آیا وزیر محترم اطلاعات الفبای مسایل امنیتی و اطلاعاتی را می داند؟
سکان دار اداره ی سربازان گمنام حضرت امام عصر(عج) نباید از مقامش سوء استفاده کند.
بعد از انتشار متن تحریف شده از آن اتفاق در یک روزنامه که اقدامی عجیب و غیرمعمول بود، حمید رسایی نماینده تهران نیز توضیحانی را در سایت شخصی خود منتشر می کند. وی می نویسد: «شب گذشته (۲۰ اسفند) با درخواست مسئولان وزارت اطلاعات جلسه ای بین وزیر اطلاعات و نمایندگان سئوال کننده از وزیر و معاونین وی در یکی از اتاق های مجلس شورای اسلامی برگزار شد. موضوع سئوالات نمایندگان، درباره مسائل مهم امنیتی بود که وزیر اطلاعات باید به آنها پاسخ می داد. بنده وقتی وارد جلسه شدم، جوان۲۳ ساله ای را دیدم که برایم غریبه بود. از یکی از مسئولان وزارت پرسیدم ایشان کیست که پاسخ داد نمی شناسم.
در ابتدای جلسه برخی از همکاران نماینده، موضوعات کلی ای را مطرح کردند و از جمله آقای کوچک زاده ضمن تشکر از وزیر اطلاعات، قبل از طرح موضوعاتش گفت که مناسب است ابتدا همکاران حاضر در جلسه معرفی شوند. آقای علوی همه همکاران خود را معرفی کرد اما فردی که برای ما غریبه بود را معرفی نکرد... من مجددا به ایشان گفتم که این کار شما توهین به حاضران است حتی معاونین خودتان چون آنها هم این فرد را نمی شناسند که آقای علوی گفت: ایشان همراه من آمده و فرزند معنوی من است!
بنده اعلام کردم که این رفتار را توهین آمیز می دانم بنابراین جلسه را ترک کردم. بعد از من ... اکثریت از جلسه بیرون آمدند ... بیرون از جلسه در حالی که همه از این رفتار وزیر اطلاعات تعجب کرده بودیم، به دلیل مصلحت نظام و وزارت اطلاعات تصیم گرفتیم که این رفتار غلط و عجیب وزیر را با تذکر و مصاحبه علنی نکنیم و امروز طی نامه ای اعتراض خود را به هیأت رئیسه اعلام کنیم. اما با کمال تعجب امروز صبح در صفحه اول یکی از روزنامه های دولت، خبر تفصیلی اما جهت دار و تحریف شده این جلسه را دیدیم! این که فرد حاضر در جلسه چه کسی بود نمی دانم ولی اگر این جوان ۲۳ ساله فرزند وزیر اطلاعات بود، چرا از بیان این موضوع استنکاف داشت. البته حتی اگر فرزند وی بود هم توجیهی برای حضور در جلسه ای با این سطح نمی کرد! اگر فرزند وزیر بود پس چرا معاونین و مسئولان وزارت اطلاعات اظهار بی اطلاعی می کردند!
اگر جوان مورد نظر، همراه وزیر اطلاعات بود چرا همراهان وزیر او را نمی شناختند؟ اگر در دفتر وی کار می کرد، چرا دیگران او را نمی شناختند! اصلا چرا وزیر اطلاعات در برابر خواسته معقول و منطقی نمایندگان حاضر نبود تا فرد حاضر در جلسه را معرفی کند؟ چرا محتوای این جلسه به فاصله چند ساعت به شکل تحریف شده ای در سایت های همسو با دولت منتشر شد؟ وزیر اطلاعات از چه چیز واهمه داشت که در اقدامی رو به جلو تصمیم گرفت این متن را در اختیار رسانه ها قرار دهد؟»
تصویر روزنامه قانون که جلسه محرمانه با نمایندگان را با نظر وزیر اطلاعات منتشر کرد!
