35 دلیل برای رای ندادن به روحانی

تحلیل دکتر سلیمانی از موقعیت روحانی در انتخابات پیش رو

چرا احتمال تک دوره ای شدن ریاست جمهوری روحانی بالاست؟/ 35 دلیل برای رای ندادن به روحانی

کارنامه روحانی مملو از وعده های محقق نشده است. از هر زاویه به دولت روحانی نگاه کنیم تغییر دولت از منظر مردم یک ضرورت است. عملکرد آقای روحانی در چهار سال گذشته نشان می دهد که دستان دولت از ارائه گزارش درخور توجه خالی است.

گروه سیاسی_رجانیوز: دکتر محمد سلیمانی، استاد دانشگاه علم و صنعت و وزیر اسبق ارتباطات و فنآوری اطلاعات و نماینده سابق مجلس در یادداشتی که در اختیار رجانیوز قرار داده است به بررسی کارنامه 4 ساله دولت روحانی پرداخت. در ادامه متن این یادداشت را بخوانید:

 

تاکنون همواره رئیس جمهور دوره اول در دوره دوم نیز رئیس جمهور شده است. در اردیبهشت ماه شاهد انتخابات ریاست جمهوری خواهیم بود. عملکرد آقای روحانی در چهار سال گذشته نشان می دهد که دستان دولت از ارائه گزارش درخور توجه خالی است. اجازه می خواهم چند دلیل اصلی که احتمال یک دوره ای شدن روحانی را فوق العاده بالا برده است بیان کنم:

 

1-   سیاست خارجی : آقای روحانی نکیه گاه اصلی را سیاست خارجی قرار داد، آن هم نه همه ابعاد سیاست خارجی، بلکه فقط و فقط مذاکره و برجام. ایشان تمام تخم مرغهای خود را در سبد برجام گذاشت و تا آنجا پیش رفت که اعلام کرد که آب خوردن مردم هم با برجام حل می شود. تعابیر به کار رفته توسط روحانی در مورد برجام بسیار بلند و بالا بود.

اما چه شد؟ اکنون برجام به یک جنازه تبدیل شده است که هیچ کس و هیچ طرفی حاضر نیست برای آن نماز میت بخواند.

 

·      کیست که نداند برجام امضا شد ولی تحریم ها مانده است؟

·      کیست که نداند هم چرخ سانتریفیوژها متوقف شد و هم چرخ اقتصاد پنچره شده است و از حرکت ایستاده و به رکودی باورنکردنی رفت؟

·      کیست که نداند که عزت پاسپورت ایرانی چندین پله سقوط کرد؟

·      کیست که نداند سیاست خارجی دولت روحانی باعث تنش بیشتر کشورهای همسایه و منطقه با ایران شد؟

·      کیست که نداند که سخت گیری در دادن ویزا به ایران چند برابر شده است؟ 

·      کیست که نداند دهها تحریم جدید در دولت آقای روحانی به تحریم های گذشته اضافه شد؟

·      کیست که نداند همه تخم مرغ های آقای روحانی در سبد سیاست خارجی شکسته شد؟

 

پس به همین یک دلیل یعنی عدم موفقیت در سیاست خارجی می توان نتیجه گرفت که یک دوره ای شدن ریاست آقای روحانی بسیار طبیعی است.

 

2-   اقتصاد: آقای روحانی و دولت او فرصت های ناب را در حوزه اقتصاد از دست داد. تیم ناهماهنگ و ناکارآمد اقتصادی دولت موجب ایجاد بن بست در اقتصاد شد. رکود حاکم بر صنعت، مسکن، و خدمات موجب بیکاری میلیون ها جوان ایرانی شد و درصد بیکاری به صورت پله ای افزایش یافت. تا آنجا که اعضای دولت هم بر آن صحه گذاشته و آن را مشکل اصلی کشور اعلام کردند.

 

·      کیست که نداند که حوزه مسکن که حدود 30 درصد اقتصاد ملی را تشکیل می دهد در طول چهار سال ریاست آقای روحانی همواره در رکود بوده است؟ و به تبع آن صنایع مادر نظیر سیمان و فولاد غرق در رکود و نیمه تعطیلی شدند؟

·      کیست که نداند که کشاورزی در دوره چهارساله اول آقای روحانی لطمات و صدمات جدی و بسیاری دید؟ و کم آبی و معضلات آن دامنگیر همه کشاورزان شد؟

·      کیست که نداند که صنایع بزرگ و قدیمی با قدمت چند ده ساله تعطیل شدند و امروز نامی از برندی مثل ارج در صنعت ایران نیست و محو شد؟

·      کیست که نداند که تیم اقتصادی دولت در طول چهار سال گذشته یک حرکت در خور توجه نکرد بلکه به هم مشغول شدند؟

·      کیست که نداند دولت تمام انرژی خود را برای تولید و خام فروشی نفت بیشتر صرف کرد در حالیکه قیمت نفت به یک سوم کاهش یافت؟

·      کیست که نداند هر وقت وزیر  فعلی نفت وزیر شده است، قیمت نفت ایران سقوط آزاد کرده است؟

·      کیست که نداند در اثر ندانم کاری ها و عدم حمایت دولت ظرفیت تولید ملی به زیر 20 درصد کاهش یافته است؟ تعطیلی ، نیمه تعطیلی و کاهش ظرفیت هزاران کارخانه و کارگاه کشور در دولت آقای روحانی اتفاق افتاد. 

