حضرت امام خامنه ای: نگذارید احساس غیرت انقلابی و تکلیف در مقابل انقلاب، در دلهای شما ضعیف بشود و فرو بنشیند. مثل کسی که از خانواده و حرم و ناموس خوددفاع میکند،ازانقلاب وارزشها و دستاوردهای آن،همین طور دفاع کنید
نفوذ جریانی :: فضای مجازی ؛ نیازامروز ، ضرورت فردا
فضای مجازی ؛ نیازامروز ، ضرورت فردا
خواستۀ ما: اینترنت باید ملّی، امن، پرسرعت، ارزان و پاک باشد
خواستۀ ما: اینترنت باید ملّی، امن، پرسرعت، ارزان و پاک باشد
دیدگاه و باور ما: فضای مجازی در خدمت صدورانقلاب، اقتصاد مقاومتی، صادرات غیر نفتی، نهضت تولید علم، جنبش نرم افزاری، ایجاد اشتغال پایدار، مبارزه با امپریالیسم واستکبار ستیزی
حضرت امام خامنه ای (حفظه الله تعالی): ۱۳۹۴/۰۶/۱۸ «انشاءالله تا ۲۵ سال دیگر، به توفیق الهی و به فضل الهی چیزی به نام رژیم صهیونیستی در منطقه وجود نخواهد داشت.»
با این همه اختیارات شدی این؛ با اختیارات فراقانونی چه می شدی؟!!
یکشنبه 5 خرداد 1398
شناسه خبر : 319097
روحانی چه چیز را کتمان میکند؟
مخفیکاری دولت در خصوص اختیارات جدید رئیس جمهور/ رهبرانقلاب در جلسه محرمانه یکسال قبل چه اختیارات ویژهای به حسن روحانی دادند؟
روحانی نمیگوید که رهبر انقلاب، در هشتم اردیبهشتماه سال گذشته، در جلسهای محرمانه با مسئولان سه قوه، بر ضرورت تشکیل اتاق جنگ اقتصادی تأکید و مطرح کردند که رییسجمهور و قوهی مجریه، مسئول شورای هماهنگی اقتصادی قوا هستند!
گروه سیاسی-رجانیوز: حسن روحانی اینبار در دیداری یک طرفه با اهالی رسانهای که جریان غالب آن را اصلاحطلبان و حامیان دولت تشکیل میدادند مدعی شد که اختیارات لازم را ندارد! وی گفت:
«اگر قانون اساسی اجرا شود دولت اختیارات کافی را دارد اما شرایط جنگ با شرایط عادی متفاوت است. ما چرا در شرایط جنگ 8ساله تمام اختیارات کشور را در یک شورا جمع کردیم، شورایعالی پشتیبانی جنگ که تمام اختیارات با او بود قانون را می توانست اصلاح کند، دستور می توانست بدهد، امام تمام اختیارات را به این شورا داد. آنچه من میگم اینکه ما در شرایط فعلی نیاز به سازوکار روان تری داریم. این را من به صراحت از اولین روزی که تحریم جدید آغاز شد خدمت رهبری گفتم که امروز کشور فرمانده می خواهد امروز جنگ است و این جنگ فرمانده می خواهد و من گفتم بهترین فرمانده شما هستید فرماندهی را برعهده بگیرید ما هم همه مطیع هستیم. ایشان فرمودند نه. شما فرماندهی را خودتان برعهده بگیرید. اشکال ندارد هر که میخواهد فرمانده باشد مهم نیست اما اختیارات فرمانده مهم است و الا من فرمانده. نتیجه؟ به جایی نمیرسیم که! اختیارات فرماندهی مهم است»
صحبت های فوق نشان می دهد روحانی به اعتراف خودش بعد از نقض برجام متوجه جنگ اقتصادی و نیاز به فرماندهی اقتصاد برای کشور شده است و تا آن زمان برخلاف هشدارهای مقام معظم رهبری به این مهم بی توجه بوده است! روحانی اما حاضر نشده در سخنرانی خود در خصوص اختیارات ویژه ای که به وی واگذار شده صحبت کند و گزارش کار بدهد. روحانی در حالی میگوید که در جنگ 8ساله اختیارات جنگ به یک شورا داده شد که حاضر نیست به اختیارات شورای هماهنگی اقتصادی که اتفاقا فرماندهی آن را برعهده دارد و اختیارات فراوان آن صحبت کند.
مخفی کاری روحانی در خصوص فرماندهی شورای هماهنگی اقتصادی قوا
به گزارش رجانیوز؛ رئیس جمهور و اتاق عملیات روانی آن در حالی پروژه فرافکنی را برای سلب مسئولیت از خود در بی تدبیری های اخیر اقتصادی مطرح میکنند که رهبر انقلاب، در هشتم اردیبهشتماه سال گذشته، در جلسهای محرمانه با مسئولان سه قوه، بر ضرورت تشکیل اتاق جنگ اقتصادی تأکید کرده بودند. در آن جلسه، رهبر انقلاب مطرح کردند که رییسجمهور و قوهی مجریه، مسئول شورای هماهنگی اقتصادی قوا هستند، و به همین دلیل دبیر آن از سوی رئیسجمهور انتخاب شده و جایگاه دبیرخانهی آن نیز در معاونت اقتصادی ریاست جمهوری قرار گرفت.
کمتر از یکماه بعد یعنی در دوم خردادماه 97 ، رهبر انقلاب در دیدار با مسئولان نظام، صراحتاً مطالبهی جدید خود از مسئولین و اختیارات داده شده به دولت را اعلام کردند: «دشمن ما اتاق جنگ را برده است در وزارت خزانهداری؛ [اتاق] جنگ علیه ما به جای وزارت دفاع، وزارت خزانهداری آنها است، به شکل فعّال هم مشغولند... من عرض میکنم اینجا هم بایست ستاد مقابلهی با شرارتِ این دشمن در مجموعهی اقتصادی تشکیل بشود؛ وزارت خارجه باید پشتیبانی کند، باید بهصورت همراه کمک کند لکن بایست در مرکز اقتصادی دولت این ستاد تشکیل بشود و این کار را دنبال کنند.»
این شورا که تاکنون چندین جلسه با ریاست دولت تشکیل داده، اختیارات وسیعی در تمام شئون اقتصادی کشور را داراست و اتفاقا شباهت زیادی با آنچه روحانی آن را شورایعالی پشتیبانی جنگ می گوید دارد. حمایت رهبر انقلاب برای تسریع امور در این خصوص تا حدی است که پورابراهیمی رئیس کمیسیون اقتصادی مجلس در این خصوص می گوید:
«رهبر انقلاب در اولین جلسهی این شورا تأکید کردند که اگر در این جلسات به حمایت بنده نیازی است، تأیید مصوبات مورد توافق جلسات قوا توسط رهبری صورت میگیرد و ایشان نیز به عنوان پشتیبان از این مصوبات برای اجرایی شدن حمایت میکنند.»
در همین مورد وزیر کشور دولت روحانی ضمن مبارک خواندن تشکیل شورای عالی هماهنگی اقتصادی قوای سهگانه، از این تدبیر مقام معظم رهبری تشکر کرده و از ابلاغ شدن مصوبات این شورا در کمتر از 24 ساعت خبرداد.
قدرت بالای این شورای تشکیل شده و اختیارات آن که اتفاقا رئیس جمهور، معاون اول، رئیس سازمان برنامه و بودجه، معاون اقتصادی رئیسجمهور و.. در آن حضور دارند را باید در پیامی دید که رهبرانقلاب به حسن روحانی داده است. پورابراهیمی در این خصوص می گوید:
«رهبر انقلاب نیز در پیام خود به رئیسجمهور بر این نکته تأکید فرمودند که هرجا مصوبهای در این شورا به تصویب رسید، دیگر معطل موافقت ایشان نشده و کارها را سریعتر آغاز کنند.»
سرمایه و اختیارات بزرگی که امروز حسن روحانی دارد به واقع نیز فقط با اختیارات شورایعالی پشتیبانی جنگ در دهه اول انقلاب قابل قیاس است و اگر دولت نمی تواند و یا برنامه ای برای ارائه به شورای هماهنگی اقتصادی سران قوا ندارد دیگر ارتباطی به کمبود اختیارات ندارد! البته این موضوع نافی وظایف و اختیارات دولت در قانون اساسی همنیست، به همین دلیل هر جایی که خود دولت میتواند تصمیم بگیرد، نیازی به برگزاری این جلسات هم نمیباشد.
اما این سخنان تکراری که از به تنگ آمدن قافیه در اداره کشور توسط غرب گرایانی که همه چیز را در رابطه با غرب جستوجو میکردند حکایت دارد قبلا هم تکرار شده بود. حسن روحانی در دیدار با فعالان سیاسی در همین ماه رمضان نیز به این موضوع پرداخت و گفت: «وقتی از دولت سوال و مطالبهای میشود، باید از طرف دیگر بررسی شود که دولت چه مقدار در حوزههای مورد سوال دارای اختیار بوده است. بهطور مثال، اگر درخصوص سیاست خارجی، فرهنگ یا فضای مجازی از دولت سوال و مطالبهای میشود، باید ببینیم دولت چقدر در این حوزهها اختیار دارد. باید در حد توان و در حوزه اختیارات رئیسجمهور از دولت مطالبه داشت.»
چند روز بعد او در دیدار جمعی از طلاب و روحانیون مجددا به این موضوع اشاره کرد و این بار با شاهد مثال آوردن از دوران جنگ گفت: «در دوران جنگ تحمیلی نیز در مقطعی که با مشکل مواجه شدیم، شورای عالی پشتیبانی جنگ ایجاد شد و همه اختیارات در دست این شورا بود و حتی مجلس شورای اسلامی و قوه قضائیه نیز در تصمیمگیری آن شورا دخالتی نداشتند و امروز هم در شرایط جنگ اقتصادی قرار داریم. همانگونه که در جنگ هشتساله اختیارات ویژهای را از امام راحل گرفته و توانستیم جنگ را اداره کنیم و حتی موفقیتهای بسیاری را به دست آوریم، امروز هم به چنین اختیاراتی نیاز داریم.»
وی در حالی این صحبت ها را میکند که وظایف قانونی خود در قانون اساسی را هم به درستی انجام نمیدهد. روحانی نه حاضر به تشکیل جلسات شورایعالی انقلاب فرهنگی است و نه درجلسات مجمع تشخیص شرکت میکند! او همچنین با تدبیر رهبر انقلاب در شورای هماهنگی فعالیت های اقتصادی اختیاراتی دارد که برخی کارشناسان آن را در حد حکم حکومتی می دانند که حتی می تواند قانون گذاری کند و خود نیز برای اجرای آن دست به کار شود!
اما حرف درمانی و شعارهای توخالی گویا با خون غرب گرایان عجین شده است. آنها نه تنها حاضر به پاسخگویی در خصوص اعمال خسارت بار خود در ماجرای برجام، فروش ارز، تاراج منابع طلای کشور، گرانی افسارگسیخته در بازار معیشت، مسکن و خودرو و... نیستند که از اختیاراتی فراقانونی داده شده خود نیز سخن نمی گویند.
بسیاری معتقدند حسن روحانی بعد از حضور 40 ساله در ساختار سیاسی و اداری کشور، حضور چندین و چندساله در مجلس و سپس ایفای نقش بهعنوان دبیر شورای عالی امنیت ملی اساسا نمیتواند این سخنان را بگوید و حالا که 6 سال از ریاستش بر قوه مجریه گذشته، با این ادعا باب گلایهگذاری و رفع مسئولیت را بگذارد.
پیش بینی شش سال قبل رهبرانقلاب در خصوص بهانه آوردن تکنوکرات های غرب زده
رهبر معظم انقلاب۶ سال قبل، بهانه جویی های این روزهای حسن روحانی را پیش بینی کرده بودند. ایشان در ایام انتخابات سال ۹۲ در حرم امام خمینی(ره) پاسخ این بهانه جویی ها را چنین دادند:
«من به نامزدهای گوناگون عرض میکنم جوری حرف بزنید که اگر در خرداد سال آینده نوار امروز شما را جلوی خودتان گذاشتند یا پخش کردند، شرمنده نشوید؛ جوری وعده بدهید که اگر چنانچه آن وعده را بعداً به رخ شما کشیدند، مجبور نباشید تقصیر را گردن این و آن بگذارید که نگذاشتند، نشد. کاری را که میتوانید انجام دهید، وعده بدهید. رییس جمهور در کشور ما و طبق قانون اساسی ما، امکانات فوقالعاده زیادی در اختیار دارد. رئیس جمهور امکاناتش در قانون اساسی، امکانات وسیعی است؛ رئیس جمهور بودجهی کشور را در اختیار دارد، همهی ارکان اجرائی کشور را در اختیار دارد، ترتیب اجرای قوانین را در اختیار دارد، توانائی استفاده از همهی افراد صاحب نظر را در سراسر کشور در اختیار دارد؛ رئیس جمهور در همه مسائل گوناگون دستش باز است...»
چه کسانی برجام را «تصمیمِ نظام» معرفی کردند؟/ از روحانی و لاریجانی و مطهری تا قالیباف و آملی و ولایتی
اینکه حامیان دولت برجام را تصمیم نظام معرفی میکنند به عنوان فرار رو به جلو قابل تحلیل است اما کسانی که از جبهه اصولگرایی این خسارت را به عنوان تصمیم نظام معرفی کرده اند یک تحلیل فلج کننده و آدرس غلطی به مردم داده اند که باید عذرخواهی کنند.
گروه سیاسی-رجانیوز: کسانی که به خود اجازه می دهند تا به نام نظام تحلیلهای گمراه کنندهشان را به جامعه ارائه کنند با این عنوان که«تصمیم نظام» رسیدن به نتایجی چون برجام بوده است از تیغ انتقاد دانشجویان نتوانستند عبور کنند. همین مساله باعث شد تا رهبرانقلاب نیز به صراحت به این موضوع ورود کرده و پاسخی شفاف به مدعیانِ این ادعا داده شود.
به گزارش رجانیوز در دیدار دانشجویان با رهبرانقلاب یکی از نمایندگان دانشجویان این نکته را خاطرنشان کرد که:«حضرت آقا هربار که موضوعی برای کشور حیثیتی شده، که نتیجهاش را مستقیماً در سرنوشت انقلاب اسلامی مؤثر می دانیم، با حربه ی مشترکی مواجهیم، که نامش را می گذارند «تصمیم نظام»!
نماینده جنبش عدالتخواه دانشجویان با این صحبت خود به اظهارنظر مسئولان کشور در خصوص برجام اشاره کرد که برجام را تصمیم نظام معرفی میکردند و با این کار مسئولان دولتی را از نوشتن این توافق تبرئه کرده و توپ را مستقیما به زمین رهبرانقلاب هدایت می کردند! هر چند صحبت های رهبر معظم انقلاب در خصوص این موضوع همیشه آشکار بوده اما پاسخ ایشان به این اتهام قابل تامل است.
رهبرانقلاب فرمودند: «یکی از دوستان گفتند تصویب برجام را به رهبری نسبت دادهاند؛ خب بله، امّا شما که چشم دارید، ماشاءالله هوش دارید، همه چیز را میفهمید! آن نامهای را که من نوشتم نگاه کنید، ببینید تصویب چه جوری است؛ شرایطی ذکر شده که در این صورت این [توافق] تصویب میشود. البتّه اگر چنانچه این شرایط و این خصوصیّات اجرا نشد، اِعمال نشد، وظیفهی رهبری این نیست که بیاید وسط و بگوید برجام نباید اجرا بشود. [البتّه]خود این، یک مقولهای است که وظیفهی رهبری در این جور مواقع اجرائی چیست. عقیدهی ما این است که در زمینههای اجرائی، رهبری نباید وارد میدان بشود و یک کاری را اجرا کند یا جلوی اجرای یک کاری را بگیرد، مگر آنجایی که به حرکت کلّی انقلاب ارتباط پیدا میکند؛ آنجا چرا، وارد میشویم، امّا در موارد دیگر نه. بنابراین نه، برجام را به آن صورتی که عمل شد و محقّق شد، بنده خیلی اعتقادی نداشتم و بارها هم به خود مسئولینِ این کار -به آقای رئیسجمهور، به وزیر محترم خارجه، به دیگران- همین را گفتهایم و موارد زیادی را به آنها تذکّر دادهایم.»