با انتشار این متن از طرف نمایندگان، وزارت اطلاعات طی اطلاعیه ای از رسانه می خواهد که کسی به موضوع شب گذشته نپردازد! اما رسانه ها بی اعتنا به این درخواست، یادداشت توضیحی نماینده تهران را بازتاب گسترده دادند. این رفتار وزیر اطلاعات و انتشار محتوای جلسه در یک روزنامه افراطی که مدتی به دلیل توهین به مقدسات در توقیف هم بوده، سبب شد تا پنج نماینده ای که از جلسه خارج شده بودند، به طرح این سئوال از وزیر اطلاعات بپردازند: فرد ناشناسی که در جلسه حاضر بود و وزیر اطلاعات او را فرزند معنوی خودش معرفی کرد، کیست و چه کسی متن تحریف شده را در اختیار رسانه ها قرار داده است؟
چند روز بعد از این اتفاق عجیب، نماینده تهران یکبار دیگر در مصاحبه با رسانه ها گفت: «ما در پیگیری‌های خود به اطلاعات تازه ای رسیده ایم که به دنبال تطبیق آن با برخی از داده‌های دیگر هستیم. البته یکی از همکاران بعد از حساسیت ایجاد شده در جلسه، عکس فرد مذکور را گرفته است که در صورت لزوم از همه این اطلاعات برای رسیدن به واقعیت کمک می‌گیریم. رسایی گفت : ما علاقه ای به رسانه ای شدن این موضوع نداشتیم اما وقتی دیدیم که خبر جلسه ای در این سطح به راحتی پس از تحریف به رسانه ها راه می یابد و کسی شاکی آنها نیست، مجبور شدیم تا واقعیت را منتشر کنیم و موضوع را از طریق سوال از وزیر اطلاعات دنبال کنیم و البته اگر لازم باشد از طرق دیگر هم موضوع را دنبال خواهیم کرد.»
دو ماه بعد اما وقتی زمان رسیدگی به سئوال نمایندگان از وزیر اطلاعات در باره فرزند معنوی اش رسید، نقوی حسینی در جمع خبرنگاران در خصوص محتوای جلسه کمیسیون امنیت ملی با وزیر و نمایندگان سئوال کننده گفت: «نمایندگان در این جلسه درباره فردناشناسی که به همراه وزیر اطلاعات در یکی از جلسات وی شرکت کرده بود از آقای علوی سوال کردند که البته پیش از این نیز نمایندگان عضو کمیسیون در این باره، خواستار توضیح از سوی وزیر اطلاعات شده بودند اما پاسخ روشنی دریافت نکردند.»
حمید رسایی که به نمایندگی از چهار نماینده دیگر (زارعی، نبویان، کوچک زاده، پژمانفر) موضوع را پیگیری می کرد، در همان ایام گزارشی از محتوای جلسه بررسی سئوال در کمیسیون امنیت ملی را در سایت شخصی اش این چنین منتشر کرد و نوشت: «آقای علوی در جلسه کمیسیون امنیت ملی، فرد همراه خودش را صابریان و خبرنگار روزنامه قانون معرفی کرد! و در توجیه همراه کردن چنین فردی در جلساتی که با نمایندگان داشته است گفت: قبلا بنده در جلسات کمیسیون های مجلس شرکت کرده ام، اما بعد از جلسه، نمایندگان مجلس مصاحبه کرده اند و نه تنها مطالب خودشان را نگفته اند بلکه از قول بنده مسائلی را تحریف شده مطرح کرده اند! برای همین خبرنگاری را همراه خود کرده است تا در وقت مقتضی از آن استفاده کند!
حتما باورش برای شما هم سخت است که وزیر اطلاعات کشور، برای توجیه اقدام خلاف اخلاق و خلاف اصول بدیهی اداری و شغلی اش، چنین مطالبی را در کمیسیون امنیت ملی مطرح کرده است، اما متأسفانه واقعیت دارد و من هم مثل شما و بلکه بیشتر از شما نگران آینده شدم... به آقای علوی گفتم: برادر محترم یعنی در وزارت اطلاعات با این عرض و طول، روابط عمومی وجود ندارد تا از بیانات گهربار شما حراست کند و نیازی به حضور مستتر خبرنگاران در جلسه با مقامات و نمایندگان نباشد؟ آیا آقای علوی که نمایندگان مجلس را به تحریف سخنانش متهم می کند، باید با استفاده از خبرنگاری که حتی معاونان وزارت اطلاعات او را نمی شناسند، از سخنانش حراست کند!