·      کیست که نداند که از حدود دویست وعده اقتصادی آقای روحانی حتی یکی هم به ثمر نهایی نرسید.

پس اگر روحانی یک دوره ای شود، کاملاً طبیعی است، چرا که خود کرده را تدبیر نیست.

 

3-   سیاست داخلی : در دولت آقای روحانی سیاست داخلی به سمت تغییر تمام مدیران کل و جزء پیش رفت. دولت خود را از خدمات مدیران بسیار برجسته ای محروم کرد. طوری شد که همه فهمیدند که دولت روحانی مدیران را با کامباین درو کرده و نه با داس. حتی به مدیران جزء هم رحم نشد.

 

پس چه شد؟

 

·      آن شد که دو تابعیتی و گرین کارتی ارج و قرب پیدا کرد. خواستند و اعلام کردند مدیر از خارج بیاورند.

·      هر جا برای تعیین مدیر مساله انتخابات را پیش کشیدند، ولی به نتیجه آن گردن نهاده نشد. مثلا در دانشکده هایی که چنین کردند عمدتاً نفر دوم را که هم قماش آنها بود سرکار آوردند. یعنی هم دمکراسی لجن مال شد و هم شعور اساتید لگد مال گردید.

·      راه نفوذ باز شد و عده ای هم استفاده جانانه کردند.

·      قاچاق کالا به بالاترین رقم خود در دوران ریاست آقای روحانی رسید. دولت عملاً از درآمدهای کلان گمرکات هم محروم شد و در عوض قاچاقچیان به نان و نوایی وصف ناشدنی رسیدند.

·      قوم و قبیله ای عملکردن در حوزه مدیرت ها سنت شد.

·      رانت خواران از بابت فضای ایجاد شده سود بردند. مدیران ثروتمند و کلان سرمایه دار حاکم بر ارکان دولت شدند و به جای کار برای مردم به کار برای خود پرداختند.

·      فحاشی به منتقدان مشی دولتمردان شد. همه مردم و منتقدان ناراضی از عملکرد دولت با چوب و تازیانه زبان دولتمردان به خوبی نواخته شدند.

·      دوگانگی در رفتارها عیان شد.

·      کارهای اصلی رها شد و کنسرت و شنگولک بازی در دستور قرار گرفت.

طبیعی است که در چنین وضعیتی مردم به عمر دولت مستقر پایان دهند و به سمت گزینه جدید بروند.

 

4-   اجتماعی : دولت آقای روحانی در همان ماه های اول استقرار با جامعه درگیر شد.

·      فراخوان برای عدم دریافت یارانه نقدی داد و همه امکانات را بسیج کرد تا مردم را از دریافت یارانه نقدی منصرف کند. ولی با مخالفت بالای 98 درصدی مواجه شد.

·      دولت در مراحل بعدی نرخ انرژی را افزایش داد ولی یارانه نقدی را افزایش نداد، طوریکه معلوم نیست حدود 60 هزار میلیارد تومان سالانه حاصل از این افزایش چگونه در بودجه ظاهر می گردد!

·      دولت به نفع پولداران و به ضرر طبقات متوسط و پایین جامعه عمل کرد.

·      رفع آسیب های اجتماعی هیچگاه به عنوان یکی از مسائل اصلی طرح نشد و در نتیجه آسیب های اجتماعی عمیق تر شد و حاشیه نشینی شهرها افزایش یافت.

·      فاصله طبقاتی جامعه در دولت آقای روحانی رو به افزایش گذاشت و همواره سیر صعودی طی کرد، طوریکه نرخ ضریب جینی چند درصد افزایش یافت. اگر کمک های بنیادهای نظیر برکت، بسیج ، آستان قدس و بنیادهای خیریه عمومی و خصوصی نبود، الان فاصله طبقاتی به سقف می رفت.

·      پرداخت وام های ازدواج با مشکلات جدی رو به رو شد و خانواده ها را گرفتارتر کرد.

·      دست بانکها برای عدم پرداخت وام های کم بهره باز گذاشته شد.

·      نقدینگی کشور حدوداً سه برابر شد و این نقدینگی به سمت تولید و مردم نرفت و هنوز هم معلوم نیست که این حجم عظیم بالای هزار هزار میلیارد تومان نقدینگی در دستان کیست؟

·      عمران، آبادی، در روستاها و شهرهای کوچک به فراموشی سپرده شد و اصولاً مردم روستا و شهرهای کوچک فراموش شدند و گاهاً شمال شهری ها کمی مورد توجه قرار گرفتند.

·      کسی حالی از مردم روستاها و شهرهای متوسط و کوچک نپرسید و با آنها به کوه نرفت!

·      مدیران زیادی نجومی بگیر شدند و کسی با آنها برخورد جدی نکرد، بلکه آنها را ذخایر انقلاب خطاب کردند.

 

لذا بدیهی است که انتظار باشد که رئیس جمهور فعلی تک دوره ای شود.

 

بنابراین ملاحظه می کنید که از هر زاویه ای نگاه شود تغییر دولت از منظر مردم یک ضرورت است.