نیایش چهل و پنجم صحیفه سجادیه - دعای حضرت امام سجاد (ع) هنگام وداع با ماه مبارک رمضان

(45)
(وَ کَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَیْهِ السَّلَامُ فِی وَدَاعِ شَهْرِ رَمَضَانَ)
اللَّهُمَّ یَا مَنْ لَا یَرْغَبُ فِی الْجَزَاءِ وَ یَا مَنْ لَا یَنْدَمُ عَلَى الْعَطَاءِ وَ یَا مَنْ لَا یُکَافِئُ عَبْدَهُ عَلَى السَّوَاءِ. مِنَّتُکَ ابْتِدَاءٌ، وَ عَفْوُکَ تَفَضُّلٌ، وَ عُقُوبَتُکَ عَدْلٌ، وَ قَضَاؤُکَ خِیَرَةٌ إِنْ أَعْطَیْتَ لَمْ تَشُبْ عَطَاءَکَ بِمَنٍّ، وَ إِنْ مَنَعْتَ لَمْ یَکُنْ مَنْعُکَ تَعَدِّیاً. تَشْکُرُ مَنْ شَکَرَکَ وَ أَنْتَ أَلْهَمْتَهُ شُکْرَکَ. وَ تُکَافِئُ مَنْ حَمِدَکَ وَ أَنْتَ عَلَّمْتَهُ حَمْدَکَ. تَسْتُرُ عَلَى مَنْ لَوْ شِئْتَ فَضَحْتَهُ، وَ تَجُودُ عَلَى مَنْ لَوْ شِئْتَ مَنَعْتَهُ، وَ کِلَاهُمَا أَهْلٌ مِنْکَ لِلْفَضِیحَةِ وَ الْمَنْعِ غَیْرَ أَنَّکَ بَنَیْتَ أَفْعَالَکَ عَلَى التَّفَضُّلِ، وَ أَجْرَیْتَ قُدْرَتَکَ عَلَى التَّجَاوُزِ. وَ تَلَقَّیْتَ مَنْ عَصَاکَ بِالْحِلْمِ، وَ أَمْهَلْتَ مَنْ قَصَدَ لِنَفْسِهِ بِالظُّلْمِ، تَسْتَنْظِرُهُمْ بِأَنَاتِکَ إِلَى الْإِنَابَةِ، وَ تَتْرُکُ مُعَاجَلَتَهُمْ إِلَى التَّوْبَةِ لِکَیْلَا یَهْلِکَ عَلَیْکَ هَالِکُهُمْ، وَ لَا یَشْقَى بِنِعْمَتِکَ شَقِیُّهُمْ إِلَّا عَنْ طُولِ الْإِعْذَارِ إِلَیْهِ، وَ بَعْدَ تَرَادُفِ الْحُجَّةِ عَلَیْهِ، کَرَماً مِنْ عَفْوِکَ یَا کَرِیمُ، وَ عَائِدَةً مِنْ عَطْفِکَ یَا حَلِیمُ. أَنْتَ الَّذِی فَتَحْتَ لِعِبَادِکَ بَاباً إِلَى عَفْوِکَ، وَ سَمَّیْتَهُ التَّوْبَةَ، وَ جَعَلْتَ عَلَى ذَلِکَ الْبَابِ دَلِیلًا مِنْ وَحْیِکَ لِئَلَّا یَضِلُّوا عَنْهُ، فَقُلْتَ تَبَارَکَ اسْمُکَ تُوبُوا إِلَى اللَّهِ تَوْبَةً نَصُوحاً عَسَى رَبُّکُمْ أَنْ یُکَفِّرَ عَنْکُمْ سَیِّئَاتِکُمْ وَ یُدْخِلَکُمْ جَنَاتٍ تَجْرِی مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ. یَوْمَ لَا یُخْزِی اللَّهُ النَّبِیَّ وَ الَّذِینَ آمَنُوا مَعَهُ، نُورُهُمْ یَسْعَى بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَ بِأَیْمَانِهِمْ، یَقُولُونَ رَبَّنَا أَتْمِمْ لَنَا نُورَنَا، وَ اغْفِرْ لَنَا، إِنَّکَ عَلَى کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ. فَمَا عُذْرُ مَنْ أَغْفَلَ دُخُولَ ذَلِکَ الْمَنْزِلِ بَعْدَ فَتْحِ الْبَابِ وَ إِقَامَةِ الدَّلِیلِ وَ أَنْتَ الَّذِی زِدْتَ فِی السَّوْمِ عَلَى نَفْسِکَ لِعِبَادِکَ، تُرِیدُ رِبْحَهُمْ فِی مُتَاجَرَتِهِمْ لَکَ، وَ فَوْزَهُمْ بِالْوِفَادَةِ عَلَیْکَ، وَ الزِّیَادَةِ مِنْکَ، فَقُلْتَ تَبَارَکَ اسْمُکَ وَ تَعَالَیْتَ مَنْ جَاءَ بِالْحَسَنَةِ فَلَهُ عَشْرُ أَمْثَالِهَا، وَ مَنْ جَاءَ بِالسَّیِّئَةِ فَلَا یُجْزَى إِلَّا مِثْلَهَا. وَ قُلْتَ مَثَلُ الَّذِینَ یُنْفِقُونَ أَمْوَالَهُمْ فِی سَبِیلِ اللَّهِ کَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنَابِلَ فِی کُلِّ سُنْبُلَةٍ مِائَةُ حَبَّةٍ، وَ اللَّهُ یُضَاعِفُ لِمَنْ یَشَاءُ، وَ قُلْتَ مَنْ ذَا الَّذِی یُقْرِضُ اللَّهَ قَرْضاً حَسَناً فَیُضَاعِفَهُ لَهُ أَضْعَافاً کَثِیرَةً. وَ مَا أَنْزَلْتَ مِنْ نَظَائِرِهِنَّ فِی الْقُرْآنِ مِنْ تَضَاعِیفِ الْحَسَنَاتِ. وَ أَنْتَ الَّذِی دَلَلْتَهُمْ بِقَوْلِکَ مِنْ غَیْبِکَ وَ تَرْغِیبِکَ الَّذِی فِیهِ حَظُّهُمْ عَلَى مَا لَوْ سَتَرْتَهُ عَنْهُمْ لَمْ تُدْرِکْهُ أَبْصَارُهُمْ، وَ لَمْ تَعِهِ أَسْمَاعُهُمْ، وَ لَمْ تَلْحَقْهُ أَوْهَامُهُمْ، فَقُلْتَ اذْکُرُونِی أَذْکُرْکُمْ، وَ اشْکُرُوا لِی وَ لَا تَکْفُرُونِ، وَ قُلْتَ لَئِنْ شَکَرْتُمْ لَأَزِیدَنَّکُمْ، وَ لَئِنْ کَفَرْتُمْ إِنَّ عَذَابِی لَشَدِیدٌ. وَ قُلْتَ ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ، إِنَّ الَّذِینَ یَسْتَکْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِی سَیَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِینَ، فَسَمَّیْتَ دُعَاءَکَ عِبَادَةً، وَ تَرْکَهُ اسْتِکْبَاراً، وَ تَوَعَّدْتَ عَلَى تَرْکِهِ دُخُولَ جَهَنَّمَ دَاخِرِینَ. فَذَکَرُوکَ بِمَنِّکَ، وَ شَکَرُوکَ بِفَضْلِکَ، وَ دَعَوْکَ بِأَمْرِکَ، وَ تَصَدَّقُوا لَکَ طَلَباً لِمَزِیدِکَ، وَ فِیهَا کَانَتْ نَجَاتُهُمْ مِنْ غَضَبِکَ، وَ فَوْزُهُمْ بِرِضَاکَ. وَ لَوْ دَلَّ مَخْلُوقٌ مَخْلُوقاً مِنْ نَفْسِهِ عَلَى مِثْلِ الَّذِی دَلَلْتَ عَلَیْهِ عِبَادَکَ مِنْکَ کَانَ مَوْصُوفاً بِالْإِحْسَانِ، وَ مَنْعُوتاً بِالِامْتِنَانِ، وَ مَحْمُوداً بِکُلِّ لِسَانٍ، فَلَکَ الْحَمْدُ مَا وُجِدَ فِی حَمْدِکَ مَذْهَبٌ، وَ مَا بَقِیَ لِلْحَمْدِ لَفْظٌ تُحْمَدُ بِهِ، وَ مَعْنًى یَنْصَرِفُ إِلَیْهِ. یَا مَنْ تَحَمَّدَ إِلَى عِبَادِهِ بِالْإِحْسَانِ وَ الْفَضْلِ، وَ غَمَرَهُمْ بِالْمَنِّ وَ الطَّوْلِ، مَا أَفْشَى فِینَا نِعْمَتَکَ، وَ أَسْبَغَ عَلَیْنَا مِنَّتَکَ، وَ أَخَصَّنَا بِبِرِّکَ هَدَیْتَنَا لِدِینِکَ الَّذِی اصْطَفَیْتَ، وَ مِلَّتِکَ الَّتِی ارْتَضَیْتَ، وَ سَبِیلِکَ الَّذِی سَهَّلْتَ، وَ بَصَّرْتَنَا الزُّلْفَةَ لَدَیْکَ، وَ الْوُصُولَ إِلَى کَرَامَتِکَ اللَّهُمَّ وَ أَنْتَ جَعَلْتَ مِنْ صَفَایَا تِلْکَ الْوَظَائِفِ، وَ خَصَائِصِ تِلْکَ الْفُرُوضِ شَهْرَ رَمَضَانَ الَّذِی اخْتَصَصْتَهُ مِنْ سَائِرِ الشُّهُورِ، وَ تَخَیَّرْتَهُ مِنْ جَمِیعِ الْأَزْمِنَةِ وَ الدُّهُورِ، وَ آثَرْتَهُ عَلَى کُلِّ أَوْقَاتِ السَّنَةِ بِمَا أَنْزَلْتَ فِیهِ مِنَ الْقُرْآنِ وَ النُّورِ، وَ ضَاعَفْتَ فِیهِ مِنَ الْإِیمَانِ، وَ فَرَضْتَ فِیهِ مِنَ الصِّیَامِ، وَ رَغَّبْتَ فِیهِ مِنَ الْقِیَامِ، وَ أَجْلَلْتَ فِیهِ مِنْ لَیْلَةِ الْقَدْرِ الَّتِی هِیَ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ. ثُمَّ آثَرْتَنَا بِهِ عَلَى سَائِرِ الْأُمَمِ، وَ اصْطَفَیْتَنَا بِفَضْلِهِ دُونَ أَهْلِ الْمِلَلِ، فَصُمْنَا بِأَمْرِکَ نَهَارَهُ، وَ قُمْنَا بِعَوْنِکَ لَیْلَهُ، مُتَعَرِّضِینَ بِصِیَامِهِ وَ قِیَامِهِ لِمَا عَرَّضْتَنَا لَهُ مِنْ رَحْمَتِکَ، وَ تَسَبَّبْنَا إِلَیْهِ مِنْ مَثُوبَتِکَ، وَ أَنْتَ الْمَلِی‏ءُ بِمَا رُغِبَ فِیهِ إِلَیْکَ، الْجَوَادُ بِمَا سُئِلْتَ مِنْ فَضْلِکَ، الْقَرِیبُ إِلَى مَنْ حَاوَلَ قُرْبَکَ. وَ قَدْ أَقَامَ فِینَا هَذَا الشَّهْرُ مُقَامَ حَمْدٍ، وَ صَحِبَنَا صُحْبَةَ مَبْرُورٍ، وَ أَرْبَحَنَا أَفْضَلَ أَرْبَاحِ الْعَالَمِینَ، ثُمَّ قَدْ فَارَقَنَا عِنْدَ تَمَامِ وَقْتِهِ، وَ انْقِطَاعِ مُدَّتِهِ، وَ وَفَاءِ عَدَدِهِ. فَنَحْنُ مُوَدِّعُوهُ وِدَاعَ مَنْ عَزَّ فِرَاقُهُ عَلَیْنَا، وَ غَمَّنَا وَ أَوْحَشَنَا انْصِرَافُهُ عَنَّا، وَ لَزِمَنَا لَهُ الذِّمَامُ الْمَحْفُوظُ، وَ الْحُرْمَةُ الْمَرْعِیَّةُ، وَ الْحَقُّ الْمَقْضِیُّ، فَنَحْنُ قَائِلُونَ السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا شَهْرَ اللَّهِ الْأَکْبَرَ، وَ یَا عِیدَ أَوْلِیَائِهِ. السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا أَکْرَمَ مَصْحُوبٍ مِنَ الْأَوْقَاتِ، وَ یَا خَیْرَ شَهْرٍ فِی الْأَیَّامِ وَ السَّاعَاتِ. السَّلَامُ عَلَیْکَ مِنْ شَهْرٍ قَرُبَتْ فِیهِ الْآمَالُ، وَ نُشِرَتْ فِیهِ الْأَعْمَالُ. السَّلَامُ عَلَیْکَ مِنْ قَرِینٍ جَلَّ قَدْرُهُ مَوْجُوداً، وَ أَفْجَعَ فَقْدُهُ مَفْقُوداً، وَ مَرْجُوٍّ آلَمَ فِرَاقُهُ. السَّلَامُ عَلَیْکَ مِنْ أَلِیفٍ آنَسَ مُقْبِلًا فَسَرَّ، وَ أَوْحَشَ مُنْقَضِیاً فَمَضَّ السَّلَامُ عَلَیْکَ مِنْ مُجَاوِرٍ رَقَّتْ فِیهِ الْقُلُوبُ، وَ قَلَّتْ فِیهِ الذُّنُوبُ. السَّلَامُ عَلَیْکَ مِنْ نَاصِرٍ أَعَانَ عَلَى الشَّیْطَانِ، وَ صَاحِبٍ سَهَّلَ سُبُلَ الْإِحْسَانِ السَّلَامُ عَلَیْکَ مَا أَکْثَرَ عُتَقَاءَ اللَّهِ فِیکَ، وَ مَا أَسْعَدَ مَنْ رَعَى حُرْمَتَکَ بِکَ السَّلَامُ عَلَیْکَ مَا کَانَ أَمْحَاکَ لِلذُّنُوبِ، وَ أَسْتَرَکَ لِأَنْوَاعِ الْعُیُوبِ السَّلَامُ عَلَیْکَ مَا کَانَ أَطْوَلَکَ عَلَى الْمُجْرِمِینَ، وَ أَهْیَبَکَ فِی صُدُورِ الْمُؤْمِنِینَ السَّلَامُ عَلَیْکَ مِنْ شَهْرٍ لَا تُنَافِسُهُ الْأَیَّامُ. السَّلَامُ عَلَیْکَ مِنْ شَهْرٍ هُوَ مِنْ کُلِّ أَمْرٍ سَلَامٌ السَّلَامُ عَلَیْکَ غَیْرَ کَرِیهِ الْمُصَاحَبَةِ، وَ لَا ذَمِیمِ الْمُلَابَسَةِ السَّلَامُ عَلَیْکَ کَمَا وَفَدْتَ عَلَیْنَا بِالْبَرَکَاتِ، وَ غَسَلْتَ عَنَّا دَنَسَ الْخَطِیئَاتِ السَّلَامُ عَلَیْکَ غَیْرَ مُوَدَّعٍ بَرَماً وَ لَا مَتْرُوکٍ صِیَامُهُ سَأَماً. السَّلَامُ عَلَیْکَ مِنْ مَطْلُوبٍ قَبْلَ وَقْتِهِ، وَ مَحْزُونٍ عَلَیْهِ قَبْلَ فَوْتِهِ. السَّلَامُ عَلَیْکَ کَمْ مِنْ سُوءٍ صُرِفَ بِکَ عَنَّا، وَ کَمْ مِنْ خَیْرٍ أُفِیضَ بِکَ عَلَیْنَا السَّلَامُ عَلَیْکَ وَ عَلَى لَیْلَةِ الْقَدْرِ الَّتِی هِیَ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ السَّلَامُ عَلَیْکَ مَا کَانَ أَحْرَصَنَا بِالْأَمْسِ عَلَیْکَ، وَ أَشَدَّ شَوْقَنَا غَداً إِلَیْکَ. السَّلَامُ عَلَیْکَ وَ عَلَى فَضْلِکَ الَّذِی حُرِمْنَاهُ، وَ عَلَى مَاضٍ مِنْ بَرَکَاتِکَ سُلِبْنَاهُ. اللَّهُمَّ إِنَّا أَهْلُ هَذَا الشَّهْرِ الَّذِی شَرَّفْتَنَا بِهِ، وَ وَفَّقْتَنَا بِمَنِّکَ لَهُ حِینَ جَهِلَ الْأَشْقِیَاءُ وَقْتَهُ، وَ حُرِمُوا لِشَقَائِهِمْ فَضْلَهُ. أَنْتَ وَلِیُّ مَا آثَرْتَنَا بِهِ مِنْ مَعْرِفَتِهِ، وَ هَدَیْتَنَا لَهُ مِنْ سُنَّتِهِ، وَ قَدْ تَوَلَّیْنَا بِتَوْفِیقِکَ صِیَامَهُ وَ قِیَامَهُ عَلَى تَقْصِیرٍ، وَ أَدَّیْنَا فِیهِ قَلِیلًا مِنْ کَثِیرٍ. اللَّهُمَّ فَلَکَ الْحَمْدُ إِقْرَاراً بِالْإِسَاءَةِ، وَ اعْتِرَافاً بِالْإِضَاعَةِ، وَ لَکَ مِنْ قُلُوبِنَا عَقْدُ النَّدَمِ، وَ مِنْ أَلْسِنَتِنَا صِدْقُ الِاعْتِذَارِ، فَأْجُرْنَا عَلَى مَا أَصَابَنَا فِیهِ مِنَ التَّفْرِیطِ أَجْراً نَسْتَدْرِکُ بِهِ الْفَضْلَ الْمَرْغُوبَ فِیهِ، وَ نَعْتَاضُ بِهِ مِنْ أَنْوَاعِ الذُّخْرِ الْمَحْرُوصِ عَلَیْهِ. وَ أَوْجِبْ لَنَا عُذْرَکَ عَلَى مَا قَصَّرْنَا فِیهِ مِنْ حَقِّکَ، وَ ابْلُغْ بِأَعْمَارِنَا مَا بَیْنَ أَیْدِینَا مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ الْمُقْبِلِ، فَإِذَا بَلَّغْتَنَاهُ فَأَعِنِّا عَلَى تَنَاوُلِ مَا أَنْتَ أَهْلُهُ مِنَ الْعِبَادَةِ، وَ أَدِّنَا إِلَى الْقِیَامِ بِمَا یَسْتَحِقُّهُ مِنَ الطَّاعَةِ، وَ أَجْرِ لَنَا مِنْ صَالِحِ الْعَمَلِ مَا یَکُونُ دَرَکاً لِحَقِّکَ فِی الشَّهْرَیْنِ مِنْ شُهُورِ الدَّهْرِ. اللَّهُمَّ وَ مَا أَلْمَمْنَا بِهِ فِی شَهْرِنَا هَذَا مِنْ لَمَمٍ أَوْ إِثْمٍ، أَوْ وَاقَعْنَا فِیهِ مِنْ ذَنْبٍ، وَ اکْتَسَبْنَا فِیهِ مِنْ خَطِیئَةٍ عَلَى تَعَمُّدٍ مِنَّا، أَوْ عَلَى نِسْیَانٍ ظَلَمْنَا فِیهِ أَنْفُسَنَا، أَوِ انْتَهَکْنَا بِهِ حُرْمَةً مِنْ غَیْرِنَا، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اسْتُرْنَا بِسِتْرِکَ، وَ اعْفُ عَنَّا بِعَفْوِکَ، وَ لَا تَنْصِبْنَا فِیهِ لِأَعْیُنِ الشَّامِتِینَ، وَ لَا تَبْسُطْ عَلَیْنَا فِیهِ أَلْسُنَ الطَّاعِنِینَ، وَ اسْتَعْمِلْنَا بِمَا یَکُونُ حِطَّةً وَ کَفَّارَةً لِمَا أَنْکَرْتَ مِنَّا فِیهِ بِرَأْفَتِکَ الَّتِی لَا تَنْفَدُ، وَ فَضْلِکَ الَّذِی لَا یَنْقُصُ. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اجْبُرْ مُصِیبَتَنَا بِشَهْرِنَا، وَ بَارِکْ لَنَا فِی یَوْمِ عِیدِنَا وَ فِطْرِنَا، وَ اجْعَلْهُ مِنْ خَیْرِ یَوْمٍ مَرَّ عَلَیْنَا أَجْلَبِهِ لِعَفْوٍ، وَ أَمْحَاهُ لِذَنْبٍ، وَ اغْفِرْ لَنَا مَا خَفِیَ مِنْ ذُنُوبِنَا وَ مَا عَلَنَ. اللَّهُمَّ اسْلَخْنَا بِانْسِلَاخِ هَذَا الشَّهْرِ مِنْ خَطَایَانَا، وَ أَخْرِجْنَا بِخُرُوجِهِ مِنْ سَیِّئَاتِنَا، وَ اجْعَلْنَا مِنْ أَسْعَدِ أَهْلِهِ بِهِ، وَ أَجْزَلِهِمْ قِسْماً فِیهِ، وَ أَوْفَرِهِمْ حَظّاً مِنْهُ. اللَّهُمَّ وَ مَنْ رَعَى هَذَا الشَّهْرَ حَقَّ رِعَایَتِهِ، وَ حَفِظَ حُرْمَتَهُ حَقَّ حِفْظِهَا، وَ قَامَ بِحُدُودِهِ حَقَّ قِیَامِهَا، وَ اتَّقَى ذُنُوبَهُ حَقَّ تُقَاتِهَا، أَوْ تَقَرَّبَ إِلَیْکَ بِقُرْبَةٍ أَوْجَبَتْ رِضَاکَ لَهُ، وَ عَطَفَتْ رَحْمَتَکَ عَلَیْهِ، فَهَبْ لَنَا مِثْلَهُ مِنْ وُجْدِکَ، وَ أَعْطِنَا أَضْعَافَهُ مِنْ فَضْلِکَ، فَإِنَّ فَضْلَکَ لَا یَغِیضُ، وَ إِنَّ خَزَائِنَکَ لَا تَنْقُصُ بَلْ تَفِیضُ، وَ إِنَّ مَعَادِنَ إِحْسَانِکَ لَا تَفْنَى، وَ إِنَّ عَطَاءَکَ لَلْعَطَاءُ الْمُهَنَّا. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، وَ اکْتُبْ لَنَا مِثْلَ أُجُورِ مَنْ صَامَهُ، أَوْ تَعَبَّدَ لَکَ فِیهِ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ. اللَّهُمَّ إِنَّا نَتُوبُ إِلَیْکَ فِی یَوْمِ فِطْرِنَا الَّذِی جَعَلْتَهُ لِلْمُؤْمِنِینَ عِیداً وَ سُرُوراً، وَ لِأَهْلِ مِلَّتِکَ مَجْمَعاً وَ مُحْتَشَداً مِنْ کُلِّ ذَنْبٍ أَذْنَبْنَاهُ، أَوْ سُوءٍ أَسْلَفْنَاهُ، أَوْ خَاطِرِ شَرٍّ أَضْمَرْنَاهُ، تَوْبَةَ مَنْ لَا یَنْطَوِی عَلَى رُجُوعٍ إِلَى ذَنْبٍ، وَ لَا یَعُودُ بَعْدَهَا فِی خَطِیئَةٍ، تَوْبَةً نَصُوحاً خَلَصَتْ مِنَ الشَّکِّ وَ الِارْتِیَابِ، فَتَقَبَّلْهَا مِنَّا، وَ ارْضَ عَنَّا، وَ ثَبِّتْنَا عَلَیْهَا. اللَّهُمَّ ارْزُقْنَا خَوْفَ عِقَابِ الْوَعِیدِ، وَ شَوْقَ ثَوَابِ الْمَوْعُودِ حَتَّى نَجِدَ لَذَّةَ مَا نَدْعُوکَ بِهِ، وَ کَأْبَةَ مَا نَسْتَجِیرُکَ مِنْهُ. وَ اجْعَلْنَا عِنْدَکَ مِنَ التَّوَّابِینَ الَّذِینَ أَوْجَبْتَ لَهُمْ مَحَبَّتَکَ، وَ قَبِلْتَ مِنْهُمْ مُرَاجَعَةَ طَاعَتِکَ، یَا أَعْدَلَ الْعَادِلِینَ. اللَّهُمَّ تَجَاوَزْ عَنْ آبَائِنَا وَ أُمَّهَاتِنَا وَ أَهْلِ دِینِنَا جَمِیعاً مَنْ سَلَفَ مِنْهُمْ وَ مَنْ غَبَرَ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ. اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ نَبِیِّنَا وَ آلِهِ کَمَا صَلَّیْتَ عَلَى مَلَائِکَتِکَ الْمُقَرَّبِینَ، وَ صَلِّ عَلَیْهِ وَ آلِهِ کَمَا صَلَّیْتَ عَلَى أَنْبِیَائِکَ الْمُرْسَلِینَ، وَ صَلِّ عَلَیْهِ وَ آلِهِ کَمَا صَلَّیْتَ عَلَى عِبَادِکَ الصَّالِحِینَ، وَ أَفْضَلَ مِنْ ذَلِکَ یَا رَبَّ الْعَالَمِینَ، صَلَاةً تَبْلُغُنَا بَرَکَتُهَا، وَ یَنَالُنَا نَفْعُهَا، وَ یُسْتَجَابُ لَهَا دُعَاؤُنَا، إِنَّکَ أَکْرَمُ مَنْ رُغِبَ إِلَیْهِ، وَ أَکْفَى مَنْ تُوُکِّلَ عَلَیْهِ، وَ أَعْطَى مَنْ سُئِلَ مِنْ فَضْلِهِ، وَ أَنْتَ عَلَى کُلِّ شَیْ‏ءٍ قَدِیرٌ.