اما چه کسانی با برچسبِ «تصمیم نظام» این هزینه را متوجه رهبری دانستند؟ نگاهی کوتاه به این موضوع نشان می دهد چه حامیان و چه بعضا منتقدان دولت که اتفاقا در حوزه سیاست خارجی با دولتمردان همراهی و موافقت دارند اصرار فراوانی داشته تا علایق خود را به عنوان تصمیم نظام معرفی کنند!
حسن روحانی که روزی برجام را «فتحالفتوح»! «آفتاب تابان»! «معجزه قرن»! «بزرگترین دستاورد تاریخ ایران»! «نشانه تسلیم همه قدرتهای بزرگ در برابر اراده ملت»! «ورقخوردن تاریخ به نفع ایران»! «پیروزی بزرگتر از فتح خرمشهر» و... معرفی می کرد را می توان در سر لیست این افراد دانست. وی بعدا که با تلاش فراوان در تحمیل برجام به کشور موفق شد اما نتایج آن با وعدههای دولتش فاصله فراوانی داشت برجام را تصمیم نظام معرفی کرد و حتی ظریف وزیر خارجه روحانی مدعی شد که رهبرانقلاب در جزئیات دخالت داشتند. امری که باعث شد رهبرانقلاب به آن واکنش نشان دهند و در 20فروردین 94 فرمودند: « آیا جزئیّات مذاکرات هستهای تحت نظر رهبری است؟ بنده در جزئیّات مذاکره دخالتی نکردم، بازهم نمیکنم؛ من مسائل کلان، خطوط اصلی، چهارچوبهای مهم و خطّ قرمزها را به مسئولین کشور همواره گفتهام؛ عمدتاً به رئیسجمهور محترم که ما با ایشان جلسات مرتّب داریم و موارد معدودی هم به وزیر محترم خارجه؛ خطوط اصلی و کلّی. جزئیّات کار، خصوصیّات کوچک که تأثیری در تأمین آن خطوط کلان ندارد، مورد توجّه نیست؛ اینها در اختیار آنها است، میتوانند بروند کار کنند. اینکه حالا گفته بشود که جزئیّات این مذاکرات تحت نظر رهبری است، این حرف دقیقی نیست.»
نهاوندیان رئیس دفتر وقت حسن روحانی نیز تصویب و اجرای برجام را «تصمیم نطام» معرفی کرده و گفته بود: درباره حملاتی که میشود باید همیشه به این نکته توجه داشت که برجام و تصویب و اجرای آن تصمیم نظام بود. همه مراحل بررسی، مشورت و عزم را هم گذراند و الان نه تنها به عنوان یک تعهد بین ایران و شش کشور بلکه به عنوان یک سند بینالمللی است. همان کسانی که در راه تصویب برجام سنگاندازی میکردند از سنگاندازی دست بر نمیدارند و بر سر راه اجرا و تحقق برجام حتما سنگاندازی میکنند همچنان که میبینید.
بعیدی نژاد عضو تیم مذاکره کننده هستهای سعی داشت تا با این عنوان که برجام «تصمیم نظام» است مانع انتقادات به آن شود و گفته بود: «برجام تصمیم نظام است و همه ارکان کشور در این تصمیمگیری حضور داشتند و ایراد وارد کردن به آن دردی دوا نمیکند.»
علی لاریجانی رئیس مجلسی که می توان از معدود روسای قوه مقننه دانست که همسو و همراه با دولت روحانی بوده نیز در این جریان جا دارد. لاریجانی که نقش ویژه ای در تصویب بیست دقیقه ای برجام داشت با خوش بینی تمام از باز شدن دریچه های امید در پسابرجام سخن گفته و اینگونه برجام را «تصمیم نظام»معرفی کرده بود: «در یکی دو سال گذشته دولت تلاش کرد موضوع تحریمها و مساله هستهای را به سرانجام برساند و خوشبختانه به نتیجه خوبی برسیم چرا که مجموعه نظام تصمیم درستی گرفت. »
تصمیمات لاریجانی به همین محدود نمیشود. وی در روز تصویب برجام نیز به گونه ای القا میکرد که گویا از جانب رهبری به ایشان دستور داده شده تا برجام تصویب شود! این بازی کثیف سیاسی تا جایی ادامه داشت که دفتر رهبرانقلاب مجبور به دادن تکذیبیه شد. هرچند این شایعه در مجلس تحت امر لاریجانی توانسته بود بسیاری را دچار تحلیل اشتباه کند. حمید رسایی نماینده وقت مجلس در این خصوص میگوید: «از جمله چیزهایی که به آقای لاریجانی در جلسه غیر علنی گفتم این بود که رهبر انقلاب اگر نظری دارند صریح بگویید. ایشان خودشان گفته اند که من دخالتی نمی کنم و نظر دبیرخانه هم برای ما ملاک نیست. آقای لاریجانی در پاسخ به من گفت که آقای رسایی من وظیفه داشتم این را به مجلس ابلاغ کنم! در تعبیر ایشان دقت کنید! برداشت نمایندگان از واژه «ابلاغ» مربوط به نظر چه کسی می شود؟ آیا نظر شمخانی برای مجلس حالت ابلاغی دارد؟»
محمد باقر قالیباف کاندیدای انتخابات ریاستجمهوری دوازدهم در برنامه گفتوگوی ویژه خبری شبکه دوم سیما که در ایام انتخابات پخش شد این ادعای غلط را مطرح کرد و حتی مدعی شد هر دولت دیگری نیز به جای دولت روحانی بر سر کار می آمد همین مسیر طی می شد. این در حالی است که گفتمان جریان انقلابی بر اساس مقاومت بوده و مذاکرات غیرکارشناسی و تحمیلات دشمن در برجام را به شدت رد می کرد.
قالیباف نیز تحلیل «تصمیم نظام» را مطرح و گفته بود: «توافقنامه امروز یعنی برجام، تعهد کشور و حاکمیت است و هیچ دولتی نمیتواند به هم بزند. اگر من توفیق خدمت پیدا کنم، حتما پاسداری میکنم از این توافقنامه ای که انجام شده و این را هم مردم عزیز بدانند هر دولتی غیر از دولت فعلی هم بود همین مسیر را طی میکرد چرا که مجموعه ای از نظام و حاکمیت تصمیم به مذاکره داشتند.»
علی اکبر ولایتی که قبلا در جریان انتخابات 92 با تضعیف گفتمان مقاومت عملا منجر به قدرت گرفتن جریان غربگرایان شده بود نیز گزاره «تصمیم نظام» را تکرار کرد. ولایتی پاسخ به سوالی مبنی بر این که شما مدافع برجام بودید با توجه به بد عهدیهایی که طرف آمریکاییها صورت گرفت، آیا همچنان از برجام دفاع میکنید؟ اظهار داشت: ما حتماً باید مذاکره میکردیم، این تصمیم، تصمیم نظام بود تصمیم فرد نبود. نظام تصمیم گرفت که مذاکره کند، بدون مذاکره چه کاری میخواستیم انجام دهیم و مذاکره درست انجام میدادیم، اگر مذاکره درست انجام میدادیم و درست انجام بدهیم خوب چه کاری باید میکردیم.
آملی لاریجانی رئیس سابق قوه قضائیه برجام را «تصمیم عاقلانه نظام» معرفی کرده و گفته بود: « برجام با شرایطی که پذیرفته شده تصمیم عاقلانه نظام بود که برای انجام آن تیم مذاکره کننده و بویژه رئیس جمهور محترم تلاش زیادی کردند اما این موضوع منافاتی ندارد با اینکه بگوییم برجام را باید در حد و اندازه خودش ببینیم و ارزیابی کنیم.»
ناطق نوری عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام نیز در سخنانی بعد از خروج آمریکا از برجام گفت: نباید از این موضوع غافل شویم که مذاکره و پذیرفتن برجام حاصل تصمیمگیری مجموعه نهادهای کلیدی نظام همچون دولت، مجلس، شورای عالی امنیت ملی و با نظر مساعد رهبر معظم انقلاب بوده است.
علی مطهری نماینده ای که با لیست وحدت اصولگرایان به مجلس راه یافت و بعدها سر از اردوگاه اصلاحطلبی در آورد برجام را «تصمیم نظام» معرفی کرده و حتی انتقاد از برجام را انتقاد از نظام معرفی کرده بود. با این سطح تحلیل وی احتمالا رهبرانقلاب که از ابتدا از منتقدان جدی غربگرایان و سند خسارت بار برجام بوده اند نیز از تخطئه کنندگان نظام محسوب می شوند!
