسائل هسته‌ای، در زمینه‌ی نانو و غیر این‌ها کارهای مهمی در دانشگاه‌های ما انجام گرفته است که در گذشته تصور نمی‌شد که ما بتوانیم؛ محقق ما، استاد ما، دانشجوی ما، جوان ما بتوانند به این نقاط دست پیدا کنند و این جهش را پیدا کنند؛ اما امروز پیدا شده. آنچه مهم است این است که این جهش باید ادامه پیدا کند.

ما در زمینه‌ مسائل علمی دچار عقب‌ماندگی مزمن هستیم. آنچه که اهمیت دارد - که من حالا بعد هم عرض خواهم کرد - مسئله‌ی ادامه‌ی حرکت سریع است. ما باید این سرعت و این شتابی را که در حرکت علمی ما وجود دارد، سال‌ها ادامه بدهیم؛ هیچ جایز نیست که ما اندکی توقف کنیم؛ زیرا عقب‌ماندگی ما از دنیای پیشرفته‌ی از لحاظ علمی، عقب‌ماندگی زیاد و قابل توجهی است؛ این را می‌دانیم، این را می‌فهمیم و از او رنج می‌بریم. علت هم این است که ملت ما یک ملت دارای هوش زیر متوسط نیست که بگوید حالا حقم است. ملت ما ملتی است که دارای هوش بالای متوسط جهانی است؛ این حرفی است که ثابت شده؛ همه می‌گویند. خیلی‌ها ذکر می‌کنند، می‌گویند، آثارش هم مشاهده می‌شود. سابقه‌ علمی ما و تاریخ علمی ما هم همین را تأیید می‌کند.

این ملت، آن هم در این نقطه‌ حساس از کره‌ی زمین، از لحاظ علمی دچار این عقب‌ماندگی و فقری که بر او تحمیل کرده‌اند باشد، غیر قابل تحمل است. ما خدا را شکر می‌کنیم که چشم ما را به این عقب‌افتادگی باز کرد؛ به ما تفهیم شد که ما دچار این فقر هستیم و خدا را شکر می‌کنیم که این همت، این شوق، این امید در مجموعه‌ی ما به وجود آمد که می‌توانیم این عقب‌ماندگی را برطرف کنیم.

بنابراین، این شتابی که وجود دارد، این جهشی که وجود دارد، باید سال‌ها ادامه پیدا کند.
(بیانات در دیدار اساتید و دانشجویان در دانشگاه علم و صنعت‌-۱۳۸۷/۰۹/۲۴)

* ما باید خیلی پیش برویم؛ از راه‌های میان‌بر استفاده کنیم

یک مسئله‌ دیگر هم که به شدت به شما ارتباط پیدا میکند، مسئله‌ تولید علم است. خوشبختانه من می‌بینم در دانشگاه‌ها تولید علم و لزوم عبور از مرزهای دانش به یک گفتمان عمومی تبدیل شده. این خیلی برای من خرسند کننده و نویدبخش است. باید اجرائی کنید.

این پیشنهادهائی که این عزیزان من در زمینه‌های دانش و تحقیق و پژوهش و ایجاد مراکز و نخبه‌پروری و ارتباطات و غیره گفتند، همه در جهت همین مسئله‌ تولید علم است. این بسیار باارزش است.

این راه را باید دنبال کرد. ما عقبیم. امروز سرعت پیشرفت ما خوب است؛ اما با توجه به عقب‌ماندگی‌های گذشته که کشور ما دارد، هر چه سرعت‌مان بیشتر باشد باز هم زیادی نیست. ما باید خیلی پیش برویم؛ از راه‌های میان‌بر استفاده کنیم؛ از شتابِ فراوان بهره ببریم؛ ما باید در همه‌ علوم تولید داشته باشیم.
(بیانات در دیدار استادان و دانشجویان کردستان‌-۱۳۸۸/۰۲/۲۷)

* این که من توی این چند سال به دانشگاه‌ها مرتب راجع به مسائل علم و تحقیق و پژوهش و نوآوری و جنبش نرم‌افزاری و ارتباط صنعت و دانشگاه و اینها این همه تأکید کردم، برای خاطر این است که یک رکن امنیت بلندمدت کشور و ملتتان علم است

دستگاه استکبار فقط ایالات متحده‌ آمریکا نیست، یا فلان رئیس جمهور و فلان دولت آمریکا یا فلان کشور اروپائی نیست؛ دستگاه استکبار یک شبکه‌ عظیم‌تری است که شامل اینهاست؛ شبکه‌ صهیونیستی هست، شبکه‌ی تجار اساسیِ بین‌المللی هست، مراکز پولیِ عظیم دنیا هست؛ اینها هستند که مسائل سیاسی دنیا را دارند طراحی میکنند؛ دولتها را اینها می‌آورند، اینها میبرند. این مجموعه که تویش دولت ایالات متحده هست، دولتهای اروپائی هستند، خیلی از این نفتخوارهای ثروتمند منطقه‌ی خودمان هستند، با یک چنین قدرتِ رو به رشدِ رو به اعتلای در حال قدکشی بشدت مخالفند؛ بنابراین هرچه بتوانند، در مقابله‌ او کار میکنند.

