قراردهای نفتی دولت شیخ؟ حسن روحانی به سبک دوران وطن فروشان قبل از انقلاب

خونی که به ناحق ریخته شد

بازخوانی حمله به سفارت ایران در لندن و سکوت جامعه جهانی

تلاش برای فراموشی جنایت سعودی‌ها

تعرض به سفارت عربستان؛ بهانه‌ای برای فراموشی جنایت آل‌سعود/ بازخوانی حمله به سفارت ایران در لندن و سکوت جامعه جهانی

تعرض به سفارت عربستان برای برخی بهانه ای شد تا جنایت رژیم آل سعود در به شهادت رساندن آیت الله نمر را تحت شعاع قرار دهند؛ کسانی که هیچگاه علاقه ای به بازخوانی حمله به سفارت ایران در لندن و اهمال پلیس لندن درباره آن را ندارند.

فارس: خبر برای خیلی ها شوکه کننده بود؛ وزارت کشور دولت سعودی در بیانیه ای از اعدام ۴۷ نفر به اتهام اقدامات تروریستی خبر داد که اسم آیت الله نمر باقر النمر رهبر شیعیان عربستان نیز در بین آنها قرار داشت.

 

احساسات جهان اسلام به ویژه شیعیان در ایران شدیدا تحت تاثیر قرار گرفت و هنوز ساعاتی از اعلام این خبر نگذشته بود که تجمع های خودجوشی در مقابل سفارت خانه های رژیم سعودی در تعدادی از شهرهای جهان شکل گرفت.

 

تعدادی از معترضان نیز در ساعات پایانی شب گذشته خود را به مقابل سفارت عربستان رسانده و اقدام به برگزاری تجمع اعتراض آمیز کردند، تجمعی که با شعار علیه جنایت آل سعود آغاز و بعد از مدتی به پرتاب سنگ و مواد آتش زا و همچنین ورود به سفارت رژیم سعودی انجامید.

 

بعد از وارد شدن تعدادی از معترضان به سفارت رژیم سعودی که اقدامی خلاف قانون محسوب می شود، برخی منتقدان این اقدام ضمن همراهی با رسانه های غربی درباره محکوم کردن جهت دار ورود به سفارت عربستان، تلاش کردند اصل ماجرای به شهادت رساندن شیخ نمر را تحت تاثیر قرار دهند.

 

این افراد با کنار هم قرار دادن تسخیر لانه جاسوسی آمریکا در سال ۵۸ توسط دانشجویان پیرو خط امام، حمله به سفارت انگلیس در سال ۹۰ و تعرض به سفارت رژیم سعودی (که قطعا مورد تائید و مصلحت نظام نیست) برای زیر سوال بردن اعتراضات انقلابی نسبت به اعدام آیت الله نمر استفاده کردند.

 

اما با مرور تاریخ به مورد قابل توجهی در حمله به سفارت خانه ها بر می خوریم؛ حمله به سفارت ایران در لندن در اردیبهشت ماه سال ۵۹؛ اقدامی که در نهایت منجر به شهادت دو تن از کارمندان سفارت جمهوری اسلامی شد.

 

تا به حال سه بار بعد از انقلاب به سفارتخانه کشورهای خارجی حمله شده اما در هیچ کدام (حتی درباره لانه جاسوسی آمریکا که تعداد زیادی از کارمندان در آن حضور داشتند) صدمه ای که اتباع این کشورها وارد نشد ولی حادثه گروگانگیری در سفارت ایران در لندن که برخی آنرا تلافی شکست آمریکا در طبس می دانستند، با کشتن شدن دو ایرانی به اتمام رسید.

 

شروع یک بحران؛ اقدامی تروریستی برای تلافی شکست طبس

روز ۱۰ اردیبهشت ۱۳۵۹، شش فرد مسلح که خود را از اهالی عرب استان خوزستان معرفی می‌کردند، با هجوم به داخل سفارت ایران در لندن، ۲۶ تن از کارکنان و مراجعان را گروگان گرفته و ساختمان را به اشغال خود درآوردند.

 

فروردین ماه ۱۳۵۹ بود که شش مرد عرب‌تبار با تابعیت ایرانی، سوری و عراقی از بغداد رهسپار لندن شدند.

 

آن‌ها قبل از عزیمت به لندن تحت نظارت یک افسر بعثی به نام سامی محمدعلی که بعد‌ها در رابطه با اقدامات تروریستی سازمان جورج حبش و به اتهام قتل نماینده الفتح در لندن تحت تعقیب قرار گرفت، در زمین تمرین تیراندازی سازمان جورج حبش در حومه بغداد تمرین کرده بودند.

 

سامی محمدعلی در لندن به آن‌ها پیوست و‌‌‌ همان اسلحه‌ها ‌را که از طریق پست سیاسی سفارت عراق به‌ لندن آورده شده بود در اختیار آن‌ها گذاشت تا پس از بررسی نقشه سفارت ایران، حمله به سفارت را آغاز کنند.

گروه مطابق قرار قبلی رأس ساعت ۱۱ صبح روز ۱۰ اردیبهشت ۱۳۵۹ به ساختمان اصلی سفارت ایران در محله پرنسس گیت لندن حمله کرده، مامور محافظ سفارت را خلع‌ سلاح نموده و ۲۶ نفر را به‌ مدت شش روز به‌ گروگان می‌گیرند. از این ۲۶ نفر ۱۷ نفر کارمندان سفارت، هشت نفر ایرانی و خارجی مراجعه ‌کننده به سفارت و یک نفر مامور نگهبان سفارت بودند.

 

ردپای اسکاتلندیارد در گروگان گیری/ چرا پلیس لندن به درخواست سفارت ایران پاسخ نداد؟

 

از آنجا که اشغال سفارت ایران در لندن پنج روز پس از شکست حمله نظامی آمریکا در صحرای طبس رخ داد برخی خبرگزاری‌ها آن‌ را به عنوان اقدام تازه آمریکا و بریتانیا برای تحت فشار قرار دادن ایران و آزادی گروگان‌های آمریکایی ارزیابی کردند.

 

اشغال سفارت ایران در حالی رخ داد که در پی تهدید‌های مکرر قبلی از ناحیه بعثی‌ها و حمله ناموفق چند روز قبل به سفارت ایران در بیروت، دکتر غلامعلی افروز کاردار سفارت ایران در نامه‌ای رسمی خطاب به شاخه ضد تروریست پلیس لندن تقاضای حفاظت بیشتر از سفارتخانه را اعلام‌ کرده و روز قبل از حمله، پلیس لندن در نامه‌ای رسمی در این مورد قول مساعد داده بود.

 

دو خبرنگار بریتانیایی شبکه بی‌بی‌سی تقاضای گروگان‌گیران را به بیرون مخابره کردند. آنان علاوه بر درخواست یک هواپیما برای خروج سالم از بریتانیا، خواستار آزادی ۹۱ زندانی سیاسی در خوزستان (که از آن با عنوان عربستان ایران یاد می‌کردند) و نیز عزل سیداحمد مدنی استاندار وقت خوزستان شدند اما وزیر خارجه ایران با درخواست ‌گروگانگیر‌ها مخالفت کرد. همزمان گروهی از دانشجویان ایرانی مقیم لندن در اعتراض به گروگان‌گیری روبروی ساختمان سفارت تظاهرات و اعتصاب کردند.

 

در جریان این تجمع میان دانشجویان، گروهی از نیروهای راستگرا و پلیس درگیری‌های پراکنده‌ای رخ داد. همزمان در داخل سفارت هم آرام آرام تنش‌ها میان کارمندان سفارت و گروگانگیران بالا می‌گرفت.

 

با گذشت زمان و خودداری ایران از پذیرش تقاضای گروگانگیران و مقاومت درونی گروگان‌هایی نظیر لواسانی و افروز، گروگانگیران تقاضای خود را به مذاکره با سه سفیر عرب (از کشورهای عراق، اردن، لیبی یا سوریه) کاهش دادند و سپس به دیدار با یک دیپلمات عرب نیز راضی شدند تا پس از آن اسلحه‌ها را زمین بگذارند.

 

اسناد تازه آزاد شده آرشیو ملی بریتانیا نشان می‌دهد که وزارت خارجه بریتانیا از سفرای کشورهای مختلف عربی در لندن خواسته بود تا با میانجی‌گری و گفت‌وگو با اشغالگران برای کمک به حل مسالمت‌آمیز و بدون خونریزی ماجرا وارد صحنه شوند، ولی به جز نماینده سازمان آزادی‌بخش فلسطین در لندن، هیچ یک از دیپلمات‌های عرب حاضر به این کمک نشدند.

 

بر اساس اسناد آرشیو ملی بریتانیا، در فاصله اشغال سفارت و حمله نیروهای اس.آی.اس به داخل ساختمان، گروگان‌گیر‌ها چند نفر از جمله یک کارمند شبکه خبری بی‌بی‌سی، یک توریست پاکستانی، یک خانم منشی سفارت، یک خبرنگار سوری و یک خانم مسئول روابط عمومی سفارت را آزاد کردند.

 

وقت کشی انگلیسی ها در خاتمه دادن به گروگان گیری

 

گروگانگیران چند بار با تعیین ضرب‌الاجل تهدید کردند ساختمان سفارت را منفجر خواهند کرد اما با تداوم بی‌اعتنایی مسئولان بریتانیایی و تعویق سه باره این ضرب‌الاجل، مهاجمان که از دیدار با دیپلمات‌های عرب ناامید شده بودند وعده دادند که در صورت تداوم بی‌توجهی به خواسته‌هایشان، هر نیم‌ ساعت یکی از گروگان‌‌ها را خواهند کشت.

 

اولین انتخاب آن‌ها سیدعباس لواسانی بود که خود از گروگانگیران خواست به جای دکتر عزتی استاد فلسفه و رایزن مسن فرهنگی ایران که از هراس تهدید گروگانگیران دچار حمله عصبی شده بود، قربانی شود.

 

بدین ترتیب گروگانگیران، عباس لواسانی دانشجوی ایرانی - که همکار بخش مطبوعاتی سفارت بود- را به ضرب ۳ گلوله به قتل رسانده و جسد او را به بیرون ساختمان انداختند. با کشته شدن لواسانی، مذاکرات ماموران دولت بریتانیا برای حل مسالمت‌آمیز ماجرا عملاً به بن بست رسید و تصمیم برای انجام عملیات نجات گروگان‌ها قطعی شد.