علی مطهری در واکنس به اشعار میثم مطیعی در مراسم نماز عید فطر دو سال قبل گفته بود: «گذشته از عدم تناسب این اشعار با عید فطر، مضمون و محتوای این اشعار هم ناراستی هایی داشت. اولا برجام را به طور کلی تخطئه می کرد در حالی که توافق برجام تصمیم کل نظام و تخطئه آن تخطئه کل نظام است! نقاط قوت و نقاط ضعف آن نیز به کل نظام بر می گردد نه این که نقاط ضعف آن مربوط به آقای روحانی و آقای ظریف است و نقاط قوت آن مربوط به بخش دیگر نظام.!»
حشمت الله فلاحت پیشه رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس نیز به خبرآنلاین گفته بود: برجام تصمیم نظام بود و امروز هم هر تصمیمی گرفته می شود تصمیم نظام است و نمی توان آن را متوجه یک گروه بدانیم.او ادامه داد: من هنوز هم معتقدم تصمیم تصویب برجام بهترین تصمیم بود
بروجردی رئیس وقت کمیسیون امنیت ملی نیز که ادعا کرده بود برجام کار نظام بوده سعی دارد با این کلمات از زیر بار مسئولیت خود شانه خالی کند. چرا که وی تا دیروز برای برجام 165 دستاورد ساخته و در رسانه ها به نام خود منتشر کرده بود و حتی در تبلیغات انتخاباتی خود نقش آفرینی در تحمیل برجام به کشور را جزو افتخارات خود معرفی میکرد.
اینکه حامیان دولت برجام را تصمیم نظام معرفی میکنند به عنوان فرار رو به جلو قابل تحلیل است اما کسانی که از جبهه اصولگرایی این خسارت را به عنوان تصمیم نظام معرفی کرده اند یک تحلیل فلج کننده و آدرس غلطی به مردم داده اند که باید عذرخواهی کنند.
مواضع شفاف رهبرانقلاب نشان میدهد که رهبری معظم به عنوان قوه عاقله نظام نه تنها به مذاکرات بدبین بوده بلکه بارها با گوشزد کردن خطوط قرمز به دولتی ها هشدار دادهاند، اما غربگرایان نه تنها از خطوط قرمز رد شدند بلکه به گفته رهبرانقلاب به دلیل ضعف های ساختاری و نقاط ضعف فراوان، برجام منجر به خسارات های زیادی به کشور شده است.
در اقدامی عجیب، شهرداری تهران به هنرمند غربگرا و وابسته به دربار پهلوی زمین هدیه کرد!
به گزارش مشرق، شهرداری تهران در حالی به بهانه تاسیس موزه ایران درودی به وی زمین ۷۲۰ متری اهدا کرد که این به اصطلاح هنرمند، در سالهای پیش از انقلاب در مسیر ترویج فرهنگ منحط غربی خدمت به دربار طاغوت فعالیت میکرد.
جالب اینکه عضو اصلاحطلب شورای شهر – محمدجواد حقشناس – نیز نه به عنوان عضو حقوقی که در جایگاه فرد حقیقی به عنوان عضو هیئت امنای بنیاد ایران درودی معرفی شده است.
ایران درودی از دوستان دوران کودکی فرح دیبا بود و همسر شاه معدوم شخصاً برای افتتاح نمایشگاههای وی شرکت میکرد. درودی سالها در تلویزیون شاهنشاهی تهیهکننده برنامههای به اصطلاح هنری در تبلیغ ایدئولوژی باستانگرایی، فرهنگ غربی و رژیم پهلوی بود.
اساس شهرت «ایران درودی» از طریق شرکت چندملیتی «آیتیتی» (از عوامل اصلی کودتای نظامی ژنرال پینوشه در شیلی علیه حکومت مردمی آلنده) صورت گرفت که درودی تابلویی درباره لولههای انتقال نفت ایران برایشان کشیده بود!
در مراسم واگذاری زمین موزه این عنصر وابسته به دربار، شهردار تهران– پیروز حناچی– رسماً حضور یافت!
انتخاب فاطمه معتمدآریا بهعنوان رئیس انجمن صنفی بازیگران واکنش کاربران را به همراه داشت، او پیشتر گفته بود هر جا رفته انقلاب اسلامی او را متوقف کرده است.
به گزارش مشرق، کاربران فضای مجازی همزمان با انتخاب فاطمه معتمدآریا بهعنوان رئیس انجمن صنفی بازیگران، هشتگ #فاطمه_معتمدآریا را داغ کردند. آنها با یادآوری آنچه که این هنرپیشه قبلاً در مراسم بزرگداشت خود در افتتاحیه سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر گفته بود نسبت به انتخاب او در این جایگاه انتقاد کردند. معتمدآریا گفته بود «در طی این ۴۰ سال، توقف برایم ایجاد کردند».
گفتنی است؛ به تازگی مجمع عمومی و انتخاب هیئت مدیره انجمن صنفی بازیگران سینما در محل خانه سینما برگزار شد و طی آن فاطمه معتمدآریا، آتیلاپسیانی، علی دهکردی، فریبا کوثری، حبیب رضایی، افسانه چهره آزاد و حسام نواب صفوی بر اساس حد اکثر آرا به عنوان هیئت مدیره اصلی انتخاب شدند.
در ادامه میتوانید نمونههایی از واکنشهای فضای مجازی در توئیتر را مشاهده میکنید.
دولت روحانی که کارنامه خود را خالی از موفقیت میبیند، از هر اتفاقی برای دستاوردسازی استفاده میکند و تلاش برای بزرگ نشان دادن نقش خود در افتتاح پالایشگاه ستاره خلیج فارس نیز در همین چارچوب است.
سرویس سیاست مشرق - روحانی- ۲۸ اردیبهشت- در دیدار با جمعی از اصحاب فرهنگ و هنر با اشاره به برجام گفت: «در سال ۹۴ به توافقی دست یافتیم که توانست شرایط اقتصادی کشورمان را کاملاً تغییر دهد. به واسطه این توافق سرمایهگذاریهای عظیمی در کشور شروع و پروژههای عظیمی افتتاح شد که از آن جمله میتوان به پالایشگاه ستاره خلیج فارس اشاره کرد که به واسطه آن در بنزین خودکفا شدیم و این برجام بود که زمینه تکمیل ستاره خلیج فارس را فراهم کرد چرا که احداث این پروژه قبل از برجام آغاز شده بود، اما چرا افتتاح نمیشد؟ تمام پمپهایی که برای تکمیل ستاره خلیج فارس نیاز بود، تحت توقیف و تحریم بودند و با افتتاح پروژه ستاره خلیج فارس همه پیمانکاران صراحتاً اذعان میکردند که این پروژه را آنها نساختند بلکه آن را برجام ساخت و اگر برجام نبود چه بسا ساخت آن ۱۰ یا حتی ۲۰ سال دیگر به اتمام میرسید».
درباره این اظهارنظر تأمل برانگیز آقای روحانی گفتنیهایی است که در ادامه به آن اشاره میکنیم.
پالایشگاه ستاره خلیج فارس در سال ۸۵ کلید خورد و در سال ۹۲ با پیشرفت حدود ۷۰ درصدی تحویل دولت یازدهم (دولت اول روحانی) شد. مقامات ارشد دولت یازدهم در سالهای گذشته بارها و بارها وعده افتتاح این پالایشگاه را مطرح کردند و در نهایت سه فاز از پالایشگاه ستاره خلیج فارس در زمستان ۹۷ به بهره برداری رسید.
شاهکار مهندسی سپاه
به عقیده کارشناسان ساخت این پالایشگاه در مرداد سال ۹۲ حدود ۷۰ درصد پیشرفت داشت که به دولت یازدهم تحویل داده شد و اگر با همان سرعت ۱۱ تا ۱۲ درصد پیشرفت که در سالهای قبل داشت، ادامه مییافت باید اوایل سال ۹۴ به بهره برداری میرسید. اما در سالهای ۹۲ به بعد میزان پیشرفت این پالایشگاه سالانه به ۶ درصد کاهش پیدا کرد.
