تکرار بنی صدر در کالبد حسن روحانی

گروه سیاسی_رجانیوز: توهین های حسن روحانی نسبت به منتقدانش، رویداد جدیدی در تاریخ سیاسی ایران نیست. پیش از او نیز مسئولانی بودند که هرگز تحمل شنیدن کوچک ترین انتقاد و مخالفتی را نداشتند و سعی می کردند تا با زدن برچسب منتقدانشان را تخریب کنند. رفتاری غیراخلاقی که توسط بنی صدر وارد ادبیات سیاسی شد.
به گزارش رجانیوز بعد از آن که اولین مجلس تاریخ ایران براساس رای آزاد ملت ایران تشکیل شد، ترکیب این مجلس خلاف میل و رای بنیصدر بود چراکه او میخواست همه نهادهای قدرت را از آن خود کند و مجلس اول چنین اجازهای را به او نمیداد و از این رو وقت و بیوقت به مجلس شورای اسلامی حمله میکرد و نمایندگان مخالف و منتقد خود را مورد اهانت قرار میداد. در یک مورد بنیصدر منتقدان خود را مستکبر خوانده و اعلام کرد:
«نمایندگان زمانی که از مردم رای میگرفتند باید میگفتند که به مجلس میروند تا با رئیسجمهور مخالفت کنند ولی وقتی به مجلس آمدند و با رئیسجمهور مخالفت میکنند، مستکبر هستند.»
این خواسته در حالی مطرح میشد که پیش از برگزاری انتخابات، نه مواضع بنیصدر به روشنی عیان بود و نه نمایندگان مجلس از اینکه رئیسجمهور منتخب چه در سر دارد و چه میخواهد بکند، مطلع بودند و حال اگر نمایندهای به مجلس راه مییافت باید با استناد به اینکه مردم پیش یا پس از او به فرد دیگری بهعنوان رئیسجمهور رای دادهاند، سکوت کنند؟ آیا با این استدلال فلسفه وجودی نمایندگان مجلس و نهاد قانونگذاری و نظارتی با نام مجلس زیر سوال نمیرود؟ باید به این نکته مهم نیز توجه کرد که ترکیب نخستین مجلس شورای اسلامی اجازه نیل بنیصدر به سوی یک استبداد تمامعیار را نداد و از این رو بود که وی به سوی براندازی و تقابل تمامعیار با کل ساختار نظام حرکت کرد. [1]
البته در این مورد روحانی با بنی صدر تفاوت هایی دارد. روحانی تاکنون منتقدین خود را مستکبر خطاب نکرده است. او تنها منتقدین دولت را «بزدل، ترسو، متحجر، بی سواد، بی شناسنامه و...» نامیده است و البته، در آخرین سخنرانی نیز ریشه مخالفت با دولت را «کمبود عقل» بیان کرده است.القابی که با توهین های بنی صدر متفاوت است!
در همین راستا روحانی روز گذشته در سخنرانی خود می گوید:
«بیخبر نیستم از افرادی که تلاش میکنند، این دستاورد صدمه ببیند. البته این از روی کمعقلی است. وقتی حساب میکنم، میبینم کسانی که با دولت مخالفت میکنند، بیشتر بر مبنای کمبود عقل است. مبارزه با دولت معنی ندارد، مبارزه با دولت یعنی مبارزه با منافع ملی و منافع یک ملت، ضربه زدن به امید یک ملت به اعتماد مردم است».
نکته جالب توهین جدید روحانی، اضافه شدن حلقه منتقدین او بود. حجم توهین های رئیس جمهور به جایی رسید که حامیانی که تادیروز سعی می کردند برای هر رفتار و گفتار حسن روحانی توجیهی بتراشند هم مجبور شدند از این ادبیات انتقدا کنند. به طور مثال، عبدالله رمضان زاده، یکی از چهره های اصلاحات در تویتی با انتقاد از ادبیات به کار رفته توسط روحانی می گوید:
«رئیس جمهوری که من انتخاب کرده ام از من نمایندگی برای "کم عقل" خواندن مخالفان دولت ندارد. من مخالف چنین رئیس جمهوری هستم».
کاربر دیگری به نام محمدعلی آهنگران نیز با مقایسه اظهارات متناقض روحانی، نوشت:
«روحانی دو ماه پیش:
امام معصوم اجازه می داد مردم آزادانه او را نقد کنند
روحانی چند روز پیش:
منتقدین سیاستهای اقتصادی دولت من کم عقلند
آقای روحانی عزیز!
امام علی علیه السلام می فرماید:
من کثر کلامه قل عقله؛ هرکس زیاد سخن بگوید عقلش کم است»
همچنین یکی از رسانه های حامی روحانی در یادداشتی با تیتر «آقای رییسجمهور! تعبیر «کم عقل» در شأن جایگاه شما نیست / لطفا به تندروها پاس گل ندهید» اگرچه سعی کرد از روحانی دفاع کند ولی درنهایت نوشت:
«با این وجود، این دلایل باعث نمی شود لحن و واژگانی را که روحانی از آنها بهره گرفت، تقبیح نکنیم. استفاده از واژه «کم عقل» برای مخالفان دولت و یا مبارزان علیه دولت، فارغ از همه حواشی آن، در شأن جایگاه ریاست جمهوری نیست.»
منابع:
1. روزنامه فرهیختگان شماره 2451 تاریخ : 1396/12/14