ترجمه

احکام مناسبتی عید فطر از حضرت امام خامنه ای / میزان فطریه 8000 تومان

به اطلاع می رساند میزان فطریه بر اساس قیمت گندم برای هر نفر حداقل هشت هزار تومان و کفاره روزه عذر دو هزار و پانصد تومان می باشد.

احکام مناسبتی عید فطر

 

 پرداخت پول زکات فطره

سؤال۱: آیا برای ادای زکات فطره می توان به جای گندم، جو، برنج و مانند آن، پول آن را پرداخت کرد؟

جواب: اشکال ندارد.

منتقل کردن فطریه به شهر دیگر

سؤال۲: آیا می توان زکات فطره را به فقیری که خارج از شهر یا در شهر دیگر زندگی می کند داد؟

جواب: پرداخت فطریه در شهر دیگر اشکال ندارد، ولی اگر فطریه را جدا کرده است و در شهر خود دسترسی به فقیر دارد، بنا بر احتیاط واجب نباید به شهر دیگر منتقل کند.

پرداخت فطریه به فقیرغیرشیعه

سؤال۳: آیا میتوان فطریه را به فقیر غیر شیعه داد؟

جواب: در صورت امکان فطریه فقط به فقیر شیعه اثنی عشری داده می شود.

زکات فطره میهمان

سؤال۴: میهمانی که فقط شب عید فطر به خانه انسان بیاید، تکلیف فطره‌ اش چه می‌ شود؟

جواب: فطره او بر عهده صاحب خانه نیست.

زکات فطره زن تأمین کننده مخارج زندگی

سؤال۵: اگر زن به جهت نیاز شوهر، در تأمین مخارج زندگی کمک کند؛ چه کسی باید زکات فطره آنها را بدهد؟

جواب: اگر زن نان خور شوهر محسوب شود، باید شوهر در صورت توانایی زکات فطره خود و همسرش را بدهد و اگر زن نان خور شوهر و کس دیگری نباشد، باید خودش زکات فطره‌ اش را بدهد.

عدم پرداخت فطره و تکلیف زن و فرزند

سؤال۶: پدری که زکات فطره نمی‌ دهد، تکلیف زن و فرزند او چه می‌ شود؟

جواب: بر آنان تکلیفی نیست و لازم نیست فطره بدهند.

زمان کنار گذاشتن فطره

سؤال۷: زمان کنار گذاشتن فطره و پرداخت آن چه موقع است؟

جواب: بعد از اثبات حلول ماه شوال می‌‌تواند آن را کنار بگذارد و اگر نماز عید فطر می‌ خواند، بنابر احتیاط واجب باید پیش از نماز پرداخت کند یا کنار بگذارد و اگر نماز عید نمی‌ خواند، تا ظهر روز عید فطر مهلت دارد.

پرداخت زکات فطره قبل از عید

سؤال۸: اگر در کشور دیگری افراد مستحق و نیازمندتری باشند، آیا پرداخت زکات فطره چند روز قبل از عید برای رساندن به این مستحقّین جایز است؟ اگر این کار به‌صورت تلفنی به شخصی باشد که وقتی به کشورم بازگشت معادل آن‌چه را به مستحقین داده به وی بدهم، چه‌طور؟

جواب: وکیل کردن دیگری جهت پرداخت فطریه از طرف شما مانعی ندارد و احتیاط واجب آن است که در ماه رمضان فطره را ندهد ولی اگر پیش از رمضان یا در ماه رمضان به فقیر قرض بدهد و بعد از آن که فطره بر او واجب شد، طلب خود را بابت فطره حساب کند، مانعی ندارد.

فراموشی در پرداخت زکات فطره

سؤال۹: فراموش کرده‌ایم زکات فطره بپردازیم، حکم آن چیست؟

جواب: اگر زکات فطره را جدا کرده اید همان را بپردازید و اگر جدا نکرده اید، بنا بر احتیاط واجب باید بدون نیت ادا و قضا جدا کرده و با قصد قربت بپردازید.

پرداخت زکات فطره به واجب النفقه

سؤال۱۰: آیا پدر می‌ تواند زکات فطره را به فرزند دانشجوی خود که محتاج است، بدهد؟

جواب: اگر فرزندان فقیر باشند، پدر و مادر باید مخارج واجب آنان را بپردازند و نمی‌‌توان چیزی از زکات فطره را بابت مخارج زندگی به آنها داد ولی برای ادای دین و یا مایحتاجی که تأمین آن بر پدر واجب نیست اشکال ندارد.

پرداخت لوازم مورد نیاز فقیر بجای پول فطریه

سؤال۱۱: آیا می توان به جای پول فطریه، مواد و لوازم مورد نیاز فقیر را برایش تهیه و به او تحویل دهیم؟

جواب: به صورت مذکور کافی نیست، اما اگر از فقیر وکالت بگیرید که پول فطریه را برای او دریافت کنید و موارد مورد نیاز او را تهیه کنید.

پرداخت زکات فطره به عنوان هدیه

سؤال ۱۲: آیا جایز است زکات فطره را به عنوان هدیه، به اشخاص آبرومند و مستحق داد؟

جواب: می‌ تواند به عنوان هدیه بدهد و لازم نیست به او بگوید زکات فطره است؛ ولی باید در نیّت قصد زکات کند.

پرداخت فطریه به سادات فقیر

سؤال ۱۳: آیا فطریه را به سادات فقیر می‌‌توان داد؟

جواب: غیر سادات نمی‌‌توانند به سادات فطریه پرداخت نمایند.

مصرف زکات فطره در درمان بیمار مستمند

سؤال ۱۴: اگر شخصی وضع مالی خوبی ندارد و برای مداوای بیماری بچه اش که هزینه زیادی دارد نیازمند پول است، آیا پرداخت فطریه به او جایز است؟ و اگر بعداً معلوم شود که اصلاً او مستحق نبوده حکم چیست؟

جواب: اگر فقیر است، می‌‌توانید فطریه خود را به او بدهید و اگر بعداً بفهمید فقیر نبوده چنانچه مالی را که به او داده‌اید از بین نرفته باشد، می‌‌توانید پس بگیرید و به مستحق بدهید و اگر نتوانید پس بگیرید، باید از مال خودتان فطره را بدهید.

نماز عید در عصر غیبت

سؤال ۱۵: نماز عید فطر و قربان و نماز جمعه، از کدام نوع از واجبات است؟

جواب: در عصر حاضر نماز عید فطر و قربان مستحبّ است، ولی نماز جمعه واجب تخییری است، یعنی مکلف مخیّر بین نماز جمعه و نماز ظهر است.

رسیدن به رکعت دوم نماز جمعه یا عید

سؤال ۱۶: اگر کسی به رکعت دوم نماز عید فطر یا قربان و رکعت دوم نماز جمعه برسد چه وظیفه‌ای دارد؟

جواب: در نماز جمعه رکعت دوم را خودش می خواند و در نماز عید فطر و قربان، با توجه به این که امام در رکعت دوم چهار قنوت می خواند، مأموم باید قنوت پنجم را خودش به طور مختصر - مثلا با گفتن یک الحمد لله - انجام دهد و به رکوع امام برسد و رکعت دوم را خودش به صورت فرادا بخواند.

قضای نماز عید فطر

سؤال ۱۷: وقت نماز عید فطر چه زمانی است و آیا اگر در وقت خوانده نشود قضا دارد؟

جواب: وقت آن از طلوع خورشید تا اذان ظهر است و اگر در این وقت خوانده نشود، قضا ندارد.

 

مسجدالاقصی از نگاه قرآن

• کد خبر : 752488
• منبع : روزنامه کیهان

خلاصه

قدس از دیدگاه مسلمانان از جایگاه ویژه دینى، ملّى و قومى برخوردار است. از نظر مسلمانان، قدس سرزمینى است که درى از درهاى آسمان از آنجا باز مى‌شود و معراج از آن مکان براى پیامبر امکان‌پذیر شده است.