 

در پی این واقعه مارگارت تاچر نخست‌وزیر وقت بریتانیا، مسئولیت عملیات نجات را از پلیس به نیروهای ویژه بریتانیا موسوم به «کماندوهای اس.‌ای. اس» منتقل و بلافاصله دستور حمله به سفارت و کشتن تمامی گروگانگیران را صادر کرد.

 

کماندو‌ها با ایجاد انفجارهای متعدد و استفاده از مواد دودزا و گلوله‌های اشک‌آور از چند نقطه وارد ساختمان شدند و تمام اشغالگران حتی سه تن از آن‌ها که آشکارا تسلیم شده بودند را به قتل رساندند. در همین موقع بود که دو تن از گروگانگیران در آخرین لحظات خود را به اتاق گروگان‌های مرد رساندند و آن‌ها را به رگبار بستند که در جریان این تیراندازی سه تن به نام‌های افروز، عزتی و صمدزاده زخمی شدند.

 

محاکمه تنها گروگان گیر بازمانده/ اطلاعاتی که هیچگاه «منتشر» نشد

تنها بازمانده گروه گروگانگیران، شخصی به نام فوزی بداوی‌نژاد بود که در میان گروگان‌ها دراز کشیده و پنهان شد. پلیس، علی صمدزاده کارمند اداره مطبوعات سفارت را که به شدت زخمی شده بود، به جای بداوی‌نژاد بازداشت و بدین ترتیب از کشته شدن همه تروریست‌ها اطمینان حاصل کرد.

 

بعد‌ها گفته شد کماندوهای اس.‌ای.اس تروریست‌های زخمی را تیر خلاص زده‌اند و این موضوع احتمال قتل علی صمدزاده توسط پلیس بریتانیا را مطرح کرد. جسد صمدزاده مدت سه‌ شبانه‌روز پس از قتل در محل سفارت- به همراه جسد دو تروریست- باقی ماند و در آتش‌سوزی بعدی سفارت و ریزش سقف آسیب زیادی دید اما حتی پس از خروج جسد از سفارت نیز کالبد شکافی دقیقی برای تشخیص علت مرگ وی انجام نشد.

 

با پایان گروگانگیری، دو زخمی ایرانی در بیمارستان مورد عمل جراحی قرار گرفته و مداوا شدند؛ اولی دکتر افروز بود و دومی دکتر عزتی که استاد فلسفه اسلامی در بریتانیاست.

 

پس از پایان یافتن ماجرای خونین سفارت ایران در لندن، دادگاهی غیرعلنی به اتهامات فوزی بداوی‌نژاد تنها بازمانده گروه تروریستی رسیدگی کرد. در این دادگاه بداوی‌نژاد که در هنگام گروگان‌گیری تنها ۲۳ سال سن داشت، به حبس ابد محکوم شد ولی در نهایت او پس از چند بار تقاضای آزادی و رد این تقاضا نهایتا در نوامبر سال ۲۰۰۸ و پس از تحمل ۲۸ سال از زندان آزاد و زندگی جدیدی را با هویتی جدید در بریتانیا آغاز کرد.

 

بنابر این گزارش، گروگان گیری سال ۱۳۵۹ در سفارت ایران در انگلیس که چند ماه بعد از تسخیر لانه جاسوسی آمریکا در ایران رخ داد، منجر به شهادت دو دیپلمات ایران شد در حالی که در ماجرای تسخیر لانه جاسوسی آمریکا دانشجویان پیرو خط امام با دیپلمات های بازداشتی رفتاری انسانی از خود نشان دادند و مسئولان جمهوری اسلامی نیز خود را متعهد به حفظ جان آنها می دانستند.

 

همین موضوع در ماجرای دو تعرض دیگر به سفارت انگلیس و عربستان نیز روی داد و ماموران نیروی انتظامی و مسئولان در برابر این اقدام، واکنش جدی نشان دادند.

 

نکته قابل توجه این است که موضوع حمله به سفارت ایران در لندن و اهمال واضح پلیس انگلیس و مهم تر از آن کشته شدن ۲ دیپلمات ایران در این حادثه هیچگاه در ادبیات کسانی که این روزها تلاش می کنند از اشتباه عده ای در تعرض به سفارت رژیم سعودی سواستفاده کنند، دیده نمی شود.

 

حال باید دید در روزهای آینده کسانی که تا پیش از این مدعی حفظ حقوق بشر داخل و خارج بودند، تلاش خود برای انحراف افکار عمومی از جنایت آل سعود در به شهادت رساندن آیت الله نمر را به بهانه تعرض به سفارت رژیم سعودی تا کجا ادامه خواهند داد.

وقتی کشورهای دیگر می بینند شیخ؟حسن روحانی به مردم خودش توهین میکند آنها هم پروژه وی را تکمیل می کنند

انفعال ما و گستاخی روزافزون آل‌سعود

آل‌سعود در حالی روابط خود با ایران را به دلیل تعرض برخی افراد به سفارتخانه‌اش در تهران قطع کرد که در سال ۱۳۹۲ در حمله تروریستی گروه مورد حمایت ریاض به سفارت ایران در بیروت ۲۳ تن به شهادت رسیدند.

فارس: دولت سعودی در حالی روابط دیپلماتیک خود با ایران را به دلیل تعرض برخی افراد به سفارتخانه‌اش در تهران قطع کرد که حدود دو سال پیش یعنی اواخر آبان ماه ۱۳۹۲ در حمله تروریستی یک گروه مورد حمایت دولت سعودی به سفارت ایران در بیروت ۲۳ تن از جمله حجت الاسلام انصاری رایزن فرهنگی ایران به شهادت رسیدند.

بمب‌گذاری سال ۱۳۹۲(۲۰۱۳) در بیروت، انفجاری است، که توسط دو بمب‌گذاری انتحاری در مقابل سفارت ایران در بیروت انجام گرفت و براثر آن ۲۳ نفر از جمله رایزن فرهنگی ایران در بیروت کشته شدند. 

 

 

گردان عبدالله عزام، از گروه جهادی سَلَفی وابسته به عربستان مسئولیت این انفجار را بر عهده گرفت. این گروه در پیامی ویدئویی بمب‌گذاری‌ها را «اقدامی تلافی‌جویانه در مقابل دخالت ایران و حزب‌الله لبنان در جنگ داخلی سوریه» دانسته بود. ۴ روز پس از حمله، پلیس لبنان از شناسایی هردو عامل انتحاری حمله خبر داد. این افراد از سلفیان ساکن لبنان با تابعیت‌های متفاوت و از نزدیکان شیخ احمد الاسیر بودند.

طراح حمله تروریستی به سفارت ایران در لبنان فردی سعودی تبار به نام "ماجد الماجد" بود که از سرکردگان گروه موسوم به عبدالله عزام به شمار می آمد. این گروه از ابزارهای سیاسی آل سعود در لبنان محسوب می شود.

 

 

در تاریخ ۳۰ دسامبر ۲۰۱۳ میلادی، مقام‌های لبنانی از دستگیری ماجد الماجد، فرمانده سعودی‌تبار گردان عبدالله عزام خبر دادند.

ماجدالماجد بعد از شناسایی توسط ارتش لبنان در یک حادثه مشکوک مجروح و نهایتا کشته شد و جنازه اش به ریاض منتقل گردید. ماجد به عامل اجرایی پروژه های ضدایرانی"بندربن سلطان" رئیس وقت استخبارات عربستان شهرت داشت.

بسیاری از مسئولان امنیتی لبنان و حزب الله، استخبارات عربستان سعودی را طراح پشت پرده حمله تروریستی به سفارت ایران در بیروت می دانند.

به نظر می‌رسد رژیم آل سعود با پیش دستی کردن در قطع روابط دیپلماتیک با جمهوری اسلامی ایران و شانتاژ خبری به دنبال منحرف کردن افکار عمومی جهان اسلام از اعدام غیرقابل توجیه شیخ نمر باقر النمر رهبر شیعیان این کشور است.

عربستان سعودی با اعدام ۴۶ تن دیگر به بهانه تروریست بودن و مقابله با تروریسم به دنبال فرار از اتهامات مربوط به حمایت از داعش و دیگر گروههای تروریستی در خاورمیانه است. بسیاری از تحلیلگران و کارشناسان غربی ریاض را از حامیان اصلی گروه تروریستی داعش و همچنین گروههایی نظیر جبهه النصره و احرار الشام در سوریه می‌دانند.

توصیه‌های فتا درباره دانلود موبایلی برنامه‌ها

سرپرست اداره تشخیص جرائم سایبری پلیس فتا با بیان اینکه برخی کاربران در دانلود از سایت ها دقت لازم را ندارند، گفت: این امر باعث آلودگی سیستم گوشی های هوشمند می شود؛ برخی از این بدافزارها که در پی دانلود بر روی سیستم قرار می گیرند، توانایی عکاسی و فیلم برداری بدون اطلاع کاربر را هم دارند.

سرگرد حمید کیانی با بیان اینکه متاسفانه کاربران هنگام دانلود از سایت‌ها دقت لازم را درخصوص دام های اینترنتی ندارند، اظهار کرد: این امر باعث آلودگی سیستم گوشی های هوشمند یا سیستم های تبلت و نت بوک می شود؛ برخی از این بدافزارها که در پی دانلود بر روی سیستم قرار می گیرند، توانایی عکاسی و فیلم برداری بدون اطلاع کاربر را دارند.

 

به گزارش ایسنا، وی ادامه داد: بنابراین کاربران آگاه باشند که دانلود نرم افزار از سایت ها و منابع نامعتبر قطعا تبعات ناخوشایندی را برای کاربران به دنبال دارد.

 

سرپرست اداره تشخیص جرایم سایبری پلیس فتا تصریح کرد: از قابلیت های این بدافزارها این است که به تمامی پیامک های دریافتی و ارسالی، دوربین گوشی و ... تسلط می یابد و می توانند بدون اجازه کاربر اطلاعات شخصی و محرمانه ذخیره شده داخل گوشی وی دسترسی داشته باشند.

 

این مقام مسئول ادامه داد: یکی دیگر از اقدامات مخرب این بدافزارها، در دست گرفتن کنترل اینترنت گوشی است که مجوز اتصال به اینترنت را به صورت کامل برای فرد مجرم مهیا می کند و امکان خواندن اطلاعات مربوط به خصوصیات دستگاه را فراهم می کند.

