رزمایش بزرگ
پهپاد تهاجمی - رزمی نیروی هوافضای سپاه پاسداران انقلاب اسلامی با نام "
الی بیت المقدس ۱" در منطقه عمومی خلیج فارس برگزار شد. ( فیلم )
برگزاری جلسات دو شورای مهم تصمیم‌گیر، معطل رئیس‌جمهور است.
به گزارش مشرق، این خبر را روزنامه صبح نو منتشر کرد و نوشت: آخرین جلسه شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز برگزار نشد. با گذشت دو ماه از انتصاب سیدسعید رضا عاملی به عنوان دبیر شورا از سوی رئیس‌جمهور و معرفی وی در جلسه شورا، دیگر هیچ جلسه‌ای تشکیل نشده و طبیعتاً شورا هیچ مصوبه‌ای هم نداشته است. سؤال این است؛ چرا شورایی به این مهمی که سکان فرهنگ انقلابی و انقلاب فرهنگی ما را به دست گرفته و ترکیب آن متشکل از بزرگان سیاسی و فکری کشور است به حالت نیمه‌تعطیل درآمده است؟
طبق ماده ۵ آیین‌نامه شورای عالی انقلاب فرهنگی «جلسات شورای عالی حداقل هر دو هفته یک بار تشکیل می‌شود.»؛ همان طور که گفته شد آخرین جلسه این شورا روز ۱۱ دی‌ماه؛ یعنی دو ماه پیش تشکیل شده است که آن هم جلسه انتخاب دبیر شورا بوده و به طور معمول بحثی جدی درباره مسائل کلان فرهنگی صورت نگرفته است.
جالب اینجاست که شورای عالی فضای مجازی هم یک ماه و اندی است که برگزار نشده است. به گزارش پایگاه شورای عالی فضای مجازی آخرین جلسه این شورا در تاریخ ۱۳۹۷/۱۱/۶ برگزار شده که در این جلسه شماری از مهم‌ترین مسائل جاری در حوزه فضای مجازی از جمله نظام هویت معتبر در فضای مجازی کشور که در جلسه پیشین این شورا بررسی آن آغاز شده بود، مورد بحث و بررسی اعضا قرار گرفت و ادامه آن به جلسه بعدی شورا موکول شد؛ جلسه‌ای که تاکنون تشکیل نشده است. عدم تشکیل شورای عالی فضای مجازی، در مصاحبه‌ای که روز گذشته باشگاه خبرنگاران جوان با آقای امیر خوراکیان، معاون مرکز ملی فضای مجازی انجام داده تایید شده، اما او از بیان علت این موضوع خودداری کرده است.
بیشتر بخوانید:
یکی از بهانه‌های برگزار نشدن جلسات شوراها می‌تواند مشغله رئیس‌جمهوری (که همان رئیس شورای عالی انقلاب فرهنگی است) باشد. در حالی که رئیس شورای عالی انقلاب فرهنگی دو نایب رئیس دارد که می‌توانند بدون حضور رئیس‌جمهوری جلسات را تشکیل دهند؛ رئیس مجلس و رئیس قوه قضاییه. جست‌وجوها نشان می‌دهد که در دوره رئیس‌جمهوری کنونی تاکنون جلسه‌ای با ریاست رؤسای قوای مقننه و قضائیه تشکیل نشده است.
ضمناً درباره شورای عالی فضای مجازی هم همین مورد صادق است. در ماده ۵ آیین‌نامه داخلی شورای عالی فضای مجازی آمده است: «جلسات شورای عالی با حضور اکثریت مطلق اعضای شورا و به ریاست رئیس شورا و در غیاب ایشان، رئیس مجلس شورای اسلامی و یا رئیس قوه قضائیه رسمیت می‌یابد.»
صبح نو در پایان با اشاره به عدم تحمل مواضع مخالف و منتقد از سوی رئیس‌جمهور می‌نویسد: گویا بعضی مسئولان، مباحث فرهنگی را فقط محدود به سخنرانی‌های رأی‌آور درباره حجاب و توییتر و تلگرام و کنسرت می‌دانند و حالا با حربه‌های گوناگونی مانند بستن دهان منتقدان، اجرا نکردن مصوبات قانونی، تعطیل کردن جلسات، عدم شرکت در جلسات و… شورای عالی انقلاب فرهنگی تبدیل به شورای عالی انسداد فرهنگی شده است. شورای عالی فضای مجازی هم که بناست سیاست‌گذار «زندگی دوم» ایرانیان باشد، به دعوای تلگرامی تقلیل پیدا کرده است و با سستی و تعطیلی همراه شده است.