خبرگزاری اهل بیت(ع) ـ ابنا / سرویس صفحات فرهنگی:

قدس در لغت به معنای پاک‌، پاکی و منزه شدن و مبرا بودن است. این واژه اگر به شکل مصدری مراد باشد به معنای پاک بودن و منزه بودن است؛ و اگر به معنای اسم مراد باشد به معنای عالم قدس، عالم مجردات، عالم فرشتگان و بهشت و جبرئیل(ع) خواهد بود.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
به کوشش: منصور پور‌خلیلی
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

در معناى واژه «قدس» نیز مفسّران نظرهاى متفاوتى ارائه کرده‏اند: ۱. عدّه‏اى آن را به ‏معناى «طهارت و پاکیزگى» گرفته‏اند؛ ۲. بعضى آن را «برکت» معنا کرده‏اند. ۳. و برخى نیز آن را از نام‌هاى مقدّس خدا دانسته‏‌اند.(1)

به هر حال، قدس به معنای طهارت، پاکی از نقص و کمالات نسبی، عالم مجردات، عالم قدس، جبرئیل و مانند آن به کار رفته است که البته پاکسازی و تطهیر کردن یکی از معانی آن است. پس می‌توان گفت که قدس مکانی طاهر، پاک و پاکسازی شده است که ظرفیت پاک کردن و تطهیر را نیز دارد؛ یعنی می‌تواند نفس انسانی و روح و جسم او را نیز پاک کند.

بیت المقدس در قرآن

قدس یا بیت‌المُقدّس یا بیت‌المَقدِس، شهری باستانی در سرزمین فلسطین، نخستین قبله مسلمانان و از مراکز ادیان الهی و همیشه به عنوان شهری مقدس و مورد احترام بوده و از آن به محل عبادت نام برده شده است! نام این شهر در قرآن به این نام نیامده‌، بلکه با عناوینی چون المسجدالاقصی،(2)«القریه»(3)‌، «مساجد الله»(4)‌، «الارض‌المقدسه»(5)‌، «الباب»، (6) «مکان قریب»، (7) «الارض المبارکه»(8) ، «مصر(9)» از این شهر یاد شده است.

مفسّران «‌المسجدالاقصی‌» در آیه نخست سوره اسراء را به «مسجد بیت‌المقدس» تعبیر کرده‌اند. به نظر آنان، این آیه به سیر شبانه پیامبر اکرم(ص) از مکه به بیت‌المقدس و معراج ‌اشاره دارد.در آیات ۱۴۲ و ۱۵۰ سوره بقره در بیان تغییر قبله نیز تلویحاً از بیت‌المقدس یاد شده است. آن‌گونه که از بیانات برخی مفسران دوره نخست بر می‌آید، پیامبر در ماه‌های نخست هجرت به مدینه رو به بیت‌المقدس ـ قبله یهودیان ـ نماز می‌گزارد و پس از آن، خداوند مسجدالحرام را قبله ویژه مسلمانان قرار داد و راه طعنه برخی یهودیان مدینه را بست.(10) عموم مفسران در تفسیر این آیات، روایات مربوط به تغییر قبله از بیت‌المقدس به مسجدالحرام را معتبر دانسته‌اند. به جز این دو دسته از آیات، مفسران نخستین مانند طبرسی، طبری و سیوطی، برخی از دیگر آیات قرآن از جمله آیات پیش گفته در بخش نام‌های قدس در قرآن را نیز مربوط به بیت‌المقدس دانسته‌اند.

در روایات اسلامی از جمله روایات شیعی و سنی که از پیامبر(ص) و معصومان(ع) نقل شده به اهمیت و ارزش این شهر توجه داده شده است. در روایتی آمده که در شب قدر به فرشتگان امر شد تا به همراه جبرئیل و میکائیل از سدره المنتهی در ۴ مکان یعنی کعبه، قبر رسول‌الله، طور سینا و بیت‌المقدس هبوط کنند. همچنین در حدیث مشهور نبوی آمده که بیت‌المقدس پس از مکه و مدینه سومین شهر مقدس اسلام و مسلمانان است.(11)

تقدس مسجدالاقصی در نزد خداوند

قدس از دیدگاه مسلمانان از جایگاه ویژه دینى، ملّى و قومى برخوردار است. از نظر مسلمانان، قدس سرزمینى است که درى از درهاى آسمان از آنجا باز مى‌شود و معراج از آن مکان براى پیامبر امکان‌پذیر شده است. از دیدگاه قرآن «معبد قدس» یک «مسجد» است و بُعد خضوع و خشوع در برابر حق در آنجا بحدّى است که به وجود آن مکان پاک و مسجد شریف اقصى، سرزمینهاى پیرامونى آن نیز مبارک و برکت یافته است؛ خداوند مى‌فرماید: «سُبحانَ الَّذِى اَسرى بِعَبدِهِ لَیلاً مِنَ المَسجِدِ الحَرامِ اِلَى المَسجِدِ الاَقصَا الَّذى بـارَکنا حَولَهُ لِنُرِیَهُ مِن ءایـتِنا اِنَّهُ هُوَ السَّمیعُ البَصیر»(12)؛ پاک و منزّه آن خدایى است که شبى بنده‌اش را از مسجد حرام به مسجد اقصى که پیرامونش را مبارک قرار داده سیر داد تا به او از آیات خود بنمایانیم، چون خداوند شنوا و بینا است.

در این آیه، خداوند نام دو مکان را با تقدیس، تبرک و احترام یاد مى کند، ذکر این دو مکان شریف در کنار هم از یک راز و رمز الهى خبر مى‌دهد. خداوند بر معبد مقدس قدس نام مسجد مى‌نهد و آن را قرین مسجد‌الحرام قرار مى‌دهد، این نشان از تقدّس و ارزش آن دارد. خداوند ابراهیم و لوط را به این سرزمین مبارک رهنمون مى‌سازد تا عقیده توحیدى را از آنجا به همه جهان گسترش دهند. حضرت ابراهیم پس از سکونت در سرزمین مبارک قدس، به سوى حجاز حرکت مى‌کند و در آنجا بیت‌الله الحرام و خانه کعبه را بنا مى‌گذارد تا یک حلقه اتصال قدسى میان این دو مکان پدید آورد.

شگفت آنکه روزى حضرت ابراهیم(ع) از قدس به حجاز سیر مى‌کند و دیگر روز پیامبر خدا‌، فرزند آن فریادگر توحید و یکتا‌پرستى، از مسجد‌الحرام به مسجد‌الاقصى سیر داده مى‌شود. از اینجا معلوم مى شود که ارتباط تنگاتنگ و استوارى میان این دو مکان مقدس برقرار است.

هویت‌یابی تمدن‌ها با سرزمین

«سرزمین» براى همه ملت‌ها، یک نقش بنیادین دارد. گاه این نقش تا آنجا افزایش مى‌یابد که جزو هویت فرهنگى آن ملّت به شمار مى آید و چنانچه آن جامعه را از «سرزمین» جدا کنیم، هویّت تاریخى فرهنگى خویش را از دست مى‌دهد.

بسیارى از تمدّن‌ها و فرهنگ‌ها به زمینى شناخته مى‌شود که در آن شکل گرفته و به تکامل و شکوفایى دست یافته‌اند. تمدن‌ها از این رو به سرزمین‌ها نسبت داده مى شود تا «هویت» پیدا کند. چنانکه مى‌گوییم تمدّن بابلى یا تمدن بین‌النهرین.
چگونگى پیوند اقوام و تمدّن‌ها به سرزمین‌ها و نسبت این وابستگى موجب مى‌شود که تفاوت‌هاى فرهنگى، سیاسى و اجتماعى‌اى در میان مردم پدید آید. برخى از مکان‌ها، فضاها، زمان‌ها و سرزمین‌ها قداست مى‌یابد و به شکل «تابو» و محرمات خود را نشان مى‌دهد، به گونه‌اى که ورود به محدوده و حریم آن گناه بزرگ و بزه نابخشودنى به حساب آمده، مرتکب هتک حرمت را به سخت‌ترین کیفرها عذاب مى‌دهند و یا جانش را مى‌ستانند.

