امام رضا (ع) در حدیثی به مردی اشاره میفرمایند که چهبسا سه سال از عمرش بیشتر نمانده، اما با بهجا آورد عملی، خدا عمرش را تا ۳۰ سال افزایش دهد.
به گزارش مشرق، یکی از برترین آموزههایی که در فرهنگ قرآن و عترت بسیار مورد تأکید قرار گرفته، اهتمام ویژه به "صله رحم" است. در نگاه روایات به تأثیرات معنوی دید و بازدید اشاره شده است؛ افزایش طول عمر، دفع بلا، افزایش روزی، آسانی حساب قیامت و ... از جمله این موارد است.
حضرت امام رضا (ع) در روایتی با اشاره به اثر صله رحم در افزایش طول عمر فرمود: «چهبسا مردی که سه سال از عمرش بیشتر نمانده، اما صله رحم بهجا آورد و خدا بهخاطر این کار، عمرش را به 30 سال افزایش دهد و خدا آنچه را میخواهد انجام میدهد؛ یَکونُ الرّجل یَصِلُ رَحِمَهُ فیکونُ قَد بَقِیَ من عمرِهِ ثلاثُ سنین فَیُصَیِّرُها اللهُ ثَلاثینَ سَنَهً...» (الکافی، ج 2، ص 150)
بیشتر بخوانید:
چرا امام رضا (ع) "شمسالشموس" نامیده شد؟
حضرت امام رضا ( ع ) : در روایتی دیگر فرمود: «پیوند خویشاوندی را برقرار کنید گرچه با جرعه آبی باشد و بهترین پیوند خویشاوندی، خودداری از آزار خویشاوندان است؛ صِلْ رَحِمَکَ وَ لَوْ بِشَرْبَة مِنْ ماء وَ أَفْضَلُ ما تُوصَلُ بِهِ الرَّحِمُ کَفُّ الأَذی عَنْه.»
بیتردید عمل به توصیههای اهلبیت (ع) در موضوعات مختلف اخلاقی، اعتقادی و ... بهترین و آسانترین راهکارها برای شبیه کردن خود به آن بزرگواران است. آنان بهعنوان برترین هادیان بشریت، قطعاً مصلحت محبان و شیعیانشان را در دنیا و آخرت بیش از هر کس دیگری میدانند. رفتاری ساده اما اثرگذار و ارزشی که خوب است به آن اهتمام بورزیم، حرفشنوی از ائمه اطهار (ع) حتی در جزئیترین مسائل است.
منبع: تسنیم
حجتالاسلام ابوالقاسمی گفت که اگر تمام حضرات معصومین (ع) را شمس بدانیم، شمسالشموس، خورشیدی است که نور آن، ولایت و جایگاه معصومین (ع) را تبیین میکند، روشنایی میبخشد و خورشیدهای دیگر با این خورشید تجلی پیدا میکنند.
به گزارش مشرق، حجتالاسلام محمود ابوالقاسمی محقق و پژوهشگر علوم قرآن و حدیث گفت: پیامبر اکرم (ص) در حدیثی فرمود: «من 12 فرزند دارم که همگی آنان امامند و تفاوتشان با من در این است که آنان نبی نیستند، اما تمام آنچه که درباره من گفته شده، درباره تمام فرزندانم نیز صادق است.» با تمام اینها برخی شیعهنمایان (مدعیان تشیع) بین امامان تفکیک قائل میشدند که این به معنای تحریف کلام نبی و تخطی از سیرۀ رسولالله (ص) است، طوری که در طول تاریخ به افرادی بر میخوریم که به مدعیان شیعۀ سه امامی، چهار امامی، هفت امامی و ... شهرت یافتند.
وی افزود: در میان مدعیان تشیع، عدهای هستند که میدرخشند و به دستورات رسولالله (ص) پایبند ماندند؛ آنها همان شیعیان 12 امامیاند که به آنان «اثنی عشری» میگفته میشود. این افراد که در تاریخ خوش درخشیدند، معتقدند هر کسی هر یک از ائمه (ع) را نپذیرد، به معنای عدم پذیرش نبوت رسولالله (ص) است.
بیشتر بخوانید:
حجتالاسلام ابوالقاسمی «پیروی از هوای نفس» را یکی از عوامل انحراف مدعیان تشیع در طول تاریخ دانست و گفت: این عامل مهم موجب عدم همراهی و هماهنگی آنان با امام (ع) شد. در زمان امام رضا (ع) آخرین نمونۀ انحراف مدعیان تشیع از سوی «واقفیه» صورت گرفت، طوری که آنان تولد دیرهنگام امام جواد (ع) را واسطهای برای مطامع نفسانی خود قرار دادند و گوش شنوایی نسبت به کلام امام رضا (ع) نداشتند.