به گزارش مشرق، مسعود ده‌نمکی کارگردان سینما و تلویزیون با انتشار فیلمی از برگزاری نماز جمعه به امامت رهبر معظم انقلاب نوشت:
باران به شدت می‌بارد، نماز جمعه بی‌میله و بی‌نرده و بی‌داربست است. کودکان به سراغ آیت الله خامنه‌ای، امام‌جمعه‌ی وقت تهران می‌آیند تا عیدی‌های خود را برای مصرف جنگ‌زده‌ها تقدیم کنند...
این تصاویر برای پدران ما عادی و طبیعی بوده است. چه بر سرمان آمده که امروز برای برداشتن یک ردیف نرده (آن هم نه همه نرده‌ها) در نمازجمعه تهران، باید جشن بگیریم و آن را گزارش خبری کنیم که گویا معجزه رخ داده است…!!!!؟
۲۴ اسفند ۶۳ و در آخرین جمعه سال انفجاری از سوی منافقین در نمازجمعه تهران که به امامت آیت‌الله خامنه‌ای در حال برگزاری بود، رخ داد و جمعی از نمازگزاران به شهادت رسیدند.
به گزارش مشرق، دقیقاً ۳۴ سال پیش و در روز جمعه‌ای که مردم خود را برای عید نوروز سال ۶۴ آماده می‌کردند، انفجاری در دانشگاه تهران و در جریان برگزاری نمازجمعه تهران به وقوع پیوست.
ببینید
فیلم/ انفجار بمب در نماز جمعه تهران
«محمود مرتضایی‌فر» مجری نمازجمعه‌های تهران گفته است: «روز پنج‌شنبه صدام اعلام کرده بود که فردا نمازجمعه‌ی تهران را منفجر می‌کنیم و این بین مردم پیچیده بود. برخلاف معمول که جمعه‌ی آخر سال به علت گرفتاری‌های روزهای پایانی سال، کمی خلوت‌تر است، جمعیت موج می‌زد. مردم عاشق و انقلابی تهرانی بدون توجه به تهدیدات صدام، کودکان خردسال خود را نیز به همراه آورده بودند.»
آن روز آیت‌الله خامنه‌ای رئیس جمهور وقت خطبه‌های نماز جمعه تهران را
می‌خواندند و در خصوص تفاوت‌های اندیشه‌ای دکتر مصدق و آیت الله کاشانی سخن
می‌گفتند که وقتی جمله «مرحوم آیت الله کاشانی یک فرد مکتبی بود…» را
گفتند، انفجار صورت گرفت.
این انفجار جراحتی بر آیت‌الله خامنه‌ای وارد نکرد، اما احتمال سوقصد به جان ایشان داده می‌شد و نزدیکان اصرار داشتند که آیت‌الله خامنه‌ای جایگاه را ترک کنند، اما ایشان نپذیرفت و پس از شعارهای «الله اکبر»، «مرگ بر آمریکا»، «جنگ جنگ تا پیروزی» و «منافق مسلح اعدام باید گردد» توسط نمازگزاران، ایشان به ادامه قرائت خطبه دوم نمازجمعه پرداختند.
آخرین نمازجمعه سال ۶۳ در حالی برگزار شده بود که جمهوری اسلامی ایران سه روز پیش از آن اولین موشک بالستیک اسکاد B را در پاسخ به حملات موشکی رژیم بعث عراق به شهرها و مناطق مسکونی شلیک کرده بود و در جبهه جنوب نیز عملیات بدر در حال اجرا بود.