سرزمین «قدس» و «بیت‌المقدس» از جمله سرزمین‌ها و اماکنى است که از قداست دینى و ملّى خاصّى برخوردار است؛ همه پیروان ادیان ابراهیمى آن را به دیده احترام مى‌نگرند و براى آن ارزش و قداستى ویژه قائل هستند؛ تا آنجا که نام سرزمین را به «قدس» همراه مى‌سازند تا همواره احترام و ارزش آن را در اذهان زنده دارند. این احترام از نظر قوم «یهودا» از یک ویژگى دیگرى نیز برخوردار است؛ آنان این سرزمین را یک «سرزمین ملّى» خویش نیز به حساب مى‌آورند و از این رو «هویت قومى و دینى» خویش را با این سرزمین آمیخته‌اند.

خداوند در قرآن مى فرماید: «زمانى که موسى به قوم خود گفت: اى قوم من! نعمت خدا را بر خود یاد کنید… اى قوم من! به سرزمین مقدسى که خداوند براى شما مقرر داشته است درآیید و به عقب باز نگردید که زیانکار خواهید شد، گفتند: اى موسى! در آنجا مردمى زورمند هستند و تا آنان از آنجا بیرون نروند ما هرگز وارد آن نشویم، پس اگر از آنجا بیرون بروند ما وارد خواهیم شد.»(13)

در این آیه خداوند، سرزمین فلسطین را سرزمین مقدس نامیده است، هرچند در آنجا مردمان زورمند و جبّار زندگى مى کردند و قوم موسى را که از مصر کوچ کرده بودند به آن سرزمین راه نمى دادند. این آیه به این نکته‌اشاره دارد که این سرزمین از نظر «موسى و قوم او» مقدس بوده است و براى آن ارزش و اعتبار ویژه‌اى در حدّ حرمت و احترام قائل بودند.

پرسش این است که این قداست و احترام براى این سرزمین در اندیشه یهودیان از کجا آمده و ریشه در چه چیزى دارد؟ با آنکه این قوم براى بار نخست به این سرزمین وارد شده‌اند و به ظاهر هیچ عُلقه و پیوندى میان آنها و سرزمینى که مى خواهند به آن وارد و به ‌اشغال خود درآورند نیست.

اما با نگاهى به پیشینه تاریخى قوم موسى(ع) درمى یابیم که میان ایشان و سرزمین قدس نوعى پیوند ملى ـ دینى برقرار است.

قدس، جایگاه انبیا و مرکز تبلیغ توحید

مى‌دانیم که قوم موسى و اسباط دوازده گانه آن فرزندان یعقوب (اسرائیل(ع)) هستند و یعقوب فرزند اسحاق فرزند خلیل (ابو الانبیاء)‌(ع) است. حضرت ابراهیم پس از آنکه از ظلم و بیداد نمرود از شهر «اور» در بین النهرین مهاجرت و کوچ مى‌کند؛ به همراه سارا همسر و لوط پسر‌خاله‌اش به سوى سرزمین‌هاى پیرامون دریاى مدیترانه حرکت مى‌کنند و آن حضرت در سرزمین فلسطین ساکن مى‌شود.

خداوند براى نخستین بار، سرزمینى را که حضرت ابراهیم به آنجا هجرت مى‌کند به عنوان سرزمین مبارک مى‌ستاید و مى فرماید: و َنَجَّینـاهُ ولوطًا اِلَى الاَرضِ الَّتى بـارَکنا فیها لِلعــالَمین.(14)‌، ما ابراهیم و لوط را نجات دادیم به سوى سرزمینى که آن را براى جهانیان مبارک گردانیده بودیم.

نکته جالب توجه در این آیه آن است که خداوند سرزمین را به عنوان مکانى که براى جهانیان مبارک قرار داده شده، توصیف می‌کند؛ بنابراین آیه نمىپذیرد که برکت زمین قدس ویژه یهودیان است. بلکه سرزمینى است که براى همه انسان‌ها بلکه جهانیان برکت و خیر است.

علت و سبب برکت این سرزمین براى عموم جهانیان جز به این نیست که این سرزمین جایگاه پیامبران و مرکز دعوت به توحید و یکتاپرستى است. بنابراین قداست سرزمین قدس به جهت بُعد دینى آن است نه ملّى آن.

از دیدگاه قرآن قومیت و اعتبارات ملى و قومى ارزشى ندارد و آنچه موجب ارزش است دین، تقوا، توحید و یکتاپرستى است: «اى مردم! ما شما را از مرد و زنى آفریدیم و شما را ملت ملت و قبیله قبیله گردانیم تا با یکدیگر شناسایى متقابل داشته باشید. در حقیقت معیار ارجمندى شما در نزد خدا تقواست. پس ارجمندترین شما پرهیزکارترین شماست، بى‌گمان خداوند داناى آگاه است.(15)

بنابراین آنچه از دیدگاه خداوند موجب قداست و احترام مى‌شود ابعاد دینى قضیه است نه ابعاد قومى و ملى آن‌، آن‌طور که یهود پنداشته‌اند؛ یهود بیشتر بر ابعاد ملى و قومى قضیه تکیه دارند و به ابعاد دینى آن توجه ندارند، چون اگر با معیار قداست دینى بنگریم، سرزمین قدس، قداست خاصى براى همه مؤمنان و دینداران جهان دارد و خاص قوم و دینى نیست؛ از سوى دیگر براى دانستن ارزش و قداست یک چیز در نزد دینى باید به میزان پایبندى آنان به ارزش‌هاى دینى و چگونگى برخورد اهل آن دین نسبت به موضوع نگاه شود.

در بینش یهودى، سرزمین قدس، ارض موعود است که در تورات بدان ‌اشاره شده است و آنان در پى این مقصود همواره از هیچ کوششى فروگذار نکرده‌اند، با این همه هرگاه به آن مکان مقدس و مبارک درآمدند از هیچ کوششى در هتک حرمت و شکستن حرمت‌هاى آن نیز خوددارى نورزیده‌اند و در آن سرزمین مقدس به سرکشى، نافرمانى و گناه پرداخته و حرمت هاى دینى را نقض کرده‌اند.

قرآن با توجه به نمونه اسرائیلى شیوه برخورد با مقدسات به یک سنت الهى ‌اشاره مى‌کند که بیان آن ما را به حقایق پیرامون جایگاه «قدس» در قرآن و نیز در باورهاى یهودى و اسلامى رهنمون مى سازد.

منابع

1.مجمع‌البیان، ذیل آیه ۸۷ سوره بقره
2. اسراء، آیه ۱
3. بقره، آیه ۵۸
4. بقره، آیه ۱۱۴
5. مائده، آیه ۲۱
6. مائده ، آیه ۲۳
7. ق، آیه ۴۱
8. قصص ، آیه ۳۰؛ اعراف، آیه ۳۷؛ یونس، آیه ۹۳؛ اسراء، آیه ۱۰۴
9. بقره، آیه ۶۱. در این آیه از آن به عنوان شهری نام شده است. تنوین گرفتن در اینجا نشان می‌دهد که مراد کشور مصر نیست که غیر منصرف است، بلکه شهری از شهرهاست که مراد همان بیت‌المقدس است.
10.محمدبن جریر طبری، جامع‌البیان فی تفسیر القرآن، ذیل بقره: ۱۴۲ـ۱۵۰، بیروت (بی تا)؛ حسن بن فضل طبرسی، مجمع‌البیان فی تفسیر القرآن، ذیل بقره: ۱۴۲ـ۱۵۰؛ عبدالرحمان بن ابی‌بکر سیوطی، الدّر المنثور فی التفسیر بالمأثور، ذیل بقره: ۱۴۲ـ۱۵۰.
11.ابن حنبل، مسند احمدبن حنبل، ج۲، ص۲۳۸، استانبول ۱۴۰۲/۱۹۸۲.
12. اسراء، آیه ۱.
13. مائده، آیه ۲۰ تا ۲۲.
14.انبیاء ، آیه ۲۱.
15. حجرات، آیه ۱۳. 

الحمدلله رب العالمین به حضرت امام حسین علیه السلام

 

پمپئو خواستار تصویب فوری لوایح FATF شد +سند

کد خبر 963947

تاریخ انتشار: ۱۳ خرداد ۱۳۹۸

وزیر امور خارجه آمریکا خواستار تصویب فوری و بدون حق شرط لوایح مرتبط با FATF یعنی لوایح الحاق به کنوانسیون های پالرمو و CFT توسط ایران شد.

