گروه نظامی-رجانیوز: ارتش جمهوری اسلامی ایران همیشه و همه جا به یاری مردم کشورمان آمده، چه در جنگ با تروریسم و رژیم بعث عراق و چه در جنگ با بلایای طبیعی مثل سیل و زلزله. در این میان ارتش همیشه فرماندهان بزرگ و کاربلدی را به این ملت شناسانده مثل امیر دریادار حبیبالله سیاری، امیر سرتیپ احمدرضا پوردستان، سرلشکر موسوی و کمی عقبتر سپهبد قرنی، شهید صیاد شیرازی و تیمسار ولیالله فلاحی، تیمساری که مانند سربازان صفر به جنگ با ضد انقلاب رفت و در کف خیابان های پاوه به مقابله با آنها پرداخت و آنها را شکست داد.
به گزارش رجانیوز به نقل از باشگاه خبرنگاران، ولیالله فلاحی در سال ۱۳۱۰ در طالقان به دنیا آمد، تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در طالقان و دبیرستان نظام تهران گذراند و پس از اخذ دیپلم در مهرماه سال ۱۳۳۰ وارد دانشکده افسری شد و با درجه ستوان دومی از آن دانشکده فارغالتحصیل شده و سپس در لشکر ۹۲ زرهی خدمت خود را شروع کرد.
تیمسار فلاحی به دلیل مخالفت با حکومت پهلوی چهار بار به زندان افتاد. اما به دلیل تفکر بالا و دانش بالا و هوشی که داشت از افسران زبده قابل احترام ارتش شاهنشاهی بود که همواره مورد احترام فرماندهان ارشد ارتش بود.
فلاحی با درجه سرهنگ دومی به همراه گروهی از افسران ایرانی به عنوان ناظر صلح سازمان ملل در آتشبس ویتنام، از سال ۱۳۵۱ تا اواسط ۱۳۵۳ را در این کشور گذراند. او در ۱۲ مهرماه ۱۳۵۷ پس از گرفتن درجه سرتیپی به شیراز منتقل شد و به عنوان معاون فرماندهی مرکز پیاده شیراز به کار خود ادامه داد.
در اوایل اسفند سال ۱۳۵۷ و تنها چند روز بعد از انقلاب اسلامی یعنی هنگامی که هنوز یک هفته از پیروزی انقلاب اسلامی نگذشته بود، گروههای معارض و ضد انقلاب اقدام به تصرف پادگان مهاباد کردند. پس از این جریان گروههای ضد انقلاب تصمیم به تصرف پادگانهای سقز، کردستان و مریوان گرفتند که با قاطعیت سپهبد شهید «قرنی» مواجه شدند و با اعزام نیروهای ویژه به این منطقه، برنامه تصرف این سه پادگان توسط معارضان، شکست خورد.
پس از شکستهای متعدد دشمن به این فکر افتاد تا یک شهر مرزی و کوهستانی را به اشغال در بیاورد. در این میان، شهر پاوه که از شاخصهای لازم برخوردار بود، انتخاب شد تا بتوانند هم آن را تصرف کنند و هم از حمایت رژیم بعث عراق بهرهمند شود. نکته خطرناک این بود که ارتش در پاوه پایگاه نداشت و همین راه را برای نفوذ ضدانقلاب باز میکرد. زمانی که کوموله و دموکرات وارد پاوه شدند فقط نیروهای ژاندارمری برای مقابله با آنها حضور داشتند. چند پاسدار هم خود را به پاوه رسانده بودند تا از آن دفاع کنند، پاسداران از اصغر وصالی فرمان می گرفتند که از دوستان شهید چمران بود. اما کم بودن نیروها باعث شد شهر سقوط کند.
در همین زمان تیمسار ولیالله فلاحی و مصطفی چمران با یک فروند بالگرد وارد منطقه پاوه شدند. پس از شناسایی و کسب اطلاع از وضعیت شهر تیمسار فلاحی با اصرار شهید چمران به تهران بازگشت، بسیاری از کارشناسان علت بازگشت ایشان از منطقه را، نجات پاوه و ارائه گزارش به حضرت امام خمینی (ره) میدانند که همین طور هم شد، زیرا گزارشی که تیمسار فلاحی به عنوان فرمانده نیروی زمینی به امام راحل ارائه کرد، سبب ابلاغ فرمان تاریخی امام (ره) در ۲۷ مردادماه شد که شهر را نجات داد.