 

وی بیان داشت: یکی دیگر از دسترسی هایی که به مجرم داده می شود، امکان برقرار تماس تلفنی در شبکه موبایل (با استفاده از سیم کارت درون گوشی) و بدون اطلاع کاربر است.

 

کیانی تاکید کرد: حتما برای نصب هرگونه برنامه و نرم افزار از سایت های شناخته شده استفاده شود.

 

سرپرست اداره تشخیص جرائم سایبری پلیس فتا ناجا گفت: بیشتر قربانی های این قبیل بدافزارها نوجوان و جوانان هستند که اقدام به دانلود از سایت های مختلف می کنند.

 

سرگرد کیانی ادامه داد: یکی از ترفندهای مجرمان سایبری برای فریب کاربران، جهت دانلود بدافزارهای آلوده و مخرب، تشویق کاربران به دانلود فیلم و کلیپ یا نرم افزارهای خاص و مورد علاقه کاربران است.

 

وی یکی از مهمترین نکات ایمنی در فضای مجازی را استفاده و به روز رسانی آنتی ویروس بیان داشت و گفت: اگر کاربران از آنتی ویروس های قابل اطمینان استفاده کنند و مرتب آنها را به روزرسانی کنند تا حدودی می توانند از ورود بدافزارها به سیستم خود جلوگیری کنند و امنیت سیستم و دستگاه خود را بالا ببرند.

 

سرگرد کیانی همچنین نحوه دریافت برنامه های کامپیوتری را بسیار مهم دانست و افزود: دانلود کردن نرم افزارها، کلیپ ها، تصاویر و سایر برنامه ها و اطلاعات مورد نیاز باید از وب سایت های معتبر باشد؛ کاربران باید دقت داشته باشند ورود به برخی از سایت هایی که دارای فعالیت غیر مجاز هستند، می تواند زمینه ورود برخی از نرم افزارهای مخرب را فراهم کند.

 

سرپرست اداره تشخیص جرائم سایبری، دقت در نصب نرم افزارها را نکته ای کلیدی دانست و گفت: برخی از برنامه ها (به خصوص نصب شبکه های اجتماعی خارجی) هنگام نصب، مجوز برخی از دسترسی ها را از کاربران اخذ کرده و در ادامه امکان سوءاستفاده از این دسترسی های ایجاد می شود.

 

وی تصریح کرد: برخی از این نرم افزارها طوری طراحی شده که در صورت عدم تایید مجوز دسترسی توسط کاربر، امکان نصب نرم افزار وجود ندارد. در واقع طراحی آنها به گونه ایست که کاربر برای نصب مجبور باشد مجوز تمامی دسترسی ها را به طراح نرم افزار بدهد.

 

سرگرد کیانی به کاربران توصیه کرد: کاربران دقت داشته باشند از نصب برنامه هایی که ضروری نیستند، خودداری کرده و در صورت امکان با دقت و ترجمه مجوز های درخواستی، از دادن دسترسی های غیر ضروری و مشکوک دوری کنند.

 

وی تاکید کرد: برخی از دسترسی ها موضوعیتی با حوزه کاری اپلیکیشن مورد استفاده ندارند،پس درخواست «تایید» این دسترسی ها از سوی طراح، کمی مشکوک به نظر می رسد.

 

براساس گزارش سایت پلیس، سرپرست اداره تشخیص جرائم سایبری فتا ناجا گفت: هموطنان جهت کسب اطلاعات بیشتر می توانند به سایت پلیس فتا www.cyberpolice.ir بخش آموزش مراجعه کنند همچنین در صورت مواجهه با موارد مشکوک می توانند آن را از طریق سایت پلیس فتا، بخش مرکز فوریت های سایبری، لینک ثبت گزارشات مردمی به پلیس فتا اعلام کنند.

راه‌اندازی‌اینترنتWIFIمتمرکزدر۲شهرایران

سخنگوی شرکت مخابرات ایران گفت: تا پایان امسال برای نخستین بار شبکه اینترنت وای فای (Wi-Fi) به طور متمرکز برای تلفن ثابت و همراه در دو شهر کشور راه اندازی خواهد شد.

«داود زارعیان» افزود: هیچ نقطه ای در کشور تاکنون از وای فای متمرکز برای تلفن ثابت و همراه، برخوردار نبوده است. 

 

وای فای (Wi-Fi) نام یک فناوری پرطرفدار شبکه های بی سیم است که با استفاده از امواج رادیویی امکان اتصال پرسرعت به اینترنت یا شبکه را فراهم می سازد. 

یک تصور غلط در مورد Wi-Fi این است که به اشتباه آن را مخفف عبارت wireless fidelity می دانند اما در واقع وای فای فقط یک علامت تجاری ثبت شده برای استاندارد بی سیم (IEEE ۸۰۲.۱۱x) است. سخنگوی شرکت مخابرات ایران گفت: این شرکت به دنبال خرید تجهیزات راه اندازی شبکه اینترنت وای فای به طور متمرکز برای تلفن ثابت و همراه است. به گفته وی، اکنون بخشی از این تجهیزات خریداری شده است. 

 

زارعیان افزود: ورود این تجهیزات خریداری شده به کشور سبب توسعه و ارتقای وای فای می شود و امکان استفاده از آن را برای همه مردم ممکن می کند. مدیرکل روابط عمومی شرکت مخابرات ایران گفت: تلاش می شود این تجهیزات ابتدا در نقاطی که تمرکز جمعیتی زیاد است و سپس در همه کشور به کار گرفته شود. 

 

به گفته وی، شهرهای تهران، مشهد، قم و شیراز برای مرحله نخست اجرای این طرح در نظر گرفته شده است و انتظار می رود تا آخر امسال دست کم بتوان مراحل اجرای کار را در دو شهر به اتمام رساند. 

 

زارعیان، وای فای آفلودینگ را امکان تازه در دست راه اندازی دانست و گفت: هزینه های استفاده از این خدمت براساس تعرفه های مشخص شده از مردم دریافت خواهد شد. 

وای فای آفلودینگ، همان وای فای شهری و به صورت هات اسپات است. سخنگوی شرکت مخابرات ایران گفت: اکنون وای فای در کشور به صورت شبکه ای مورد استفاده قرار نمی گیرد و فقط برخی شرکت های کوچک آن را در اختیار متقاضیان قرار می دهند. 

 

وی افزود: شرکت مخابرات ایران در کنار سایر ارائه دهندگان وای فای این امکان را برای مردم سراسر کشور فراهم می کند تا بتوانند به راحتی و در هر نقطه ای از آن برای انجام نیازهای خود بهره ببرند. وای فای به عنوان یک علامت تجاری متعلق به سازمان Wi-Fi Alliance است. این سازمان وای فای را چنین تعریف می کند: هر شبکه محلی بی سیم (WLAN) که بر مبنای استانداردهای ۸۰۲.۱۱ موسسه مهندسان الکتریک و الکترونیک (IEEE) بنا شده باشد.

آغاز تا پایان «فتنه‌ی تغلب» به روایت حضرت امام خامنه‌ای(حفظه الله تعالی)/24 روایت

«شرح فتنه‌ی تغلب»

آغاز تا پایان «فتنه‌ی تغلب» به روایت حضرت امام خامنه‌ای(حفظه الله تعالی):

۱. بذر تردید

[خدشه کردن در سلامت انتخابات قبل از انتخابات]
«انتخابات به فضل الهی و به حول و قوه‌ی الهی انتخابات سالمی است. من میبینم بعضیها در انتخاباتی که دو سه ماه دیگر انجام خواهد گرفت، از حالا شروع کرده‌اند به خدشه کردن. این چه منطقی است؟ این چه فکری است؟ این چه انصافی است؟ این همه انتخابات در طول این سی سال انجام گرفته است -در حدود سی انتخابات- مسئولان وقت در هر دوره‌ای رسماً متعهد شده‌اند و صحت انتخابات را تضمین کرده‌اند، و انتخابات صحیح بوده است؛ چرا بیخود خدشه میکنند، مردم را متزلزل میکنند، تردید ایجاد میکنند؟ که البته در ذهن مردم عزیز ما با این حرفها تردید ایجاد نخواهد شد.»
 بیانات در دیدار زائران و مجاوران بارگاه حضرت علی‌بن‌موسی الرضا، ۱۳۸۸/۱/۱

 

۲. توهم آزاداندیشی

[پخش زودهنگام سفرهای تبلیغاتی]
«من راضی نبودم که از سه ماه قبل از انتخابات -انتخابات بیست و دوم خرداد بود- از ماه اسفند، بلکه زودتر از اسفند، بعضی از سفرهای تبلیغاتی و حرفهائی که زده شد و تظاهراتی که میشد و مجادلاتی که انجام میگرفت، از تلویزیون پخش شود، که متأسفانه تو تلویزیون پخش شد؛ به خاطر همین، که یعنی ما آزاداندیشیم! اینها توهم است؛ این جنجال‌آفرینی در داخل کشور است.»
بیانات در دیدار جمعی از نخبگان علمی کشور، ۱۳۸۸/۸/۶


۳. تا مرز اصطکاک

[از خیابان‌گردی و تبلیغات انتخاباتی تا مجادله و درگیری و اغتشاش ]

«نامزدهای مختلف هر کدام طرفدارانی دارند، علاقه‌مندانی دارند. علاقه‌مندان این نامزد نمیتوانند اعتراض کنند به علاقه‌مندان آن نامزد که شما چرا به او علاقه‌مندی، به نامزد مورد علاقه‌ی من علاقه‌ای نداری. نه، این جزو افتخارات کشور ماست. افراد گوناگون می‌آیند؛ با منشهای مختلف، با سلائق مختلف، با شیوه‌های گوناگون کار، در مقابل مردم قرار میگیرند. یک عده این را میپسندند، یک عده آن را میپسندند، یک عده آن را میپسندند؛ این افتخار است؛ این خوب است. هر کدام از نامزدهای محترم هم طرفدارانی دارند. بعضیها از این طرفداران متعصب هم هستند، خیلی علاقه‌مند سرسختند به آن نامزد خودشان. خیلی خوب، باشند، حرفی نیست؛ اما مواظب باشید، مراقب باشید که این علاقه‌مندیها به اصطکاک نینجامد؛ به اغتشاش نینجامد. شما دارید برای عقیده‌ی خودتان، برای ایمان خودتان تلاش میکنید؛ نگذارید دشمنِ این ایمان، دشمنِ این آرمان از شما سوء استفاده کند. من شنیدم و اطلاع پیدا کردم که در خیابانها بعضی از جوانان طرفداران نامزدها میروند - حالا من درباره‌ی این رفتن تو خیابانها حرفی نمیزنم - اما مؤکداً میگویم: مبادا این خیابان‌گردیها به مقابله، به مجادله، به درگیری بینجامد؛ مواظب باشید. اگر کسی دیدید که اصرار بر اغتشاش و درگیری دارد، بدانید او یا خائن است، یا بسیار غافل است... خودِ نامزدهای محترم هم مراقب باشند. نمیپسندد انسان که ببیند یک نامزدی، چه در نطقهای تبلیغاتی، چه در سخنرانی، چه در تلویزیون، چه در غیر تلویزیون، برای اثبات خود متوسل بشود به نفی آن دیگری، آن هم با یک استدلال‌های گوناگون؛ به نظر من این درست نیست.»
بیانات در بیستمین سالگرد رحلت امام خمینی (ره) ۱۳۸۸/۳/۱۴


۴. مثبت و منفی!