توی این سی سال هم بیکار نماندند، هرچه بگذرد هم باز بیکار نمیمانند؛ مگر آن وقتی که شماها همت کنید؛ شما جوانها کشور را از لحاظ علمی، از لحاظ اقتصادی، از لحاظ امنیتی به نقطه‌ای برسانید که امکان آسیب پذیری‌اش نزدیک به صفر باشد؛ آن وقت کنار میکشند و توطئه‌ها تمام خواهد شد.

اینی که من توی این چند سال به دانشگاه‌ها مرتب راجع به مسائل علم و تحقیق و پژوهش و نوآوری و جنبش نرم‌افزاری و ارتباط صنعت و دانشگاه و اینها این همه تأکید کردم، برای خاطر این است که یک رکن امنیت بلندمدت کشور و ملتتان علم است.
(بیانات در دیدار دانشجویان و نخبگان علمی- ۱۳۸۸/۰۶/۰۴)

*خود بنده هم باور نمیکردم که این همه ظرفیّت برای پیشرفت و سرعت پیشرفت وجود داشته باشد؛ بعد ناگهان دیدیم واقعاً از اطراف، مثل چشمه‌ای جوشید

در زمینه‌ علم؛ ببینید ما یک حرکت پرشتابی را از حدود ده سال، یازده سال پیش به این طرف در زمینه‌ علم داریم؛ یک حرکت خوبی شروع شده و آنطور که من دارم میبینم و گزارشها را ملاحظه میکنم، این حرکت روزبه‌روز هم بیشتر شده، یعنی آن روز اوّلی که ما مسئله‌یاستغنای علمی و شکستن مرزهای علم و نهضت نرم‌افزاری را مطرح کردیم، خود بنده هم باور نمیکردم که این همه ظرفیّت برای پیشرفت و سرعت پیشرفت وجود داشته باشد؛ بعد ناگهان دیدیم واقعاً از اطراف، مثل چشمه‌ای جوشید.

الان شما نگاه کنید، مراکز تحقیقاتی ما، پارکهای علمی - فناوری ما، دانشگاههای ما در بخشهای مختلف، در حال جوششند؛ این باید متوقّف نشود.

در زمینه‌ اقتصاد هم این آن چیزی است که به ما کمک اساسی خواهد کرد؛ یعنی اگر ما توانستیم کار علمی را پیش ببریم و علم را اقتصادی کنیم - که حالا اشاره خواهم کرد - قطعاً در زمینه‌ی اقتصاد از فروش نفت و از خام‌فروشی‌هایی که داریم و مانند اینها، برای ما بسیار پر صرفه‌تر خواهد بود.
(بیانات در دیدار رئیس‌جمهور و اعضای هیأت دولت-۱۳۹۲/۰۶/۰۶)

* خوشبختانه امروز جنبش علمی در کشور تبدیل شده به یک جریان

نکته‌ دوّم در مورد مسئله‌ علم است. خوشبختانه امروز جنبش علمی در کشور تبدیل شده به یک جریان؛ این یک جریان تثبیت‌شده‌ در کشور است و در این تردیدی نیست. در این ده پانزده سال اخیر اساتید ما، دانشمندان ما، جوانان ما در این زمینه کار کردند؛ و آثار آن را هم در صعود رتبه‌ی علمی کشور مشاهده میکنیم. ما رسیدیم به رتبه‌ شانزدهم علمی جهان، این خیلی مهم است؛ رتبه‌ ما خیلی عقب‌تر و پایین‌تر از این حرفها بود؛ کشور را به رتبه‌ شانزدهم رساندند و این بسیار چیز باارزشی است.
(بیانات در دیدار اساتید دانشگاه‌ها-۱۳۹۴/۰۴/۱۳)

*روی مسئله‌ گفتمان تولید علم و پیشرفت علمی و جنبش نرم‌افزاری و شتاب رشد، تکیه کنید

هرجا هستید و با هر مجموعه‌ دانشگاهی‌ که روبه‌رو میشوید، روی مسئله‌ گفتمان تولید علم و پیشرفت علمی و جنبش نرم‌افزاری و شتاب رشد، تکیه کنید.