این پژوهشگر علوم قرآن و حدیث گفت: از زمان امام رضا (ع) دیگر چنین انحرافی وجود نداشت، کسی که امام رضا (ع) را قبول کرد، تا امام دوازدهم را پذیرفته است و این چنین شیعیان هشت امامی، شیعیان 12 امامی شدند. این امر در پرتو نور امام رضا (ع) رخ داد که برخی شمسالشموس بودن امام (ع) را حاکی از این موضوع میدانند.
به گفته وی، اگر وجود مقدس تمام حضرات معصومین (ع) را شمس بدانیم، شمسالشموس، خورشیدی است که نور آن، ولایت و جایگاه معصومین (ع) را تبیین میکند و روشنایی میبخشد و خورشیدهای دیگر با این خورشید تجلی پیدا میکنند، به عبارت دیگر، امامرضا (ع) به عنوان شمسالشموس حضرات معصومین (ع) نورافشانی کردند و از زمان ایشان به بعد، شیعیان میزانی از درک، فهم و معرفت نسبت به امام زمان خود را بهدست آوردند و حداقلش این بود که امام خود را پذیرفتند و همین صرف پذیرش بهعنوان قدم نخست بسیار حائز اهمیت است، چراکه شیعه از معضل عدم پذیرش امام در زمان امام رضا (ع) نجات یافت.
امام امت در سخنانشان در دیدار اقشار مختلف مردم (۱۳۸۶/۱۲/۲۲) میفرمایند: اگر از گنجینه وجود پیامبر(ص) استفاده کنیم، امت اسلامی به آنچنان موقعیتی خواهد رسید که نتوانند دیگر به او زور بگویند و او را زیر فشار و تهدید قرار بدهند؛ این درس است برای ما.
به گزارش مشرق، جناب ثقهالإسلام شیخ عباس قمی(ره) در فضیلت زیارت نبی مکرم اسلام صلی الله علیه و آله وسلم در کتاب شریف "مفاتیح الجنان" نوشتهاند:
آگاه باش که در حق تمامى مردم به خصوص حاجیان مستحبّ مؤکد است مشرّف شدن به زیارت روضه مطهّره و آستانه منوّره فخر عالمیان حضرت سیّدالمرسلین محمّد بن عبداللّه صلوات الله و سلامه علیه و ترک زیارت آن حضرت باعث جفا در حق او در قیامت است و شیخ شهید فرموده: اگر مردم زیارت آن جناب را ترک کنند، بر امام است که ایشان را براى رفتن به زیارت آن حضرت مجبور کند، زیرا ترک زیارت آن حضرت موجب جفاى حرام است.
شیخ صدوق از امام صادق علیه السّلام روایت کرده: هرگاه یکى از شما حجّ کند، باید حجّش را به زیارت ما به پایان برساند زیرا زیارت ما از تمامیّت حجّ است.
و نیز از حضرت امیرالمؤمنین امام علی علیه السّلام روایت کرده: حجّ خود را به زیارت رسول خدا صلى اللّه علیه و آله تمام کنید که ترک زیارت آن حضرت پس از حجّ، جفا و خلاف ادب است و شما را به این زیارت دستور داده اند و به زیارت قبرى چند که خدا حق آنها و زیارت آنها را بر شما لازم کرده بروید و کنار آن قبرها از خدا طلب روزى کنید.
و نیز از ابوصلت هروى روایت کرده که: خدمت حضرت امام رضا علیه السّلام عرض کردم: یابن رسول الله چه میفرمایى در حدیثى که اهل آن روایت میکنند که مؤمنان در بهشت از منازلشان پروردگار خود را زیارت میکنند؟ [کنایه از اینکه معنى حدیث اگر حدیث صحیحى باشد چیست؟ با آنکه شامل مطلبى است که به ظاهر با اعتقاد حق هماهنگى ندارد]
حضرت پاسخ او را به این صورت فرمودند: اى اباصلت خدا پیامبرش محمّد صلى اللّه علیه و آله را از جمیع خلقش حتى از پیامبران و ملائکه افضل قرار داد و طاعت او را طاعت خود و بیعت او را بیعت با خود و زیارت او را زیارت خود شمرد، چنانکه فرمود: «مَنْ یُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطَاعَ اللَّهَ» و فرمود: «إِنَّ الَّذِینَ یُبَایِعُونَکَ إِنَّمَا یُبَایِعُونَ اللَّهَ یَدُ اللَّهِ فَوْقَ أَیْدِیهِمْ»
و رسول خدا صلى اللّه علیه و آله فرمود: هرکه مرا در حال حیات یا پس از مرگ زیارت کند، چنان است که خدا را زیارت کرده باشد تا آخر خبر...