امام خمینی (ره) در ۲۸ مرداد ۱۳۵۸ ابلاغ میکنند که اشرار سریعا و با تمام قوا سرکوب شوند. سرانجام در ساعت ۶ بامداد روز ۲۸ مرداد ۱۳۵۸ شهر پاوه دوباره به دست نیروهای ارتشی و بسیجی آزاد میشود و عناصر ضدانقلاب متواری میگردند. شهید فلاحی در یک یادداشتی مینویسد که من و چمران روزه بودیم. از افطار که خبری نبود، سحر هم که چیزی نخوردیم. سحر قدری آب خوردم تا بتوانم روز بعد را روزه بگیرم. این اوضاع شهر خوب نیست.
سپهبد قرنی در سال ۵۹ ترور میشود و به تاریخ ۲۹ خرداد ۱۳۵۹ حکم جانشینی ریاست ستاد مشترک ارتش جمهوری اسلامی ایران به سرلشکر فلاحی ابلاغ میشود. ابوالحسن بنی صدر- اولین رئیس جمهور جمهوری اسلامی ایران- از مقام فرماندهی کل قوا عزل میشود و اختیارت او طی نامهای از حضرت امام (ره)، به تاریخ ۲۱/۳/۱۳۶۰ به تیمسار فلاحی تفویض میشود.
۳۱ شهریور ۱۳۵۹، نیروی زمینی عراق وارد خاک ایران میشود. با دستور سرلشکر فلاحی، لشکر ۱۶ زرهی قزوین تجهیزات خود را سریعا به منطقه میفرستد. فلاحی در این زمان مرتبا از جبهههای شمال غرب تا جنوب غرب بازدید میکند. او در کنار بازدیدهای مکرر از مناطق عملیاتی، به طور مستقیم در نبرد سوسنگرد، عملیات تپه چشمه، عملیات نصر، الله اکبر، عملیات طراح در اهواز، عملیات تصرف نوسود و آزادسازی بستان و... شرکت میکند.
به تاریخ یکم مهر ۱۳۶۰، با حضور لشکر ۷۷ خراسان و تیپ ۳۷ زرهی شیراز و گردانهای تانک لشکرهای ۱۶ زرهی قزوین و ۹۲ زرهی اهواز، عملیات ثامن الائمه با نظارت مستقیم تیمسار فلاحی آغاز میشود. عملیات در ساعت یک دقیقه بامداد روز پنجم مهرماه ۱۳۶۰ آغاز میشود و در ساعت ۲۰:۶ بامداد روز ششم مهرماه، با پیام فرمانده تیپ دوم، جزیره آبادان پس از یک سال محاصره، آزاد میشود.
چند ساعت پس از آزادسازی جزیره آبادان، فلاحی با فرماندهان تیپهای یک و ۲ و ۳ لشکر ۷۷ خراسان، فرمانده توپخانه لشکری، فرماندهان پشتیبانی خدمات رزمی، روسای ارکان ستاد لشکر ۷۷، فرمانده تیپ ۳۷ زرهی شیراز، فرماندهان گردانهای تانک لشکرهای ۱۶ و ۹۲ و فرمانده لشکر ۷۷، جلسهای تشکیل میدهد و اقدامات بعدی را به آنها توصیه میکند.
بعد از جلسه، به درخواست سرهنگ کهتری، از مناطق آزاد شده بازدید میکند. میگویند فلاحی از جادهای به سمت آبادان میرفت که همیشه آرزو میکرد روزی از وجود عراقیها پاکش کند. صبح روز بعد، یعنی ۷ مهرماه ۱۳۶۰، در قرارگاه عملیاتی لشکر ۷۷ در ماهشهر، رژه اسرای عراقی را سان میبیند و همان جا لشکر ۷۷ خراسان را به نام امام هشتم، لشکر ۷۷ پیروز ثامن الائمه میخواند.