(بیانات در دیدار رئیس‌جمهور و اعضای هیأت دولت-۱۳۹۵/۰۶/۰۳)

* ما امروز پیشرفتهای زیادی داریم، این پیشرفتها ناشی از همین گفتمان‌سازی است 

در صحبتهای آقای دکتر ستّاری، بر مسئله‌ی علم و اقتصاد دانش‌بنیان و شرکت‌های دانش‌بنیان و مانند اینها تکیه شد و تأکید شد -بعضی دوستانِ دیگر هم اشاره کردند- این ناشی از یک گفتمان ده دوازده ساله است. یعنی وقتی که بحث شکستن خطوط مقدّم علمی و نهضت نرم‌افزاری و تولید علم مطرح میشود، دنبال می‌شود، گفته می‌شود در دانشگاه‌ها و تبدیل به گفتمان میشود، نتیجه این میشود که بنده گاهی اوقات که اینجا می‌نشینم و مثلاً مجموعه‌ی دانشگاهی -چه دانشجو، چه استاد- می‌آیند، میبینم همان حرفهایی را که ما مثلاً گفتیم، اینها دارند همان حرفها را به عنوان مطالبه بیان میکنند؛ این می‌شود گفتمان، این گفتمان است، این خوب است؛ وقتی این‌جور شد، آن‌وقت این پیشرفتهای علمی پیش می‌آید.

ما امروز در مسائل فضایی، در مسائل هسته‌ای، در نانو، در فنّاوری زیستی و دیگر موارد گوناگون، پیشرفتهای زیادی داریم، پیشرفتهای مهمّی داریم؛ این پیشرفتها ناشی از همین گفتمان‌سازی است.

وقتی گفتمان‌سازی شد، آن‌وقت همه به این فکر خواهند افتاد، یعنی در همه یک انگیزه‌ای به وجود می‌آید؛ کأنّه یک جادّه‌ وسیع و یک بزرگ‌راهی به وجود می‌آید که همه میل میکنند از این بزرگراه حرکت کنند.
(بیانات در دیدار رئیس‌جمهور و اعضای هیأت دولت-۱۳۹۵/۰۶/۰۳)

* جنبش نرم‌افزاری و حرکت علمی که اکنون به‌صورت «گفتمان عمومی» درآمده باید با قدرت ادامه یابد

جنبش نرم‌افزاری و حرکت علمی که اکنون به‌صورت «گفتمان عمومی» درآمده و دانشمندان جوان ما موفق به شکستن خطوط مرزی علم شده‌اند، باید با قدرت ادامه یابد، زیرا پیشرفت در هر عرصه‌ای، زمینه‌ساز پیشرفت‌های جدید در بخش‌های دیگر خواهد شد.
(بازدید فرمانده کل قوا از نمایشگاه صنعت دفاعی و دیدار با مسئولان و متخصصان وزارت دفاع- ۱۳۹۵/۰۶/۱۰)

*  از پانزده سال پیش یا اندکی بیشتر مسئله‌ نهضت علمی و نهضت نرم‌افزاری و حرکت عظیم علمی را مطرح کردم

این نهضت شروع شده. ببینید، بنده با فهم این مسئله، یعنی با این فهم از مسئله‌ کشور که کشور احتیاج دارد به یک چنین سازوکاری و به یک چنین حرکتی، از پانزده سال پیش یا اندکی بیشتر مسئله‌ نهضت علمی و نهضت نرم‌افزاری و حرکت عظیم علمی را مطرح کردم و خب دانشمندان، جوانها، اساتید، دانشگاه‌ها، بسیاری از بخشهای دولتهای مختلفی که سر کار آمدند استقبال کردند؛ و پیش رفت، امّا این حرکت یک حرکت روی جادّه‌ آسفالته نیست، حرکت در اتوبان نیست.