آقای
علوی اصرار داشتند که در جلسه با نمایندگان اسم این فرد را ذکر کرده است،
در حالی که نه تنها چنین اقدامی را نکرده بلکه اساسا موضوع و اشکال همکاران
بنده، فهمیدن نام و نام خانوادگی این فرد نبود. موضوع این است که آیا
خبرنگار یک روزنامه - آن هم روزنامه ای با سابقه زیر سئوال بردن احکام دینی
و تبعیض جنسیتی نامیدن تفاوت احکام زن و مرد، روزنامه ای که بزک کننده
دشمنی با آمریکا در شماره های مختلف خود بوده و ... - باید به راحتی در
چنین جلسه ای حضور یابد؟
صابریان خبرنگار روزنامه قانون و فرزند معنوی وزیر اطلاعات
وقتی آقای علوی به این راحتی به خبرنگاری که هیچ یک از معاونانش او را نمی شناسند، اعتماد می کند و او را بر "نمایندگان مردم" مسلط می کند، چه آینده ای در انتظار "مردم" است و چه کسانی بر مردم مسلط می شوند؟ وقتی خبرنگاری به این راحتی بر وزیر اطلاعات مسلط می شود، چطور می توان به این وزارتخانه برای اتفاقات پیش رو تکیه کرد؟
اشتباه نشود، موضوع اساسا حضور یک خبرنگار در جلسه ای که مربوط به مسائل امنیتی کشور بوده و انتشار تحریف شده اتفاقات آن جلسه نیست - هرچند این هم بسیار مهم است - بلکه مسئله مهم تر این است که سکان این وزارتخانه مهم در اختیار چه فردی، با چه توانی و با چه درجه از تقواست که حتی برای غلبه پیدا کردن بر نمایندگان منتقدش، اجازه می دهد تا برای یک روزنامه، امنیتی پولادین فراهم شود به طوری که آن روزنامه با تحریف محتوای یک جلسه به تسویه حساب با منتقدان دولت بپردازد.»
یادداشت صریح و جسارت آمیز نماینده تهران سبب شد تا وزارت اطلاعات بابت پیگیری این موضوع از رسایی به دادگاه ویژه روحانیت شکایت کند. علوی که نسبت به نتیجه طرح این شکایت خیلی امیدوار بود، یکبار از تریبون صحن علنی مجلس، وقتی برای پاسخ به سئوال دیگر نمایندگان در خصوص جلسه اش با شورای مرکز حزب مشارکت به صحن علنی آمده بود، تلویحا ادعا کرد که رسایی در صحن علنی شب نامه توزیع کرده و وزارت اطلاعات از او شکایت کرده است که با بررسی شکایت همه چیز روشن می شود!
مدتی بعد از این اظهار نظر اما خبرگزاری فارس در گفتگو با موسی غضنفرآبادی خبر از بررسی شکایت وزیر اطلاعات از رسایی در هیأت نظارت بر رفتار نمایندگان داد و اعلام کرد که از نظر این هیأت، شکایت وزارت اطلاعات وارد نیست و البته هیأت به دنبال حل و فصل موضوع است. با این همه، ظاهرا وزارت اطلاعات به شکایت خود اصرار داشته است که موضوع در دادگاه ویژه روحانیت بررسی و شکایت این وزارتخانه از رسایی ناوارد دانسته می شود.
بر اساس نوبت طرح سئوالات نمایندگان از وزرا، هفته آینده زمان رسیدگی به پرونده فرزند معنوی وزیراطلاعات در صحن علنی مجلس بود؛ فرزند معنوی ای که خبرنگار یک روزنامه اصلاح طلب از آب درآمده بود. رسایی اما این پرونده را روز گذشته با اصرار و وساطت نایب رئیس مجلس و بعد از آن که وزیر اطلاعات اشکال در رفتارش را پذیرفت، بست و به نمایندگی از چهار نماینده دیگر در صحن علنی مجلس، ضمن اعلام این موضوع در تذکری گفت: «چهار نفر از همکاران به همراه من سوالی را از وزیر اطلاعات داشتند و قرار بود هفته آینده در صحن مطرح شود که با وساطت آقای ابوترابی‌فرد جلسه‌ای با حضور حجت‌الاسلام علوی برگزار شد و در آن جلسه با توجه به اینکه وزیر محترم، مورد اشکالی که از سوی نمایندگان مطرح شده بود را پذیرفتند و با اعلام اینکه حق با سوال‌کنندگان بود اعلام کردند نسبت به اصلاح آن رفتار اقدام می‌کنند، من و همکارانم از طرح سوال در صحن منصرف شدیم. نکته دیگر این است که حجت‌الاسلام علوی از بنده در یک مورد دیگر شکایتی را طرح کرده بودند که پشت همین تریبون مجلس نیز در مورد آن صحبت کرد اما این شکایت از سوی دادگاه وارد دانسته نشد و با توجه به اینکه این مساله پشت تریبون مجلس اعلام شده بود، لازم می‌دانم از همین تریبون بگویم که این شکایت وارد دانسته نشد وبنده تبرئه شدم.»