[مناظره‌های صریح و چالشی نامزدهای انتخابات]
«بنده هم مثل بقیه‌ی آحاد ملت نشستم پای تلویزیون و این مناظره‌ها را تماشا کردم و از آزادی بیان لذت بردم؛ از اینکه نظام جمهوری اسلامی توانسته است به کمک مردم بیاید تا بتوانند قدرت انتخاب خود را بالا ببرند، لذت بردم؛ اما این بخش معیوب قضیه، بنده را ناخرسند کرد؛ متأثر شدم. برای طرفداران نامزدها هم آن بخشهای معیوب، آن تعریضها، آن تصریحها، التهاب‌آور و نگران‌کننده بود، که البته از هر دو طرف هم بود.»
بیانات در خطبه‌های نماز جمعه‌ی تهران، ۱۳۸۸/۳/۲۹


۵. حماسه سیاسی

[حضور پرشور و ماندگار مردم در انتخابات]
«این حضور چهل میلیونی تقریباً در پای صندوقهای رأی، یعنی نسبت هشتاد و پنج درصدی کسانی که میتوانستند شرکت کنند، در دنیا جزو رقمهای بی‌نظیر است. این خیلی برای ملت ایران آبرو ایجاد کرد، خیلی اقتدار برای این ملت بزرگ آفرید؛ برای انقلاب آبرو شد؛ نشان داد که انقلاب بعد از گذشت سی سال، اینجور قدرت و توانائی به صحنه آوردن مردم را دارد. دشمنان دست به کار شدند، بین مردم اختلاف بیندازند، تا حدودی هم موفق شدند. لیکن ملت باید حرکت دشمن را خنثی کند.»
بیانات در دیدار جمعی از مردم در سالروز ولادت حضرت امیرالمؤمنین (ع)، ۱۳۸۸/۴/۱۵


۶. این‌ها برنامه‌ریزی‌شده بود...

[بلواها و اظهارنظرهایی که از یک مرکز هدایت می‌شد]
«قطعاً این بلواهای بعد از انتخابات، به نظر آدمهای خبره و آگاه، برنامه‌‌ریزی شده بود. یعنی انسان با هر کسی از انسانهای فهیم که با مسائل کشور و با مسائل جهانی آشنا هستند، در میان میگذارد، میفهمد. پریروز من به ایشان همین را عرض کردم؛ گفتم اینها برنامه‌‌ریزی شده بود. ایشان گفتند: قطعاً. یعنی همه این را میفهمند که این کار برنامه‌‌ریزی شده بوده و این یک کار دفعی نبود که بخواهیم بگوئیم یک چیزی پیش آمده. مثلاً دفعتاً کسی بلند شد حرفی زد؛ نه، این کار برنامه‌‌ریزی شده بود؛ از یک مرکزی هدایت میشد. خوب، شکست خوردند دیگر؛ ان‌‌شاءالله این شکست‌‌شان ادامه هم پیدا خواهد کرد. منتها دائم دارند توطئه میکنند.»
بیانات در دیدار اعضای مجلس خبرگان رهبری، ۱۳۸۸/۷/۲


۷. حلم پیروزی

[مراقبه‌های اکثریت پیروز در انتخابات]
«البته هر طرفی ملاحظاتی باید بکند؛ این را من قبول دارم. هم آن طرفی که توانسته اکثریت را به دست بیاورد، ملاحظاتی لازم است بکند، توجهاتی بکند، مراقبتهائی در کیفیت رفتار و حرکت انجام بدهد، هم آن طرفی که این رأی اکثریت را کسب نکرده، او هم مراقبتهائی لازم دارد. همه باید حلم داشته باشند. حلم اسلامی که ما در فارسی او را بردباری معنا میکنیم، معنایش توان تحمل و ظرفیت تحمل است. همه باید ظرفیت تحمل داشته باشند، بتوانند تحمل کنند؛ تحمل پیروزی هم کار آسانی نیست، تحمل عدم پیروزی هم کار آسانی نیست. حلم داشتن و تحمل کردن و ظرفیت پیروزی و عدم پیروزی را داشتن، یکی از فضائل انسانی است؛ ما باید این را هم در نخبگان، هم در آحاد عظیم مردم ترویج بکنیم.»
بیانات در دیدار نمایندگان نامزدهای انتخابات، ۱۳۸۸/۳/۲۶


۸. من مدیر جلسه هستم!

[جلسه با نمایندگان نامزدها]
«من تقریباً همه‌ی شما یا اغلب شماها را از نزدیک میشناسم و سوابق کاریتان را میدانم و به نظرم رسید که اینجور حرف زدن و اینجور مخاطبه‌ی با شما، ان‌شاءاللَّه خوب است و لازم است و تکلیف من است که این را عرض بکنم. من احساس میکنم امروز همه تکلیف داریم از هویت جمعی این کشور و این ملت دفاع کنیم. یک مجموعه‌ی عظیم مردمی است، با این بار امانت سنگینی که بر دوش گرفته، با این حرکت عظیم و شجاعانه‌ای که در طول این سی سال این ملت انجام داده، این را نگذارید شقه شقه بشود، نگذارید افراد در مقابل هم قرار بگیرند.»
بیانات در دیدار نمایندگان نامزدهای انتخابات، ۱۳۸۸/۳/۲۶

 

۹. مردم اغتشاشگر نیستند!

[اقلیت بازنده انتخابات]
«دو دسته، یک دسته به یک نامزد، یک دسته به یک نامزد دیگر رأی دادند، اکثریت و اقلیتی هست، قواعدی هست، آن کسانی که نامزدشان رأی نیاورده، طبیعی است افسرده باشند، اوقاتشان تلخ باشد؛ اما این معنایش اغتشاش نیست؛ اینها اغتشاشگر نیستند. اغتشاشگر یک عده‌ی معدودی هستند؛ همانهائی که بودجه‌ی تصویب شده‌ی بعضی از دولتهای غربی را برای ایجاد اختلاف در داخل ایران مصرف میکنند، آنها اغتشاشگرند.»
بیانات در دیدار جمعی از مردم در سالروز ولادت حضرت امیرالمؤمنین (ع)، ۱۳۸۸/۴/۱۵


۱۰. خیال‌های خام احمقانه!

[نقش رسانه‌های خارجی و شبکه‌های اجتماعی]
«در فتنه‌ی ۸۸ یکی از این شبکه‌های اجتماعی - که میتوانست عامل فتنه و فتنه‌گران قرار بگیرد - احتیاج به تعمیر داشت؛ دولت آمریکا از او خواست تعمیراتش را عقب بیندازد؛ امیدوار بودند که بتوانند با این کارهای رسانه‌ای و شبکه‌ی فِیسبوک و توییتر و امثال اینها، نظام جمهوری اسلامی را براندازند؛ خیالهای احمقانه‌ی خام! لذا نگذاشتند تعمیراتش را در آن برهه انجام بدهد، گفتند تأخیر بینداز، فعلاً بِرِس به این کار واجب‌تر. همه‌ی وسائل و ابزارها را به خط کردند در مقابل نظام جمهوری اسلامی.»
بیانات در دیدار پنجاه هزار فرمانده بسیج سراسر کشور، ۱۳۹۲/۸/۲۹


۱۱. اگر اعلام بیزاری می‌کردند...

[آشوب، تشنج و حمله به پایگاه‌های بسیج]
«در فتنه‌ی ۸۸، چند روز بعد از انتخابات به آن عظمت، یک عده‌ای آمدند اظهار مخالفت کردند، یک عده هم از این فرصت استفاده کردند؛ سلاح گرفتند، کار را به آشوب و تشنج کشاندند، پایگاه بسیج را گلوله‌باران کردند. حرف ما این بود: آن کسانی که به نام آنها این کارها انجام میگرفت، باید همان وقت اعلامیه میدادند، اعلام بیزاری میکردند، میگفتند اینها از ما نیستند؛ اما نکردند. اگر این کار را میکردند، فتنه زودتر ریشه‌کن میشد؛ مسائل بعدی هم پیش نمی‌آمد.»
بیانات در اجتماع مردم بجنورد، ۱۳۹۱/۷/۱۹

 

۱۲. خط تخریب

[تخریب اموال عمومی و تهدید امنیت مردم در جریان اغتشاشات]
«در داخل کشور هم عوامل این عناصر خارجی به کار افتادند و خط تخریب خیابانی شروع شد؛ خط تخریب، خط آتش‌سوزی، اموال عمومی را آتش بزنند، حریم کسب و کار مردم را ناامن کنند، شیشه‌های دکان مردم را بشکنند، اموال بعضی از مغازه‌ها را به غارت ببرند، امنیت مردم را از جانشان و مالشان سلب کنند؛ امنیت مردم مورد تطاول اینها قرار گرفت. این ربطی به مردم و طرفداران نامزدها ندارد، این مال بدخواهان است، مال مزدوران است، مال دست‌نشاندگان سرویسهای جاسوسی غربی و صهیونیست است. این کاری که در داخل، ناشیانه از بعضی سر زد، اینها را به طمع انداخت، خیال کردند ایران هم گرجستان است.»
بیانات در خطبه های نماز جمعه تهران، ۱۳۸۸/۳/۲۹

 