این حرکت، حرکتی است دارای مانع. این موانع را بایستی شناخت، این موانع را باید علاج کرد.
(بیانات در دیدار نخبگان علمی جوان-۱۳۹۵/۰۷/۲۸)

* حرکت نهضت علمی دشمن دارد

حرکت نهضت علمی دشمن دارد؛ دشمنش کیست؟ حالا بعضی خواهند گفت تا فلانی میگوید دشمن، مقصودش آمریکا و صهیونیست‌ها و مانند اینها است و توهّم توطئه [دارد]؛ نه، توهّم توطئه نیست، شناخت توطئه و دیدن توطئه است.
(بیانات در دیدار نخبگان علمی جوان-۱۳۹۵/۰۷/۲۸)

منبع: فارس

مسیرهای ده گانه راهپیمایی روز جهانی قدس تهران

معاون خدمات شهری شهرداری تهران اقدامات و برنامه های شهرداری تهران برای برگزاری باشکوه راهپیمایی روز جهانی قدس را تشریح کرد.

به گزارش مشرق، مجتبی یزدانی در تشریح برنامه‌های شهرداری تهران برای برگزاری باشکوه راهپیمایی روز جهانی قدس گفت:تمهیدات و هماهنگی های لازم در شهرداری تهران برای برگزاری باشکوه روز جهانی قدس اندیشیده شده است.
یزدانی در ادامه گفت: مراسم روز جهانی قدس در دانشگاه تهران و مسیر خیابان انقلاب تهران برگزار می شود و از این رو اقدامات پاکسازی و نظافت محدوده خیابان انقلاب و دانشگاه تهران به نحو مطلوب و ویژه در دستور کار قرار گرفته است.

وی در ادامه با بیان این که همانند سنوات گذشته سازمان مدیریت پسماند شهرداری تهران با همکاری مناطق2-5-6-7-9-10-11-12 و به خصوص منطقه 6 این مسئولیت را برعهده دارد، ادامه داد: محدوده اطراف دانشگاه تهران به چهار پهنه تقسیم شده است و ناظرین سازمان مدیریت پسماند نیز در دو بخش نظافت و پاکیزه سازی مکانیزاسیون خدمات شهری و جمع آوری پسماند خشک در پهنه های تعیین شده انجام وظیفه می‌کنند.

یزدانی به دیگر اقدامات شهرداری تهران اشاره کرد و گفت: نظارت و پیگیری جهت جمع آوری نخاله و ضایعات فضای سبز باغچه های اطراف دانشگاه تهران و واکاری فضای سبز محدوده دانشگاه تهران از جمله اقدامات سازمان بوستان ها و فضای سبز شهر تهران می باشد.همچنین تهیه و نصب بنر در سطح شهر بر روی بیلبوردها و سازه های پرتابل در سطح مناطق 22گانه شهر تهران با موضوعات مرتبط با روز جهانی قدس، همچنین تامین و استقرار سرویس بهداشتی پرتابل در محلهای تعیین شده، برقراری تاسیسات مورد نیاز و... از جمله اقدامات شهرداری تهران می باشد.

استقرار 192 نیرو، 45 دستگاه خودروی سبک و سنگین و 51 دستگاه موتورسیکلت در 96 نقطه

وی به اقدامات سازمان آتش نشانی اشاره کرد و گفت: سازمان آتش نشانی نیز با 192 نیرو، 45 دستگاه خودروی سبک و سنگین و 51 دستگاه موتورسیکلت در 96 نقطه تعیین شده مستقر می شود.
یزدانی در ادامه تصریح کرد: بمنظور برقراری نظم و انضباط شهری و جلوگیری از بساط گستری نیروهای شرکت شهربان نیز در 10 محور تعیین شده با 320 نیرو،74 خودرو و 53 موتور مستقر می شوند.
وی در ادامه افزود:شرکت شهر سالم نیز از ساعات ابتدایی مراسم تا پایان مراسم با حضور تیم های پزشکی و متخصص در کلینیک منطقه 6 برای خدمات رسانی به راهپیمایان در آماده باش می باشند.

خدمات رسانی رایگان 30 دستگاه تاکسی ون در 4 مسیر

معاون خدمات شهری شهرداری تهران در ادامه به پیش بینی های لازم برای جابجایی و تسهیل در تردد راهپیمایان در روز جهانی قدس از طریق حمل و نقل عمومی (مترو،تاکسی و اتوبوس) اشاره کرد و گفت: برای تسهیل در تردد راهپیمایان تمهیدات لازم برای جابجایی آنان فراهم شده است و در این راستا 30 دستگاه تاکسی ون در 4 مسیر(مسیر شماره 1: از میدان توحید تا میدان انقلاب اسلامی، مسیر شماره 2: از میدان حر تا میدان انقلاب اسلامی، مسیر شماره 3: از ابتدای خیابان 16آذر (تقاطع بلوار کشاورز) تا خیابان انقلاب اسلامی، مسیر شماره 4: از ابتدای خیابان وصال (تقاطع خیابان فاطمی) تا خیابان انقلاب اسلامی) بمنظور جابجایی شرکت کنندگان در راهپیمایی در محدوده میدان انقلاب بصورت رفت و برگشت و بشکل رایگان به خدمات رسانی می پردازند.