بعد از مراسم رژه، فلاحی به همراه سرهنگ نامجو (وزیر دفاع وقت)، سرهنگ فکوری و تیمسار ظهیرنژاد به قرارگاه لشکر ۹۲ مستقر در اهواز میروند. نهار میخورند و آماده میشوند برای رفتن به فرودگاه و از آنجا، عزیمت به تهران. تیمسار ظهیرنژاد از مسافرت با هواپیما امتناع میکند و بقیه- یعنی نامجو، فلاحی، فکوری و کلاهدوز- به فرودگاه میروند. شهید جهان آرا را در فرودگاه میبینند. هواپیمای اختصاصی آنها آمادگی پرواز ندارد. خلبان هواپیما میگوید: «نشان دهنده هواپیما از کار افتاده.» سرهنگ خلبان شهید فکوری نیز گفته خلبان را تایید میکند. خلبان به فلاحی پیشنهاد میدهد که صبح زود حرکت کنند تا اول وقت در تهران باشند.
از هواپیما که خارج میشوند، روی پلکان، فلاحی چشمش به یک فروند هواپیمای ۱۳۰ -c میافتد. هواپیمای مذکور برای انتقال پیکر شهدا و مجروحین به تهران در نظر گرفته شده. تیمسار پیشنهاد پرواز با آن هواپیما را میدهد. میگوید: همین خوب است. شهدا را هم مشایعت میکنیم؛ مشایعتی که ابدی شد.
در همین پرواز فلاحی و یارانش به همان شهدایی پیوستند که قرار بود برای ساعاتی کنارشان باشند، اما تقدیر کاری کرد که برای همیشه کنارشان باشند.
هواپیما تا ۸۰ مایلی تهران به آسودگی پرواز میکند. خلبان با برج مهرآباد تماس میگیرد و اجازه کم کردن ارتفاع پرواز را میخواهد. موافقت میشود. ۱۵ مایلی تهران. خلبان دوباره میخواهد ارتفاع را کمتر کند. باز موافقت میشود. ارتفاع تا ۸۵۰۰ پایی زمین پایین میآید. به محض کم شدن ارتفاع هر چهار موتور هواپیما از کار میافتد و ولی الله فلاحی با همراهانش به شهادت میرسد و ۷ مهر ۱۳۶۰ در تاریخ این ملت ثبت میشود؛ تاریخ شهادت فلاحی و یارانش.
امیر سرتیپ دوم ستاد مسعود بختیاری از طراحان عملیات های ارتش در دفاع مقدس در رابطه با شخصیت و مهارت تیمسار فلاحی می گوید: بدون تردید و با استناد به دلایل و تجزیه و تحلیل خالی از شعار، شهید فلاحی بر مبنای عملکردش از فرماندهی نیروی زمینی ارتش تا ریاست ستاد مشترک ارتش و اداره راهبردی جنگ در سال اول، برجسته ترین نظامی ارتشی نیروهای مسلح در یکصد سال اخیر است.
وصیتنامه شهید «ولی الله فلاحی»
«بسم الله الرحمن الرحیم
به نام خدا، به نام ایران، به نام اسلام، به یاد شهید، بنام انقلاب، به نام مبارز و به نام رهبر انقلاب حضرت آیت الله امام روح الله خمینی
وصیت من، فرمان خدا، کتاب خدا و قانون مدنی جمهوری اسلامی ایران
زندگینامه و کارنامه من، قضاوت ملت ایران به ویژه ارتش ایران
همسر و فرزندان و پدر و مادر و برادران و خواهرانم و برادرزادگان و خواهرزادگان و همسران آنها و عمو و عموزادگان بزرگ را به خداوند و به ملت ایران میسپارم.
از همه میخواهم مرا ببخشند و من نیز همه را میبخشم و هیچ آرزوی دوری در این جهان هستی به جز کمال انقلاب و کمال جهاد اکبر ندارم.