۱۳. دخالت از این واضح‌تر؟

[نقش دشمن در حوادث پس از انتخابات]
«دشمنان دارند کار میکنند، آن وقت میگویند ما هیچ کاری نمیکنیم! ما هیچ اقدامی نمیکنیم! دستورالعمل‌هایشان برای گروه‌های غافل و نادانِ اغتشاشگر توی رسانه‌های خودشان به طور علنی دارد پخش میشود: اینجوری با پلیس درگیر بشوید؛ اینجوری علیه بسیج حرف بزنید؛ اینجوری توی خیابان اغتشاش ایجاد کنید؛ اینجوری تخریب کنید؛ اینجوری آتش بزنید؛ اینها دخالت نیست؟ از این دخالت واضح‌تر؟ علنیتر؟ این را مردم ما به چشم دیدند. اینها برای ملت ما تجربه است.»
بیانات در سالروز عید سعید مبعث، ۱۳۸۸/۴/۲۹

 

۱۴. رفوزگی یعنی سقوط

[واکنش به موضع‌گیری‌های غلط برخی مسئولان]
«نخبگان بدانند هر حرفی، هر اقدامی، هر تحلیلی که به دشمن کمک بکند، این حرکت در مسیر خلاف ملت است. همه‌‌ی ما خیلی باید مراقب باشیم؛ خیلی باید مراقب باشیم: مراقب حرف زدن، مراقب موضع‌گیری کردن، مراقب گفتن‌ها، مراقب نگفتن‌ها. یک چیزهائی را باید گفت؛ اگر نگفتیم، به آن وظیفه عمل نکرده‌ایم. یک چیزهائی را باید بر زبان نیاورد، باید نگفت؛ اگر گفتیم، برخلاف وظیفه عمل کرده‌ایم. نخبگان سر جلسه‌ی امتحانند؛ امتحان عظیمی است. در این امتحان، مردود شدن، رفوزه شدن، فقط این نیست که ما یک سال عقب بیفتیم؛ سقوط است. اگر بخواهیم به این معنا دچار نشویم، راهش این است که خرد را، که انسان را به عبودیت دعوت میکند، معیار و ملاک قرار بدهیم؛ شاخص قرار بدهیم.»
بیانات در سالروز عید سعید مبعث، ۱۳۸۸/۴/۲۹

 

۱۵. در خطبه‌ای که در حکم نماز است...

[نماز جمعه تاریخی رهبر معظم انقلاب]
«بنده اینجا در منبر نماز جمعه، در خطبه‌ای که در حکم نماز است، حقایق را باید بیان بکنم... من از همه‌ی این دوستان، این برادران، میخواهم بنا را بر برادری بگذارید، بنا را بر تفاهم بگذارید، قانون را رعایت کنید. راه قانون باز است. راه محبت و صفا باز است، از این راه بروید. و امیدوارم خدای متعال توفیق بدهد که همه از این راه بروند. خب، همه پیشرفت کشور را میخواهند. جشن پیروزی چهل میلیونی را این برادران گرامی بدارند و نگذارند دشمن این جشن را خراب کند؛ همچنانی که دشمن میخواهد خراب کند. البته اگر کسانی بخواهند راه دیگری را انتخاب بکنند، آنوقت بنده دوباره خواهم آمد و با مردم صریحتر از این صحبت خواهم کرد.»
خطبه های نماز جمعه تهران به امامت رهبر معظم انقلاب اسلامی، ۱۳۸۸/۳/۲۹


۱۶. از راه قانون

[توصیه ویژه رهبر انقلاب به شورای نگهبان برای بررسی اعتراضات]
«ممکن است کسانی همانطور که حالا آقایان هم ذکر کردید، اشکالات و اعتراضاتی را بر مجاری گوناگون امور در انتخابات ثبت کرده باشند و اعتراض داشته باشند، که البته، راه‌های قانونی وجود دارد. رسیدگی به اینها حتماً باید انجام بگیرد. مواردی را آقایان ذکر کردید. من درخواست میکنم از آقایان مسئول در وزارت کشور و همچنین در شورای نگهبان که به این موارد دقیقاً رسیدگی کنند. اگر چنانچه بعضی از اشکالات مقتضیِ این هست که پاره‌ای از صندوقها بازشماری بشود، اشکالی ندارد. حالا مثلاً یک مورد را آقایان ذکر کردند که آن شخص گفته که رأی فلان نامزد این تعداد است، بعد در شمارش تعداد دیگری معرفی شده؛ خیلی خوب، کاری ندارد؛ صندوقهای مورد اشکال را، یا به طور تصادفی تعدادی از صندوقها را بازشماری کنند؛ خودِ نمایندگان ستادها هم حضور داشته باشند و ببینند، تا اطمینان کامل برای همه حاصل بشود.»
بیانات در دیدار نمایندگان نامزدهای انتخابات، ۱۳۸۸/۳/۲۶


۱۷. به دشمن جرات دادند

[پاره کردن عکس امام خمینی (ره)]
«شما ملاحظه کنید یک عده‌ای قانون‌شکنی کردند، ایجاد اغتشاش کردند، مردم را به ایستادگی در مقابل نظام تا آنجائی که میتوانستند، تشویق کردند - حالا تیغشان نبرید؛ آن کاری که میخواستند نشد، او بحث دیگری است؛ آنها تلاش خودشان را کردند - زبان دشمنان انقلاب را و دشمنان اسلام را دراز کردند، جرأت به آنها دادند؛ کاری کردند که دشمنان امام - آن کسانی که بغض امام را در دل داشتند - جرأت پیدا کنند بیایند توی دانشگاه، به عکس امام اهانت بکنند؛ کاری کردند که دشمنِ مأیوس و نومید، جان بگیرد، تشویق بشود بیاید در مقابل چشم انبوه دانشجویانی که مطمئناً اینها علاقه‌مند به امامند، علاقه‌مند به انقلابند، عاشق کار برای کشور و میهنشان و جمهوری اسلامی هستند، یک چنین اهانتی، یک چنین کار بزرگی انجام بدهند.»
بیانات در دیدار با جمعی از طلاب و روحانیون، ۱۳۸۸/۹/۲۲

 

۱۸. چه کسی جواب خون‌ها را می‌دهد؟

[کشته شدن مردم و نیروهای انتظامی]
«اگر قرار باشد بعد از هر انتخاباتی آنهائی که رأی نیاوردند، اردوکشی خیابانی بکنند، طرفدارانشان را بکشند به خیابان؛ بعد آنهائی که رأی آورده‌اند هم، در جواب آنها، اردوکشی کنند، بکشند به خیابان، پس چرا انتخابات انجام گرفت؟ تقصیر مردم چیست؟ این مردمی که خیابان، محل کسب و کار آنهاست، محل رفت و آمد آنهاست، محل زندگی آنهاست، اینها چه گناهی کردند؟ که ما میخواهیم طرفدارهای خودمان را به رخ آنها بکشیم؛ آن طرف یک جور، این طرف یک جور. برای نفوذىِ تروریست - آن کسی که میخواهد ضربه‌ی تروریستی بزند - مسئله‌ی او مسئله‌ی سیاسی نیست؛ برای او چه چیزی بهتر از پنهان شدن در میان این مردم؛ مردمی که میخواهند راهپیمائی کنند یا تجمع کنند. اگر این تجمعات پوششی برای او درست کند، آنوقت مسئولیتش با کیست؟ الان همین چند نفری که در این قضایا کشته شدند؛ از مردم عادی، از بسیج، جواب اینها را کی بناست بدهد؟ واکنشهائی که به اینها نشان داده خواهد شد - تو خیابان از شلوغی استفاده کنند، بسیج را ترور کنند، عضو نیروی انتظامی را ترور کنند - که بالاخره واکنشی به وجود خواهد آورد، واکنش احساسی خواهد بود. محاسبه‌ی این واکنشها با کیست؟»
خطبه‌های نماز جمعه‌ی تهران، ۱۳۸۸/۳/۲۹

 

۱۹. چرا متنبه نمی‌شوند!؟

[راهپیمایی علیه مردم فلسطین در روز قدس]
«آن کسی که برای انقلاب، برای امام، برای اسلام کار میکند، بمجردی که ببیند حرف او، حرکت او موجب شده است که یک جهتگیریای علیه این اصول به وجود بیاید، فوراً متنبه میشود. چرا متنبه نمیشوند؟ وقتی شنفتند که از اصلیترین شعار جمهوری اسلامی - «استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی» - اسلامش حذف میشود، باید به خود بیایند؛ باید بفهمند که دارند راه را غلط میروند، اشتباه میکنند؛ باید تبری کنند. وقتی میبینند در روز قدس که برای دفاع از فلسطین و علیه رژیم غاصب صهیونیست است، به نفع رژیم غاصب صهیونیست و علیه فلسطین شعار داده میشود، باید متنبه بشوند، باید خودشان را بکشند کنار، بگویند نه نه، ما با این جریان نیستیم.»
بیانات در دیدار با جمعی از طلاب و روحانیون، ۱۳۸۸/۹/۲۲

 

۲۰. از معارضین نظام اسم می‌آورد...

[حمایت باراک اوباما از برخی معارضان داخلی]
«تا کسی بگوید دشمن، میگویند: آقا شما همه‌‌اش به گردن دشمن می‌اندازید! خوب، هست دشمن؛ چرا نمیبینیم دشمن را؟ چرا نمیبینیم شعف عظیمی که دشمن پیدا میکند از آنچه که اینجا از اختلاف ما، از حوادث گوناگون، از بلوای بعد از انتخابات به وجود می‌آید؟ تشویق کنند کسانی را که عامل هستند. آنجا، رئیس یک کشور بزرگ از آدمها اسم می‌آورد! خوب، این جز ایجاد دشمنی است؟ از معارضین نظام اسم میآورد و تمجید میکند از فلان کس که آقا از شجاعت او(!) ما تعجب کردیم. چرا؟ چون یک کلمه‌‌ای گفته که آنها خوششان آمده. اینها را باید دید؛ اینها را باید متوجه شد و نبایستی از دشمنىِ دشمن غفلت کرد.»
بیانات در دیدار اعضای مجلس خبرگان رهبری، ۱۳۸۸/۷/۲

 