آغاز خدمات رسانی اتوبوسرانی از ساعت 9:00 صبح از مبادی پیش بینی شده به محل برگزاری مراسم

یزدانی در ادامه با بیان این که آغاز سرویس رسانی شرکت اتوبوسرانی از ساعت 9:00 صبح از مبادی پیش بینی شده به سمت محل برگزاری مراسم خواهد بود، اذعان کرد:400 دستگاه اتوبوس اقدام به جابجایی شرکت کنندگان در مراسم به مبادی اولیه و ایستگاه های مترو در طول مسیر خواهند کرد.350 دستگاه اتوبوس نیز به مساجد، پایگاه ها و مبادی اعلام شده سرویس رسانی می کنند. همچنین بمنظور خدمات رسانی مطلوب220 دستگاه اتوبوس نیز از ساعات اولیه بامداد روز مراسم، در محل های پیش بینی شده دپو و در صورت نیاز به محل های مورد نظر اعزام می شود.

خدمات رسانی رایگان مترو در تمامی خطوط و کاهش هدوی به 4 دقیقه

وی با اشاره به این که خدمات رسانی مترو در روز برگزاری مراسم راهپیمایی روز قدس بشکل رایگان است، اظهار کرد: تمامی خطوط مترو از صبح روز قدس تا پایان مراسم بشکل رایگان خدمات رسانی می کنند و در همین راستا شرکت مترو با کاهش هدوی همه خطوط به 4دقیقه از صبح روز قدس تا پایان مراسم به خدمات رسانی می پردازد.همچنین تدابیر لازم برای ارسال قطار فوق العاده در صورت تراکم مسافر در ایستگاه ها اتخاذ شده است.

اعلام مسیرهای ده گانه راهپیمایی روز جهانی قدس

وی مسیرهای ده گانه راهپیمایی روز جهانی قدس را برشمرد و گفت:مسیر شماره1: مسجد امام حسین(ع) ، میدان امام حسین(ع) ، خیابان انقلاب، دانشگاه تهران، مسیر شماره2: مسجد جامع ابوذر، میدان ابوذر، خیابان ابوذر، خیابان شهید برادران حسنی(قلعه مرغی)، خیابان قزوین، خیابان کارگر، میدان انقلاب، دانشگاه تهران، مسیر شماره 3: مسجد دارالسلام، میدان منیریه، خیابان ولی عصر(عج)، خیابان انقلاب، دانشگاه تهران، مسیر شماره4 : مسجد امام زمان(عج)، خیابان آزادی، تقاطع خیابان بهبودی، میدان انقلاب، دانشگاه تهران، مسیر شماره5: مسجد حضرت ابوالفضل(ع)، میدان توحید، خیابان توحید، خیابان آزادی، میدان انقلاب، دانشگاه تهران، مسیر شماره6: مسجد المهدی(عج)، خیابان ستارخان، میدان توحید، خیابان توحید، خیابان آزادی، میدان انقلاب، دانشگاه تهران، مسیر شماره7 : مسجد الجواد(ع)، میدان هفت تیر، خیابان کریم خان، میدان ولی عصر(عج)، بلوار کشاورز، دانشگاه تهران، مسیر شماره8: مسجد امام جعفر صادق(ع)، فلکه اول صادقیه، خیابان ستارخان، خیابان توحید، خیابان آزادی، میدان انقلاب، دانشگاه تهران، مسیر شماره9: مسجد حضرت امیر(ع)، خیابان کارگر شمالی، میدان انقلاب، دانشگاه تهران، مسیر شماره 10: مسجد جامع رسول اکرم(ص)، تهرانسر بلوار شاهد، بلوار تهرانسر، میدان کمال الملک، بزرگراه شهید لشگری، خیابان آزادی، خیابان انقلاب، دانشگاه تهران) مسیرهای ده گانه راهپیمایی روز جهانی قدس می باشد.
به گفته یزدانی با هماهنگی های لازم؛ تمهیدات ترافیکی و محدوده های ممنوعیت تردد و توقف کلیه وسایط نقلیه در روز جهانی قدس و... نیز در نظر گرفته شده و اعلام عمومی خواهد شد.