حمیرى در کتاب «قرب الأسناد» از حضرت صادق علیه السّلام به نقل از رسول خدا صلى اللّه علیه و آله نوشته است که فرمود: «هرکه مرا در حیات یا پس از ممات زیارت کند، روز قیامت شفیع او میشوم.»
شیخ طوسى در«تهذیب» از یزید بن عبدالملک روایت نموده است و او از پدرش و جدّش، که خدمت حضرت فاطمه زهرا علیها السلام مشرّف شدم. آن حضرت به سلام بر من پیشى جست، آنگاه از من پرسید: براى چه آمده اى؟
عرض کردم براى طلب برکت و ثواب؛ حضرت صدیقه طاهره فرمودند: مرا خبر داد پدرم که هرکه بر او و بر من سه روز سلام کند، خدا بهشت را بر او واجب کند.
پرسیدم: در حیات او و شما؟ فرمود: آرى و نیز پس از مرگ ما.
جناب محدث قمی اعلی الله مقامه برای محبان و ارادتمندانی که امکان سفر به مدینهالنبی و زیارت قبر حضرت رسول(ص) را ندارند، زیارتنامهای شریف با سند معتبر ذکر کردهاند که به «زیارت حضرت رسول از بعید» معروف میباشد.
*متن کامل زیارت حضرت رسول اکرم(ص) از راه دور*
دانلود صوت زیارت حضرت رسول اکرم(ص) از راه دور
نیت زیارت کن و بگو: أَشْهَدُ أَنْ لا إِلَهَ إِلا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدا عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ وَ أَنَّهُ سَیِّدُ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ وَ أَنَّهُ سَیِّدُ الْأَنْبِیَاءِ وَ الْمُرْسَلِینَ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَیْهِ وَ عَلَى أَهْلِ بَیْتِهِ الْأَئِمَّةِ الطَّیِّبِینَ
پس بگو: اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا رَسُولَ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا خَلیلَ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا نَبِىَ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا صَفِىَّ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا رَحْمَةَ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا خِیَرَةَ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا حَبیبَ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا نَجیبَ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا خاتَِمَ النَّبِیّینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا سَیِّدَ الْمُرْسَلینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا قآئِماً بِالْقِسْطِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا فاتِحَ الْخَیْرِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا مَعْدِنَ الْوَحْىِ وَ التَّنْزیلِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا مُبَلِّغاً عَنِ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا السِّراجُ الْمُنیرُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا مُبَشِّرُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا نَذیرُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا مُنْذِرُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا نُورَ اللَّهِ الَّذى یُسْتَضآءُ بِهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ وَ عَلى اَهْلِ بَیْتِکَ الطَّیِّبینَ الطَّاهِرینَ الْهادینَ الْمَهْدِیّینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ وَ عَلى جَدِّکَ عَبْدِالمُطَّلِبِ وَ عَلى اَبیکَ عِبْدِاللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلى اُمِّکَ آمِنَةَ بِنْتِ وَهَبٍ اَلسَّلامُ عَلى عَمِّکَ حَمْزَةَ سَیِّدِالشُّهَدآءِ اَلسَّلامُ عَلى عَمِّکَ الْعَبَّاسِ بْنِ عَبْدِالمُطَّلِبِ، اَلسَّلامُ عَلى عَمِّکَ وَ کَفیلِکَ اَبیطالِبٍ، اَلسَّلامُ عَلى ابْنِ عَمِّکَ جَعْفَرٍ الطَّیَّارِ فى جِنانِ الْخُلْدِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا مُحَمَّدُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَحْمَدُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا حُجَّةَ اللَّهِ عَلَى الْأَوَّلینَ وَ الْأخِرینَ، وَ السَّابِقَ اِلى طاعَةِ رَبِّ الْعالَمینَ، وَ الْمُهَیْمِنِ عَلى رُسُلِهِ، وَ الْخاتَِمَ لِأَنْبِیآئِهِ، وَ الشَّاهِدَ عَلى خَلْقِهِ، وَ الشَّفِیعَ اِلَیْهِ، وَ الْمَکینَ لَدَیْهِ، وَ الْمُطاعَ فى مَلَکُوتِهِ، الْأَحْمَدَ مِنَ الْأَوْصافِ، الْمُحَمَّدَ لِسآئِرِ الْأَشْرافِ، الْکَریمَ عِنْدَ الرَّبِّ، وَ الْمُکَلَّمَ مِنْ وَرآءِ الْحُجُبِ، الْفآئِزَ بِالسِّباقِ، وَ الْفائِتَ عَنِ اللِّحاقِ، تَسْلیمَ عارِفٍ بِحَقِّکَ، مُعْتَرِفٍ بِالتَّقْصیرِ فى قِیامِهِ بِواجِبِکَ غَیْرِمُنْکِرٍ مَا انْتَهى اِلَیْهِ مِنْ فَضْلِکَ، مُوقِنٍ بِالْمَزیداتِ مِنْ رَبِّکَ، مُؤْمِنٍ بِالْکِتابِ الْمُنْزَلِ عَلَیْکَ، مُحَلِّلٍ حَلالَکَ، مُحَرِّمٍ حَرامَکَ.