سرتیپ فلاحی
۳۰ تیر ۱۳۵۸»
با توجه به ابعاد این زیردریایی، می توان گزینههایی مثل حمل اژدر یا استفاده به عنوان یک پلتفرم کنترل از راه دور برای حمله از عمق و ایجاد انفجار مهیب برای غرق کردن شناورهای سنگین را برای آن پیش بینی کرد
به گزارش سرویس دفاع و امنیت مشرق، یکی از مهمترین و خاص ترین برنامه های موجود در صنایع نظامی و ارتش های مهم دنیا، طراحی و توسعه سیستم های نظامی بدون سرنشین است که در سالهای اخیر شدیدا توسعه پیدا کرده و البته در این زمینه، بخش هوایی از دیگر حوزه ها همیشه جلوتر بوده است اما در زمین، دریا و زیر دریا نیز تجهیزات و سامانه های بدون سرنشین ها به فعالیت پرداخته و کم کم در این حوزه ها نیز کنترل شونده های از دور وارد خدمت شده اند.
در این میان، یکی از بخش های بسیار چالش انگیز برای رقابت و گسترش قلمروها، سامانه های نظامی بدون سرنشین زیر آب است؛ جایی که ارتباط با یک سامانه بدون حضور انسان در آن بسیار سخت بوده و کوچک ترین اشتباهی می تواند به از دست رفتن آن تجهیزات گران قیمت و حساس منجر شود. در طول سالهای اخیر، نیروهای مسلح کشورمان برنامه های مختلفی را برای طراحی و تولید تجهیزات نظامی بدون سرنشین برای فعالیت در سطح و زیر سطح دریا اجرا کرده اند کهبه علت حساسیت های مختلف، همواره تصاویر و اطلاعات کمی از آن در اختیار رسانه ها و افکار عمومی قرار گرفته است اما بر اساس تصاویر منتشر از مراسم تحویل شناورهای تندرو به سپاه در روزپنج شنبه ۸ خردادماه، مشخص می شود که گام های مهمی در این حوزه برداشته شده و اکنون نیروی دریایی سپاه مشغول عملیاتی کردن یک زیردریایی بدون سرنشین نسبتا بزرگ (در مقایسه با نمونه های موجود در کشور و حتی جهان) است. در این گزارش نگاهی به این نوع سامانه ها و اهمیت آن برای نبرد در فضای خلیج فارس خواهیم داشت.
بیشتر بخوانید:
رمزگشایی از دستور رهبر انقلاب برای تولید «ابزار نظامی پیشرفته» در سپاه/ ایران سکاندار «نبرد هیبریدی» بدون سرنشین در جهان میشود +عکس
جهان به دنبال شناورهای زیر سطحی بدون سرنشین
شناورهای زیردریایی بدون سرنشین چند سالی است که از گونه های فعال در حوزه های تحقیقاتی و مدل های مخصوص امور علمی در مباحثی چون زیست شناسی و تحقیق در خصوص جانداران، زندگی ناشناخته زیر آبی یا نجات خدمه زیردریایی های سرنشین دار، به سمت مباحث تخصصی تر نظامی رفته اند و حتی اخیرا شرکت بویینگ در آمریکا قراردادی را با نیروی دریایی این کشور برای ساخت زیردریایی های بدون سرنشین به اسم Echo Voyager به امضاء رسانده است.
طبق اعلام رسمی، این بدون سرنشین زیر آبی توان حرکت تا برد ۱۲ هزار کیلومتر را داشته و می تواند به انواع مختلفی از تسلیحات و سیستم های حسگر برای عملیات های شناسایی بسته به نیاز عملیاتی مجهز شود. توان حمل محموله در این زیردریایی نیز ۸ تن است و از ترکیب گیرنده جی پی اس، سیستم های مسیریابی اینرسیایی و سامانه های حسگر و مکان یاب زیر دریا برای فهمیدن مسیر خود بهره می برد.