به گزارش مشرق، در ماه های اخیر، حامیان اجرای درخواست های FATF در داخل کشور استدلال می کردند که برای مقابله با سیاست‌های تحریمی آمریکا باید به کنوانسیون های مرتبط با FATF یعنی کنوانسیون های پالرمو و CFT بپیوندیم. همچنین این افراد ادعا می کردند که می توان با حق شرط، جلوی سوء استفاده دشمنان را گرفت. با این وجود، اظهارات صریح مایک پمپئو وزیر امور خارجه آمریکا در روز جمعه هفته قبل نشان می دهد که آمریکا به شدت به دنبال تصویب کنوانسیون‌های مذکور بوده و هیچ گونه حق شرطی را در این زمینه نمی پذیرد.

بیشتر بخوانید:

نظر پمپئو درباره معامله قرن در جلسه خصوصی

تقاضای سوئیس از آمریکا درباره ایران

مایک پمپئو در کنفرانس خبری مشترک با هایکو ماس وزیر امور خارجه آلمان گفت: «ایران بطور کامل نتوانسته است تعهدات خود ذیل برنامه اقدام FATF که در سال ۲۰۱۶ پذیرفته است را تکمیل کند. به عنوان بخشی از برنامه اقدام، ایران تعهد داده است که دو کنوانسیون پالرمو (مقابله با جرائم سازمان یافته فراملی) و کنوانسیون CFT (مقابله با تامین مالی تروریسم) را تصویب کند. اما همان‌طور که ما از اصلی‌ترین کشور حامی تروریسم در جهان انتظار داشتیم، آنها تصمیم گرفته اند که این کار را انجام ندهند. امروز من از ایران می خواهم که هر دو معاهده را بدون تأخیر و بدون هیچگونه حق شرطی به تصویب برساند».

این اولین بار است که وزارت امور خارجه آمریکا به صورت رسمی خواستار تصویب لوایح مرتبط با FATF توسط ایران شده است. تاکنون چندین بار مقامات وزارت خزانه داری آمریکا بر ضرورت اجرای درخواست های FATF بخصوص تصویب لوایح مذکور توسط ایران تاکید کرده بودند.

اصرار آمریکا مبنی بر اینکه ایران «بدون تاخیر» و «بدون حق شرط» به دو کنوانسیون پالرمو و CFT بپیوندد، نشان دهنده برنامه ریزی ویژه آن برای افزایش فشار بر ایران از طریق این کنوانسیون ها است.

براساس این گزارش، خبرها حاکی از آن است که کنوانسیون‌های مرتبط با FATF، در دستور کار جلسه چهارشنبه هفته آینده مجمع تشخیص مصلحت نظام خواهد بود.

منبع: فارس

۳۰ سال مدیریت هوشمندانه حضرت امام خامنه‌ای

کد خبر 963937

تاریخ انتشار: ۱۳ خرداد ۱۳۹۸

سال ۱۳۵۷ (۱٤۰۰ قمری و ۱۹۷۹ میلادی) در ایران به رهبری حضرت امام خمینی انقلابی دینی با سه ویژگی «اسلامی»، «مردمی» و «عدم وابستگی به شرق و غرب» و مبتنی بر ولایت فقیه رخ داد.

به گزارش مشرق، سید عبدالله متولیان در یادداشتی در روزنامه جوان نوشت:

بیشتر بخوانید:

تا آخر ایستاده‌ایم؛ همپای خامنه‌ای در راه خمینی

فیلم / بیان رهبرانقلاب درباره پیشرفت دانشگاه‌ها با وجود مزاحمت‌ها

۱- سال ۱۳۵۷ (۱٤۰۰ قمری و ۱۹۷۹ میلادی) در ایران به رهبری حضرت امام خمینی انقلابی دینی با سه ویژگی «اسلامی»، «مردمی» و «عدم وابستگی به شرق و غرب» و مبتنی بر ولایت فقیه رخ داد که علاوه بر اینکه از نظر شکلی و محتوایی با همه انقلاب‌های پیشین تفاوت داشته و در تقابل مستقیم با مستکبران و جهانخواران قرار داشت؛ با نفی رسمی نظام سلطه و با شعار «نه‌شرقی، نه‌غربی» پرچم استقلال و عدم تمکین از قواعد ظالمانه شرق و غرب را برافراشته و الگوی جدیدی از نظام‌های سیاسی را پیش روی مردم جهان قرار داد.

۲ - الگوی حکومتی جدید ایران، طی سال‌های آغازین خود با موج سنگینی از انواع فشارها، دخالت‌ها و تهدیدهای نظامی و امنیتی و… حداقل در پنج حوزه مواجه شده بود: «از یک‌سو آتش جنگ تحمیلی با حمایت همه قدرت‌های بزرگ شرق و غرب و تمامی هم‌پیمانان آنان در جهان علیه نظام نوپای ایران زبانه می‌کشید»، «از سوی دیگر در مقابل همه حمایت‌های مادی و معنوی، تسلیحاتی، اقتصادی، اطلاعاتی، لجستیکی، سیاسی، امنیتی، مستشاری، تکنولوژیکی و... که از صدام می‌کردند، کشور ایران را در محاصره شدید نظامی، تسلیحاتی و اقتصادی قرار داده بودند»، «از دیگر سو تقریباً تمامی شهرهای کشور با تحرکات براندازانه و جدایی‌طلبانه گروهک‌های وابسته به دو اردوگاه استعماری شرق و غرب مواجه بود و کشور آماج فعالیت‌های بی‌رحمانه و وحشیانه اعم از براندازی، جاسوسی، ترور، انفجارات و... بود»، «همچنین هر از گاهی کشور با کودتا تهدید می‌شد که کودتای امریکایی نقاب (با سرواژه «نجات قیام ایران بزرگ») که بعدها به نام کودتای شهید نوژه معروف شد معروف‌ترین آن‌ها بود»، «در داخل حاکمیت نیز عناصر به اصطلاح ملی، مذهبی و گروهک نهضت آزادی و عوامل و عناصر همکار سرویس‌های اطلاعاتی دشمن، رسماً حاکمیت را در دست گرفته و برای براندازی نظام تلاش می‌کردند». با این وصف همه توطئه‌ها، دخالت‌ها، فشارها، تحریم‌ها، تهدیدها، فتنه‌ها و... در دهه اول انقلاب با درایت، تیزبینی و مدیریت بی‌نظیر حضرت امام راحل و حمایت همه جانبه مردم از الگوی ولایت فقیه خنثی و بی‌اثر شد، اما باور دشمنان انقلاب اسلامی این بود که نظام حکومتی جدید ایران یک مدل موفق سیاسی نبوده و قائم به شخصیت منحصر به‌فرد و کاریزماتیک حضرت امام است و پس از وی به‌طور قطع سقوط خواهد کرد.

۳ - با ارتحال حضرت امام و انتقال منصب ولایت فقیه به حضرت امام خامنه‌ای، به تدریج پوچ و متوهمانه بودن نظر دشمنان در باره آینده نظام سیاسی ولایت فقیه آشکار و ثابت شد که نظام ولایت فقیه یک مدل موفق سیاسی است و از استحکام بسیار بالای منطقی، علمی و عملی برخوردار بوده و برای اداره کشور و اهدافش برنامه دقیق دارد و می‌تواند الگوی مردم آزاده جهان برای رهایی از یوغ استعمار و تشکیل حکومت مستقل باشد.

سال ۱۳۷٤ در مکه مکرمه و در کنار خانه خدا در گفت‌وگو با یک استاد بنگلادشی نظرش را درباره انقلاب اسلامی جویا شدم. ایشان در نظری بسیار بدیع و عالی از مدل سیاسی ایران دفاع کرد و گفت: «خمینی در خمینی می‌ماند اگر خامنه‌ای نبود» و در تشریح این سخن ناب گفت: تمام دنیا در پی اثبات این مدعا بودند که نظام سیاسی ایران فاقد حداقل‌های اداره یک کشور بوده و فقط به دلیل کاریزمای امام خمینی مانده و بعد از او حتماً سقوط خواهد کرد، اما اینک حدود هفت سال است که توسط خلف صالحش امام خامنه‌ای به بهترین شکل ممکن اداره می‌شود و این نشان می‌دهد که نظریه ولایت فقیه یک نظریه ذهنی نبوده و قابل پیاده شدن در هر کشور اسلامی از شیعه و سنی است و اهل سنت هم مطلقاً ولایت حاکم مسلمان را نفی نمی‌کنند و فقط مقید به فقیه بودن ولایت نیستند که صدالبته حاکم فقیه بر حاکم غیرفقیه رجحان دارد.