منبع: فارس

کدام نمایندگان مجلس طی ۲ سال گذشته هیچ نطقی نداشته‌اند + اسامی و تصویر

در این گزارش تعداد نطق‌های هریک از ۲۹۰ نماینده طی دو سال ابتدایی مجلس شورای اسلامی دهم استخراج شده است و نشان می‌دهد هر نماینده در ۲۰۸ جلسه برگزارشده چه‌تعداد نطق میان‌دستور و اضطراری داشته‌ است.

به گزارش مشرق، خردادماه 97 سالگرد دوسالگی دهمین دوره مجلس شورای اسلامی است، مجلسی که در 8 خرداد 95 با حضور 288 نماینده تشکیل شد و عمر آن در 7 خرداد 97 به نیمه رسید.

با مروری بر 208 جلسه برگزارشده مجلس در دو سال گذشته ــ در این گزارش جلسات علنی مجلس دهم از 8 خرداد 95 تا اول خرداد 97 مورد بررسی قرار گرفته است ــ می‌توانیم عملکرد مجلس را مورد رسیدگی قرار دهیم.

در این گزارش شاخص دیگری از نحوه عملکرد نمایندگان دهمین دوره مجلس را بررسی کردیم تا بتوانیم عملکرد وکلای ملت در این دوره از پارلمان را ارزیابی کنیم.

---

** نطق‌های میان‌دستور

صحن علنی مجلس آینه تمام‌نمای نقاط قوت یا ضعف یک نماینده محسوب می‌شود. در واقع مشارکت عالمانه یک نماینده در مذاکرات و اظهارنظر در صحن علنی حاکی از احاطه وی بر موضوعات روز کشور و مجلس و نشانه توانمندی یک نماینده است.

اظهارنظر نمایندگان در صحن علنی مجلس در قالب نطق ابراز می‌شود. در واقع نطق‌های ارائه‌شده در صحن علنی و جلسات رسمی مجلس شورای اسلامی یکی از وظایف نمایندگان است. این نطق می‌تواند شامل نطق‌های میان‌دستور، نطق‌های اضطراری، نطق مخالف یا موافق با طرح‌ها و لوایح و... باشد.

براساس آیین‌نامه داخلی در هر جلسه رسمی به‌جز جلسات بررسی لوایح برنامه توسعه، بودجه سالانه و استیضاح یا رأی اعتماد به وزیران، سه ‌‏نفر از نمایندگان می‏‌توانند به‌نوبت و طبق فهرستی که از قبل به‌قید قرعه توسط هیئت رئیسه تنظیم شده است، حداکثر به‌مدت هفت ‌دقیقه نطق کنند. همچنین دو‏ نفر از نمایندگانی که در آن جلسه نوبت نطق نداشته باشند به‌جهت مسائل ضروری می‌توانند یک ساعت قبل از شروع جلسه در لوح مخصوص یا دستگاه الکترونیکی ثبت‏ نام و حداکثر به‌مدت پنج ‌دقیقه نطق کنند.

در این گزارش تعداد نطق‌های هر یک از 290 نماینده مجلس دهم طی دو سال ابتدایی دهمین دوره پارلمان استخراج شده است و نشان می‌دهد هر نماینده در 208 جلسه برگزارشده مجلس چه‌تعداد نطق میان‌دستور و اضطراری داشته‌ است.

براساس آمار استخراج‌شده از مشروح مذاکرات مجلس در جلسات علنی دو سال گذشته خانه ملت، مجموعاً 698 نطق میان‌دستور در صحن علنی مجلس قرائت شده است.

از این تعداد طی دوسال گذشته 71 نماینده یک بار، 97 نماینده 2 بار، 34 نماینده سه بار، 40 نماینده 4 بار، 17 نماینده 5 بار، 7 نماینده 6 بار، 5 نماینده 7 بار و یک نماینده 9 بار نطق داشته‌اند.

نکته جالب توجه این است که 18 نماینده در مجلس دهم حضور دارند که طی دو سال گذشته هیچ نطقی نداشته‌اند.

تعداد نطق‌ها	بدون نطق	یک	دو	سه	چهار	پنج	شش	هفت	هشت	نه
تعداد نمایندگان	18	71	97	34	40	17	7	5	-	یک

البته یکی از این افراد علی لاریجانی نماینده مردم قم در مجلس است که در این دو ساله ریاست خانه ملت را به‌عهده داشته است. 

رؤسای مجلس نطق میان‌دستور ندارند و می‌توانند در هر جلسه علنی، قبل از ورود در دستور، در مورد گزارش حوادث مهم و مسائل فوری روز مطالبی را که آگاهی مجلس از آن ضروری باشد، به‌اطلاع نمایندگان برساند. 