۲۱. دستور داده‌ایم و دنبال می‌کنیم

[ضرورت بررسی تخلفات کهریزک و کوی دانشگاه]
«موضوع دیگری که در بیانات دوستان مطرح شد، تخلفات یا حتّی جنایاتی است که در خلال این حوادث از سوی نیروهای ناشناس انجام گرفته. شما اشاره کردید به مسائل کوی دانشگاه یا از این قبیل مسائل - حالا کوی دانشگاه را چند نفر از دانشجویان عزیز تکرار کردند؛ شبیه کوی دانشگاه، مسائل دیگری هم در این مدت اتفاق افتاده - یا مثلاً قضیه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی کهریزک را گفتند. این قضایا واقعاً یکی از آن مشکلات و معضلات کار دستگاه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های اجرائی است. اولاً این را به طور قاطع بدانید که با اینها برخورد خواهد شد. حالا نمیخواهیم جنجال بکنیم که دستور بدهیم، این دستور توی رسانه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها پخش بشود، باز یک پیوست زده بشود، باز یک پیرو زده بشود؛ من دوست ندارم کار تبلیغاتی انجام بگیرد؛ اما از اولین روزها دستور داده شده و کسانی دنبال هستند؛ منتها کارها باید درست با دقت و با مراقبت پیش برود... دستور داده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ایم، گفته‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ایم و این قضایا را دنبال خواهیم کرد؛ منتها توجه کنید که این مسائل هیچکدام نباید با مسئله‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی اصلی بعد از انتخابات خلط شود. حادثه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی اصلی نباید تحت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌الشعاع این حوادث قرار بگیرد. یک عده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ای آنچه را که بعد از انتخابات اتفاق افتاد، آن ظلمی که به مردم شد، آن ظلمی که به نظام اسلامی شد، آن هتکی که از آبروی نظام در مقابل ملتها به وسیله‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی بعضی انجام گرفت، اینها همه را ندیده میگیرند، فرضاً مسئله‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی فلان حادثه را، زندان کهریزک را، یا قضیه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی کوی را قضیه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی اصلی دوران بعد از انتخابات تا امروز قلمداد میکنند؛ این خودش یک ظلم دیگر است. مسئله‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی اصلی، مسئله‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ی دیگری است.»
بیانات در دیدار دانشجویان و نخبگان علمی، ۱۳۸۸/۶/۴

 

۲۲. کدام حکومت چنین قدرتی دارد؟

[هتک حرمت روز عاشورا و پاسخ کوبنده مردم تهران]
«بزرگترین ثروت برای یک نظام همین است که مردم پشت سرش باشند. آمدند به اصطلاح خواستند این حرکت مردمی را خراب کنند؛ گفتند راهپیمائی حکومتی! بی عقلها نفهمیدند که با این حرف دارند حکومت را تعریف میکنند؛ دارند از حکومت تمجید میکنند. این چه حکومتی است که در ظرف دو روز - روز عاشورا (یکشنبه) آن خباثتها را راه انداختند، روز چهارشنبه این حرکت عظیم راه افتاد - میتواند یک چنین بسیج عظیم ملی را در سرتاسر کشور بکند؟ امروز کدام کشور دیگر، کدام حکومت دیگر چنین قدرتی دارد؟ قویترین حکومتهای دنیا و ثروتمندترینشان - که ولخرجیهای زیادی هم برای جاسوس پروری و خرابکاری و تروریست پروری دارند - اگر همه ی تلاششان را هم بکنند، نمیتوانند ظرف دو روز، صد هزار نفر آدم را بیاورند توی خیابانهای شهرشان یا کشورشان. چند ده میلیون انسان در سرتاسر کشور بیایند! اگر به دستور حکومت آمده باشند، این خیلی حکومت مقتدری است؛ پس خیلی حکومت قویای است که اینجور امکان بسیج را دارد. اما حقیقت غیر از این است؛ حقیقت این است که در کشور ما حکومت و مردمی وجود ندارد - همه یکی اند - مسئولین حکومت، از شخص حقیر این بنده گرفته تا دیگران، هر کدام قطره‌هائی هستیم در اقیانوس عظیم این ملت.»
بیانات در دیدار مردم قم در سالگرد قیام ۱۹ دی، ۱۳۸۸/۱۰/۱۹

 

۲۳. خاطره ماندگار انقلاب

[حماسه ماندگار نه دی]
«مطمئن باشید که روز نهم دیِ امسال هم در تاریخ ماند؛ این هم یک روز متمایزی شد. شاید به یک معنا بشود گفت که در شرائط کنونی - که شرائط غبارآلودگیِ فضاست - این حرکت مردم اهمیت مضاعفی داشت؛ کار بزرگی بود. هرچه انسان در اطراف این قضایا فکر میکند، دست خدای متعال را، دست قدرت را، روح ولایت را، روح حسین بن علی (علیه‌السّلام) را می‌‌‌بیند. این کارها کارهائی نیست که با اراده‌‌‌‌ی امثال ما انجام بگیرد؛ این کار خداست، این دست قدرت الهی است؛ همان طور که امام در یک موقعیت حساسی - که من بارها این را نقل کرده‌‌‌‌ام - به بنده فرمودند: «من در تمام این مدت، دست قدرت الهی را در پشت این قضایا دیدم». درست دید آن مرد نافذِ بابصیرت، آن مرد خدا.»
بیانات در دیدار مردم قم در سالگرد قیام نوزدهم دی ماه، ۱۳۸۸/۱۰/۱۹

 

۲۴. مساله اصلی هنوز باقی مانده

[ضرورت عذرخواهی فتنه‌گران]
«در انتخابات سال ۸۸، آن کسانی که فکر میکردند در انتخابات تقلب شده، چرا برای مواجهه‌ی با تقلب، اردوکشی خیابانی کردند؟ چرا این را جواب نمیدهند؟ صد بار ما سؤال کردیم؛ نه در مجامع عمومی، نخیر، به شکلی که قابل جواب دادن بوده؛ اما جواب ندارند. خب، چرا عذرخواهی نمیکنند؟ در جلسات خصوصی میگویند ما اعتراف میکنیم که تقلب اتفاق نیفتاده بود. خب، اگر تقلب اتفاق نیفتاده بود، چرا کشور را دچار این ضایعات کردید؟ چرا برای کشور هزینه درست کردید؟ اگر خدای متعال به این ملت کمک نمیکرد، گروه‌های مردم به جان هم می‌افتادند، میدانید چه اتفاقی می‌افتاد؟ می‌بینید امروز در کشورهای منطقه، آنجاهائی که گروه‌های مردم مقابل هم قرار میگیرند، چه اتفاقی دارد می‌افتد؟ کشور را لب یک چنین پرتگاهی بردند؛ خداوند نگذاشت، ملت هم بصیرت به‌خرج دادند. در قضایای سال ۸۸، این مسئله‌ی اصلی است؛ این را چرا فراموش میکنید؟»
بیانات در دیدار دانشجویان، ۱۳۹۲/۵/۶

 

نسخه چاپی

23 ربیع الاول سالروز ورود حضرت معصومه سلام الله علیها به شهر قم

السلام علیکِ یا فاطمه المعصومه

خوش آمدی بانو

مقدمت گلباران

ناموس پرست باش آقای محصل مکتب انگلیس!

آقای روحانی! کاش تعرض به دو نوجوان ایرانی در فرودگاه جده هم پیگیری شود

عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس ضمن تقدیر از دستور رئیس جمهور برای پیگیری حمله به سفارت سعودی در تهران، تاکید کرد: خوب است آقای روحانی در این باره هم توضیح دهند که دولت برای پیگیری تعرض به دو نوجوان ایرانی در فرودگاه جده و کشته شدن صدها ایرانی در فاجعه منا چه پیگیری هایی کرده است.

سیدحسین نقوی حسینی نماینده مردم ورامین و عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی در گفت‌وگو با فارس، با اشاره به پیام رئیس‌جمهور درباره شهادت شیخ نمر  و حوادث رخ داده در تهران و مشهد گفت: به  نظرم شأن رئیس‌جمهور نبود که در یک بیانیه رسمی برای شهادت یک عالم به حوادث تهران و مشهد اشاره کند. بهتر بود رئیس‌جمهور دستورات مربوط به این موضوعات را به صورت جداگانه و آنهم به صورت محرمانه به وزرا می‌داد.

 

وی دستور رئیس‌جمهور برای پیگیری عوامل تهران و مشهد را مثبت ارزیابی کرد و افزود: آقای روحانی با دلسوزی این اقدام را انجام داده که این موضوع گام مثبتی محسوب می‌شود اما شاید بهتر بود این موضوع همانطور که پیشتر هم گفتم، در پیام جداگانه‌ای مطرح می‌شد.

 

عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس شورای اسلامی با اشاره به هتک حرمت دو جوان ایرانی در فرودگاه جده این سؤال را مطرح کرد که آقای روحانی و دولتش در این زمینه چه کردند.

 

نقوی‌حسینی اضافه کرد: پس از هتک حرمت دو جوان ایرانی، شاهد کشته شدن صدها ایرانی در فاجعه منا بودیم که مسئولیت حفظ حرمت و جان این افراد با دولت عربستان بود. حال سؤال اینجاست که آقای روحانی که به درستی به فکر سفارت عربستان در ایران است، در این زمینه چه کرد؟ دولت ایشان برای امنیت ایرانی‌ها در عربستان چه کردند؟

گفت‌وگو با یکی از اعضای بریده (شما بخوانید نفوذی) منافقین در باره جنایات سران این فرقه؛

گفت‌وگو با یکی از اعضای بریده منافقین در باره جنایات سران این فرقه؛

مریم رجوی می‌گفت «شما ۲۰ سال بعد مسعود را می‌شناسید»/ اعضای سازمان برای فرار از کمپ لحظه‌شماری می‌کنند/ دلایل ممانعت رجوی در خروج نیروهایش از عراق/ میانگین سن اعضای سازمان به ۶۰ سال رسیده است

خواسته‌ رجوی و مریم قجر همیشه ریخته شدن خون اعضای‌شان بوده است تا از آنها برای خود خوراک تبلیغاتی درست کنند. از خمپاره‌باران شدن هم بدشان نمی‌آمد تا چند نفرشان کشته شود. چرا که روشی است برای خلاص شدن از دست اعضائی که روی دستشان باد کرده است. همین الان میانگین سنی اعضای سازمان ۵۰ تا ۶۰ به بالا است.

گروه بین‌الملل رجانیوز - نادر کیانی: محمد رزاقی از اعضای قدیمی سازمان منافقین است. او ۲۳ سال از عمر خود را در کمپ‌های این گروهک تروریستی سپری کرده است که به گفته خودش، ۲۳ سال از جوانی و عمر بی‌بازگشت خود را فدای سیاست‌های عوام‌فریبانه و ضد مردمی مریم و مسعود رجوی کرده است. وی در حال حاضر در یکی از کشورهای اروپایی سکونت دارد. وضعیت گروهک تروریستی منافقین، سیاست‌های مریم رجوی، حسین ابریشمچی، وضعیت حال حاضر اعضای منافقین در کمپ لیبرتی قبل و بعد از حملات موشکی مهم‌ترین محورهای این گفت‌وگو بود.

