آقای روحانی! خدای برجام و پس از برجام یکی است
گروه سیاسی- رجانیوز: حسن روحانی دیروز در مراسمی ازدست‌اندرکاران برجام با اهدای مدال و نشانهای لیاقت، شجاعت و خدمت تقدیر کرد. مراسمی که بیش از آنکه جنبه رسمی‌اش مهم باشد، پیام غیررسمی‌اش مهمتر است.
به گزارش رجانیوز مهمترین محور این برنامه سخنان عجیب حسن روحانی بود که این‌بار بیش از پیش و چندین برابر ماههای گذشته کوشید «برجام»را بالاتر از یک «دستاورد ملی» و «پیروزی تاریخی» و به عنوان یک «هدیه‌الهی»معرفی کند. روحانی با اشاره به اینکه باید شکرگزار خداوند باشیم گفت: «آن معبود بزرگ بود که نظر لطف و رحمت بر ما انداخت وگرنه ما کجا و پیروزی عظیم تاریخی یک ملت تاریخ‌ساز کجا و امروز روز سپاسگزاری در برابر پیامبر و ائمه هدی و روز تواضع و فروتنی در برابر ولی‌الله اعظم است که عنایت او بود که کارساز شد.» روحانی هم چنین در تلاش برای معرفی برجام در ردیف حماسه‌های تاریخی انقلاب مثل ۱۵خرداد، ۲۲ بهمن و دفاع‌مقدس گفت: «نمونه‌هایی از پیروزی در فتح عملیات ثامن‌الحجج، طریق‌القدس، فتح‌المبین، آزادی خرمشهر، پیروزی والفجر ۸ و ۱۰، که با پیروزی مردان سرافراز ارتش و سپاه و بسیج و نیروی انتظامی همراه بود. از نشانه‌های وحدت در کشور است.»
روحانی با بیان اینکه روزهای سختی را پشت سرگذراندیم ادامه داد: «به همان میزان که تصمیم‌گیری در عملیات کربلای ۴ و ۵ سخت بود به همان نسبت شب توافق ژنو برای ما سخت بود و سر شب تا ۵ صبح مذاکره می‌کردیم و در تماس بودیم، اما راه را گم نکردیم و خدا را ما را تنها نگذاشت.»
اما چرا حسن روحانی می‌خواهد برجام را حماسه‌ای مثل کربلای ۴و۵ و پانزده خرداد معرفی کند؟ چرا در مراسمی با این تشریفات و تبلیغات از برجام‌سازان آن هم در کنار چهره‌های نظامی مثل وزیر دفاع تقدیر می‌شود؟ مهمترین تفاوت حال و روز این روزهای دولت با روزهای توافق لوزان این است که برخلاف تبلیغات دولت؛ مردم دیگر برجام را به معنای «گشایش اقتصادی» نمی‌بینند. تیرماه موج تبلیغاتی دولت و اظهارنظر چهره‌های مختلف دولت درباره گره زدن بهبود اقتصاد و رکود به برداشته‌شدن تحریمها باعث شده بود این باور در بین طیفی از مردم ایجاد شود که اگر توافق نهایی و اجرایی شود، دیگر تمامی مشکلات اقتصادی حل خواهد شد. در این نگاه تبلیغی، برجام فتح‌الفتوحی بود که کشور را از بن‌بست خارج خواهد کرد.
اما با عملی‌شدن تدریجی برجام و بروز واقعیت‌هایی مثل تحریم‌های جدید چند روز پس از برجام-به بهانه های جدید- ، غیرواقعی بودن و غیرعملی بودن این وعده‌ها مشخص شده است.
ازسوی دیگر موج اظهارنظرهای مقامات دولتی و حامیان دولت درباره اینکه «قرار نیست با نهایی شدن برجام ناگهان همه مشکلات برطرف شود» نیز مساله دیگری بود که نشان داد «ترک خوردن دیوار تحریمها» و «رفع یکشبه تحریمها» شعاری بیش نیست.
همین تفاوت است که باعث می‌شود مردمی که پس از توافق لوزان در خیابانها شادی کردند، برای نهاییشدن برجام نه به خیابان می‌آیند و نه شادی می‌کنند و نه حتی در شبکه‌های اجتماعی و مجازی از ظریف تشکر می‌کنند. طبیعی است وقتی مردم می‌بینند مسئولان دولتی که همه هویتش «گره‌زدن مشکلات اقتصادی به تحریمها» بود، تا چندماه پیش دوران پسابرجام را «بهشتی زمینی» ترسیم می‌کردند اما حالا می‌گویند قرار نیست در پسابرجام اتفاق خاصی بیفتد و همه مشکلات یکشبه حل شود؛ دیگر برجام را فتح‌الفتوح نمی‌دانند.