٤ - نظام جمهوری اسلامی در ۳۰ سال گذشته، در عصر پساخمینی و در دوران حضرت امام خامنه‌ای با عجیب‌ترین، شدیدترین، پرفشارترین و ناجوانمردانه‌ترین چالش‌ها، فشارها، توطئه‌ها، تحریم‌ها و تهدیدهای غرب در حوزه‌های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، علمی، امنیتی، جاسوسی، خرابکاری و… از یک‌سو و سوءمدیریت‌ها و آسیب‌ها، فتنه‌گری‌ها و چالش‌های داخلی از سوی دیگر مواجه بوده و به لطف خداوند سبحان و تحت زعامت، ولایت، تیزهوشی، تدبیر و مدیریت بی‌بدیل و بی‌نظیر حضرت امام خامنه‌ای بر همه آن‌ها فائق آمده و به حرکت پرشتاب خود به سمت قله‌های مورد نظر و استقرار حکومت جهانی حضرت ولی‌عصر (عج) ادامه داده است.

۶ سال پیش هنری کیسینجر یهودی (برجسته‌ترین رجل سیاسی و وزیر خارجه سالیان دور امریکا که فقط به دلیل اینکه پدرش آلمانی بود نتوانست به جایگاه ریاست‌جمهوری امریکا برسد) در فصل چهارم آخرین کتاب خود «موسوم به نظم جهانی» به موضوع رابطه ایران و امریکا پرداخته و تلویحاً به اقتدار سیاسی جمهوری اسلامی ایران و قدرت ماورایی رهبر ایران اذعان و اعتراف کرده و می‌گوید: رهبر دینی و انقلابی ایران طی ۲۵ سال گذشته (از سال ۱۳۶۸ تا ۱۳۹۳) با یک مهندسی پیچیده و ناشی از درک قوی او از نظام بین‌الملل، با عبور مقتدرانه از گردنه‌های صعب‌العبور و از پیش پا برداشتن همه موانع موجود، در برابر نظام نوین امریکایی، از مدل نظم نوین دینی خود بر جهان دفاع کرده است. او می‌گوید: خامنه‌ای اینک یکه تاز میدان نبرد با امریکا و مرد شماره یک منطقه غرب آسیاست و هیچ معادله و معامله‌ای بدون در نظر گرفتن نقش او امکان تحقق ندارد، همگان دیدند که در شرایطی که همه دنیا بر رفتن اسد از سوریه اتفاق نظر و اصرار داشتند و امریکایی‌ها برای پیشبرد اهداف خود در این منطقه بیش از ۷ تریلیون دلار هزینه کرده بودند، حرف و خواسته رهبر ایران به کرسی نشست و خاکریز خود را به مرزهای اسرائیل (رژیم غاصب صهیونیستی) رساند و برای حکومت اسرائیل کابوس و وحشت را هدیه کرده است.

۵ - حضرت امام خامنه‌ای در ناامن‌ترین منطقه جهان، امن‌ترین کشور جهان را رهبری می‌کند و به تدریج در حال غلبه بر مشکلات درونی کشور و ایجاد و استقرار دولت اسلامی است. شخصیت و رفتار و مدیریت منحصر به‌فرد ایشان هر شاهد ناظر و هر شخصیت سیاسی را در اقصی نقاط جهان به کرنش و تحسین واداشته است که به‌عنوان حسن ختام به برخی از آن‌ها اشاره می‌شود:

- کوفی‌عنان (دبیرکل اسبق سازمان ملل متحد): آقای خامنه‌ای رهبر کل مسلمانان جهان است و ایرانی‌ها و مسلمانان جهان باید افتخار کنند که چنین رهبری دارند.

- خاویرپرز دکوئیار (دبیرکل اسبق سازمان ملل): من در عمر سیاسی خود، در بین سیاستمداران جهان شخصیتی به هوشمندی آقای خامنه‌ای ندیده‌ام.

- پوتین (رئیس‌جمهور روسیه): «با عنایات به مطالعاتی که من در باره مسیح داشته‌ام در ملاقات با رهبر ایران تمام ویژگی‌های نوشته‌شده برای مسیح را در آیت‌الله خامنه‌ای دیدم و برایم متجلی شد. حکیم بزرگی در ایران نشسته است که به ذهن من خطور نمی‌کرد او تا به این حد همه جانبه نگر باشد. او حکیم و دانشمندی است که تصمیم گیری و تنظیم سیاست ایران با اوست و با وجود درایت و هوش سرشار ایشان هیچ خطری متوجه ایران نمی‌شود. من در ملاقات با ایشان معنای واقعی قانون اساسی جمهوری اسلامی و مفهوم ولایت فقیه و ولایت علمای دینی را که شنیده بودم، فهمیدم.»

- کاندولیزا رایس (وزیر امور خارجه اسبق امریکا و مشاور ارشد جرج بوش): «رهبر ایران می‌تواند نقشه‌هایی را که بهترین ذهن‌ها، با صرف بیشترین بودجه‌ها، در زمانی بسیار طولانی کشیده و مجریانی ماهر اجرای آن را به عهده گرفته‌اند، با یک سخنرانی یک‌ساعته خنثی کند.»

بنی‌صدر (اولین رئیس‌جمهور ایران): «اگر ایشان [امام خمینی] زنده بود، صدها بار به آقای خامنه‌ای احسنت می‌گفت. دلیل این تحسین این است که آقای خامنه‌ای به خوبی توانسته نظامی را که آقای خمینی ایجاد کرد، حفظ کند.»

اینک پیر و مراد عاشقان، حضرت خامنه‌ای عزیز مصمم و استوار کشور را در مسیر اعتمادسازی و دمیدن روح امید به آینده‌ای روشن و احیای باورها و ارزش‌های آسیب دیده دینی و حراست از میراث گرانبهای حضرت امام خمینی قرار داده و مردم را به ورود به گام دوم انقلاب اسلامی و احیای نظم نوین اسلامی و حرکت به‌سوی حکومت جهانی حضرت حجت ارواحنافداه فراخوانده است.

پیام امام امت در پی شهادت حجت‌الاسلام محمد خرسند امام جمعه کازرون

 امام امت در پیامی شهادت مظلومانه امام جمعه فعال و موفق کازرون، حجت‌الاسلام حاج شیخ محمد خرسند را تبریک و تسلیت گفتند.
متن پیام به این شرح است:

بسم الله الرّحمن الرّحیم

شهادت مظلومانه‌ی امام جمعه‌ی فعّال و موفّق کازرون، جناب حجةالاسلام آقای حاج‌شیخ محمد خرسند رضوان‌الله‌علیه را به عموم مردم مؤمن و انقلابی کازرون بویژه ارادتمندان و مستفیدان از آن عالم بزرگوار و بالاخص خانواده‌ی گرامی و بازماندگان ایشان تبریک و تسلیت عرض میکنم.
ایشان در شب قدر و پس از ساعاتی توسّل و تضرّع به لقاءالله پیوست و این نشانه‌ی پاداش بزرگ الهی به آن روحانی با اخلاص و پرتلاش است ان‌شاءالله.
از خداوند متعال علو درجات و حشر با اولیائش را برای ایشان مسألت میکنم.

سیّدعلی خامنه‌ای
۱۱ خرداد ۱۳۹۸

با تلاش و کوشش و خیانت شبانه روزی حسن روحانی و علی لاریجانی رتبۀ پنجم بالاترین تورم جهان به ایران رسید

 

محمود عباس: در کنفرانس «منامه» شرکت نمی‌کنیم

     رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین در دیدار با «شیخ عبدالله بن حمد آل خلیفه» فرستاده پادشاه بحرین در اردن گفت: هرگز در نشست اقتصادی منامه شرکت نمی کنیم.

به گزارش رجانیوز به نقل از النشره، «محمود عباس» رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین با «شیخ عبدالله بن حمد آل خلیفه» فرستاده پادشاه بحرین در اردن دیدار کرد.

بر اساس این گزارش، محمود عباس در این دیدار به فرستاده شاه بحرین گفت: تشکیلات خود گردان فلسطین در نشستی که قرار است در منامه برگزار شود هرگز شرکت نخواهد کرد.

آمریکا دوشنبه گذشته اعلام کرد که در روزهای ۲۵ و ۲۶ ژوئن (۴و ۵ تیر) نشست اقتصادی بین المللی در بحرین برای جذب سرمایه‌گذاری در اراضی فلسطین به عنوان بخش اول معامله قرن برگزار خواهد شد.

شبکه ۱۳ تلویزیون رژیم صهیونیستی به نقل از یک مسئول برجسته این رژیم گزارش داد که دولت آمریکا رسماً از تل آویو برای شرکت در کنفرانس اقتصادی درباره معامله قرن دعوت کرده است.

کاریکاتور معاملۀ قرن