 

در ادامه مشروح گفت‌وگوی رجانیوز را با عضو بریده گروهک منافقین از نظر می‌گذرانید:

 

در ابتدا از وضعیت خود در طول مدت زمانی که در این گروهک فعال بودید بگویید.

 

من ۲۰ سال در تشکیلات علنی این فرقه بودم. چهار سال هم در زندان آمریکائی‌ها در عراق! در ضمن به خاطر مخالفت با سیاست‌های رجوی همراه ۵۰۰ نفر در زندان اردوگاه اشرف بودم. ۱۸ سال در تشکیلات بودم، چهار سال هم در زندان ساخته رجوی و آمریکائی‌ها برای جدا شده‌ها از فرقه رجوی بودم.

 

چه سالی جدا شدید؟

 

سال ۱۳۸۴ از این گروه جدا شدم. تا اوایل ۸۸ هم در زندان آمریکایی‌ها بودم، به همراه ۷۰۰ نفری که از سازمان جدا شده بودیم.

 

گفته می‌شود رجوی تعمداً اعضایش را از لیبرتی خارج نمی‌کند تا به هدفش یعنی پروژه «کشته‌سازی» برسد؟

 

بله، موافقم. به موضوع خوبی اشاره کردید؛ خواسته‌ رجوی و مریم قجر همیشه ریخته شدن خون اعضای‌شان بوده است تا از آنها برای خود خوراک تبلیغاتی درست کنند. از خمپاره‌باران شدن هم بدشان نمی‌آمد تا چند نفرشان کشته شود. چرا که روشی است برای خلاص شدن از دست اعضائی که روی دستشان باد کرده است. همین الان میانگین سنی اعضای سازمان ۵۰ تا ۶۰ به بالا است.

 

حسین ابریشمچی را می‌شناختید؟

 

بله حسین ابریشمچی زندانبان و شکنجه‌گر معروفی در این سازمان بود. در زمان پیروزی انقلاب نفوذی سازمان بود و در زمان بنی صدر، در گنبد به عنوان فرماندار منصوب می‌شود و سعی می‌کند درگیری‌هایی را به وجود بیاورد که خط سازمان بوده است. در تهران هم جزو ربایندگان ۳ نفری بوده که به عنوان کمیته‌چی آنها را شکنجه می‌کنند. اگر فیلم‌های قبلی این فرد را دیده باشید، خودتان واقعیت را متوجه خواهید شد. این جنایت در تهران و در خانه امن سازمان توسط همین حسین ابریشمچی صورت گرفته بود.

 

تا حدودی در جریان جنایاتش هستم.

 

ما که ۲۳ سال در درون تشکیلات بودیم تازه یک‌دهم هم این مافیا را نشناخته بودیم. مریم قجر همیشه در نشست‌ها می‌گفت: «شما مسعود را ۲۰ سال بعد خواهید شناخت.» راست هم می‌گفت، بعد از ۲۰ سال فهمیدیم چه جنایت‌کار وطن‌فروشی بوده است.

 

نظر شما در مورد این ادعای مریم رجوی که دانشجویان برای او اهمیت خاصی دارند و روی آنها حساب ویژه‌ای باز کرده چیست؟

 

سایت سازمان برای ۱۶ آذر که روز دانشجو نام‌گذاری شده است، یک فراخوان اعتراض یک هفته‌ای را صادر کرده بود و در این فراخوان از انجمن‌ها و دانشجویان موهوم که وجود خارجی ندارند، نقل‌قول کرده بود که گویا با فراخوان فرقه رجوی یک هفته در حمایت از این فرقه جنایتکار و ارتش دست‌ساز رجوی -که آنهم وجود خارجی ندارد و فقط در خیالات ابلهانه و سران فرقه وجود دارد- به اعتراض خواهند پرداخت!

 

رجوی سعی می‌کند به مناسبت‌های مختلف با صدور پیام‌هائی که هیچ ایرانی با شرافت به آن اهمیت نمی‌دهد برای خود کلاه نمدی بسازد. رجوی با سوء استفاده از روز دانشجو به دادن اطلاعیه‌های دروغین رو آورده و با شیادی می‌خواهد وانمود کند که سری در میان دانشجوها دارد. اما باید به رجوی گفت: بفرما این میدان! اگر توانستید از میان ۵ میلیون دانشجو، ۵۰ نفر را در یک‌جا جمع کنی تا از تو حمایت کنند، آن‌وقت می‌توانی ادعا داشته باشی. مطمئن هستم ملت ایران و به طور خاص دانشجویان و فرهنگیان و جامعه روشنفکر ایران چه در داخل و یا خارج از ایران، مثل همیشه به یاوه‌گوئی‌های رجوی داعشی اهمیتی نخواهند داد، حتی درون خانه و اتاق‌های خود به عنوان حمایت از فرقه رجوی یک دقیقه هم به حالت اعتراض نخواهند ایستاد، چه برسد به اینکه بخواهند به پیروی از اطلاعیه‌های رجوی یک هفته اعتراض کنند.

 

به طور حتم ملت ایران و علی‌الخصوص قشر دانشجو و روشنفکر ایرانی هیچ‌وقت وطن‌فروشی، خیانت، جنایت و خود‌فروشی رجوی را به سرویس‌های اطلاعاتی مثل موساد و شیوخ مرتجع عرب فراموش نکرده و نخواهند کرد.

 

پس نتیجه اینکه رجوی هیچ‌وقت به فکر دانشجو نبوده، بلکه به فکر استفاده تبلیغاتی و سیاسی از نام ۱۶ آذر و روز دانشجو است.

 

در خصوص وضعیت داخلی کمپ و جو غالب بر اعضای مجاهدین و ترس و هراس از حملات موشکی صحبت کنید.

 

پاسخ این سئوال را باید در دو بخش بدهم. بخش اول مربوط به قبل از حمله موشکی به کمپ لیبرتی بود که در آن حمله روند خروج اعضاء فرقه به سمت آلبانی شتاب گرفته و در حدود بیش از ۲۰۰ نفر به آلبانی منتقل شده بودند. البته در بین اعضائی که در کمپ لیبرتی مانده‌اند، بین سران فرقه و اعضاء درگیری‌های لفظی و نارضایتی اعضاء به خاطر اینکه اسمشان در لیست خروج نبوده زیاد شده بود.

 

طبعاً خیلی از اعضای نگون‌بخت، خواهان این هستند که از عراق ناامن و زندگی در کمپ خلاص شوند و خبرهای مؤثقی رسیده بود که این اعضا برای خروج از عراق روزشماری می‌کنند، حتی بعضی‌ها آن‌قدر ناامید شده‌اند که به صورت علنی و باحسرت، بحث خروج از عراق را مطرح می‌کنند و یا اینکه دنبال این هستند یک اتفاقی بیفتد تا کشته شوند و از این زندگی خلاص شوند.

 

اما سران فرقه، با برخوردهای شدید و برگزاری نشست‌های مختلف به سرکوب افراد پرداخته‌اند و هرکس بصورت علنی خواهان قرار گرفتن در لیست خروج باشد، بعنوان بریده تحت برخورد قرار می‌گیرد.

 

اما طبق آخرین خبرهایی که از درون کمپ لیبرتی بعد از حمله موشکی مشکوک به کمپ لیبرتی و کشته شدن ۲۳ نفر از اعضای نگون بخت رسیده، ناامیدی در بین اعضای فرقه به صورت بارز رو شده است، به صورتی که بعد از حمله موشکی، دو عضو فرقه از فرصت پیش‌آمده استفاده کرده و اقدام به فرار می‌کنند.

 

دلیل ممانعت رجوی از خروج و ممانعت اعضا از حضور در عراق چیست؟

 

ممانعت رجوی از خروج اعضاء، چندین علت دارد که هر کدام از علت‌ها به هم ربط دارد. دلیل اول اینکه رجوی بهتر از هرکس می‌داند، خروج اعضا از عراق، یعنی «پایان یک استراتژی غلط» و «قبول شکست»، یعنی ورود به عراق و درست کردن ارتش با کمک صدام بنام ارتش آزادی‌بخش اشتباه بود. با اینکه بعد از سرنگونی صدام ملعون، ارتش دست‌ساز رجوی هم خلع سلاح شد، ولی رجوی در اوج شیادی باز مدعی است در عراق ارتش آزادی‌بخش دارد!

 

پس خروج اعضاء فرقه از عراق یعنی قبول شکست استراتژی جنگ مسلحانه؟

 

البته در عالم واقعی، رجوی شکست خورده است، اما برای اینکه به شکست اعتراف نکند، باز هم دم از ارتش نداشته می‌زند.

 

دلیل دوم اینکه رجوی با وطن‌فروشی، جاسوسی، جنایت و... قبلاً توسط صدام حمایت مالی و تسلیحاتی می‌شد. رجوی بعد از سقوط صدام -ارباب سابقش- به دنبال ارباب جدید بود و برای آمریکائی‌ها و سرویس‌های اطلاعاتی بدنام مثل «موساد» و «شیوخ مرتجع عرب» نوکری می‌کرد و برای اینکه وانمود کند می‌تواند به عنوان مزدور کامل در خدمت آنها باشد، نیاز دارد که افرادش را در درون تشکیلات با هزار بهانه و شیادی نگه دارد.

 

حتی مریم قجر در شوهائی که در اروپا برگزار می‌کرد، مدام خواهان بکارگیری اعضای فرقه، مثل مزدوران و تروریست‌های سوریه در ایران بود. البته ناگفته نماند که میانگین سن اعضای فرقه رجوی از ۵۵ سال بیشتر است و سرویس‌های اطلاعاتی یا کشورهایی که با مردم ایران دشمنی دارند، از اینها فقط به عنوان «لولوخرخره» استفاده می‌کنند، وگرنه اعضای فرقه، به خاطر پیری و مریضی‌های گوناگون و بر اثر بیگاری‌هایی که در طول مدت اقامت در کمپ‌های اهدائی صدام به ایران داشتند، حتی قدرت جابجایی خود را ندارند، چه برسد به اینکه قدرت جنگیدن داشته باشند.