اسامی نمایندگانی که طی دوسال ابتدایی مجلس هیچ نطق میان‌دستوری نداشتند:

ردیف	نام و نام‌خانوادگی	حوزه انتخابیه	گرایش سیاسی
1	احمد محمدی انارکی	رفسنجان	لیست امید
2	اسفندیار اختیاری کسنویه یزد	نمایندگان اقلیت (زرتشتیان)	مستقل
3	حسن خسته‌بند	بندرانزلی	لیست اصولگرایان
4	حسین رضازاده	کازرون	مستقل
5	ژرژیک ابرامیان	مسیحیان ارمنی جنوب ایران	مستقل
6	سیدمحسن علوی	لامرد و مهر	لیست امید
7	عباس پاپی‌زاده	دزفول	مستقل
8	عبدالرضا مصری	کرمانشاه	لیست اصولگرایان
9	فریدون احمدی	زنجان	مستقل
10	قلی‌الله قلی‌زاده	کلیبر، خداآفرین و هوراند	لیست اصولگرایان
11	کارن خانلری	مسیحیان ارمنی شمال ایران	مستقل
12	کاظم جلالی	تهران	لیست امید
13	کمال دهقانی فیروزآبادی	تفت و میبد	لیست امید
14	محمد آشوری تازیانی	بندرعباس	لیست اصولگرایان
15	محمدحسین حسین‌زاده بحرینی	مشهد و کلات	لیست اصولگرایان
16	محمد دهقانی نقندر	طرقبه و چناران	لیست اصولگرایان
17	محمدرضا رضایی کوچی	جهرم	لیست اصولگرایان

** با بررسی مشروح مذاکرات نمایندگان دهمین دوره مجلس شورای اسلامی درمی‌یابیم که تنها نماینده‌ای که بیشترین نطق را در دو سال ابتدایی مجلس دهم داشته است، علیرضا سلیمی نماینده مردم محلات و دلیجان و عضو لیست اصولگرایان در انتخابات بود که در این 208 جلسه علنی 9 نطق میان‌دستور داشته است.

منبع: تسنیم

احمد محمدی انارکی - کرمان : رفسنجان و انار

اسفندیار اختیاری کسنویه یزد - زرتشتیان

حسن خسته بند - گیلان : بندر انزلی

حسین رضا زاده - فارس : کازرون

 ژرژیک ابرامیان - مسیحیان ارمنی جنوب ایران

 سید محسن علوی - فارس : لامرد و مهر

عباس پاپی زاده بالنگان - خوزستان : دزفول

عبدالرضا مصری - کرمانشاه : کرمانشاه

فریدون احمدی - زنجان : زنجان و طارم

قلی  اله قلی زاده - آذربایجان شرقی : کلیبر،خدا آفرین و بخش هوراند

کارن خانلری - مسیحیان ارمنی شمال ایران

کاظم جلالی - تهران : تهران،ری،شمیرانات،اسلامشهرو پردیس

کمال دهقانی فیروزآبادی - یزد : تفت و میبد

محمد آشوری تازیانی - هرمزگان : بندر عباس،قشم،ابوموسی،حاجی آباد و خمیر

محمدحسین حسین زاده بحرینی - خراسان رضوی : مشهد و کلات

محمد دهقانی نقندر - خراسان رضوی : چناران و بینالود

محمدرضا رضایی کوچی - فارس : جهرم

عکس/ تشییع باشکوه پرستار زن فلسطینی / درود بر زنان انقلابی فلسطین

مراسم تشییع پیکر پاک شهید "رزان نجار" پرستار زن فلسطینی که روز گذشته در شرق خان یونس به شهادت رسید، با حضور هزاران نفر از مردم خان یونس برگزار شد.

ماجرای شهادت پرستار ۲۱ ساله فلسطینی چه بود؟ +عکس

انتشار خبری از فلسطین درباره شهادت یک پرستار ۲۱ ساله توجه مردم همه جهان را به خودش جلب کرد.

به گزارش مشرق، «من برگشتم و عقب‌نشینی نخواهم کرد! با گلوله‌های خود به من حمله کنید، من نمی‌ترسم!» آخرین جملاتش در صفحه اجتماعی شخصی‌اش بوده، روزی که به حصار مرزی غزه می‌رود، با روپوش سفید. می‌رود که کنار هم‌نوعانش از حق طبیعی خودشان دفاع کند، شاید ابزار جنگ در دست نگیرد، اما دستانش التیام بخش است، آن‌جا که بالای سر هر زخمی می‌رسد و زخم‌های‌شان را درمان می‌کند. شاید زخم‌های جسمشان را ترمیم کند، اما بودنش در آن‌جا، در آن زمانه پر از بی‌عدالتی مرهمی‌ست هم برای خودش هم برای مردمانش که دوش به دوش یکدیگر ایستاده‌اند.