اَشْهَدُ یا رَسُولَ اللَّهِ مَعَ کُلِّ شاهِدٍ، وَ اَتَحَمَّلُها عَنْ کُلِّ جاحِدٍ، اَنَّکَ قَدْ بَلَّغْتَ رِسالاتِ رَبِّکَ، وَ نَصَحْتَ لِأُمَّتِکَ، وَ جاهَدْتَ فى سَبیلِ رَبِّکَ، وَ صَدَعْتَ بِاَمْرِهِ، وَ احْتَمَلْتَ الْأَذى فى جَنْبِهِ، وَ دَعَوْتَ اِلى سَبیلِهِ بِالْحِکْمَةِ وَالْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ الْجَمیلَةِ، وَ اَدَّیْتَ الْحَقَّ الَّذى کانَ عَلَیْکَ، وَ اَنَّکَ قَدْ رَؤُفْتَ بِالْمُؤْمِنینَ وَ غَلُظْتَ عَلَى الْکافِرینَ، وَ عَبَدْتَ اللَّهَ مُخْلِصاً حَتّى اَتیکَ الْیَقینُ، فَبَلَغَ اللَّهُ بِکَ اَشْرَفَ مَحَلِّ الْمُکَرَّمینَ، وَ اَعْلى مَنازِلِ الْمُقَرَّبینَ، وَ اَرْفَعَ دَرَجاتِ الْمُرْسَلینَ، حَیْثُ لایَلْحَقُکَ لاحِقٌ، وَ لایَفُوقُکَ فائِقٌ، وَ لایَسْبِقُکَ سابِقٌ، وَ لایَطْمَعُ فى اِدْراکِکَ طامِعٌ،
اَلْحَمْدُ للَّهِِ الَّذىِ اسْتَنْقَذَنا بِکَ مِنَ الْهَلَکَةِ، وَ هَدانا بِکَ مِنَ الضَّلالَةِ وَ نوَّرَنا بِکَ مِنَ الظُّلْمَةِ، فَجَزاکَ اللَّهُ یا رَسُولَ اللَّهِ مِنْ مَبْعُوثٍ، اَفْضَلَ ما جازى نَبِیَّاً عَنْ اُمَّتِهِ، وَ رَسُولاً عَمَّنْ اُرْسِلَ اِلَیْهِ، باَبى اَنْتَ وَ اُمّى یا رَسُولَ اللَّهِ، زُرْتُکَ عارِفاً بِحَقِّکَ، مُقِرّاً بِفَضْلِکَ، مُسْتَبْصِراً بِضَلالَةِ مَنْ خالَفَکَ وَخالَفَ اَهْلَ بَیْتِکَ، عارِفاً بِالْهُدَى الَّذى اَنْتَ عَلَیْهِ، بِاَبى اَنْتَ وَاُمّى وَ نَفْسى وَ اَهْلى وَ مالى وَ وَلَدى، اَ نَا اُصَلّى عَلَیْکَ کَما صَلَّى اللَّهُ عَلَیْکَ، وَ صَلّى عَلَیْکَ مَلائِکَتُهُ وَ اَنْبِیآؤُهُ وَ رُسُلُهُ، صَلاةً مُتَتابِعَةً وافِرَةً مُتَواصِلَةً لاَانْقِطاعَ لَها وَ لا اَمَدَ وَ لا اَجَلَ، صَلَّى اللَّهُ عَلَیْکَ وَ عَلى اَهْلِ بَیْتِکَ الطَّیِّبینَ الطَّاهِرینَ، کَما اَنْتُمْ اَهْلُهُ.