 

علت سوم هم اینکه رجوی می‌خواهد از زنده و مرده این افراد برای خود خوراک تبلیغاتی درست کند. تا وقتی زنده هستند، به عنوان نیرو و کادر تشکیلاتی مورد استفاده قرار می‌گیرند و اگر بر اثر بیماری هم بمیرند باز رجوی مدعی می‌شود که اعضایش در کمپ به خاطر نداشتن امکانات پزشکی می‌میرند! همه می‌دانیم که عراق کشور امنی برای خود عراقی‌ها هم نیست؛ در یک‌سوم خاک عراق جنگ با تروریست‌های داعشی و پس‌مانده‌های حزب بعث جریان دارد و هر لحظه امکان اینکه کمپ لیبرتی هم در زیر آتش قرار بگیرد وجود دارد. رجوی از کشته شدن اعضا در این حوادث خوراک تبلیعاتی برای خود درست می‌کند، تا  با سوءاستفاده از کشته‌شدن اعضای نگون بخت ‌مظلوم‌نمائی کند.

 

در توضیح دلیل چهارم ممانعت رجوی از خروج اعضا از عراق هم باید بگویم از آنجایی که اعضای فرقه، نزدیک به ۳۰ سال است که با دنیای بیرون ارتباط ندارند و با قوانین فرقه‌گرایانه خاص در یک محیط بسته زندگی می‌کنند، رجوی ترس و وحشت عجیبی از ارتباط اعضا با دنیای بیرون دارد.

 

رجوی بهتر از همه می‌داند در صورتی‌که اعضا با دنیای بیرون ارتباط برقرار کنند متوجه خواهند شد چقدر از افراد جامعه عقب مانده‌ترند. اعضای فرقه نه امکان زندگی عادی دارند، نه امکان ازدواج و نه امکان ارتباط از طریق تلفن و سایر وسایل ارتباطی و نه امکان ملاقات با خانواده و نه امکان تحصیل و آشنایی با علوم امروزه.

 

رجوی می‌ترسد با جدا شدن اعضا و افشای جنایات رجوی در حق مردم ایران و حتی مردم عراق، ماهیت جنایت‌کارانه و مناسبات فرقه‌گرایانه‌اش فاش شود؛ در نتیجه رجوی و دیگر سران فرقه، هر چقدر که می‌توانند از خروج اعضا به هر شکل ممکن ممانعت می‌کنند.

 

در بمباران کمپ لیبرتی چرا می‌گویید «نگوئید کشته شدند؛ بگوئید رجوی به کشتن داد؟»

 

فرقه رجوی جنایت‌کار با دو هدف مشخص دست به این سناریوی خونین زده است. هدف اول به خاطر «جلوگیری از حضورخانواده‌ها در پشت دیوارهای لیبرتی که خواهان ملاقات با عزیزان خود بودند». رجوی با اجرائی کردن این سناریوی خونین می‌خواهد جلوی حضور خانواده‌ها در پشت دیوارهای لیبرتی را بگیرد و با این ادعاهای سخیفانه خود که اینها پدران و مادران پیر وزارت اطلاعاتی و نیروهای سپاه قدس هستند، اعتراضات را بخواباند.

 

هدف دوم، بر اساس خبرهای رسیده از درون فرقه رجوی بعد از خروج نزدیک به ۱۵۰ عضو این فرقه در دو ماه گذشته از عراق به سوی آلبانی، درون تشکیلات اکثر اعضای باقی‌مانده در لیبرتی سر اینکه چرا آنها در لیست خروج از عراق نبوده‌اند، با سران فرقه مشکل داشتند.

 

بنابراین شخص رجوی جنایت‌کار و مریم قجر برای خاموش کردن اعتراضات اعضا به یک سناریوی خونین نیاز فوری داشتند، تا آنهایی که در عراق در اسارت سران فرقه رجوی بودند، توان اعتراض نداشته باشند که در نهایت همین سناریو عملی شد.

 

مریم قجر و شورای رجوی، طی اطلاعیه‌هائی مدعی شده بودند، موشک‌های شلیک‌شده به کمپ لیبرتی، موشک‌های ۱۲۲میلی‌متری کاتیوشا و همچنین موشک‌هایی که از روی مدل موشک‌های ان.بی‌۲۴ روسی ساخته شده است و رژیم بر آن نام فلق گذاشته است، در شمار موشک‌های شلیک شده به کمپ لیبرتی هستند. چه کسی می‌تواند در هوا آن‌هم در شب نوع موشک و کشور سازنده موشک را مشخص کند؟ چرا این موشک‌ها فقط به محل استقرار اعضای نگون‌بخت اصابت می‌کند و هیچ‌وقت در آن محدوده کوچک به مقر سران فرقه که کنترل اعضای اسیر را در درست دارند اصابت نمی‌کند؟! آیا بر روی موشک‌های شلیک‌شده نوشته شده "مخصوص اعضای فرقه رجوی!؟" و یا در حافظه موشک‌ها نام نامبارک عباس داوری معروف به جاسوس‌الدوله، احمد واقف، زهره اخیانی و دیگر سران فرقه ثبت شده تا به محل استقرار آنها اصابت نکند؟

 

بنا بر خبرهائی که در سایت‌های مختلف خبری هم پخش شده، ۲۳ عضو در اثر این حمله موشکی کشته شده‌اند که درمیان لیست کشته‌شده‌ها یک زندانبان و شکنجه‌گر سابق فرقه رجوی بنام حسین ابریشمچی معروف به حسین ابر دیده می‌شود.

 

به نظر، تاریخ مصرف این شکنجه‌گر برای رجوی تمام شده بود و می‌بایست برای سناریوی خونین رجوی جنایت‌کار، قربانی می‌شدند تا ادعاهای مریم قجر که گویا عوامل حکومت ایران به لیبرتی موشک شلیک کرده‌اند رنگ و بوی واقعی به خود بگیرد.

 

اما با مشاهده واقعیت‌ها می‌توان گفت سناریو شلیک موشک به لیبرتی در عراق توسط مریم قجر و ابریشمچی طرح‌ریزی می‌شود و توسط افراد و دار و دسته جنایت‌کاران فراری مثل طارق الهاشمی و پس‌مانده‌های حزب بعث اجرا می‌شود تا رجوی بتواند با کشتن اعضا چند صباحی با آویزان کردن قاب عکس این کشته‌ها بر روی دیوارهای ویلای «اور سوراواز» برای دستگاه تبلیغاتی کودنش خوراک تبلیغاتی درست کند و در داخل تشکیلات هم هر عضوی اعتراض کرد به بهانه کشته شدن اعضا سرکوب شود.

 

در باره حسین ابریشمچی صحبت کنید. چه وقت به سازمان آمد و چه جنایاتی مرتکب شد؟

 

حسین ابریشمچی در سال ۱۳۶۰ یکی از مسئولین بخش اطلاعات سازمان شد. بعد از فاز نظامی که درگیری‌های نظامی با جمهوری اسلامی روز به روز شدت می‌یافت و خانه‌های تیمی سازمان پی در پی لو می‌رفت و بسیاری از اعضا و هواداران دستگیر و اعدام شده بودند، خانه موسی خیابانی در زعفرانیه در بهمن ۶۰  لو رفت که ضربه بزرگی به سازمان خورد و راه را برای قدرت انحصاری رجوی باز کرد.

 

حسین ابریشمچی یکی ازطراحان و فرماندهان طرح «مهندسی» در تهران بود. براساس این طرح در اوایل ۶۱، طی عملیات مسلحانه مختلفی سه پاسدار کمیته‌های ضد ترور و یک کفاش و یک معلم (با قیافه پاسداری) را ربودند و در یکی از خانه‌های تیمی که از قبل به عنوان زندان و شکنجه‌گاه تبدیل کرده بودند، انتقال دادند. مرداد ۶۱ این پایگاه در خیابان بهار تهران قرار داشت. تعدادی از افراد سازمان افراد ربوده شده را به شدت مورد شکنجه خود قرار داده بودند تا اطلاعات مربوط به لو رفتن خانه‌های تیمی سازمان را بدست آورند.

 

بر اساس اعتراف اعضای دستیگر شده سازمان، این افراد برای اعتراف‌گیری از روش‌هایی همچون شلاق زدن با کابل، سوزاندن با آب جوش، کشیدن دندان‌ها با انبردست، سوزاندن بدن با اتو، بریدن گوش‌ها و بینی، سوزاندن آلت تناسلی مردان با سیخ داغ، کندن پوست سر و صورت، بیرون آوردن چشم‌ها و شیوه‌های دیگر استفاده شده بود. بعضی از قربانیان را در باغ فیض زنده به گور کرده بودند. درون سازمان مجاهدین با مسئله شکنجه پاسداران برخورد و نقد جدی نشد.

 

شکنجه مخالفان رجوی هم در سال‌های بعد به صورت سازمان‌یافته و رسمی شد و مسئولین از گفتن نام علنی آن هم ابایی نداشتند. حسین ابریشمچی یکی از فرماندهان عملیاتی در عملیات فروغ جاویدان بود. بعد از شکست نظامی سازمان در جریان فروغ جاویدان و ریزش نیروها و آتش‌بس ایران و عراق، مسعود رجوی که نمی‌توانست سئوالات منتقدان را به راحتی در نشست‌ها پاسخ بدهد، منتقدان سیاست‌های خود را زندانی می‌کرد.

 

حسین ابریشمچی که به عنوان عضو شورای ملی مقاومت منصوب شده از سوی مسعود رجوی بود به عنوان فرمانده «کاظم» مسئول لشگر صد نفره‌ای شد که قرار بود جماران را تصرف کنند.

 

در پروسه زندان‌های سال ۱۳۷۳ در قرارگاه اشرف، حسین ابریشمچی یکی از بازجویان و شکنجه‌گران آن پروسه بود. دست وی در خون اعضایی که مخالف و یا منتقد سیاست‌های رجوی و وابستگی سازمان به صدام بودند، آغشته بود. ابریشمچی در جریان سرکوب مردم کرد و شیعه عراق در جربان قیام علیه صدام  هم مشارکت داشت.

 

در پایان اگر نکته خاصی باقی مانده است بفرمایید.

 

من هم از اینکه به من اجازه دادید حرفهایم را به مردم بزنم ممنونم. امیدوارم مردم بیشتر با پشت پرده واقعیت‌های این فرقه آشنا شده باشند.