ببینید:

طرح/ دختر فلسطینی که به شهادت رسید

نامش «رزان اشرف ال‌نجار» است، ۲۱ سال بیشتر سن ندارد و به تازگی طعم مادر بودن را چشیده، اما روزگار بر او چه کرده که داوطلبانه لباس رزم خودش، همان روپوش سفید را بر تن کرده و چشمش را بر زیبایی‌های مادرانه بسته و قدم در راهی گذاشته که بازگشت از آن را کسی نمی‌داند.

یک روز خونین دیگر در غزه

جمعه اول ژوئن یکی دیگر از روزهای تلخ فلسطینیان بود، البته روزهای سخت و تلخ آن‌ها ۷۰ سالی می‌شود که تمامی ندارد و حالا مبارزات آن‌ها وارد فاز دیگری شده است. از روزی که سفارت امریکا در اسرائیل به بیت‌المقدس منتقل شد، مردم فلسطین ساکت ننشستند.

روز جمعه آن‌ها در حصار شرقی خان یونس در جنوب غزه و در چند نقطه مختلف جمع شده و می‌خواستند به مانند تمام جمعه‌های هفته‌های اخیر صدای اعتراض‌شان را به جهان برسانند. ارتش اسرائیل هم با گازهای اشک‌آور و دیگر مهمات جنگی از آن‌ها پذیرایی کردند.

اما نقطه عطف مبارزات روز گذشته جایی بود که یکی از فلسطینیان با نارنجک به سوی حصارها می‌رود و زخمی می‌شود، در این میان پرستار فلسطینی در حالی‌که دستانش را بالا گرفته برای کمک به زخمی به سمت حصارها حرکت می‌کند، روپوش سفید و دست‌های بالا گرفته نشان از پرستار بودن او و حضورش برای کمک داشته، اما تک‌تیراندازهای اسرائیلی حضورش را تاب نمی‌آورند و یک تیر در سینه‌اش می‌نشانند. ال‌نجار یکی از نیروهای داوطلب پزشکی فلسطینی بود که در هنگام شهادت، لباس سفید پرستاری بر تن داشت.

اسرائیل چه می‌گوید؟

بر اساس قوانین بین‌المللی حمله به بیمارستان و اسلحه کشیدن روی پزشکان و پرستاران ممنوع است. بعد از انتشار خبر شهادت این پرستار، سخنگوی رژیم صهیونیستیتنها گفته موضع را بررسی می‌کند، اما در بیانیه‌ای مجزا ارتش‌شان گفته است که روز جمعه در پنج نقطه مختلف هزاران نفر از شورشی‌ها را که قصد آشوب و برهم زدن زیر ساخت‌های امنیتی داشته‌اند، پراکنده کرده‌ است. اما چطور نیروهای آنها زنی با روپوش سفید را تشخیص نداده‌اند که برای کمک آمده بود؟

تک‌تیراندازی که به ال‌نجار شلیک کرده است

مردم چه می‌گویند؟

شهادت ال‌نجار ۲۱ ساله در شبکه‌های اجتماعی هم واکنش‌های زیادی را در پی داشت. بسیاری خشم از اسرائیل و تجاوزش به خاک فلسطین را در کنار شهادت این پرستار قرار می‌دهند و از این رفتار ابراز انزجار می‌کنند. «مگر اسرائیل قانون سرش می‌شود که بخواهد به نیروهای پزشکی شلیک نکند؟» «واقعا کسی نیست که به این موضوع اهمیت دهد، چون او یک زن مسلمان بود.» «کدام کنوانسیون ژنو؟ کدام جان؟ کدام اتحادیه اروپا؟ هیچ‌کس اهمیت نمی‌دهد، برای هیچ‌کس فلسطین مهم نیست؟» «این اتفاق یک جرم علیه انسانیت است، اما هیچ انسانیتی در اسرائیل وجود ندارد.» «اسرائیل قابل کنترل نیست، آن‌ها روی غیرنظامیان، پزشکان و کودکان آتش می‌کشند و بعد پول‌ها خرج می‌کنند تا جنایات خودشان را پنهان کنند.» این‌ها تنها تعداد کمی از واکنش مردم از سراسر جهان به شهادت «رزان اشرف ال‌نجار» ۲۱ ساله بود.

منبع: مهر