پس دستها را بگشا و بگو: اَللّهُمَّ اجْعَلْ جَوامِعَ صَلَواتِکَ، وَ نَوامِىَ بَرَکاتِکَ، وَ فَواضِلَ خَیْراتِکَ، وَ شَرآئِفَ تَحِیَّاتِکَ وَ تَسْلیماتِکَ وَ کَراماتِکَ وَ رَحَماتِکَ وَ صَلَواتِ مَلائِکَتِکَ الْمُقَرَّبینَ وَ اَنْبِیآئِکَ الْمُرْسَلینَ وَ اَئِمَّتِکَ الْمُنْتَجَبینَ وَ عِبادِکَ الصَّالِحینَ وَ اَهْلِ السَّمواتِ وَ الْأَرَضینَ، وَ مَنْ سَبَّحَ لَکَ یا رَبَّ الْعالَمینَ مِنَ الْأَوَّلینَ وَالْأخِرینَ، عَلى مُحَمَّدٍ عَبْدِکَ وَ رَسُولِکَ وَ شاهِدِکَ، وَ نَبِیِّکَ وَ نَذیرِکَ، وَ اَمینِکَ وَ مَکینِکَ، وَنَ جِیِّکَ وَ نَجیبِکَ، وَ حَبیبِکَ وَ خَلیلِکَ، وَ صَفیِّکَ وَ صَفْوَتِکَ، وَ خاصَّتِکَ وَ خالِصَتِکَ، وَ رَحْمَتِکَ وَ خَیْرِ خِیَرَتِکَ مِنْ خَلْقِکَ، نَبِىِّ الرَّحْمَةِ وَخازِنِ الْمَغْفِرَةِ، وَ قآئِدِ الْخَیْرِ وَ الْبَرَکَةِ، وَ مُنْقِذِ الْعِبادِ مِنَ الْهَلَکَةِ بِاِذْنِکَ، وَ داعیهِمْ اِلى دینِکَ الْقَیِّمِ بِاَمْرِکَ، اَوَّلِ النَّبِیّینَ میثاقاً وَ آخِرِهِمْ مَبْعَثاً، الَّذى غَمَسْتَهُ فى بَحْرِ الْفَضیلَةِ، وَ الْمَنْزِلَةِ الْجَلیلَةِ، وَ الدَّرَجَةِ الرَّفیعَهِ وَ الْمَرْتَبَةِ الْخَطیرَهِ، وَ اَوْدَعْتَهُ الْأَصْلابَ الطَّاهِرَةَ، وَ نَقَلْتَهُ مِنْها اِلَى الْأَرْحامِ الْمُطَهَّرَةِ، لُطْفاً مِنْکَ لَهُ، وَ تَحَنُّناً مِنْکَ عَلَیْهِ اِذْ وَکَّلْتَ لِصَوْنِهِ وَ حِراسَتِهِ، وَ حِفْظِهِ وَ حِیاطَتِهِ مِنْ قُدْرَتِکَ عَیْناً عاصِمَةً، حَجَبْتَ بِها عَنْهُ مَدانِسَ الْعَهْرِ، وَ مَعآئِبَ السِّفاحِ، حَتَّى رَفَعْتَ بِهِ نَواظِرَ الْعِبادِ، وَ اَحْیَیْتَ بِهِ مَیْتَ الْبِلادِ، بِاَنْ کَشَفْتَ عَنْ نُورِ وِلادَتِهِ ظُلَمَ الْأَسْتارِ، وَ اَلْبَسْتَ حَرَمَکَ بِهِ حُلَلَ الْأَنْوارِ
اَللّهُمَّ فَکَما خَصَصْتَهُ بِشَرَفِ هذِهِ الْمَرْتَبَةِ الْکَریمَةِ، وَ ذُخْرِ هذِهِ الْمَنْقَبَةِ الْعَظیمَةِ، صَلِّ عَلَیْهِ کَما وَفى بِعَهْدِکَ، وَ بَلَّغَ رِسالاتِکَ، وَ قاتَلَ اَهْلَ الْجُحُودِ عَلى تَوْحیدِکَ، وَ قَطَعَ رَحِمَ الْکُفْرِ فى اِعْزازِ دینِکَ، وَ لَبِسَ ثَوْبَ الْبَلْوى فى مُجاهَدَةِ اَعْدآئِکَ، وَ اَوْجَبْتَ لَهُ بِکُلِ اَذًى مَسَّهُ، اَوْ کَیْدٍ اَحَسَّ بِهِ مِنَ الْفِئَةِ الَّتى حاوَلَتْ قَتْلَهُ، فَضیلَةً تَفُوقُ الْفَضآئِلَ، وَ یَمْلِکُ بِهَا الْجَزیلَ مِنْ نَوالِکَ، وَ قَدْ اَسَرَّ الْحَسْرَةَ، وَ اَخْفَى الزَّفْرَةَ، وَ تَجَرَّعَ الْغُصَّةَ، وَ لَمْ یَتَخَطَّ ما مَثَّلَ لَهُ وَحْیُکَ
اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَیْهِ وَ عَلى اَهْلِ بَیْتِهِ صَلوةً تَرْضاها لَهُمْ، وَ بَلِّغْهُمْ مِنَّا تَحِیَّةً کَثیرَةً وَ سَلاماً، وَ آتِنا مِنْ لَدُنْکَ فى مُوالاتِهِمْ فَضْلاً وَاِحْساناً، وَ رَحْمَةً وَغُفْراناً، اِنَّکَ ذُوالْفَضْلِ الْعَظیمِ.