اینجاست که دولت و شخص روحانی دست به کار می‌شوند تا برای بزک این دستاورد پرهزینه، آن را در کنار حماسه‌هایی مثل عملیات کربلای ۴ و ۵ و حتی فتح خرمشهر قرار دهند. روحانی که مهمترین شعار دولتش بهبود اوضاع اقتصادی بود برای فرار از مطالبه وعده‌های انتخاباتی‌اش و در ادامه همسان‌سازی برجام با فتح خرمشهر گفت: «می‌گویند با برجام دولت برای ملت رفاه بیاورد، مگر ما برجام را آورده‌ایم، ما خادم مردم هستیم، برجام را خدا آورد، اظهار داشت: پیروزی ملت اراده حق بوده و همان خدا هم برای ملت سربلندی بیشتر و رفاه بیشتر خواهد آورد»
این سخنان روحانی شاید در بیان زیبا جلوه کند اما یک نکته مهم را در پس پرده پنهان کرده است. آن هم اینکه حالا و پس از دوسال، دولت نیز به این نتیجه رسیده که گره‌زدن مشکلات اقتصادی به سیاست خارجی و مذاکره و معطل نگه‌داشتن همه ظرفیت‌های اقتصادی به برجام؛ اشتباه بوده است. دولت اکنون و در آستانه انتخابات هیچ برگ برنده‌ای در دست ندارد و حتی دولتمردان هم صریحا به مردم می‌گویند پسابرجام به معنای برطرف شدن یکباره همه مشکلات نیست. روحانی نیز که در تبلیغات انتخاباتی‌اش گفته بود: «آمریکایی ها کدخدای ده هستند، با کدخدا بستن راحت تر است» و در دوسال گذشته حل همه مشکلات را به پسابرجام حواله می‌داد؛ حالا خیلی راحت می‌گوید «می‌گویند با برجام دولت برای ملت رفاه بیاورد، مگر ما برجام را آورده‌ایم، ما خادم مردم هستیم، برجام را خدا آورد، اظهار داشت: پیروزی ملت اراده حق بوده و همان خدا هم برای ملت سربلندی بیشتر و رفاه بیشتر خواهد آورد.»
این سخنان روحانی در حال است که او تا پیش از این با شعار حل مشکلات اقتصادی از راه بستن با کدخدا –آن هم در صد روز- از مردم رای گرفته بود؛ اما حالا که با کدخدا برجامِ پرهزینه را بسته برای فرار از مطالبات مردم، رفاه را به خدا حواله می‌دهد! به نظر می‌رسد دولت نیز از اینکه مردم دیگر برجام را فتح‌الفتوحی تاریخی نمی‌دانند به خوبی آگاه شده و نیز بهتر می‌داند که برجام دیگر برگ برنده دولت در انتخابات مجلس نیست تا بتوان با آن بازی کرد و رای جمع کرد.
از سوی دیگر وقتی دولت در دوسال گذشته عملا اقتصاد مقاومتی و توجه به ظرفیت‌های داخلی را معطل نگه داشته، هیچ برگ برنده دیگری در دست ندارد. به همین خاطر در حالی که در سی و چندسال گذشته دولت های مختلف در دهه فجر طرحهای مختلفی را در در شهرهای مختلف افتتاح می‌کردند رئیس‌دولت تنها برای قیچی‌کردن روبان «پروژه اتصال خط یک قطارشهری به فرودگاه مشهد» راهی این شهر شد.
نتیجه اینکه دولت وقتی می‌بیند در زمینه اقتصاد و غیر آن هیچ دستاوردی در داخل نداشته و همه هویتش به برجامی گره خورده بود که آن هم دیگر در نگاه مردم فتح‌الفتوح نیست؛ همچنان می‌کوشد با اعطای مدال و نشانهای لیاقت و خدمت و امثال آن؛ این دستاورد پرهزینه‌ی کم‌فایده را بزک کند و در کنار عملیاتهای کربلای ۴ و ۵ و فتح خرمشهر قرار دهد. در حالی که اگر برجام به عنوان یک فتح الفتوح توسط توده های مردم باور شده بود، نیازی نبود تا امروز ظریف و صالحی و عراقچی و روانچی و .... به خط شوند و با چسباندن مدال شجاعت به سینه آنها به ملت القا شود که عوامل بتن ریزی در راکتور اراک و نابودی هزاران سانتریفیوژ قهرمان ملی هستند! بلکه این خود ملت بودند که این واقعیت را جشن میگرفتند.