آیت‌الله خامنه‌ای پس از شعارهای مردم گفتند: «هفته‌ای که گذشت، برای جمهوری اسلامی ایران هفته مقابله به مثل بود. در مقابل شرارت‌ها، در مقابل جنایت‌ها و در مقابل خباثت‌ها همه دیدند که ما مقابله به مثل می‌کنیم و مشت را با مشت محکم‌تری پاسخ می‌دهیم. اگرچه دشمن ما یک دشمن ناجوانمرد و خبیث است، اما این چیزی نیست که نیاز به استدلال داشته باشد. برای او وقتی که در میدان جنگ نمی‌تواند مقاومت کند، وقتی تودهنی در میدان جنگ می‌خورد، برای او شهر، روستا، بیمارستان، محل نمازجمعه و اجتماع انبوه مردم غیرنظامی تفاوتی نمی‌کند و هرجایی که از دستش بربیاید را می‌زند. ما تهدید کردیم و گفتیم خباثت نکنید. گفتیم از انتقام ما بترسید. ما توانایی داریم و می‌توانیم مقابله به مثل بکنیم، اما جدی نگرفتند و باور نکردند و دیدید که مقابله به مثل ما به یک جبهه هم منحصر نماند. ما در همه جا، مراکز اساسی و حساس را مورد تهاجم و هدف قرار دادیم و مقابله به مثل کردیم. الان به شما می‌گویم، ما همین حرکت وحشیانه را که الان انجام داد را با کمال شدت و قدرت مقابله به مثل خواهیم کرد. (تکبیر نمازگزاران و شعار منافق مسلح اعدام باید گردد)».
ایشان پس از شعارهای نمازگزاران افزودند: «همان‌طور که از شعارهای شما برادران عزیز هم فهمیده می‌شود، این صدای انفجاری که رخ داد، مربوط به یک حرکت منافقانه رذالت‌آمیزی بود که در بحبوحه جنگ این مردم، عوامل و مزدوران خائن استکبار جهانی در نمازجمعه این بمب دستی را کار گذاشته بودند. (شعار مرگ بر منافق مردم)».
این بمب‌گذاری که توسط عوامل سازمان مجاهدین خلق (منافقان) انجام شد، موجب شهادت ۱۴ نفر و مجروحیت ۸۸ نفر شد.
امام خمینی چند روز بعد در خصوص آن حادثه فرمودند: «من فراموش نمی‌کنم قصه روز جمعه را که آنطور باشکوه، با نورانیت و با استقامت گذشت. آنطور مردم با طمانینه با آن صداهایی که می‌آمد، با آن رگبارهایی که می‌آمد. من ملاحظه می‌کردم. من نگاه می‌کردم و مخصوصاً نگاه می‌کردم ببینم که در بین مردم چه وضعی است، {اما} ندیدم حتی یک نفر را که یک تزلزلی در {آن} پیدا باشد و آن وقت امام جمعه آنطور با آن طنین قوی صحبت کرد و مردم آنطور گوش کردند و آن طور فریاد زدند که برای شهادت آمدیم.»
ایشان همچنین در سخنانی دیگر درباره حادثه آن روز فرمودند: «زمانی که تلویزیون را نگاه کردم، دیدم با وجود اینکه بمب منفجر شد اما یک نفر نرفت و همه نشستند و امام جمعه، با صلابت صحبت‌هایش را ادامه داد و آهنگ صدایش عوض نشد. مردم هم سر جایشان نشستند. فقط شعار دادند: حسین حسین شعار ماست شهادت افتخار ماست.»
امام خامنه‌ای هشتم آبان سال ۷۷ و در هزارمین نمازجمعه تهران یادی از آن روز کردند و فرمودند: «بنده نماز جمعه‌هایی را به یاد دارم که در اثنای آن، صدای انفجار موشک‌ها از اطرافِ همین محلّ نماز جمعه می‌آمد. در همین نماز جمعه، دشمن انفجار خونینی را به راه انداخت و جلوِ چشم مردم در همین نقطه عدّه‌ای به شهادت رسیدند؛ امّا این مردم مثل کوه استوار ایستادند و تکان نخوردند. بنده آن روز در همین جا ایستاده بودم که آن انفجار اتّفاق افتاد. اوّل خیال کردیم موشک یا بمباران هوایی است؛ نگران شدم که نماز جمعه به هم خواهد خورد. معلوم می‌شود که ما هم مردم‌مان را درست نشناخته بودیم. خدا می‌داند که این صف‌ها تکان نخورد. یک گُله جا این انفجار واقع شد و چند لحظه همان جا یک هیاهویی شد، بعد شهدا و مجروحان را بردند؛ امّا مردم همان جا نشستند و نماز جمعه و خطبه‌ها ادامه پیدا کرد! این نماز جمعه، چنین مناظری را شاهد بوده است. نماز جمعه تهران، به خاطر همان آثار و برکاتی که عرض شد، در این بیست سال مرکز و آماج سخت‌ترین حملات دشمن قرار گرفت.»