پس چهاررکعت نماز زیارت بکن به دو سلام با هر سوره که خواهى صاحب فضل بزرگ و چون فارغ شوى تسبیح فاطمه زهراعلیها السلام را بخوان، پس بگو: اَللّهُمَّ اِنَّکَ قُلْتَ لِنَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَیْه وَ الِهِ «وَ لَوْ اَنَّهُمْ اِذْ ظَلَمُوا اَنْفُسَهُمْ جآؤُکَ فَاسْتَغْفَرُوا اللَّهَ، وَ اسْتَغْفَرَ لَهُمُ الرَّسُولُ لَوَجَدُوا اللَّهَ تَوَّاباً رَحیماً» وَ لَمْ اَحْضُرْ زَمانَ رَسُولِکَ عَلَیْهِ وَ الِهِ السَّلامُ، اَللّهُمَّ وَ قَدْ زُرْتُهُ راغِباً تائِباً مِنْ سَیِّىِ عَمَلى، وَ مُسْتَغْفِراً لَکَ مِنْ ذُنُوبى، مُقِرّاً لَکَ بِها، وَ اَنْتَ اَعْلَمُ بِها مِنّى، وَ مُتَوَجِّهاً اِلَیْکَ بِنَبِیِّکَ نَبِىِّ الرَّحْمَةِ، صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَ الِهِ، فَاجْعَلْنِى اللّهُمَّ بِمُحَمَّدٍ وَ اَهْلِ بَیْتِهِ عِنْدَکَ وَجیهاً فِى الدُّنْیا وَالْأخِرَةِ وَ مِنَ الْمُقَرَّبینَ،
یا مُحَمَّدُ یا رَسُولَ اللَّهِ، بِاَبى اَنْتَ وَ اُمّى یا نَبِىَّ اللَّهِ، یا سَیِّدَ خَلْقِ اللَّهِ، اِنّى اَتَوَجَّهُ بِکَ اِلىَ اللَّهِ رَبِّکَ وَ رَبّى، لِیَغْفِرَ لى ذُنُوبى، وَ یَتَقَبَّلَ مِنّى عَمَلى، وَ یَقْضِىَ لى حَوآئِجى، فَکُنْ لى شَفیعاً عِنْدَ رَبِّکَ وَ رَبّى، فَنِعْمَ الْمَسْئُولُ الْمَوْلى رَبّى، وَ نِعْمَ الشَّفیعُ اَنْتَ، یا مُحَمَّدُ عَلَیْکَ وَ عَلى اَهْلِ بَیْتِکَ السَّلامُ
اَللّهُمَّ وَ اَوْجِبْ لى مِنْکَ الْمَغْفِرَةَ وَ الرَّحْمَةَ، وَ الرِّزْقَ الْواسِعَ الطَّیِّبَ النَّافِعَ، کَما اَوْجَبْتَ لِمَنْ اَتى نَبِیَّکَ مُحَمَّداً صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَ الِهِ، وَ هُوَ حَىٌّ فَاَقَرَّ لَهُ بِذُنُوبِهِ، وَ اسْتَغْفَرَ لَهُ رَسُولُکَ عَلَیْهِ وَ الِهِ السَّلامُ، فَغَفَرْتَ لَهُ بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمْ الرَّاحِمینَ
اَللّهُمَّ وَ قَدْ اَمَّلْتُکَ وَ رَجَوْتُکَ، وَ قُمْتُ بَیْنَ یَدَیْکَ وَ رَغِبْتُ اِلَیْکَ عَمَّنْ سِواکَ، وَ قَدْ اَمَّلْتُ جَزیلَ ثَوابِکَ، وَ اِنّى لَمُقِرٌّ غَیْرُمُنْکِرٍ، وَ تائِبٌ اِلَیْکَ مِمَّا اقْتَرَفْتُ، وَ عآئِذٌ بِکَ فى هذَا الْمَقامِ مِمَّا قَدَّمْتُ مِنَ الْأَعْمالِ التَّى تَقَدَّمْتَ اِلَىَّ فیها، وَ نَهَیْتَنى عَنْها، وَ اَوْعَدْتَ عَلَیْهَا الْعِقابَ، وَ اَعُوذُ بِکَرَمِ وَجْهِکَ اَنْ تُقیمَنى مَقامَ الْخِزْىِ وَ الذُّلِّ، یَوْمَ تُهْتَکُ فیهِ الْأَسْتارُ، وَ تَبْدُو فیهِ الْأَسْرارُ وَ الْفَضائِحُ، وَ تَرْعَدُ فیهِ الْفَرایِصُ، یَوْمَ الْحَسْرَةِ وَ النَّدامَةِ، یَوْمَ الْأفِکَةِ، یَوْمَ الْأزِفَةِ، یَوْمَ التَّغابُنِ، یَوْمَ الْفَصْلِ، یَوْمَ الْجَزآءِ، یَوْماً کانَ مِقْدارُهُ خَمْسینَ اَلْفَ سَنَةٍ، یَوْمَ النَّفْخَةِ، یَوْمَ تَرْجُفُ الرَّاجِفَةُ، تَتْبَعُهَا الرَّادِفَهُ، یَوْمَ النَّشْرِ، یَوْمَ الْعَرْضِ، یَوْمَ یَقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعالَمینَ، یَوْمَ یَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ اَخیهِ وَ اُمِّهِ وَ اَبیهِ وَ صاحِبَتِهِ وَ بَنیهِ، یَوْمَ تَشَقَّقُ الْأَرْضُ وَ اَکْنافُ السَّمآءِ، یَوْمَ تَاْتى کُلُّ نَفْسٍ تُجادِلُ عَنْ نَفْسِها، یَوْمَ یُرَدُّونَ اِلَى اللَّهِ فَیُنَبِّئُهُمْ بِما عَمِلُوا، یَوْمَ لا یُغْنى مَوْلىً عَنْ مَوْلىً شَیْئاً وَ لا هُمْ یُنْصَرُونَ، اِلاَّ مَنْ رَحِمَ اللَّهُ، اِنَّهُ هُوَ الْعَزیزُ الرَّحیمُ، یَوْمَ یُرَدُّونَ اِلى عالِمِ الْغَیْبِ وَ الشَّهادَةِ، یَوْمَ یُرَدُّونَ اِلَى اللَّهِ مَوْلیهُمُ الْحَقِّ، یَوْمَ یَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْداثِ سِراعاً کَاَنَّهُمْ اِلى نُصُبٍ یُوفِضُونَ، وَ کَاَنَّهُمْ جَرادٌ مُنْتَشِرٌ، مُهْطِعینَ اِلَى الدَّاعِ اِلَى اللَّهِ، یَوْمَ الْواقِعَةِ، یَوْمَ تُرَجُّ الْأَرْضُ رَجّاً، یَوْمَ تَکُونُ السَّمآءُ کَالْمُهْلِ وَ تَکُونُ الْجِبالُ کَالْعِهْنِ وَ لا یُسْئَلُ حَمیمٌ حَمیماً، یَوْمَ الشَّاهِدِ وَ الْمَشْهُودِ، یَوْمَ تَکُونُ الْمَلائِکَةُ صَفّاً صَفّاً، اَللّهُمَّ ارْحَمْ مَوْقِفى فى ذلِکَ الْیَوْمِ، بِمَوْقِفى فى هذَا الْیَوْمِ وَ لا تُخْزِنى فى ذلِکَ الْمَوْقِفِ بِما جَنَیْتُ عَلى نَفْسى، وَ اجْعَلْ یا رَبِّ فى ذلِکَ الْیَوْمِ مَعَ اَوْلِیآئِکَ مُنْطَلَقى وَ فى زُمْرَةِ مُحَمَّدٍ وَ اَهْلِ بَیْتِهِ عَلَیْهِمُ السَّلامُ مَحْشَرى، وَ اجْعَلْ حَوْضَهُ مَوْرِدى، وَ فِى الْغُرِّ الْکِرامِ مَصْدَرى، وَ اَعْطِنى کِتابِى بِیَمینى، حَتّى اَفُوزَ بِحَسَناتى، وَ تُبَیِّضَ بِهِ وَجْهى، وَ تُیَسِّرَ بِهِ حِسابِى، وَ تُرَجِّحَ بِهِ میزانى، وَ اَمْضِىَ مَعَ الْفآئِزینَ مِنْ عِبادِکَ الصَّالِحینَ اِلى رِضْوانِکَ وَجِنانِکَ اِلهَ الْعالَمینَ