«بیژن زنگنه» که اصلاح طلبان او را یکی از «ژنرالهای دولت روحانی»! مینامند، از جمله کسانی است که همواره معتقد بود که واردات بنزین و گازوئیل اقتصادیتر از تولید آن در داخل است! و ساخت پالایشگاه به صرفه نیست! به همین دلیل پروژه پالایشگاه ستاره خلیج فارس مورد بی مهری دولت قرار گرفت. لازم به ذکر است که واردات بنزین به کشور در دولت یازدهم ۶ برابر شد!
سردار سرلشکر «محمدعلی جعفری» فرمانده سابق سپاه پاسداران- اردیبهشت ۹۶- در بازدید از پالایشگاه ستاره خلیج فارس گفت: «رهبری تنها حامی ما در ساخت پالایشگاه ستاره خلیج فارس بود».
پالایشگاه ستاره خلیج فارس با تلاش جهادی قرارگاه سازندگی خاتم الانبیاء ساخته شد. قرارگاه سازندگی سپاه پاسداران ساخت این پالایشگاه را در اوج تحریمها در دولت نهم شروع کرد و در مقطع فعلی، علیرغم کمتوجهی دولت، آن را به سرانجام رساند.
در حال حاضر پالایشگاه ستاره خلیجفارس روزانه حدود ۳۷ میلیون لیتر بنزین، ۱۴ میلیون لیتر گازوییل، سه میلیون لیتر سوخت جت و چهار میلیون لیتر الپیجی و مقداری هیدروژن تولید میکند.
علیرغم ادعاهای موجود، برجام اثری بر پیشرفت پروژه پالایشگاه ستاره خلیج فارس نداشته است. البته وقتی دولت آب خوردن مردم را هم به برجام مرتبط میکند، ربط دادن پالایشگاه ستاره خلیج فارس به برجام چندان هم عجیب نیست. کارشناسان پیش از این صراحتاً اعلام کرده بودند که اگر برجام نبود، برای تکمیل پالایشگاه ستاره خلیج فارس از مراجع و منابع دیگری از جمله چین خریدها انجام میشد، کما اینکه قبلاً و در دوره تحریم هم این کار انجام میشد.
«سعید محمد» فرمانده قرارگاه سازندگی خاتم الانبیا (ص) - بهمن ۹۷- گفت: «در نتیجه بهره برداری از فاز ۳ پالایشگاه ستاره خلیج فارس، واردات بنزین ایران متوقف میشود و حتی میتوانیم به طور اندک بخشی را نیز صادر کنیم…در سه فاز گذشته ۶۷ درصد مهندسی، ۷۰ درصد کالا و ۱۰۰ درصد اجرا توسط ایرانیها انجام شد اما در فاز ۴ صد در صد این بخشها توسط بخش داخلی انجام میشود».
فرمانده قرارگاه سازندگی خاتم الانبیا (ص) همچنین احداث پالایشگاه ستاره خلیجفارس را یک شاهکار مهندسی و صنعتی دانست و گفت: «با احداث این پالایشگاه میعانات گازی، معادلات انرژی در منطقه تغییر کرده است. در ۴۰ سالگی پیروزی انقلاب اسلامی و در اوج تحریمهای کشور شاهد افتتاح یک شاهکار مهندسی و صنعتی به دست مهندسان ایرانی بدون دخالت خارجیها هستیم».
لازم به ذکر است که در اردیبهشت ۹۶ و تنها چند روز مانده به انتخابات ریاست جمهوری، فاز اول پالایشگاه ستاره خلیج فارس با اصرار دولت و با هدف تبلیغات انتخاباتی افتتاح شد. این اقدام تبلیغاتی در حالی صورت گرفت که بنابر اظهارات کارشناسان، هنوز واحد گوگردزدایی این پالایشگاه آماده نشده بود و تولید بنزین این پالایشگاه فاقد استاندارد یورو بود.
سپاه پاسداران، هنگامی زیر بار سنگین پروژههایی مانند پالایشگاه ستاره خلیج فارس و خودکفایی بنزین رفت، که اولاً دشمن به تحریم کمر شکن اهتمام کرده بود و ثانیاً کسی داوطلب کار نبود. و توانست کشور را درباره کالایی حیاتی و راهبردی مانند بنزین، به نقطه امن خودکفایی برساند. این در حالی است که یک جریان خاص سیاسی به طرق مختلف به دنبال واردات مسئله دار بنزین (آلوده به رشوههای استات اویل و کرسنت و توتال و…) بود.
اعتماد دولت به توتالِ بدعهد
در مقابل کارنامه درخشان سپاه در پالایشگاه ستاره خلیج فارس، اقدام خسارت بار دولت در اعتماد به شرکت فرانسوی توتال قرار دارد. توتال تاکنون ۲ بار عهدشکنی کرده و از ایران رفته است. جالب اینکه این شرکت بدعهد فرانسوی روی مخازن مشترک ایران و قطر در قطر کار میکند و اکنون اطلاعات محرمانه ما را به دست آورده و به مثابه «چو دزدی با چراغ آید، گزیدهتر برد کالا» عمل میکند. کارشناسان پیش از این تاکید کرده بودند که ۸۰ تا ۹۰ درصد قرارداد با توتال (توسعه فاز ۱۱ پارس جنوبی) قابلیت اجرا توسط شرکتهای ایرانی را داشت. اما عدم توجه دولت به ظرفیتهای عظیم داخلی و بی اعتمادی به توان مهندسی و فنی جوانان ایرانی، خسارت بزرگی را در پرونده توتال متوجه کشورمان کرد.
انتقال پول با گونی، دستاورد برجام
دولت روحانی که کارنامه خود را خالی از موفقیتهای چشمگیر میبیند، از هر اتفاقی برای دستاوردسازی استفاده میکند و تلاش برای بزرگ نشان دادن نقش خود در افتتاح پالایشگاه ستاره خلیج فارس نیز در همین چارچوب قابل تحلیل است.
در وصف دستاوردهای برجام همین بس که آقای روحانی- اردیبهشت ۹۷- گفته بود: «چهار سال گذشته میرفتیم با گرفتاری فراوان اسکناس تهیه میکردیم، در هواپیما میگذاشتیم، بیمه میکردیم، در فرودگاه با ماشین مسلح ارز را در بانک مرکزی میآوردیم…صبح چند گونی دلار را به صرافیها میدادیم، صرافیها هم خداوند عاقبت همه ما را به خیر کند. چطور تقسیم میکردند و به کی میدادند؟ جنسهایی هست در میوه فروشی، وقتی پرتقال میآید میوههای خوب را زیر میگذارد و میگوید قبلاً فروختم! پرتقال خوب زیر میماند برای از ما بهتران»!
دولتمردان باید به این سؤال پاسخ دهند که چرا علیرغم اجرای تمام و کمال تعهدات برجامی از سوی دولت و محدودیت گسترده در صنعت هستهای، هم تحریمها افزایش یافته و هم فروش نفت کاهش یافته است و هم نقل و انتقال ارز با گونی انجام میشود؟!
۳۶۵ روز گذشته چه غلطی کردید که ۱۲۰ روز دیگر مهلت میخواهید؟
پیشنهاد مشاور موگرینی مبنی بر اینکه ایران به جای ۶۰ روز، به اروپا ۱۲۰ روز مهلت بدهد، پشت هماندازی و فرصتسوزی است.
به گزارش مشرق، روزنامه «کیهان» در ویژههای خود نوشت:
به نوشته روزنامه وطن امروز، «ناتالی توچی» مشاور «فدریکا موگرینی» مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپایی در اظهاراتی که مورد توجه برخی رسانههای غربی نیز قرار گرفته، ضربالاجل ۶۰ روزه ایران به تروئیکای اروپا را ناکافی دانسته و در اینباره میگوید: ۱۲۰ روز زمان نیاز است تا اروپا بتواند حسننیت خود درباره پایبندی به تعهدات برجامیاش را به ایران نشان دهد».
ساعاتی پس از اظهارات مشاور موگرینی، شخص مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپایی از راهاندازی INSTEX طی هفتههای آینده خبر داد. بدون شک، میان اظهارات موگرینی و مشاورش ارتباط معناداری وجود دارد؛ ارتباطی که چندان پیچیده به نظر نمیرسد! اظهارات توچی در این معادله، حکم «مقدمه» و اظهارات موگرینی حکم «نتیجه» را دارد. مشاور موگرینی در وهله اول مدعی شده است اروپا مانند ایالات متحده آمریکا اهداف پنهانی در قبال ایران ندارد. این ادعا در حالی بیان میشود که مناسبات دوطرفه ضدایرانی ایالات متحده آمریکا و اتحادیه اروپایی، در قلب «دیپلماسی پنهان» شکل گرفته و همچنان ادامه دارد.
از ابتدای حضور ترامپ در کاخ سفید، این روابط شکل جدیدی به خود گرفته و حتی پس از خروج رسمی ایالات متحده آمریکا از برجام نیز ادامه داشته است. تحلیلگران حوزه روابط بینالملل بهخوبی میدانند خروجی این دیپلماسی پنهان، تاخیر هدفمند اتحادیه اروپایی درباره ارائه سازوکار مالی ویژه و اعمال فشارهای مستمر بر فعالیتهای دفاعی، موشکی و منطقهای ایران بوده است.
نکته دیگری که در اظهارات مشاور موگرینی نسبت به آن تاکید شده، مربوط به ضربالاجل ۶۰ روزه اعلام شده از سوی جمهوری اسلامی ایران است. البته با توجه به مدت زمان یکساله سپری شده از ۱۸ اردیبهشتماه سال ۱۳۹۷ (زمان خروج آمریکا از برجام)، تعیین همان ضربالاجل ۶۰ روزه برای اروپا نیز بسیار زیاد و غیرضروری بوده است؛ با این حال اصرار مقامات اروپایی مبنی بر خرید زمان بیشتر از ایران، جای بسی تامل دارد. واقعیت امر این است که رفتارهای برجامی اتحادیه اروپایی در قبال ایران، تابعی از ریلگذاری مقامات وزارت خارجه ایالات متحده و در رأس آنها «مایک پمپئو» بوده است.
هماکنون مقامات کاخ سفید به اروپای واحد دستور دادهاند همچنان تاکتیک «خرید زمان» را در قبال ایران و برجام در پیش بگیرند تا به این طریق، واشنگتن مدت زمان بیشتری برای اعمال فشار اقتصادی بر کشورمان در اختیار داشته باشد. از این رو خواهش غیرمستقیم مشاور موگرینی از مقامات کشورمان مبنی بر تمدید ضربالاجل تعیینشده درباره بازگشت ایران به بخشی از فعالیتهای برجامی خود، ترجمان یک نقشه مشترک میان واشنگتن و اتحادیه اروپایی است. بدیهی است دستگاه دیپلماسی و سیاست خارجی کشورمان نهتنها نباید زیر بار پذیرش چنین خواستهای برود، بلکه باید مهلت ۶۰ روزه خود به اتحادیه اروپایی و بویژه تروئیکای اروپا را با جدیت بیشتری به آنها یادآوری کند.
«آرایش دشمن آرایش جنگی است؛ از لحاظ اقتصادی، سیاسی و فضای مجازی آرایش جنگی گرفته؛ فقط از لحاظ نظامی علیالظّاهر آرایش جنگی ندارد که آن هم البتّه حواس نظامیهای ما جمع است؛ در مقابل این دشمنی که آرایش جنگی در مقابل ملّت ایران گرفته، ملّت ایران بایستی آرایش مناسب بگیرد.» ۱۳۹۸/۰۲/۱۱
در ماههای
پایانی سال ۹۷، شاهد تحلیلهایی از محافل اصلاحطلب حامی دولت بودیم که
عملاً لزوم تغییر پارادایم از شعارهای اقتصادی و معیشتی به سوی بحث
آزادیهای اجتماعی را تئوریزه میکردند.
سرویس سیاست مشرق-
حوالی ظهر روز دوشنبه (۲۳ اردیبهشت)، دهها نفر از ساختارشکنان و قانون
گریزان در دانشگاه تهران، با پرچمهای سرخ (نماد چپ گرایی) و شعارهای تند
علیه حجاب و جمهوری اسلامی، در خیابان مرکزی دانشگاه تهران رژه رفتند.
در کمال تعجب، هیچ اقدام خاصی از
سوی حراست دانشگاه برای مقابله با این تجمع غیرقانونی صورت ندادند، در حالی
که اصولاً بهانه تجمع، اعلام ضوابط جدید در پوشش عنوان شده که مسؤول اجرای
آن حراست دانشگاه است. از این رو، عملاً هنجارشکنان هر شعاری خواستند سر
دادند.
به گزارش خبرگزاری فارس،
ظاهراً در اقدامی مشکوک، در حالی که از چند روز قبل تشکلها و گروههای به
اصطلاح چپگرا برای راهپیمایی فراخوان داده بودند، انتظامات دانشگاه تا
ساعت ۱۲ ظهر، بر خلاف روند معمول خود کارت هیچ کسی را در هنگام ورود چک
نمیکرد و به این ترتیب تعداد زیادی افراد غیردانشجو صرفاً برای به آشوب
کشیدن دانشگاه طبق همان فراخوان وارد محوطه شدند. از درون دانشگاه منابع
خبری گزارش دادهاند که مسؤولان دانشگاه نه تنها هیچ مخالفتی با این تجمع
نکردند، که حتی به نوعی زمینهساز آن هم شدند.
هنجارشکنان به این بهانه که مخالف
تذکرهای حراست دانشگاه در رعایت شوون دانشجویی در پوشش هستند، راهپیمایی
خود را به محل شعار علیه اصل «حجاب» و اصل «جمهوری اسلامی» تبدیل کردند.
خبرنامهی دانشجویان ایران، در گزارشی درباره این تجمعات نوشت:
" ماجرای تجمع امروز جریان چپ
دانشگاه تهران به آنجایی برمی گردد که با افزایش اعتراضها نسبت به فضای
غیردانشجویی این دانشگاه و حضور افرادی بدون رعایت کردن پوشش دانشجویی و
دانشگاهی، اساتید، دانشجویان و تشکلهای دانشجویی اعتراضهایی نسبت به
رعایت نکردن این استانداردها داشتند، بر همین اساس هیأت رئیسه این دانشگاه
طی روزهای گذشته نسبت به این اعتراض دانشجویان و اساتید دستور رسیدگی
دادهاند و همین مسئله با واکنش جریان چپ این دانشگاه همراه شده است."
در ادامه این گزارش آمده است:
" این مسئله تا جایی پیش رفت که
رسانههای حامی این جریان با انتشار اطلاعیههایی خواستار تجمع دانشجویان
در اعتراض به آنچه که انها قوانین پوششی دانشجویی (که در همه دنیا رعایت
میشود) و «حجاب اجباری» مینامند شدند. تجمعی که امروز برگزار شد و با
حواشی خاص خود را داشت." [۱]
اما فارغ از اینکه هنجارشکنان
محیط دانشگاه چه اندازه گستاخانه بر قانونگریزی پافشاری میکنند، نکته
بسیار مهم در ماجرای روز دوشنبه دانشگاه تهران، بسترهای ایجاد شده برای این
رویداد بود.
در ۶ سالی که از عمر دولت اعتدال
میگذرد، یکی از حوزههایی که سیاست فرهنگی دولت بیشترین جلوه خود را
داشته، دانشگاه بوده است. گزارشها از دانشگاه تهران در دوسه سال اخیر
حکایت از آن دارد که فضای نظارتی در محوطهی دانشگاه تقریباً به طور کامل
برداشته شده است و فضای سبز قسمت جنوبی دانشگاه و محوطهی پردیس هنرهای
زیبا و بوفه برخی دانشکدهها کارکردهای دیگری برای برخی دانشجویان پیدا
کرده است! با شروع ماه رمضان، علیرغم تذکرات و تبلیغات عمدتاً فرهنگی برای
حفظ حرمت رمضان و خودداری از روزهخواری علنی، برخی دانشجویان تجاهر به
روزهخواری و رفتارهای هنجارشکن را ادامه دادند.