شناور Echo Voyager
انگلستان از دیگر کشورهایی است که در حال حاضر برنامه هایی را برای توسعه زیردریایی های بدون سرنشین در دست دارد و اخیرا قراردادی را با یک شرکت داخلی برای توسعه یک نمونه اثباتگر فناوری از این نوع وسیله ها به امضاء رسانده اما فعلا خبری از عملیاتی کردن چنین سامانه هایی در بخش های رزمی این کشور مدعی در حوزه دریا نیست.
کره جنوبی هم طرحی موسوم به ASWUUV را در دستور کار دارد که اولین نمونه از آن در سال ۲۰۱۹ میلادی به نمایش درآمده است. این زیردریایی کوچک و بدون سرنشین به نظر در نقش یک سیستم برای کشف و شناسایی زیردریایی های دشمن به حساب آمده و اطلاعات را با دیگر شناورها به اشتراک خواهد گذاشت. مشخص نیست که این زیردریایی مسلح خواهد بود یا خیر.
نمونه ای از طرح ASWUUV کره جنوبی
زیردریایی های بدون سرنشین چینی در جریان یک رژه
روسیه برنامه ای موسوم به Project ۷Р۲۲ Garmoniya-GUIDE را در دست توسعه دارد که شناوری زیر آبی بدون سرنشین با توان استفاده از سیستم های مختلف برای ماموریت های گوناگون است. در کشور چین نیز در جریان یکی از رژه های اخیر گونه ای از زیردریایی های کوچک و بدون سرنشین به نمایش گذاشته شده اند که به نظر برای امر شناسایی، کاربرد دارند اما هنوزاطلاعات آنچنانی از این شناور در دسترس نیست.
نکته مهم در خصوص زیردریایی های بدون سرنشین این است که این فناوری و این کلاس از تجهیزات در ابتدای راه بوده و هنوز در هیچ نقطه ای از جهان به سطح بلوغی که برای نمونه در پرنده های بدون سرنشین رسیده، نرسیده اند، ولی این پیش بینی دور از ذهن نخواهد بود که دهه فعلی میلادی که در ابتدای آن هستیم شاهد توسعه و ظهور هر چه بیشتر شناورهای زیر آبی بدون سرنشین باشیم.
سپاه پاسداران و عرصه شناورهای بدون سرنشین دریایی
در بحث سیستم های بدون سرنشین، سپاه همیشه در منطقه غرب آسیا پیشرو بوده اما عمده نام های موجود در ذهن مان به پرنده های بدون سرنشین یا پهپادهای این نیرو باز می گردد. در عین حال، اولین گام سپاه پاسداران در حوزه ساخت شناورهای بدون سرنشین را میتوان شناور تندروی «یامهدی» برشمرد که طبق اطلاعات اعلام شده در مستندهای رسانه ملی، مجهز به سه جایگاه پرتاب راکت بوده و همچنین میتواند با حمل مواد منفجره تبدیل به یک بمب متحرک در دریا شود و به بدنه ناوهای دشمن اصابت کند.
از سویی بدنه کامپوزیتی و حجم کوچک این قایق که به نظر می رسد طولی کمتر از ۱۲ متر و ارتفاعی ۱.۵ متری دارد باعث شده تا سطح مقطع راداری آن در دریا پایین باشد و احتمال اصابت آن توسط سامانههای دفاع سطحی دشمن پایین بیاید.
شناور بی سرنشین یا مهدی در حال شلیک راکت در جریان یک رزمایش
اما در بحث ساخت زیردریایی بدون سرنشین، مشرق یکی از اولین رسانه های ایرانی بود که به این مسئله پرداخت. در سال ۹۴ و در گفتگویی با سردار فدوی فرمانده وقت نیروی دریایی سپاه در خصوص ورود زیردریایی به یگانهای رزمی ندسا، این فرمانده ارشد نیروهای مسلح کشورمان این طور اعلام کرد: امیدواریم که تا پایان برنامه پنج ساله پنجم که زمان زیادی هم به پایان آن نمانده است، کارهای اولیه مربوط به این زیرسطحی را به پایان برسانیم تا قابل ارائه باشد.