پنج خاطره و روایت روز 23 اسفند 1397 امام امت از حضرت امام خمینی رضوان‌الله تعالی علیه که در دیدار خبرگان رهبری با ایشان فرمودند.
( فیلم )
به گزارش مشرق، یک کاربر فضای مجازی درباره نظر آیت الله سیستانی نسبت به اعلمیت حضرت امام خمینی (ره) نوشت:
انقلاب اسلامی که به تعبیر امام خامنه‌ای «مقتدر مظلوم» است طی ۴ دهه پیشین ضمن گذشت‌هایی داشته، اما دچار افراط و چپ‌روی نشده است.
در ادامه، گزارشی را با موضوع گذشت‌های انقلاب اسلامی و عدم افراط و چپ‌روی می‌خوانید:
«مقتدر مظلوم» عنوانی است که رهبر انقلاب برای جمهوری اسلامی و انقلاب اسلامی مردم ایران برگزیده است. ایشان در بیانیه گام دوم انقلاب هم به این موضوع اشاره داشته و نوشته‌اند: «انقلاب اسلامی ملت ایران، قدرتمند اما مهربان و باگذشت و حتی مظلوم بوده است.»
امام خامنه‌ای در دیگر سخنان خود دلیل قدرتمند بودن انقلاب اسلامی را برخورداری از پشتوانه‌ی مردمی و توانایی مقابله با توطئه‌های دشمنان برشمرده‌اند. ایشان همچنین دلیل مظلومیت انقلاب مردم ایران را حملات و توطئه‌های دشمنان علیه مردم ایران و حمایت و سکوت بسیاری از کشورهای جهان در قبال دشمنی‌های دشمنان مانند قربانی تروریسم بودن ایران عنوان کرده‌اند.
گذشت جمهوری اسلامی ایران را هم در رفتار با اسرای عراقی می‌توان دید. «مرتضی سرهنگی» نویسنده و پژوهشگر حوزه دفاع مقدس می‌گوید: «کاری که ما برای اسرای عراقی انجام دادیم با آنچه در خاطرات رزمنده‌های ما از زندان‌های عراق روایت شده کاملاً متفاوت است.» او همچنین می‌افزاید: «قانون ارتش برای اسرای عراقی، بسیار انسانی‌تر از کنوانسیون ژنو بود.»
بخش دیگری از گذشت‌های جمهوری اسلامی
ایران مربوط به تحرکات برخی کشورهای همسایه عربی علیه ایران است. حمایتی که
امارات از گروه الاحوازیه برای اجرای حمله تروریستی در روز ۳۱ شهریور در
جریان برگزاری مراسم رژه آغاز هفته دفاع مقدس در اهواز انجام داد، مورد
تحمل نظام قرار گرفت. امام خامنه‌ای می‌فرمایند: «جمهوری اسلامی دنیا را
ناامن نمی‌کند، منطقه را هم ناامن نمی‌کند، حتّی محیط همسایگان را هم ناامن
نمی‌کند، حتّی در موارد زیادی بدرفتاری‌های برخی از همسایگان را هم با
بزرگواری تحمّل میکند.»
گذشت جمهوری اسلامی ایران اما تنها بُعد بیرونی ندارد و شامل داخل هم می‌شود که «رافت اسلامی» نام دارد. برخورد نظام جمهوری اسلامی با سران فتنه ۸۸، منافقینی که از سازمان مجاهدین خلق جدا شدند و نسبت به گذشته خود توبه کردند و برخی از اعضای گروهک‌های تروریستی مانند زنی که در حادثه اخیر زاهدان و شهادت پاسداران نقش داشت، نمونه‌هایی از رافت اسلامی هستند.