در این میان، طبق توضیحات معاون فرهنگی دانشگاه در گفتگو با ایسنا،
صرفاً از سوی انتظامات به برخی تجاهرات به روزهخواری توسط هنجارشکنان در
محوطه دانشگاه، تذکرات شفاهی داده شد و حتی هیچکس به کمیته انضباطی
فراخوانده نشد. لیکن در سایه تسامح و ولنگاری انضباطی در دانشگاهها،
هنجارشکنان همین حد را برنتابیده و در اعتراض به ورود «گشت ارشاد» به
دانشگاه فراخوان تجمع و تظاهرات دادهاند. توضیحات تأسفبار مجید سرسنگی، معاون فرهنگی دانشگاه که خود استاد پردیس هنرهای زیباست، عمق قانونگریزی برخی دانشجویان را روشنتر میسازد:
" آنچه که امروز دانشجویان به آن
اعتراض کردند این بود که برخورد انتظامات دانشگاه در حوزه حفظ حرمت
روزهداری شدید بوده و نباید به این شکل برخورد شود، اما من صراحتاً این را
اعلام میکنم اگر دانشجویی به این دلیل به کمیته انضباطی احضار شده است را
اعلام کنند. در واقع هیچ دانشجویی به دلیل روزهخواری یا بیحجابی به
کمیته انضباطی معرفی نشده و اگر هم اتفاقی افتاده تنها در حد تذکر به
دانشجویان بیحجاب یا روزهخوار بوده است."
البته در این میان، وضعیت پردیس
هنرهای زیبا از سایر دانشکدهها وخیمتر است و عملاً این پردیس چند سالی
هست که در حوزه جغرافیای فرهنگی جمهوری اسلامی قرار ندارد و اغتشاشگری
اخیر هم با محوریت و مرکزیت این پردیس و بخشی از دانشجویان آن صورت گرفت.
اما
مسألهی مهمی که مطرح میشود این است که مگر این نخستین ماه رمضان در
دانشگاههاست که وزارت علوم دولت اعتدال بر دانشگاهها حاکم است؟ مگر در
سال قبل، یا قبلتر آن به واسطه سیاست تساهل و تسامح وزارت علوم، تجاهر به
روزهخواری و اقدامات هنجارشکن در دانشگاهها وجود نداشت؟ چرا به ناگهان
امسال حراست و مسؤولان دانشگاه به فکر سامان دادن و انتظام بخشی به این
مساله افتادهاند؟ چطور دولت روحانی به ناگهان این چنین حزباللهی و
دغدغهمند شده و بحث محدودسازی را از ملتهبترین کانون، یعنی دانشگاهها
شروع کرده است؟ چطور دولتی که در سال ۹۶ با رقص و پایکوبیهای شبانه در
خیابانها و جلوی ستادهای انتخاباتی برای بقای خود تبلیغ میکرد، همین
امروز به یاد وظایف فرهنگی و تربیتی خود افتاده و نگران تجاهر به
روزهخواری در دانشگاه تهران شده است؟
جالب اینجاست که اندکی قبلتر از این ماجرا، در ۶ اردیبهشت ماه جاری، جاماسب نوذری،
مدیر کل امور دانشچویان داخلی وزارت علوم، مصاحبهای با ایرنا انجام داد
که یک بخش آن جنجالی شد. او در این مصاحبه که درباره تغییرات جدید در
آئیننامه انضباطی دانشجویان بود، گفت:
" برخی موارد مانند رسیدگی به
تخلفات در فضای مجازی یا پژوهشی و مواردی که از سال ۷۸ تاکنون در این
آئیننامه تغییر نکرده بود، اصلاح شد. "
این مسئول سازمان امور دانشجویان در مورد تخلفات دانشجویان در فضای مجازی به برخی موارد اشاره کرد و گفت:
"انتشار عکسهای غیراخلاقی یا
مرتکب شدن کار خلاف اخلاق در فضای مجازی همچنین انتشار تصاویر نامناسب در
کانالهای اطلاعرسانی، شامل برخوردهای انضباطی با دانشجویان میشود." [۲]
همین اظهارنظر موج جدیدی در
دانشگاه به راه انداخت که «نظام» قرار است محدودیت جدیدی برای دانشجویان به
وجود بیاورد و حتی فعالیت مجازی آنان را زیر نظر بگیرد. ورود چهرههای
آشنا و همیشگی در جنجالهای اینچنینی از قبیل محمود صادقی
هم این موج را بیشتر کرد و آنها در قامت مدافعان آزادی دانشجویان از
نادرستی این تصمیم گفتند، اما چندان اشارهای به این نداشتند که بانی این
اقدام قابلتامل (در این شرایط حساس که کشور با چالشهای بسیار جدیتر روبه
روست) خودِ دولت «لیبرال» و «متساهل» اعتدال است. عجیبتر از آن، علیرضا معزی، دبیر شورای اطلاعرسانی دولت بلافاصله به این تصمیم واکنش نشان داد و آن را «انقباض بیثمر» خواند!
برای روشنتر شدن این ماجرا، ناگزیر مقدماتی را مطرح میکنیم تا به سطح زیرین رویداد اخیر در دانشگاه تهران برسیم.
در ماههای پایانی سال ۹۷، شاهد
تحلیلهایی در سطح علنی یا غیرعلنی از محافل اصلاحطلب حامی دولت بودیم که
عملاً لزوم تغییر پارادایم دولت را از شعارهای اقتصادی و معیشتی به سوی بحث
آزادیهای اجتماعی با هدف ایجاد دوقطبی با نظام در بستر جامعه، تئوریزه
میکردند.
طبق این سرفصل پیشنهادی، حالا که
دولت در زمینه اقتصادی چنین بی دستاورد و فشل و منفعل عمل کرده و جهت
نارضایتیهای معیشتی قاطبه مردم را به سوی دولت و حامیان آن (اصلاحات) برده
است، بهتر است که به حوزه «فرهنگ» باز گردد و با پیگیری شعارهای جذاب
درباره «آزادیهای اجتماعی» و ایجاد همان دوقطبیهایی را که در سالهای ۹۲ و
۹۶ منجر به رأی آوردن روحانی شد، فشار بستر جامعه را بر نظام زیاد کند تا
دولت و اصلاحطلبان حامی آن، بتوانند در بالا با چانهزنی امتیاز بگیرد.
در این میان دو حوزهی «زنان» و
«دانشجویان» از اهمیت بالایی در سناریوهای طراحی شده ایفا میکنند. گفتنی
است که در یکی از جلسات حزبی اصلاحطلبان در اوایل اسفند ۹۷، یکی از
اصلاحطلبان رادیکال باسابقه که سابقه محکومیت در فتنه ۸۸ را دارد به صراحت
گفت که "اگر نظام از مرحله تحریمها به سلامت عبور کند، به سراغ
اصلاحطلبان میرود و آنها را قلع و قمع میکند، پس باید جلوی این اتفاق
(شکست تحریمها) را گرفت."
اما در ۱۵ آذر سال گذشته، در آستانه روز دانشجو، روزنامه همشهری مصاحبهای با حمیدرضا جلاییپور،
استاد دانشگاه تهران و عضو شورای مرکزی حزب منحله مشارکت و از افراطیون
جریان اصلاحات، انجام داد که حامل کدهای مهمی بود. در بخشی از مصاحبه،
جلاییپور درباره جریانهای دانشجویی حال حاضر میگوید:
"
در شرایط فعلی جنبش دانشجویی فعال در دانشگاهها نداریم، ولی در دانشگاهها
«حرکت جمعی» دانشجویی با اهداف عمومی داریم (یا بهعبارت دیگر بهجای آن
جنبش پویشهای دانشجویی داریم). مثل حرکتهای جمعی انجمنهای اسلامی که
بیشتر اهداف اصلاحطلبانه را دنبال میکنند."
"حرکتهای دانشجویان اسلامی
عدالتطلب در دانشگاههای شهرهای بزرگ وجود دارد، همچنین حرکتهای محدود
جمعی سکولار- عدالتطلب (یا دانشجویان چپ) و بالاخره حرکتهای دانشجویی
بسیار متنوع که بخشی از آن در فضای آنلاین و شبکههای اجتماعی است. کلاً
حرکتهای جمعی دانشجویی در ۲۰ سال گذشته (چه هنگامی که جنبشاند و چه وقتی
که پویش هستند) بخشی از جریان کلی دمکراسیخواهی در ایران بوده و هستند. در
مناسبات انتخاباتی هم که معمولاً جامعه ایران با جنبش موقت سیاسی اجتماعی
روبهرو میشود، حرکتهای دانشجویی بخش فعال این جنبشها بودهاند."