زیردریایی سپاه در جریان آزمایش - به ابتدا و انتهای شناور که در عکس با فلش مشخص شده دقت کنید
اما حالا و با تصویری که در مراسم تحویل شناورهای تندرو به نیروی دریایی سپاه منتشر شده، مشخص شد که سپاه قدم های مهمی را در زمینه زیر سطحی ها برداشته و به نظر توسعه یک زیردریایی بدون سرنشین که در دستور کار بوده، به نتایج قابل قبول و عملیاتی رسیده است. اگر به تصویری که در بالا درج شده و نقاط مشخص شده روی آن دقت کنید، مشخص می شود پوشش فلزی روی سطح زیردریایی که دو نفر روی آن ایستاده اند بخشی از سطح رویی شناور بوده و شخصی که در جلو نشسته است نوعی سیستم کنترل شبیه به سیستم هدایت پرنده های بدون سرنشین را در دست دارد.
در وهله اول آنچه از این عکس می توان برداشت کرد آن است که ما با یک زیردریایی بدون سرنشین در شکل و ظاهر سری غدیر اما کوچک تر از آن و بدون پل فرماندهی رو به رو هستیم. اندازه مذکور و نحوه هدایت آن نشان میدهد که بعید است انسانی درون زیردریایی قرار بگیرد و با اضافه شدن سطح فلزی و امکان حضور افراد آزمایشگر و احتمالا اضافه شدن برخی گیرنده ها و حس گرها، انجام آزمایشات ممکن شده است.
فراموش نکنیم که نیروی دریایی سپاه ماموریت تامین امنیت و انجام عملیات رزمی در تنگه هرمز و خلیج فارس را دارد. این محدوده عملیاتی در جنوب کشور، فضایی به نسبت کوچک و کم عمق با وجود جزایر ایرانی گوناگون است. در بحث نحوه ارتباط با این شناور زیر سطحی نیز احتمالا سپاه به سمت توسعه امواج فرکانس پایین برای ارتباط برد بلند زیر آبی رفته که با توجه به مساحت نسبتا کم منطقه مورد نظر و البته سواحل طولانی کشور ما، فناوری غیر قابل دستیابی محسوب نخواهد شد.
پیش از این نیز سرلشکر سلامی فرمانده کل سپاه مهرماه سال ۹۸ با تأکید بر اینکه باید به سوی تولید شناورهای بدون سرنشین حرکت کنیم، گفته بود: دستیابی به چنین دستاوردی با توجه به دانشی که در اختیار داریم امکانپذیر است.
طبیعتا در این مرحله نمی توان ماموریت خاصی را برای این شناور تعریف کرد و مشخصا نیاز به اطلاعات و تصاویر بیشتر از آن است اما با توجه به ماهیت وضعیت خلیج فارس و سابقه سپاه در این بخش می توان گزینه هایی مثل حمل اژدر یا حتی استفاده از آن به عنوان یک پلتفرم انتحاری سنگین برای حمله از پایین و ایجاد انفجار در حجم بالا و غرق کردن شناورهای سنگین را در خصوص آن پیش بینی کرد.
با این اوصاف، آنچه که تا به اینجا می توان با اطمینان گفت این است که برنامه زیر سطحی های سپاه با موفقیت از مرحله طراحی و بررسی روی رایانه و فرضیات علمی، گذر کرده و به آزمایش های دریایی رسیده است و با عملیاتی شدن چنین سامانه هایی، علاوه بر به دست آمدن یک گزینه مهم و جدی برای غرق کردن و آسیب جدی وارد کردن به هر شناور سطحی و زیرسطحی در منطقه، ایران وارد باشگاهی خاص در میان نیروهای مسلح جهان خواهد شد که حاضران در آن حتی به اندازه انگشتان یک دست هم نیستند.
حضرت امام خامنه ای(مدظله العالی): ۱۳۹۰/۰۷/۲۳
« من تردیدی ندارم که آینده متعلق به اسلام است، آینده در قلمرو اسلام است و شما جوانها انشاءاللَّه به توفیق الهی آن روزی را که پرچم اسلام در همهی این مناطق به اهتزاز دربیاید و یک مجموعهی متحد اسلامىِ مقتدر و باعزت تشکیل بشود، خواهید دید. »