اَللّهُمَّ اِنّى اَعُوذُ بِکَ مِنْ اَنْ تَفْضَحَنى فى ذلِکَ الْیَوْمِ بَیْنَ یَدَىِ الْخَلایِقِ بِجَریرَتى، اَوْ اَنْ اَلْقَى الْخِزْىَ وَ النَّدامَةَ بِخَطیئَتى، اَوْ اَنْ تُظْهِرَ فیهِ سَیِّئاتِى عَلى حَسَناتى، اَوْ اَنْ تُنَوِّهَ بَیْنَ الْخَلائِقِ بِاسْمى، یا کَریمُ یا کَریمُ، الْعَفْوَ الْعَفْوَ، السَّتْرَ السَّتْرَ، اَللّهُمَّ وَ اَعُوذُ بِکَ مِنْ اَنْ یَکُونَ فى ذلِکَ الْیَوْمِ فى مَواقِفِ الْأَشْرارِ مَوْقِفى، اَوْ فى مَقامِ الْأَشْقیآءِ مَقامى، وَ اِذا مَیَّزْتَ بَیْنَ خَلْقِکَ فَسُقْتَ کُلّاً بِاَعْمالِهِمْ زُمَراً اِلى مَنازِلِهِمْ، فَسُقْنى بِرَحْمَتِکَ فى عِبادِکَ الصَّالِحینَ، وَ فى زُمْرَةِ اَوْلِیآئِکَ الْمُتَّقینَ اِلى جَنّاتِکَ یا رَبَّ الْعالَمینَ
پس وداع کن آن حضرت را و بگو: اَلسَّلامُ عَلَیْکَ یا رَسُولَ اللَّهِ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا الْبَشیرُ النَّذیرُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا السِّراجُ الْمُنیرُ، اَلسَّلامُ عَلَیْکَ اَیُّهَا السَّفیرُ بَیْنَ اللَّهِ وَ بَیْنَ خَلْقِهِ، اَشْهَدُ یا رَسُولَ اللَّهِ اَنَّکَ کُنْتَ نُوراً فِى الْأَصْلابِ الشّامِخَةِ وَ الْأَرْحامِ الْمُطَهَّرَةِ، لَمْ تُنَجِّسْکَ الْجاهِلِیَّةُ بِاَنْجاسِها، وَ لَمْ تُلْبِسْکَ مِنْ مُدْلَهِمَّاتِ ثِیابِها، وَ اَشْهَدُ یا رَسُولَ اللَّهِ اَنّى مُؤْمِنٌ بِکَ، وَ بِالْأَئِمَّةِ مِنْ اَهْلِ بَیْتِکَ، مُوقِنٌ بِجَمیعِ ما اَتَیْتَ بِهِ راضٍ مُؤْمِنٌ، وَ اَشْهَدُ اَنَّ الْأَئِمَّةَ مِنْ اَهْلِ بَیْتِکَ اَعْلامُ الْهُدى، وَ الْعُرْوَةُ الْوُثقى، وَ الْحُجَّةُ عَلى اَهْلِ الدُّنْیا، اَللّهُمَّ لا تَجْعَلْهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنْ زِیارَةِ نَبِیِّکَ عَلَیْهِ وَ الِهِ السَّلامُ، وَ اِنْ تَوَفَّیْتَنى فَاِنّى اَشْهَدُ فى مَماتى عَلى ما اَشْهَدُ عَلَیْهِ فى حَیوتى، اَنَّکَ اَنْتَ اللَّهُ لا اِلهَ اِلاَّ اَنْتَ، وَحْدَکَ لاشَریکَ لَکَ وَ اَنَّ مُحَمَّداً عَبْدُکَ وَ رَسُولُکَ، وَ اَنَّ الْأَئِمَّةَ مِنْ اَهْلِ بَیْتِهِ اَوْلِیآؤُکَ وَ اَنْصارُکَ، وَ حُجَجُکَ عَلى خَلْقِکَ، وَ خُلَفآؤُکَ فى عِبادِکَ، وَ اَعْلامُکَ فى بِلادِکَ، وَ خُزَّانُ عِلْمِکَ، وَ حَفَظَةُ سِرِّکَ، وَ تَراجِمَةُ وحْیِکَ، اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ الِ مُحَمَّدٍ، وَ بَلِّغْ رُوحَ نَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ وَ الِهِ فى ساعَتى هذِهِ وَ فى کُلِّ ساعَةٍ تَحِیَّةً مِنّى وَ سَلاماً، وَ السَّلامُ عَلَیْکَ یا رَسُولَ اللَّهِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکاتُهُ، لا جَعَلَهُ اللَّهُ آخِرَ تَسْلیمى عَلَیْکَ.