و در جای دیگر، تلویحاً برای حرکات اعتراضی با محوریت گفتمانهای «جدید»، فراخوان میدهد:
"پتانسیل جنبش دمکراسی در ایران
جدی است و فقط معطوف به فعالیت دانشجویی نیست. یا حاکمیت با قبول اصلاحات
مطالبات این جنبش را پاسخ میدهد و پتانسیل جنبش تخلیه میشود یا حرکت
دمکراسیخواهی مردم ایران دوباره «فرصت عمل» پیدا میکند و به جنبشی
تأثیرگذار تبدیل میشود."
"دانشجویان از «کارایی نهادهای
عمومی ایران» ناامید شدهاند نه اینکه کلاً ناامید شده باشند. تا زندگی هست
امید هست. مشکل دانشجویان قبل از هرچیز «ضعف حرکت دانشجویی» نیست، بلکه
مشکل این است که «حاکمیت» در برابر نیاز جامعه به «اصلاحات دائمی» مقاومت
میکند. ناامیدی از نهادهای عمومی در میان جوانان نخبه کشور درمان نمیشود و
میل جمعی به پیشرفت و توسعه کشور آهسته میشود و در مقابل گزینههای پیشروی دانشجو این است که تسلیم این ناامیدی نشود. یک نیروی نوجو میرود و به روزنههای خروج فکر میکند." [۳]
محمدجواد روح، از وابستگان حزب منحله مشارکت در سال ۸۸ و مدیر مسؤول نشریه کارگزارانی «صدا»
(که اخیراً به واسطه تبدیل شدن به صدای ترامپ، توقیف شد)، در شماره ویژه
نوروز ۹۸ این هفتهنامه در مقالهای با عنوان «رویاپردازان سقوط طبقه
متوسط» نوشت:
این آشکارا دادن کد «بحرانسازی»
با هدف وادار کردن نظام به تسلیم است و البته بحرانسازی مدنظر میتواند
ایجاد دوقطبیهای پیاپی با حاکمیت و تعمیق شکافها و گسلهای هویتی و
اجتماعی از سنخ تحرکات رادیکال دانشجویی باشد.
گفتنی است که جلاییپور عضو شورای مرکزی حزب «اتحاد ملت»،
بدیل حزب منحلّه مشارکت و محمدجواد روح، عضو دفتر سیاسی همین حزب است که
این روزها به محفل گپ و گعده و سناریونویسی برای دوقطبیسازی علیه نظام
تبدیل شده است. حزب اتحاد ملت قرار است موتور محرکهی تئوریک و برنامه عمل
برای تغییر فاز از شعارهای معیشتی به شعارهای «اجتماعی»، با هدف انحراف
توجهات جامعه از ناکارآمدی و بیکفایتی دولت و مدیران اصلاحطلب آن باشد.
معاون وزیر جهاد
کشاورزی گفت: درب انبار یک شرکت نیشکری با حکم دادستان شکسته و مشاهده شد
که ۱۴۰ هزار تن شکر خام و سفید در یک مجتمع این شرکت احتکار شده است.
به گزارش مشرق،
یزدان سیف اظهار کرد: قیمت شکر در مقایسه با روزهای قبل کاهش یافته است
ولی برخی تمایل ندارند که این اتفاق بیفتاد به همین منظور در شبکه اجتماعی
تلگرام اقدام به جو سازی می کنند تا قیمت شکر ارزان نشود.
این مقام مسئول اظهار داشت: مشکل کمبود شکر در بازار نداریم و آن چیزی که مشکل است جو سازی در برخی از شبکه های اجتماعی است.
وی با بیان اینکه موجودی شکر شرکت بازرگانی
دولتی در حال حاضر ۴۱۳ هزار تن است گفت: مصرف ماهانه شکر در کشور ۱۸۰ هزار
تن است برای همین مظور روزانه حدود ۸ هزار تن شکر وارد بازار می شود؛ از
نیمه فرودین ۹۸ اجازه فروش ۳۵۰ هزار تن شکر صادر شده است.
کشف ۱۴۰ هزار تن شکر احتکاری در یک انبار
مدیرعامل شرکت بازرگانی دولتی ایران با
اشاره به برخی از سوداگری ها در بازار شکر ادامه داد: سازمان حمایت مصرف
کنندگان و تولید کنندگان برای یک شرکت ۱۹۹ میلیارد تومان پرونده تشکیل داد.
درب انبار این شرکت با حکم دادستان شکسته شد و مشاهده شد ۱۴۰ هزار تن شکر
خام و سفید در یک مجتمع این شرکت احتکار شده است.
وی تصریح کرد: ۷ کارخانه نیشکری در کشور
وجود دارد که با وجود داشتن ۲۴۰ هزار تن شکر، موجودی خود را به صورت قطره
چکانی در بازار توزیع و در واقع بازار را مدیریت میکنند.
سیف با تاکید بر تامین نیاز کشور به
شکرگفت: در اردیبهشت ماه سال جاری ۴۰۰ هزار تن شکر به کشور وارد شد و ۲۰۰
هزار تن دیگر توسط چهار کشتیتا آخر ماه به کشور وارد میشود.
۹۴۰ هزار تن شکر به کشور وارد شد
مدیرعامل شرکت بازرگانی دولتی ایران با
بیان اینکه سالانه حدود ۲ میلیون و ۲۰۰ هزارتن شکر در کشور مصرف میشود
گفت: از اسفند ماه سال گذشته تا به امروز در مجموع ۹۴۰ هزار تن شکر توسط
دولت به کشور وارد شده و ۸۰۰ هزار تن نیز شکر توسط بخش خصوصی با ارز ۴۲۰۰
تومانی واردات داشته است.
سیل حدود ۵۰۰ هزار تن شکر را از بین برد
وی افزود: رقم ۲ میلیون و ۲۰۰ هزار تن شکر
مصرفی کشور در داخل تولید میشود و خودکفا هستیم اما به دلیل خسارت سیل ۴۰۰
تا ۵۰۰ هزار تن از محصول ما از دست رفت به همین منظور برای تامین کسری
واردات انجام شد.
وی اظهار داشت: در سال ۹۶، دو میلیون و سی
هزار تن شکر در کشور تولید کردیم و ظرفیت تولید دو میلیون و دویست هزار تن
شکر وجود دارد اما سیل بخشی از محصول را از بین برد.
معاون وزیر جهاد کشاورزی گفت: سیل باعث شد
که میزان برداشت شکر برای سال آینده نیز کاهش یابد به طوری که ۵۰۰ میلیارد
تومان تولید کنندگان نیشکر خسارت وارد شده است.
وی اظهار داشت که نوسانات بازار محصولات کشاورزی در دنیا امری کاملاً طبیعی است اما وظیفه داریم دامنه این نوسانات را کم کنیم.
مردم برای خرید شکر به میادین میوه مراجعه کنند
سیف گفت: در حال حاضر به فور شکر در میادین
میوه و تره بار توزیع میشود مردم می توانند برای خرید این محصول به این
مکان ها مراجعه کنند.
وی در پاسخ به اینکه راهکاری برای توزیع
این شکر در خرده فروشی ها وجود ندارد گفت: شرکت بازرگانی دولتی ایران در
گذشته ۱۲۰ هزار عامل توزیع در کشور داشت که با دولت قرار داشتند و حتی بخش
از موجود شکر در اختیار آنها بود اما امرز این سازوکار وجود ندارد.
سیف گفت: به اتاق اصناف تهران اعلام شد که
اعضای خود را معرفی کنید تا شکر در اختیار آنها قرار گیرد اما با پاسخ منفی
آنها رو به رو شدیم و خواهان اعطای این محصول به اتحادیه ها شدند. اتحادیه
ها نیز برای خرید این محصول، تقاضای فروش غیرنقدی کردند که این امر خلاف
نصقانون است، اما با اعتبار خود ۲۰۰ تن شکر به صورت چکی در اختیار آنها
قرار گرفت.
هیئت های مذهبی برای دریافت شکر دولتی مراجعه کنند
وی اظهار داشت: اصناف باید ساختار خود را
برای توزیع محصولاتی که دولت به قیمت مصوب در اختیار آنها می گذارد، آماده
کنند.فروشگاههای زنجیره ای نیز سازو کار توزیع شکر به صورت فله را ندارند
اما این محصول به وفور در میادین میوه و تره بار توزیع میشود.
سیف گفت: هیئت برای شب های قدر میتوانند با آوردن نامه از تبلیغات اسلامی، شکر مورد نیاز خود را دریافت کنند.