امام خامنه‌ای همچنین در بیانیه گام دوم انقلاب نوشته‌اند: «انقلاب اسلامی ملت ایران… مرتکب افراط‌ها و چپ‌رویی‌هایی که مایه‌ی ننگ بسیاری از قیام‌ها و جنبش‌ها است، نشده است.» در خصوص منظور امام خامنه‌ای از افراط و چپ‌روی تحلیل‌های متفاوتی ارائه شده است که برخی معتقدند یک وجه افراط، خشونت است و انقلاب اسلامی نسبت به دیگر انقلاب‌هایی که در جهان رخ داده است، از کمترین خشونت برخوردار بود. امام خمینی (ره) به گونه‌ای برخورد کرد تا کمترین آسیب به مردم برسد. اهدای گل به ارتشی‌ها توسط انقلابیون از جمله راهکارهای امام برای کاهش خشونت در جریان مبارزات انقلاب اسلامی بود.
همچنین با مقایسه انقلاب‌های روسیه، فرانسه و چین با انقلاب اسلامی ایران مشاهده می‌کنیم که در انقلاب ایران خبری از خشونت‌ها و کشتارهایی که در جریان آن انقلاب‌ها به وقوع پیوست، نیست. در طول ده سال از انقلاب فرانسه حدود ۱۲ هزار نفر زیر تیغ گیوتین رفتند. این در حالی بود که جمعیت فرانسه حدود ۲۰ میلیون نفر بود. همه‌ی این ۱۲ هزار نفر نیز از رهبران انقلاب بودند. به‌واقع هیچ گروهی در امان نبود و تیغ گیوتین همواره فعال بود. آخرین نفری هم که زیر تیغ گیوتین رفت نیز ژوبسپیر (رهبر رادیکال‌ها) بود.
در انقلاب مصر نیز که در سال ۲۰۱۱ به پیروزی رسید و در دهه اخیر روی داد، قریب به یک هزار نفر کشته شدند، اما این انقلاب به انحراف کشیده شد. حسنی مبارک رئیس جمهور مصر با افزایش اعتراضات مردمی در ۱۱ فوریه ۲۰۱۱ استعفا داد و به شرم‌الشیخ رفت. او ابتدا به دلیل کشتار تظاهرکنندگان مصری به حبس ابد محکوم شد که البته اعتراض بسیاری از مردمی را که انتظار حکم اعدام او را داشتند، در پی داشت. اما در سال ۲۰۱۷ دادگاه حسنی مبارک را از اتهام کشتار معترضان تبرئه کرد و از بیمارستانی که در آن بستری و تحت مراقبت نظامی بود، آزاد شد.
در مقابل محمد مرسی اولین رئیس جمهور مصر پس از انقلاب، در پی ناآرامی‌های چند روزه و به وجود آمدن حالت بحرانی در کشور، با کودتای ارتش عزل و به جرم تحریک خشونت‌ها بین نیروهای امنیتی‌اش و معترضان به ۲۰ سال حبس محکوم شد و در دادگاه دیگری که به جرم جاسوسی مرسی و بیش از ۳۰ نفر دیگر برگزار شد، رئیس جمهور سابق مصر محکوم به اعدام شد که البته چندی بعد حکم اعدام او لغو شد.
بسیاری از تحلیلگران نیز معتقدند که منظور امام خامنه‌ای از چپ‌روی، آن چیزی است که در انقلاب چین و انقلاب فرهنگی چین روی داد که مایه ننگ بسیاری از قیام‌ها و جنبش‌ها است. ثمره انقلاب فرهنگی چین، خشونت، کشتار و تخریب اقتصادی چین بود. به طوری که حزب کمونیست در سال ۱۹۸۱ رسماً از انقلاب فرهنگی تبری جست و به اشتباهات مائو اعترافکرد.
زمانی که انقلاب فرهنگی در چین در سال ۱۹۶۶ آغاز شد، مهم نبود که شی ژونگ شان، پدر رئیس جمهور آینده چین و یکی از رهبران کهنه‌کار انقلاب کمونیستی بود؛ مائو تسه تونگ گفته بود که او نماینده بورژوازی بوده و چین باید از چنین افرادی پاکسازی شود. شی بزرگ (پدر) برای ۱۶ سال به زندان افتاد، در حالی که پسرش شی جین پینگ، رئیس جمهور آینده به حومه شهر فرستاده شد تا با انجام کارهای سخت بزرگ شود، زندگی روشنفکرانه را ترک کند و نگرش کمونیستی موردنظر مائو را بشناسد.
دوره ۱۰ ساله انقلاب فرهنگی شانزدهم
ماه می ۱۹۶۶ آغاز شد و مائو جوانان کشور را ترغیب می‌کرد تا در مقابل
والدین و معلمان خود اغلب با خشونت بایستند. این جوانان و حامیان انقلاب که
گاردهای سرخ نامیده می‌شدند نخبگان را هدف قرار می‌دادند. کسانی که (به
گفته آنان) کشور را به سوی سرمایه‌داری سوق می‌دادند. در آن دوران، ۱۶
میلیون کودک، مانند شی جین پینگ، به حومه شهرها فرستاده شدند، در حالی که
رهبران ارشد حزب که تصور می‌شد با حزب کمونیست مخالف هستند، کشته شده یا به
زندان فرستاده می‌شدند.
دوران انقلاب فرهنگی که با مرگ مائو در سال ۱۹۷۶ به پایان رسید، یک دور بحث برانگیز در تاریخ چین است، تاحدی که مقام‌های امروز چین ترجیح می‌دهند به جای برگزاری مراسم یادبود یا جشن، درباره آن سکوت کنند.
چهره دیگر جناح چپ که در این موضوع
نطق تندی کرد، حجت‌الاسلام علی‌اکبر محتشمی‌پور بود. او اولین کسی بود که
صدام حسین را با «خالدبن ولید» سردار سپاه اسلام مقایسه کرد و چنین گفت
"مسلمانان جهان با پذیرش رهبری اسلامی ایران توقع دارند پرچمداری جهاد و
مبارزه با آمریکا در دست ایران و انقلاب ایران باشد. حوادث و بحران اخیر
یادآور رویارویی و صف‌آرایی خالدبن ولید در برابر ابرقدرت‌های صدر اسلام
است. او که عمری در صف کفر، شمشیر به‌روی پیامبر (ص) و مسلمانان کشید، ولی
در نهایت فاتح بزرگی برای مسلمانان گشت. امروز دنیای کفر در مقابل ملت
مسلمان عراق و فلسطین به‌عنوان خاکریز اول قرار گرفته است وبه یقین خاکریز
بعدی، انقلاب و ملت مسلمان ایران است، ما از چه می‌ترسیم؟ بگذار با عزت و
شرف زندگی کنیم و بمیریم. زندگی زیر سایه سرنیزه‌های آمریکا برای ما ذلت
است و اسارت است و ننگ است! ".
آیت‌الله خامنه‌ای در سخنانی با انتقاد از مواضع عده‌ای که می‌گویند باید به‌کمک صدام رفت، فرمودند "ما هرگز به‌نفع چپ، با راست دشمنی پیدا نمی‌کردیم. به‌نفع راست هم با چپ دشمنی پیدا نمی‌کردیم. دو اردوگاه و دو جناحند که به‌خاطر اهداف غلط و غیرالهی و نامقدس از نظر ما و از نظر همهٔ انسان‌های واقع‌بین با هم می‌جنگند. جمهوری اسلامی، هر دو جناح را رد میکند؛ چون در هر دو طرف، انگیزه‌ها مادی است و به همین دلیل هم با یکدیگر تعارض پیدا کرده‌اند. آنها به‌دلیل مادی بودن، با هم تعارض پیدا کرده‌اند. اینطور نیست که یکی الهی و یکی هم مادی است. جنگ اسلام و کفر نیست. این، موضع ملت ایران ماست".
بدین ترتیب «انقلاب اسلامی ملت ایران، قدرتمند اما مهربان و باگذشت و حتی مظلوم بوده است. مرتکب افراط‌ها و چپ‌رویی‌هایی که مایه‌ی ننگ بسیاری از قیام‌ها و جنبش‌ها است، نشده است.»
